dominate rottweilerpup 9 weken

Ik heb toch wel een vraagje over onze pup van nu 9 weken. Het broekspijp bijten is natuurlijk bij iedereen bekend, maar als ik doerak corrigeer als hij in de broekspijpen en sokken van ons hangt dan wordt hij alleen maar feller en feller. Als ik hem straf door hem flink toe te spreken en hem in zijn nekvel grijp dan wordt hij woest en wil hij terugbijten ,,, ook begint onze dochter steeds meer slachtoffer te worden ,,, hij bijt haar als ze even met hem speelt..ook bijt hij continu in de muren van beton?????.... speeltjes werken 1 minuut net als kouwbotjes.hij is alles gauw zat en begint alles van voor af aan,, we willen ook niet dat het een benchhond word,, we willen er graag een familiehond van proberen te maken

.

Zo'n pup opvoeden is niet zo makkelijk als het lijkt.terwijl het onze derde rottweiler is maar dit gedrag hebben wij nog nooit meegemaakt

Klinkt inderdaad als een pupsel met veel werk..

Succes

ja ,,, dat klopt veel energie

Een pup van 9 weken is niet dominant. Het onderzoekt alleen maar.

De felle reactie van de pup heb je door jouw fysieke correctie zelf in de hand gewerkt. Een pup die hapt onderzoekt, wat je het beste kunt doen is de pup afleiden met een speeltje waar wel in gebeten mag worden. Is een pup erg happerig en druk, dan is deze overprikkelt, corrigeer je je pup op een fysieke manier, dan maak je die overprikkeling alleen maar groter. Het beste wat je dan kunt doen is rust creëren. Krijgt je pup voldoende rust? Een pup moet nog erg veel slapen. Je zult zien dat bij voldoende rust, de overprikkeling afneemt.

Hapt je pup? Geef dan aan dat dit niet gewenst is met een 'auw!'. Voor een aantal pupjes is dit al voldoende. Voor mijn felle teefje was dit niet voldoende en zij ging vrolijk door. Laat je pup zich niet afleiden met een speeltje (bij veel pupjes werkt dit wel) dan kan je overgaan op een 'auw!' en vervolgens je van de pup afdraaien en negeren. Er zijn pups die dan nog doorgaan. Zet je pup dan rustig, zonder iets te zeggen in de bench of mand en wacht tot hij rustig is. Straf dus niet! Is je pup rustig, nodig hem dan weer uit om bij je te komen.

Let ook op de manier waarop je met je pup speelt. Maak het spelletje niet te wild. Merk je dat hij snel geprikkeld is, buig het dan om naar iets waar hij rustiger van wordt. Leer hem bijvoorbeeld al zitten (met brokje bij de neus) en beloon juist het gedrag wat positief is.

Nogmaals: dit happen is niet dominant gedrag. Met positief trainen bereik je met een fel pupje veel meer dan met straffen. Hoe meer je straft, hoe feller hij wordt of het buigt om in ander negatief gedrag: angst.

Een pup van negen weken is een baby, die moet je niet straffen of corrigeren door hem in zijn nekvel te grijpen. Daar snapt hij helemaal niets van.
Zo leer je hem dat jij onberekenbaar bent en niet te vertrouwen. Begeleid je pup rustig tot gewenst gedrag, door het ongewenste gedrag voor te zijn en als je te laat bent, leidt je hem af maar straf je hem niet.

