is jou hond bang van de dierenarts of juist niet.

cobus is niet bang van de dierenarts als hij binnen komt wil hij gelijk naar binnen.
hij weet precies waar de dierenarts zit staat de deur open wil hij gelijk naar binnen.
lola is niet echt bang maar voorzichtig.
boris vindt het eng en gelijk leuk tegelijk wij hebben een hele leuke dierenarts geeft eerst de honden een beetje extra aandacht en gaat dan over op de orde van de dag.
en fanny die is helaas nog niet erg gewent bij de dierenarts want die komt uit spanje wordt ook rekening mee gehouden ze mag altijd rond snuffelen in de spreek kamer.

onze doggies zijn gek op evert(de DA)
als we de auto uitkomen weten ze niet hoe snel ze na binnen moeten komen!

onze vorige hond (bouvier bora)was juist ,,doods bang" als we dan de straat van de DA inliepen deed hij geen stap meer vooruit!

Wow! Zoëy is in de wachtkamer niet bang. Dan zit ze op schoot en kan mooi alle hondjes bekijken.... Maar eenmaal binnen bij de DA verstart ze helemaal en komt bijna in een schock...
Voor de DA makkelijk, want die kan alles met haar doen. Maar ik vind het zooo zielig.. Laat ik niet merken, maar ik bescherm haar wel.. Ze gaat dan met haar voorpootjes bij mijn borst omhoog staan en kijkt me strak aan, terwijl ze trilt als een rietje...

Onze honden zijn niet bang van de DA.
Bij ons komt de DA altijd thuis dus das wel een geluk.
want de meeste honden worden bang van het angstzweet wat andere dieren afzetten in de wachtkamer.
En dat hebben we thuis niet.

Gr liesbeth,turbo en Luna

dat is heel fijn voor de hondjes als ze thuis komen

Onze honden vinden de DA juist ontzettend spannend. Vooral omdat we er gelukkig niet veel hoeven te komen!

En er gelukkig nog geen nare situatie's zijn onstaan!

alleen is onze Da die Tyson behandeld een beetje bange poeperd! Hij is een beetje bang voor hem.. Omdat hij een keer gebeten is door een.. Dan kan ik het me wel voorstellen.. Maar hij veroordeeld Tysie erdoor Glukkig krijgt ie altijd een dikke slebber als ie er weer eens is!

Moet deze maand weer voor een prikkie! Kank dan even kijken hoe die reageerd

skinny is nog maar een paar keer bij de da geweest ,is erg bang voor andere honden,dus de wachtkamer is niet de juiste plek voor haar ,maar een keer binnen is ze vrij rustig
moet altijd wel lachen,want vaak de stoerste honden rotweilers,herders enz doen anders niet dan piepen(deed onze herder in die tijd ook)
en de kleine hondjes zitten of liggen gewoon op hun beurt te wachten
gr liesbeth

Dat is zelfs een heel goed idee... als Zoey ooit iets zou mankeren, wil ik dat ook!

Voor een prikkie is het even te doen... Maar voor langere onderzoeken zou ik graag willen dat de DA bij mij komt!

Daarna is ze trouwens wel weer vrolijk hoor...als we weer in de auto zitten, want er staat een grote pot met koekies op de toonbank en daar neem ik er een aantal van mee voor in de auto als beloning.

gelukkig dat ze er niet veel naar toe hoeven.
hoop dat cobus voorlopig ook niet meer hoeft

wie ????????? ikke teisha ?????
ik heet niet voor niks teisha hoor
ik ga wel graag dan krijg ik wat lekkers al zou ik op regime moeten
maar alleen voor de nazicht komt ze met een of andere joekel van spuit af dan ga ik wel lopen als ik er teminste af kan van die hoge tafel

Ze zeggen wel eens dat het aan de opvoeding ligt of ze bang zijn...Nou...ik heb er vier, allemaal hetzelfde opgevoed en allemaal anders bij de dierenarts.
Galynn, de sheltie is altijd heel gemakkelijk, ze vindt het niet leuk, maar ondergaat het lijdzaam. Blaft niet, hapt niet, maar is blij dat ze van de tafel is.
Bamse vindt het geweldig bij de dierenarts. Die loopt gelijk door naar de behandelkamer en als ze binnen is gelijk door naar de pot koekjes. En dan maar blaffen dat ze een koekje wil. (Vorige keer had ze het voor elkaar, kregen al onze honden van alle soorten koekjes eentje...)
Nuka (Bamses dochter) vindt het verschrikkelijk bij de dierenarts en laat dat ook duidelijk blijken. Als zij naar de dierenarts moet, moet mijn man mee, want anders kunnen we haar met drie man nog niet vast houden op de tafel. Ze glipt gewoon uit je handen van de tafel af en werkt vreselijk tegen.
De jongste, Brumma is weer heel gemakkelijk, die laat zich netjes behandelen en wil dan...koekjes!!!