De Puppy en de Jonge Hond
- Over Opgroeien –
Turid Rugaas
Vertaling Els Selbach
Puppies, opgevoed door hun eigen soort, worden perfecte honden.
Wolven, die wolvenpuppies opvoeden, leveren perfecte wolven af, die voorbereid zijn op een
bestaan als 'overlevers'.
Hoe komt het dat puppies die door mensen worden opgevoed, in de problemen raken?
Ten eerste gunnen wij de puppies geen natuurlijke opvoeding die ze wel zouden en moeten krijgen
als ze waren grootgebracht door andere honden.
Ten tweede verwachten wij van de hond dat hij onze regels respecteert, regels die vaak voor de
hond geen enkele betekenis hebben. Wij houden geen rekening met de leeftijd van de hond, noch
met zijn ontwikkelingsfasen en mogelijkheden. Het resultaat is dat de hond er niet aan onze te
hoge verwachtingen kan voldoen.
Puppies die opgroeien temidden van hun soortgenoten leren geleidelijk aan zelfcontrole te
ontwikkelen, iets dat ze nodig zullen hebben als volwassen honden. En ze leren dit heel goed! Als
volwassen hond hebben zij alle zelfcontrole verworven die nodig is om te overleven. Onze taak is
om puppies op eenzelfde manier op te voeden, op een natuurlijke wijze, zoals hun ouders het ook
hadden gedaan vanaf de geboorte tot aan de volwassenheid.
Puppy vergunning
De eerste en belangrijkste fout die wij, als puppy eigenaren maken, is dat we een te hoog
verwachtingspatroon hebben en te veel eisen aan de pup stellen. Een puppy kan hieraan nooit
voldoen. In de natuur en daar waar honden op een natuurlijke wijze mogen opgroeien in een
roedel, leren ze geleidelijk zichzelf te beheersen. Tot ze ongeveer 16-20 weken oud zijn, hebben
zij een zogenaamde 'puppy vergunning'. Ze dartelen met hun 'puppy vergunning' rond en zeggen:
'Na-na-nanana, ik luister lekker toch niet, want ik heb een 'puppy vergunning'. We zien vaak dat
puppies misbruik maken van deze 'puppy vergunning'. Ze pesten de volwassen honden en het is
bijna alsof ze een boosaardige flonkering in hun ogen hebben. Gedurende deze periode laten de
volwassen honden met ongelofelijk veel geduld de puppies hun gang gaan.
Wanneer de pups 16-20 weken oud zijn, verloopt de vergunning. Nu moeten de pups geleidelijk
aan leren om zichzelf te beheersen en om zich respectvol te gedragen. De vele fouten en
vergissingen worden hen nog steeds vergeven, want ze zijn per slot van rekening nog niet
volwassen. De volwassenheid zal met de tijd en met de nodige ervaring op een natuurlijke wijze
tot stand komen.
Het mag verwarrend lijken dat een pup slechts binnen enkele dagen van de ene ontwikkelingsfase
naar de andere gaat, maar we moeten onthouden dat ze in minder dan twee jaar van een puppy
opgroeien tot een volwassen hond. Als vergelijk: mensen hebben 20 jaar nodig voordat ze zich
volwassenen kunnen noemen en velen hebben zelfs meer tijd nodig.
De jonge hond
Wanneer de puppytijd eenmaal voorbij is, begint de puberteit. Deze bestaat uit verschillende
fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar. Soms duurt het langer, soms korter.
Jonge honden zijn zoals jonge mensen:
? Ze houden van actie en snelheid.
? Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.
? Ze hebben totaal geen zelfcontrole.
? Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt. Dit gedrag zie je ook bij kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.
? Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot. Terwijl kinderen 'vergeten' onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je
hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen. Ze zijn het liefst met andere honden van
dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.
? Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.
? Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt hen de lust tot leren. Jongen honden moeten opgevoed worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven
en er niet genoeg van krijgen. Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door
korte en gemakkelijke oefensessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, tijdens een
herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos. Daarnaast kun je ook denken aan
neuswerk, het samenzijn of spelen met andere honden.
? Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, dus stapje voor stapje. Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de
'zit-blijf' oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.
? Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten en help hem om de oefening opnieuw voort te
zetten.
? Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!
? Vermijd lange oefensessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening of straf, zodat de hond niet te moe wordt en geen zin meer heeft in de oefening.
? Socialisatie: het leren omgaan met mensen en dieren is belangrijk. Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving. Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe
dingen. Ga niet meteen met een pup naar een vol schoolplein: laat de hond die drukte eerst
van een afstand van zo'n 100 meter bekijken en laat hem eens rondsnuffelen op een leeg
schoolplein. Alles in kleine stapjes en op een zo natuurlijk mogelijke manier.
? Oefen middels leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, of een spoor vervolgen.
We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat
communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt. En ze leren, beetje bij beetje, precies
zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit. Wie heeft er ooit een kind van vier of zes
jaar gezien met zelfbeheersing? Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft
het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten. Om te proberen hen iets te
leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos. We moeten hen eerst kalmeren, voordat we
proberen ze iets te leren.
Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, 'een zesjarige', zal de
hond gemakkelijk te opgewonden raken. Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe
honden, mensen, een nieuwe plek, of een nieuwe situatie. Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de
hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen. Daarbij komt dat het programma
veel te lang duurt voor een jonge hond. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de 'zesjarige'
opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt. Vele hondeneigenaren stoppen met deze
cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus. Ze zijn niet
'onhandelbaar' zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is
maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal. Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit
soort situaties te kunnen omgaan. Het is gedoemd te mislukken.
Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo'n situatie zal de boel niet
verbeteren. Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer
we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn. Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo
moeilijk te maken. Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan,
punt uit. We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn
emotionele stemmingen te observeren. We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het
oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren. We moeten dit doen vóór
de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is
om te communiceren en te leren.
Voorkomen
Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestresst raakt door:
? De training tijdig te stoppen.
? Niet bedreigend te handelen.
? De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen. Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van
agressie te laten stijgen.
? Ga het gevecht met de hond niet aan. Blijf kalm en beheerst. Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?
? Wanneer de hond 'met deuren smijt' De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden. Laat de
hond het allemaal ontdekken. Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in
elkaar steken. Het is helemaal onschuldig. We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze
zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de
dingen zelf uit te zoeken. Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat
niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te
zoeken hoe de dingen werken. De jonge hond probeert niet 'de baas over ons te worden', hij
denkt er zelfs niet eens over na. Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties
hij krijgt. Reageer beheerst! Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem
negeert, dit zegt meer dan duizend woorden. De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is
precies wat een volwassen hond zou doen.
Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag
zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere
wrede en angstaanjagende strafmethodes. Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het
doen en kopieer hun gedrag. Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder
gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg. Ze kunnen blaffen en een grom
geven, maar nooit meer dan dat.
Gromt uw hond? Geweldig! Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is
gemaakt. De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden.
Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet
op zijn gemak voelt. Het is een afstandsvergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet
luisteren.
Wanneer de hond gromt, grauwt of hapt
1. Was het iets dat u deed waardoor de hond geprovoceerd werd? Als dat zo is, houd op met
provoceren. Provocaties kunnen o.a. bestaan uit: aan de riem rukken, schreeuwen, schelden,
de hond bij zijn nekvel pakken, de hond opzij duwen, de hond knijpen, voedsel wegnemen van
de hond, de hond storen in zijn slaap of wanneer hij aan het rusten is, commando's geven met
een boze stem, te veel van de hond eisen, de hond kort houden, aan de riem trekken, de hond
pesten, over hem heen buigen en recht op een hond aflopen die aangelijnd is.
2. Was de hond ergens bang voor? Vermijd dan dat hij weer bang wordt, anders zal zijn
verdedigingsreactie alleen maar sterker en sterker worden.
3. Doet hij het alleen maar om te ontdekken wat uw reactie zal zijn? Draai uw rug naar hem toe!
Hij zal het onmiddellijk opgeven. In een situatie zoals deze moet minstens een van uw beiden
rustig blijven. Bovendien is het een gegeven dat de meeste conflicten tussen honden en hun
eigenaren voortkomen uit een poging de hond te domineren en niet andersom.
Om zelfcontrole te leren, zal de jonge hond een leerproces moeten doorlopen. We kunnen hem
helpen door enkele eisen aan onszelf te stellen:
1. Afhankelijk van de situatie is het adrenaline gehalte in zijn lijf hoog en tegelijkertijd maakt
dit de hond ongemakkelijk, omdat hij niet weet wat hoe hij hiermee moet omgaan. We kunnen
de hond duidelijk maken hoe hij controle kan krijgen over de situatie.
2. Beweeg langzaam. Gebruik kalme en langzame lichaamsbewegingen. Spreek kalm en zachtjes.
Uw lichaamstaal en houding zullen de hond overtuigen.
3. Verwar zelfcontrole niet met lijfelijke dwang. Zelfcontrole is vrijwillig terwijl lijfelijke
dwang dat niet is. De reactie op lijfelijke straf zal enkel een verhoogd stress niveau zijn.
4. Oefen zelfcontrole in allerlei situaties. Oefen in het begin op plekken waar geen afleiding is,
oefen in korte sessies en met een losse lijn. Zorg dat de hond plezier heeft in wat hij doet.
Laat de hond niet teveel zitten, de spieren zullen moe worden en pijn gaan doen van het te
lang zitten.
We hebben ook nog andere hulpmiddelen, bijvoorbeeld de kalmerende signalen en het belonen van
de hond voor goed gedrag, om er maar een paar te noemen. Op een dag zult u een volwassen hond
hebben die weet hoe hij zich moet gedragen, die zelfcontrole heeft en die gewillig is samen te
werken. Die dag zal komen wanneer u uw hond opvoedt met het stellen van geleidelijk hogere
eisen die hij aankan. Houd er rekening mee dat uw hond tijd nodig heeft om op te groeien,
precies zoals wij.

maar je hoort ook veel verhalen laat de pup nooit en te nimmer over je heen walsen..heb de overmacht.ik weet hij is speels wil ontdekken,,, en spelen,, maar dit gaat volgens mij verder met zijn gedrag,,, hij is niet lief alleen als hij slaapt,, de hele dag alleen muren bijten ons bijten ,, buiten wil hij niet komen alleen binnen is meneer het heertje(denkt hij) zoals gezecht dit is onze derde pup,,,

Wie zegt zoiets geks dan..ik zou niet teveel naar die verhalen luisteren, dat stamt nog uit de dominantietheorietijd die inmiddels allang achterhaald is.
Een pup wil helemaal niet over je heen walsen hoor, die wil gewoon de wereld ontdekken en jouw taak is het gewoon om hem daarin te begeleiden.

Dominantie-theorie om het gedrag van honden te verklaren is gepasseerd station
Science Daily (25 mei 2009): Nieuw onderzoek laat zien hoe het gedrag van honden al generaties lang verkeerd geïnterpreteerd wordt. Het blijkt zelfs dat het toepassen van onjuiste ideeën over het gedrag en de training van honden eerder ongewenst gedrag oplevert dan het bestrijdt. In het onderzoek wordt sterk getwijfeld aan dominantie-gerelateerde interpretaties van gedrags- en trainingsmethoden waarvan veel hondentrainers uitgaan.

In tegenstelling tot de algemeen verbreide opvatting proberen honden die agressief gedrag vertonen NIET hun roedel (honden of mensen) te domineren. Dit is vastgesteld in een onderzoek van wetenschappers verbonden aan het departement voor Dierengeneeskunde van de Universiteit van Bristol en gepubliceerd in the Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research1.

Gedurende zes maanden hebben de onderzoekers honden geobserveerd die vrij met elkaar konden optrekken in een Dogs Trust herplaatsingscentrum. Ook hebben zij de onderzoeksgegevens over wilde honden opnieuw geanalyseerd, voordat ze tot de conclusie kwamen dat honden vooral door ervaring leren hoe ze met elkaar moeten omgaan en NIET door de wens om ‘dominant’ te zijn.

Het onderzoek laat zien dat honden er niet op uit zijn hun plaats in de hiërarchie van het roedel vast te houden, zoals veel hondentrainers beweren.

De wetenschappers stellen dat trainingen die gericht zijn op ‘dominantie-vermindering’ weinig nut hebben. Sterker nog: de resultaten van dit type trainingen variëren van waardeloos tot in wezen gevaarlijke behandelingen die het gedrag alleen maar zullen verergeren.

Opdrachten aan eigenaren zoals het eten vlakbij hun hond of als eerste door een deur gaan, beïnvloeden het algemene beeld van de hond over de relatie met zijn baas niet. Het zal ze hooguit leren wat ze kunnen verwachten in dit soort situaties. Maar wat erger is: technieken zoals de hond tegen de vloer drukken, zijn kop beetpakken of hard op toeters blazen zullen de hond angstig maken, in veel gevallen ook voor hun eigenaren en kunnen leiden tot escalatie van agressie. Maar met of zonder straf: trainingsmethodes die uitgaan van de dominantie-theorie zijn psychisch zeer belastend.

Dr. Rachel Casey, professor Huisdierengedrag en Welzijn, aan de universiteit van Bristol, stelt:

“De algemene opvatting dat elke hond gedreven wordt door een of andere aangeboren wens om mensen en andere honden te controleren en domineren, is ronduit belachelijk. Deze aanname onderschat op grove wijze de complexe communicatie- en leermogelijkheden van honden. Bovendien leidt dit tot het gebruik van gehoorzaamheidsmethodes die welzijn beloven, maar in feite probleemgedrag veroorzaken.

In haar kliniek ziet dr. Casey heel vaak honden die geleerd hebben agressie te tonen om de verwachte straf te ontlopen. Hondeneigenaren zijn vaak ontdaan wanneer uitgelegd wordt dat de hond juist doodsbang voor hén is en agressie toont vanwege de aanpak waarvoor zíj hebben gekozen. Deze aanpak wordt ook nog steeds geadviseerd door gedragstherapeuten en hondentrainers die de zogenaamde dominantie-methode aanhangen.

In Dogs Trust, de grootste hondenwelzijnsorganisatie in Groot-Brittannië, wordt de staf van het herplaatsingscentrum voortdurend geconfronteerd met de resultaten van hondentrainingen die vooral gebaseerd zijn op misvattingen over dominantie. Het veterinaire hoofd, Chris Laurence, zegt hierover: “We kunnen meteen zien als een hond bij ons binnenkomt of hij een ‘dominantie-verminderingstraining’ heeft ondergaan. Deze honden kunnen heel angstig zijn en dit kan weer leiden tot agressie naar mensen.
Het is triest dat veel methodes die gebruikt worden om een hond te leren dat zijn eigenaar de leider van het roedel is contraproductief werken. Je zult op deze manier geen hond krijgen die zich beter gedraagt, maar wel een hond die zo bang is dat hij – of zijn natuurlijk gedrag heeft onderdrukt en helemaal niets meer doet – of zo agressief is dat het te gevaarlijk is om bij hem in de buurt te komen.”