Onze honden reageren ook heel verschillend op de dierenarts. Tammy maakt het allemaal niet uit. darcey is panisch, hoofdzakelijk omdat het een man is en daar heeft hij angst voor, Luka interessert het allemaal niet zo. Hij blijft gewoon stilstaan of hij het dagelijks doet.

groetjes Annelies

zo zie je elke hond reageert weer anders ook al krijgen ze de zelfde opvoeding

Chica is absoluut niet bang voor de DA, ze vind het juist wel spannend al die geurtjes en andere dieren. De DA mag en kan alles met haar doen, ideaal eigenlijk

Taat is niet bang voor de dierearts als die de wacht kamer in moet maar wel als die de spreekkamer in moet dan voelt ze zich niet zo lekker staart tussen haar poten maar als ze daar een maal binnen is en ze krijgt een koekje dan is het over
groetjes joke en taat

Mini had bij onze oude da wel schrik ze was al aan het beven toen we in de wachtzaal zaten .
Toen we binnengingen kroop ze over mijn schouder en klampte haar zo vast bij onze huidige da heeft ze dit na de 2 keer niet meer gedaan.
Maxi is wel een beetje bang als hij gedaan heeft met het onderzoek komt hij bij je kruipen .

Onze Ayla daar heb ik nooit geen omkijken naar gehad bij de da ze laat/liet zich altijd goed behandelen als dat nodig was,ik moet erbij zeggen dat nu ze ouder is wel moeilijker word daarin maar toen ze jong was nooit geen last van gehad bij de da.Satu is een ander verhaal die is moeilijk en laat haar niet aanraken door hem trouwens door niemand en als ze een spuit moet gelukkig maar een keer per jaar dan moet ik haar vasthouden anders hapt ze ook naar de da maar gelukkig hij heeft al zijn vingers nog haha
greetz monic

in het begin was mijn hond niet bang van de dierenarts hij spreekt ook met haar en probeert haar eerst aan te halen maar dit is verandert toen onze DA nog losse spreekuren had dus iedereen kon binnen en buiten komen
en er heeft eens een hondje geweest met veel pijn denk ik en ik zat in de wachtkamer ons sadira keek heel angstig naar de deur en hoorde dat hondje piepen en angstig huilen enz en sindsdien kruipt ze weg voor de dierenarts ze laat zelfs haar tanden zien
en grommen als een gek

dan moet ik haar hoofd kunnen tegenhouden soms lukt dit niet en moet ik ze klem houden tegen de muur

niet leuk meer natuurlijk en als het klaar is springt ze tegen de deur aan om buiten te kunnen ze trekt normaal nooit maar bij de DA kan ze niet snel genoeg buiten zijn

dit vind ik wel erg jammer want in het begin gaf ze veel likjes enz en sindsdien wilt ze er helemaal niets meer van weten

Ook hier geen probleem.
Onze DA heeft geen wachtkamer en werkt alleen op afspraak.

Scheelt een stuk

Onze Toshi is helemaal niet bang van de DA, zij gaat er altijd heel graag binnen, groet haar steeds vol likjes en de staart komt niet stil te staan, zo een gekwispel.
Zij krijgt er dan ook altijd na de check-up en wanneer nodig de spuitjes een lekkertje. En baasje of vrouwke mogen nog een extraatje meenemen naar huis.
kan alleen maar hopen dat het zo blijft, wie weet, ik duim op nooit, krijgt ze daar door omstandigheden een nare ervaring te verwerken en is het gedaan met graag naar de DA te gaan.
Ze is ook nooit zenuwachtig, wat onze vorige hondjes wel waren, maar ja, de ene is de an,dere niet hé.

Hallo Abby hier....Nou ik ben niet bang voor de dierenarts hoor ze moet alleen niet teveel doen. kom maar met die rot prik..maar voor de rest moet je van mij afblijven

Ik Sjenghi ben ook helemaal niet bang voor de dierenarts maar ik moet ook niks van hem hebben,ben er iets te vaak geweest en ze kunnen weinig voor me doen. Ja 1 dokter haalde mijn gehele gehoorgang weg nu ben ik aan 1 kant doof. grrr stomme dokter.

Maar voor de rest nee ben niet bang loop er nog zo naar binnen. maar ben wel altijd blij als ik weer buiten ben.

Hé ! vergeten jullie mij niet Ik ben Bink ja laat de y maar weg. want ik ben een stoere Bink en loop er zo fluitend naar binnen en fluitend weer uit. dus kom maar op ikke niet bang.

nou ja jullie lezen het niemand bang hier.

liefs natascha pootje van Sjenghi en Abby en jij bink wat geef jij ? ik geef ook wel een poot pfff zeur

Kai is niet bang van de dierenarts en gaat er vlot naartoe om te aaien en zo. Maar vanaf het moment dat hij de tafel op moet dan kruipt hij helemaal tegen mij aan. Hij dan al wat er komen gaat, namelijk de inentingen. Vanaf het moment dat hij de tafel af is, is hij weer zijn zotte zelf.