1 Dominance in domestic dogs – useful construct or bad habit?
Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, May/June 2009

Beetje veel leesvoer allemaal, maar hier nog een intressant stuk over positief opvoeden

Positieve Opvoeding
Positieve opvoeding is opvoeding waarbij gebruik wordt gemaakt van beloningen om gewenst gedrag te versterken. Als je hond iets doet wat je graag wil dan wordt hij daarvoor beloond. Daarnaast wordt er bij positieve opvoeding geen gebruik gemaakt van fysieke straf of dwang. Voor de rest zijn er vele positieve methodes, maar de principes komen altijd op het zelfde neer.

Een ander onderdeel van positieve opvoeding is dat je zo veel mogelijk probeert om ongewenst gedrag bij je hond te voorkomen of bij reeds bestaand ongewenst gedrag dit te laten uitdoven. Je manipuleert de omgeving van de hond zo dat hij niet in de verleiding komt om het ongewenste gedrag uit te voeren. Nog een onderdeel van het positief opvoeden is dat wanneer je hond toch een keer ongewenst gedrag vertoont je hem weg leidt en iets anders laat doen.

Wat is een beloning
Een beloning is dat wat de hond op een bepaald moment als beloning ziet. Het kan best zijn dat je hond op het ene moment een bepaald brokje helemaal geweldig vindt, maar op een ander moment niet. Dan is het op die momenten dus ook geen beloning.

Een mooi voorbeeld daarvan is het voer wat hij normaal altijd krijgt. Als je met een hele bak voor hem staat zal hij er heel veel voor willen doen om het te krijgen. Als je op een ander moment probeert om hem met een zelfde brokje een oefening te laten doen zal hij niet geïnteresseerd zijn in dit brokje. Dan is het op dat moment dus ook geen beloning. Sommige honden vinden een aai op bepaalde momenten een echte beloning, andere honden vinden het vreselijk in bepaalde omstandigheden. Dan is het dus geen beloning. Het zelfde geldt natuurlijk voor heel veel dingen. Een beloning zorgt er voor dat een hond bepaald gedrag gaat herhalen.

Wanneer belonen
Het mooiste moment om te belonen is op het moment dat de hond het gedrag uitvoert. Dit is soms heel lastig. Want hoe moet je nou je hond een brokje geven als hij op 2 meter afstand staat. Je zou er voor kunnen kiezen om het brokje naar de hond toe te gooien, maar dat werkt niet altijd goed. Stel dat jij je hond wil belonen omdat hij ligt. Je gooit het brokje en de hond springt op en vangt dan het brokje. Heb je de hond dan beloond voor het liggen of voor het opspringen?

Je zou er dan voor kunnen kiezen om gebruik te maken van een clicker of een klikwoord of geluid. Een klikwoord is een woord wat je op dezelfde manier gebruikt als een clicker. Het beste werkt het als het een kort woordje is, zoals “YES”. De click (of klikwoord/geluid) vertelt je hond dat wat hij doet goed is en dat hij daar een beloning voor krijgt. Je kunt dan wanneer de hond ligt clickeren om aan te geven dat hij het goed gedaan heeft. Hij mag dan zelfs het brokje bij jou komen halen. De clicker en klikwoord moeten wel eerst aangeleerd worden voordat het zo gebruikt kan worden. Het mooie van het gebruik van de clicker is dat je het exacte moment dat de hond het goed doet isoleert en het moment van de echte beloning losgekoppeld kan worden. Uiteraard binnen grenzen, maar het hoeft dan niet meer op exact hetzelfde moment.

Voorwaarden
Daarnaast zijn er natuurlijk nog een aantal voorwaarden die eigenlijk bij alle vormen van opvoeden en trainen gelden. Dat is uiteraard consequent zijn. Wat nu niet mag, mag morgen niet en mag dus nooit. Timing is ook van groot belang bij het belonen. Hoe beter de timing van de beloning (of click) hoe sneller de hond het zal leren. Het is dan veel sneller duidelijk voor je hond welk gedrag je isoleert.

De functie van belonen
Honden zijn echte “opportunisten” Ze doen alleen iets als ze er beter van worden. Als je dat weet dan kun je daar natuurlijk heel veel voordeel uit halen. Leer de hond dat hij een beloning krijgt als hij doet wat jij vraagt. Dus hij wil een aai, dan moet hij eerst zitten. Hij wil naar buiten, dan eerst even zitten. Hij wil zijn eten, dan eerst even liggen. Enz. Enz.

Hé, dus honden zijn wat dat betreft precies als mensen. Wij werken ook voor geld, onze beloning dus. En als de beloning niet goed genoeg is gaan we ook niet meer graag naar werk. Dit is wel de basis van het positieve opvoeden. Bij honden kun je daar nog veel verder in gaan door hem duidelijk te maken dat jij de controle hebt over de beloningen.

Voorkomen
Nu voert een hond natuurlijk niet alleen maar gedrag uit wat je graag wil zien, maar ook gedrag wat je niet graag ziet. Belangrijk is dat je het meeste van het ongewenste gedrag gewoon heel simpel kunt voorkomen. Als jij je schoenen opruimt voorkom je dat je hond er op gaat kauwen. Als je de post in een bak opvangt kan je hond die ook niet verscheuren. Eten van tafel kun je voorkomen door je hond niet alleen te laten met eten op tafel. Als jij je hond niet in de gaten kunt houden zet hem dan op een plaats waar hij geen ongewenste dingen kan doen. Dus bijvoorbeeld in een bench of in de gang. Zo voorkom je dat hij de gelegenheid krijgt in ongewenst gedrag te vervallen.

Ongewenst gedrag
En zelfs als je alles hebt gedaan om te voorkomen dat je hond in ongewenst gedrag kan vervallen, kan het toch voorkomen dat hij iets doet wat jij liever niet ziet. Belangrijk is dan om in de eerste plaats te beseffen dat je hond dat gedrag niet express uitvoert om jou dwars te zitten. Dit is iets wat honden gelukkig niet doen in tegenstelling tot sommige mensen.

Als je er niet bij was op het moment dat het gebeurde kun je er ook niets meer aan doen. Als je er wel bij bent kun je op dat moment de hond wegleiden van het ongewenste en iets anders te doen geven, een alternatief. Iets wat de hond dan ook echt leuk vindt. Als hij het niet echt leuker vindt zal hij het natuurlijk ook niet gaan doen. Daarmee leert de hond dat hij dat ongewenste gedrag niet mag, maar wel wat jij hem liet doen.

Creativiteit
Nu lijkt bovenstaande allemaal heel eenvoudig en gemakkelijk, maar in de praktijk zal blijken dat het vaak heel wat creativiteit vraagt om de juiste beloningen en alternatieven voor ongewenst gedrag te bedenken. Al doende leer je en groei je hier in, zeker naarmate jij je hond beter leert kennen. Je moet gaan uitvinden wat voor je hond de ultieme beloning voor het gedrag is. Dus als je hond steeds de vuilnisbak in de keuken omgooit dan is de beloning voor hem de lekkere dingen die er uitkomen. Als je dat weet moet je er dus voor zorgen dat die beloning niet meer volgt op het gedrag en dat het alternatief hem een nog grotere beloning oplevert. Dit kun je dan nog ook combineren met het aanleren van ander (alternatief) gedrag. Het ongewenste gedrag is dan nog eerder gestopt. Dus zorg er in eerste instantie voor dat de vuilnisbak vaker geleegd wordt en als alternatief gedrag kun je de hond aanleren dat hij niet meer in de keuken mag komen. En als je er niet bij bent zorg je uiteraard dat je hond niet meer bij de vuilnisbak kan komen.

Het belonen van goed gedrag is voor de meeste mensen wel eenvoudig te begrijpen en te gebruiken. Zorg er voor dat je vooraf met je hele gezin bepaalt wat je hond wel en niet mag. Als je dat weet dan kun je gemakkelijker veel ongewenst gedrag voorkomen. Zoals gezegd is het vaak lastiger om op een positieve manier ongewenst gedrag om te buigen. Dat vraagt om veel creativiteit.

Belangrijk om vooraf te bedenken
Het is van belang dat je vooraf bedenkt wat je niet wilt dat je hond doet, maar vooral ook wat je wel wilt dat hij op zo’n moment doet. Dus stel dat je hond uitvalt naar andere honden als hij aan de riem zit. Dan is de beloning voor je hond dat de andere hond weggaat. Het is niet alleen belangrijk om te bedenken dat je wilt dat hij niet uitvalt, maar vooral wat je dan wel wilt dat hij doet. Dus bijvoorbeeld naar jou als eigenaar kijken als je een andere hond voorbij loopt. Dat maakt de aanpak dan weer een stuk duidelijker. Belangrijk is wel dat je geen onhaalbare eisen aan je hond stelt. Dus in dit geval bijvoorbeeld verwachten dat hij rustig aan de andere hond gaat snuffelen. De kans dat dit in eerste instantie lukt, is natuurlijk vrijwel nul in tegenstelling tot het kijken naar de eigenaar. Hoe zou je dit dan kunnen aanpakken?

De meeste honden hebben een grens waar vandaan de hond begint uit te vallen. Dat kan op 1 meter zijn, maar ook op 50 meter, 100 meter of zelfs nog veel verder. Belangrijk is om eerst uit te zoeken wat de afstand is waarop jouw hond reageert. Als je dat weet dan ga je dus op een afstand verder dan die grens beginnen met oefenen. Is de afstand te dichtbij zit de hond in de fixatie en staat niet open voor iets anders om hem heen, is de afstand te groot is er geen prikkel of uitvalneiging, dus geen gedrag om te trainen. Wanneer je een hond aan ziet komen en die is nog verder dan de grens waarop je hond reageert dan wacht je tot jou hond de andere hond ziet. Zodra hij de andere hond ziet ga je meteen beginnen met het geven van voertjes. Niet een of twee, maar een heleboel.

Als dit goed gaat dan ga je steeds een stukje dichterbij. Niet te snel en houd het kort. Draai je vervolgens om en loop je weg uit de situatie, de andere kant op. Een volgende keer ga je weer precies het zelfde te werk. En zo ga je proberen om steeds een stukje dichterbij te komen. Let op: je hond bepaalt de snelheid waarmee je dichterbij kan komen. Als je hond toch een keer uitvalt dan ben dus te snel gegaan met de afstand verkleinen en moet je een volgende keer weer verder weg aan de slag gaan. Wanneer je hond toch uitvalt dan draai jij je meteen om en loop je weg uit de situatie. Belangrijk is dat je zelf met de hond weg loopt, omdat je daar mee aangeeft aan je hond dat hij daar niets mee hoeft te doen. Als het helemaal goed gaat en je kunt al op een paar meter afstand komen dan kun je de afstand weer vergroten en de hond bijvoorbeeld laten zitten en daar wordt hij dan weer voor beloond. Als dat goed gaat kun je hem ook eens laten liggen en dan belonen. Zo kun je de controle in de buurt van andere honden vergroten. Daarnaast zorgt het er voor dat je hond zodra hij een andere hond ziet naar jou gaat kijken want een andere hond betekent dan voor jouw hond een feestje bij de baas.

Negeren
Zoals uit het bovenstaande blijkt is het bij een positieve opvoeding zeker niet de bedoeling dat alles maar genegeerd wordt. Als je hond aan je schoenen ligt te knagen kun je dat niet negeren want dat kost je een paar schoenen. Als je hond eten van tafel of het aanrecht steelt kun je dat niet negeren en zo zijn er nog heel veel dingen die je absoluut niet kunt negeren. Wat dan wel? In eerste instantie gewoon weer voorkomen. Dus je schoenen opruimen, je hond niet alleen laten als er eten op tafel of op het aanrecht staat. En als het dan toch gebeurt, maak dan je hond duidelijk wat je wel wilt. Leid hem weg en geef hem een speeltje of een botje.