Lotje wordt al bang in de wachtkamer, de dierenarts werkt ook op afspraak maar soms moeten we toch nog de wachtkamer in, omdat de vorige is uitgelopen. Lotje begint dan al te bibberen, eens op tafel kruipt ze ook tegen mij en wilt eraf springen. Maar ze is niet superbang, valt eigenlijk nog goed mee voor Lotje.

Groetjes
Linsey

Chris is niet bang voor de dierenarts, die vind hij best OK. Maar hij is bang voor de weegschaal waar hij van 't vrouwtje op moet omdat we aan het afvallen zijn.

De wachtkamer in gaat nog wel. Maar tussen de wachtkamer en de behandelkamer zit de gang met aan het einde de voordeur/uitgang.

Dus iedere keer dat we richting de behandelkamer lopen begroet hij netjes de dierenarts maar wil Chris daarna toch erg graag rechtsaf slaan - de gang in richting voordeur.

Maar de dierenarts vind hij OK. En de laatste keer was hij zelfs bereid om twee poten (niet meer, twee poten, verder gaan we niet) op de weegschaal te zetten. Ik zat hem nl om te kopen met een kaasbroodje.

De dierenarts moest er hartelijk om lachen - ik met een stalen gezicht van, het kan nu, er is een kilo af!

Nee totaal niet. Roos vind het enig, de DA. Ze is aardig, geeft koekjes en aait . Bovendien is de wachtkamer zó gezellig!!!

Groetjes

Freddy vind na zijn 20 tanden en kiezen trekken de wachtruimte nog wel leuk bij de dierenarts maar als hij binnen moet komen bij de da zelf doet hij niet meer ze bekje open en als de da er aan wil zitten kan die oude sok zeker nog hard bijten met 1 voortand
Maar ja na 14 jaar voor het eerst bij een da ja en dan gelijk de bekje leegtrekken vergeet hij niet.

Benji heeft het ook niet meer zo op een da sinds 3x per week zijn anaalkleir uitgespoten moest worden dus hij gilt het hele ziekenhuis nu bij elkaar en is sindsdien heel kleinzerig geworden dus liever niet naar een da hij blijft ook liever thuis

Noeky weet ik eigenlijk niet want die is 1x ooit bij een da geweest en kwam half versuft weer in de auto maar die vindt bijna niets erg als het mensen zijn en honden en vooral poezen heeft ze het al naar haar zin.

Pluto nou die vind da maar niets die grote handen en vreemde omgeving maar ja die is ook nog maar pup hoe hij verder zich gaat gedragen bij een dierenarts weet ik niet.
Maar hopelijk ziet hij ook niet veel een da dus we zien het allemaal wel liefst is hij bij ze roedel en de baasjes en de auto vooral

Groetjes Jo

Syco is totaal niet bang voor de DA

ik weet nog wel dat we er naartoe gingen toen we gingen kijken of hij HD had dus de DA een beetje knijpen en doen bij zn heupen GILLEN dat hij deed
en boos!

De DA stopte en likken deedtie hem en kwispelen
de DA liep weg en hij wilde zo graag naar hem toe haha

dus hij vind het totaal niet erg zolang ze hem geen pijn doen haha

Volgens mij is Sam verliefd op de DA....

Zodra we naar de dierenarts lopen en ze begint het onderweg te herkenen dan zie je een dolle rennende berner met een meisje erachteraan door de straten van Utrecht gesleurd worden...

Sam associert het met koekjes, de weegschaal en nog meer koekjes.

Eline is superbang voor de dierenarts!!
ze wilt het liefste weer meteen terug na buiten en schaatst letterlijk over de gladde vloer haha

Spike is wel bang, maar geeft niks om bijvoorbeeld een spuitje; geen kik geeft hij dan.
Onze DA werkt ook op afspraak, maar het wil nog wel eens uitlopen. We gaan dan ook met z'n tweeën en Spike. De 1 meldt zich binnen en de ander blijft buiten in de buurt met Spike lopen, zodat we door kunnen lopen als we aan de beurt zijn.
Spike heeft niet in de gaten dat we dan dicht bij de DA-kliniek zijn. Zo gaat het prima. Binnen op de tafel verliest hij wat haar, probeert met zijn kontje achteruit de tafel af te komen en trilt hij flink. Ook positieve bezoekjes zoals even wegen of naar binnenlopen, hebben niet geholpen, maar het is te doen zo.

Groetjes, Anita.
Pootje van Spike.

ohja dat is al helemaal t probleem bij eline.. haar op de tafel krijge..
we hebben het laatst met 2 man geprobeert maar ze laat zich aan alle kante weer zakke waardoor ze uit je handen valt.. bij de DA wordt ze nu altijd op de grond onderzocht