Welk gedrag kun je dan wel negeren.
Negeren betekent dat je net doet als of de hond er niet is. Dus je kijkt niet naar hem, praat niet tegen hem. Hij is er gewoon even niet. Dat is veel lastiger dan vaak wordt gedacht en heeft ook nog een aantal nadelen. Als je gaat negeren dan is het de bedoeling dat het gedrag uitdooft. Maar bij uitdoven hoort ook uitdovingsweerstand. Dat wil zeggen dat het gedrag in eerste instantie erger wordt. De hond raakt gefrustreerd dat het gedrag ineens niet meer werkt en gaat nog beter zijn best doen. De meeste mensen haken hier af omdat ze denken dat het niet werkt en zelfs nog erger wordt. Maar juist nu moet je doorgaan en dan wordt het gedrag minder. Een ander nadeel van uitdoven is dat er spontaan herstel kan ontstaan. Je reageert een keer niet zoals het zou moeten en het gedrag van je hond is in alle hevigheid weer terug. Dat zorgt voor veel frustraties bij het negeren. Echter als je het goed doet en goed volhoudt dan is het een prima manier van gedrag afleren.

Soms is het aanleren van ander gedrag makkelijker dan negeren. Een voorbeeld: Een hond die opspringt bij binnenkomst van bezoek. Dit is gedrag wat heel veel voorkomt en veel irritaties oproept. Het meest gehoorde advies is dat je dan de hond moet negeren. Dat wil zeggen dat wanneer je binnen komt je net doet als of de hond er niet is. De hond springt op en je reageert nergens op. Net zolang tot de hond weer op 4 poten staat en dan beloon je hem. Op zich een prima advies, maar rekening houdend met het bovenstaande zal de hond het eerst nog harder gaan proberen en nog erger gaan opspringen. En als je het dan nog volhoudt dan kan er doordat er iemand toch de hond aanhaalt of aandacht geeft als hij opspringt een spontaan herstel ontstaan waardoor je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Dat betekent dat het wel heel lastig is om het met negeren op te lossen.

Een andere manier zou dan kunnen zijn om de aandacht van de hond niet omhoog, maar juist naar beneden te richten. Op het moment dat er iemand binnenkomt strooi je meteen een heleboel brokjes op de grond. De hond gaat de brokjes eten en daardoor is zijn aandacht niet op de mensen die binnenkomen gericht, maar op de grond. Als het bezoek dan ook de hond tijdens het eten van de brokjes even aanhaalt. D Dan is nadat de brokjes op zijn de eerste opwinding vaak over waardoor een hond al veel minder geneigd is om op te springen.

Grenzen
Net als bij iedere andere methode van opvoeden geldt ook bij positieve opvoeding dat er grenzen zijn. Grenzen geven voor een hond rust en duidelijkheid. Het geeft hem ook de ruimte om binnen die grenzen vrij te kunnen bewegen. Belangrijk is om voordat de hond in huis komt al een beeld te hebben van de grenzen. Bedenk wat de hond wel en niet mag. Een aantal voorbeelden zijn: De hond mag wel of niet op de bank, de hond mag wel of niet op bed enz. Wanneer de hond de grens overschrijdt, geef dan aan dat dit niet de bedoeling is en laat hem zien wat er wel van hem verwacht wordt. Gaat de hond toch op de bank dan leid je hem er rustig af en breng je hem naar zijn eigen plaats, bijvoorbeeld zijn mand, bench of kussen en vervolgens krijgt hij voor het liggen op die plek een beloning.

Hoe zorg je er voor dat een hond doet wat jij wilt?
Honden maken steeds opnieuw weer keuzes om bepaald gedrag uit te voeren. Stel je roept je hond. Er komt op dat moment net een andere hond voorbij. Wat gaat je hond op dat moment doen? Zijn keuze beïnvloeden heeft alles met beloningen te maken. Honden kiezen meestal datgene wat ze de grootste beloning oplevert of wat het snelst een beloning oplevert, maar ook de keuze waarbij ze de grootste kans hebben op een beloning.

Als je dan weer kijk naar het moment dat jij je hond roept dan weet je nu ook dat het heel moeilijk voor je hond is om naar jou toe te komen als dat een hond is waar hij altijd mee speelt. Als hij daar naartoe gaat wordt hij 100% zeker beloond, de beloning is groot en hij krijgt die beloning ook meteen als hij bij die hond is. Als jij je hond dus wil leren dat hij naar jou toe moet komen dan zul je dus heel vaak moeten belonen als hij komt, meteen moeten belonen en ook nog eens heeeeeeeeeel groots moeten belonen. Zo kun jij je hond leren om naar jou toe te komen onder alle omstandigheden. Een klein brokje is dan natuurlijk niet genoeg. Het betekent dat jij je hond zelf laat kiezen wat hij doet, maar je hebt de omstandigheden zo gecreëerd dat hij precies doet wat jij wilt.

Hoe laat je aan de hond zien dat je de baas bent?
Dat hoeft helemaal niet. De hond is volledig afhankelijk van ons mensen. Wij mensen hebben de controle over alles wat een hond wil. Spel, aandacht, eten etc. Wij bepalen wat de hond krijgt. Hij krijgt het alleen maar als wij dat willen. Dat geeft ons alle “macht” die we nodig hebben. We kunnen dus op het moment dat de hond iets van ons wil, iets van de hond terug vragen. Dus hij wil graag naar buiten, dan moet hij eerst even rustig zitten. Hij wil geaaid worden, dan moet hij eerst even liggen. Omdat de hond weet dat jij de controle over heel veel dingen hebt die hij graag wil zal hij heel graag dingen voor je doen. Dat geeft enorme controle over de hond en zorgt er ook voor dat de hond respect voor je heeft. Zonder dat het enige moeite, kracht kost en/of correctie kost.

Veiligheid
Daarnaast kunnen we de hond laten zien dat wij voor zijn veiligheid zorgen. Dit door bijvoorbeeld als er een hond op hem af komt de controle te nemen en zelf deze hond weg te jagen. Dat hoeft je hond niet te doen, dat doe jij voor hem. De hond zal zo meer op jou als leider vertrouwen. Dat zorgt er ook weer voor dat je voorkomt dat de hond zal uitvallen. Ook wanneer je hond heel angstig is kun je hem steunen door hem bij je te nemen. Dat zorgt er ook weer voor dat jij je hond het vertrouwen geeft dat jij het oplost. Angst is een emotie en die kun je niet versterken door aandacht aan de hond te besteden. Sterker nog de angst zal altijd minder worden door de hond bij je te nemen en zo te kalmeren. Het gedrag kan wel versterkt worden door aandacht. Dat betekent dat de hond eerder naar jou toe zal komen in plaats van te vluchten als hij angstig wordt.

we hebben vanmiddag contact met een eigenaresse van een hondentrainings school.. dit met een nieuwe methode werkt ,, de zachte aanpak,, we nemen ook priveles bij haar. hopelijk gaat het dan beter,, we houden wel van onze doerak

Een goede band met je hond bereik je alleen als een hond je vertrouwt. Dit bereik je niet met straffen maar met goed gedrag te belonen en je hond te motiveren voor je te werken. Het is goed een hond consequent op te voeden en duidelijke regels te hebben, maar dit is iets anders dan te straffen. Je brengt dan je hond dingen bij door 'angst' te gebruiken.

Het kan weliswaar je derde hond zijn, maar iedere hond is anders. Als deze hond werkelijk fel is, dan vererger je dit gedrag alleen maar door jouw aanpak. Je hond wordt daar op den duur óf ongevoelig voor óf je creëert grotere problemen als vluchtgedrag, geen vertrouwen of zelfs angstbijten.

Geef je pup de tijd dingen te leren begrijpen en train het d.m.v. een positieve methode. Echt, je zult een veel meer met je hond bereiken op deze manier!

Een dominante rotweiler van 9 weken..????????
Dat bestaat niet..!!

Jullie snappen niets van de pup..
Het dier is volkomen overprikkeld als ik het zo lees..

Hoe harder jullie zijn tege het dier, hoe harder de PUP zal reageren en ook zal opgroeien..

Je krijgt terug wat je er in stopt...!!

Nu hard optreden en niks snappen waarom een hond reageert zoals hij/zij reageert...
Dan krijg je later op je boterham terug..

Zijn jullie onberekenbaar voor de pup - in plaats van een begripvol baasje die de pup begeleid zoals ouders een kind..
Die niet weten hoe met baby honden om te gaan - dan zal de hond onberekenbaar worden en handelen uit noodweer en en bijten angst..

Lees het bericht hierboven eens goed door..

En lees eens boeken en ik raad jullie van harte aan een goede hondenschool te bezoeken zo spoedig mogelijk..
De hond moet je vriend worden, niet je vijand..
Behandel hem/haar dan ook zo..

Zoek een school vóór de hond verkeerd ingeprent is door jullie harde manier van omgaan..

Het is toch logisch dat de pup bijt als je hem in het nekwel bijt/knijpt/grijpt..]

Nee, de moeder pakt een pup niet bij het nekvel als ze de pup straft..!!
Moeder honden straffen niet...!
Op deze leeftijd al helemaal niet..

Nek knijpen/bijten/grijpen is een DOODS bedreiging voor een hond..!!

Hoe zou jullie dochter reageren als iemand je keel haar dicht knijpt..!!

Voldoende rust voor de pup, 18 uur slapen per dag..!!

Na iedere maaltijd
Benchtraining in de encyclopedie te vinden..

Een hond is geen speelgoed voor een kind..
De pup snapt NIETS van een kind en de lichaamstaal die daarbij hoort..
Een hond heeft geen handjes en onderzoekt met de bek/tandjes..

Laat ze niet bij elkaar vóór jij kunt vertellen wat het kind niet en wel kan doen in de nabijheid van de pup..

En zijn hondenscholen die een cursus 'hond en kind' geven..
Ik raad de cursus van harte aan die te volgen ..

Groet, Ilja

Super dat je voor de positieve trainingsmethode gaat! Tijden veranderen en gelukkig ook vaak ten goede! Mijn ouders hebben 35 jaar honden gehad, waarvan de eerste twee ook volgens de oude stempel zijn getraind. Het was toen voor 'leken' een logische methode, iedereen deed het zo. Met de derde boxer was de trainingsmethode (nu zo'n 15 jaar geleden) al een stuk positiever. Dit was (los van het karakter) al te merken.

Ze vonden dat Pim en Puzzle 'soft' werden opgevoed, maar ze zien ook dat Puzzle en Pim met veel meer plezier voor mij werken en veel makkelijker zijn en vertrouwen in de omgeving hebben.

Succes!

Lees alles gewoon eens rustig door en oordeel gewoon wat jezelf meer aanspreekt, begrip voor je pup hebben of hem streng aanpakken waar hij helemaal niets van snapt..het is ook zoveel relaxter opvoeden als je snapt wat een puppy is, gewoon een baby waar je van moet genieten, die warmte en veiligheid nodig heeft zodat ze kan opgroeien tot een stabiele hond die vertrouwen heeft in mensen en zichzelf.

In elk geval fijn voor jullie en de pup dat je naar een hondenschool gaat met een positieve aanpak.

Ben ik weer

Een bench is trouwens een prima hulpmiddel, een pup heeft heel veel rust nodig, minstens 18 uur per dag, om alle indrukken te verwerken. Soms neemt een pup die rust zelf niet, en moet daarbij geholpen worden, een bench is dan echt een uitkomst.

Fijn te lezen dat jullie voor de vriendelijke aanpak gaan..

Komt goed..!!

DIT IS DE TRAINING DIE WE GAAN VOLGEN...Trainingsvorm
Wij bieden op een binnen- en buitenlocatie (nabij Arnhem) diverse mogelijkheden om met uw hond te trainen. De kwaliteit van de training staat bij ons hoog in het vaandel. Daarom werken we in kleine groepen. Een professionele hondentrainer geeft les aan een groep van maximaal zeven cursisten. Zo kunnen wij u én uw hond genoeg individuele aandacht geven.

Doel en resultaat
Tijdens de trainingen ligt de nadruk op sport en spel, dagelijkse verzorging, gedrag en gehoorzaamheid. Het doel is om uw hond op te voeden op een aangename manier. Zonder druk en niet wedstrijd gericht. Het resultaat is een betrokken en sociaalvaardige hond.

Black Box model
Onze visie op het trainen van honden sluit naadloos aan bij het Black Box model. Dit is geen methode op zich, maar een combinatie van trainingsmethoden. Het uitgangspunt is om de hond op een zo vriendelijk mogelijke manier te trainen. Gebruik van fysieke correcties is uitgesloten.

Reactie op een prikkel
Bij het Black Box model gaan we ervan uit dat gedrag altijd een reactie is op een prikkel (afleiding) in de omgeving van de hond. Het is van belang dat u zijn reactie op een prikkel kent of goed inschat.

Werken met het Black Box model
Werken met het Black Box model leert u zien waarom uw hond bepaald gedrag vertoont. En wat er voor nodig is om dit om te versterken of om te zetten naar gewenst gedrag.

Starten met een training

Als je vind dat je pup "feller" is dan je vorige honden zou ik toch eens terug contact opnemen met je kweker.Misschien komt ie uit een werkbloedlijn.Bij Rottweilers komt dat nog al eens voor.
Heb hetzelfde gehad met een Duitse staander,niet normaal.Had enorm veel beweging nodig als pup.Is nu 4 jaar en een "normale" hond.

Het eerste wat je bij élke pup moet doen, is leren dat hij je kan vertrouwen. Das één van de belangrijkste dingen wat je pup kan leren van je. al de rest is bijzaak.
Vanuit vertrouwen, leert je hond alleen zijn, gehoorzamen,....en uit dat vertrouwen groeit dan het respect wat je hond voor je heeft.
Als je nu al je pup zo moet gaan aanpakken, gaat ie jou én je handen nooit vertrouwen(of respecteren) en een pup met wat karakter zal zich inderdaad gaan weren. Doe hem dan liever in huis een halsbandje aan zodat je hem daar aan vast kan houden als ie in je broek hangt. Spreek hem duidelijk toe en hou hem vast tot hij weer kalm is. Eens hij kalm is, ga je belonen dat dat flink is en laat je hem weer los. In het begin kan je dat makkelijk 80 keren op een dag doen, maar hij gaat het uiteindelijk wel leren.
Ook moet JIJ als volwassene voorkomen dat ie je kind gaat vastgrijpen. Hij moet leren dat dat kind ook al is ie klein dat ie boven de hond staat. Doe dat door het kind duidelijk voor te trekken en hoger te plaatsen dand e hond. Eerst mag het kind aan zijn eten en nadien als ie rustig is, mag hij er pas aan. Zo leert hij dat het eerst volwassene is (die het kind in bescherming neemt) en dus het kind op de 2de plaats zet en dat helemaal onderaan hij komt.
Kon dat ook gedaan hebben bij onze jonge mechelaar, maar heb dat niet gedaan. zag er het nut niet van in. Een hond die iets of wat bijtrem heeft (aangeleerd in de nest of door de fokkers die toch de eerste en belangrijkste personen zijn in het opgroeien en opleren van een pup) en iets of wat respect toont voor mensen leert dit gedrag van zelf af net omdat de mensen hem dan gaan negeren, straffen (kan ook op andere manieren als in een bench zwieren of hem eens hardhandig vastnemen).

Ik ben de eerste om te zeggen dat als een hond bijt en hij werkelijk bijt omdat ie agressief is of dominant om hem eens goed vast te pakken en eens te tonen wie baas is als het op andere manieren niet werkt, maar zo werkt het bij een pup niet.
Ik zou hem zeker wel de bench aanleren. Al is het maar om hem te verplichten van te rusten en leren rustig te zijn en op die momenten moet je hem net aanhalen, zacht toespreken,...zodat ie leert dat als ie rustig is het hem iets oplevert (geef hem ook pas op dat moment een kauwbot en niet omdat ie al in de muren aan het bijten is of omdat ie hevig is en jij hem kalm wilt krijgen. Nee....eerst kalm...dan het bot. Als ultieme beloning).
Ga ook al werkelijk aan de slag met je pup. Geef hem geestelijk een uitdaging, want volgens mij verveelt dat beestje zich steendood.
mijn eerste hond was ook zo. Bijten in de muren dat er gewoon meters kalk van de muur afgebeten was. Kasten, stoppen van de radiator,....niets was veilig voor haar (maar in benen bijten deed ze niet uit respect én omdat haar de bijtrem goed aangeleerd was). Tot ik werkelijk serieus aan de slag ging met haar. Zij heeft van haar leven 1 keer een bench aan de binnenkant gezien en het was toen al snel duidelijk dat haar dat niet aanstond dus andere manieren en het was uiteindelijk de heerlijkste hond die we ooit gehad hebben.

Toen hier de nest was, hingen die kerels op 5 weken soms met 9 stuks in mijn broek. Ik heb daar niet op gereageerd (of ze moesten werkelijk mijn vel meegehad hebben), maar ik ging ook wel gewoon door hé (niet makkelijk met 9 stuks die aan je hangen ook al waren ze nog zo klein en ettelijke broeken die nu verluchtingsgaten hebben ).
Als ze dan aan het rondcorssen waren of op hun gemakje aan het rusten waren, ging ik erbij. Ze aanhalen, knuffelen, iets lekkers,.... Toen ze hier dan vertrokken was er ook geen eentje die in broeken hing en ook geen enkele die het gedaan heeft (en het waren pups uit werklijnen dus er zat behoorlijk wat in). Ook de mama liet dat niet toe. Zag ik dat ze te wild werken, haalde ik mams erbij. Die liep rond en liep ook rond me en kwam ze ook duidelijk corrigeren als ik haar bij me riep.
Een pup moet het gewoon zo leren om het de toekomstige baasje makkelijker te maken. Om de pups een goede start te geven.

Klinkt goed hoor...

Succes..!!

goede reacties hier!
heel erg goed dat jullie voor de "lieve" aanpak/opvoeding gaan!
daar heb je veel meer plezier in dan constant boos op de hond zijn en straffen en voor de hond is het ook veel plezieriger

je zult merken dat jullie snel een mooi team gaan vormen! succes ermee!