Help! Wat ben ik bang!

Hallo,

Elke keer als ik met mijn hond thuis rondloop aan de leiband gaat alles super en loopt hij met een losse lijn naast mij.
Maar zodra ik op straat ga wandelen begint het...
Zodra Jeffe een vuilniszak, verkeersbord, fietser of auto tegen komt, begint hij angstig aan zijn leiband te trekken, staart tussen de benen en staart hij doodsbang naar het voorwerp dat zijn pad kruist.
Dit gebeurt per wandeling enorm veel.
Ik probeer hem dan te kalmeren, doe zelf heel enthousiast over het voorwerp waar hij bang voor is en moet hem uiteindelijk voorbij het voorwerp sleuren om vooruit te gaan. Ik voel me dan verplicht om in het terugkeren weer voorbij hetzelfde voorwerp te passeren en in de hoop dat hij het al wat gewoon is, maar niets is minder waar. Weer doodsbang.
Dit maakt het wandelen er natuurlijk niet plezierig op en dat vind ik heel jammer!

Weten jullie hoe je dit oplost? Is hem er voorbij trekken een goede methode?
Hebben jullie verder tips over hoe ik mijn hond minder bang en onzeker kan maken op vreemde plaatsen?

Je moet weten dat onze hond van nature al wat onzeker is.

Enorm bedankt !

Ik heb hetzelfde op een bepaalde plek op onze wandelroute, onze hond is daar een keer vreselijk geschrokken van koeien. Ik heb onze hondenschooljuf gevraagd en die zei op de plek waar ze zo bang is stil blijven staan tot ze weer rustig is, belonen en dan weer verder lopen. Ik heb het zelf nog niet uitgeprobeerd.

Hier hetzelfde probleem met Bhody
het ene moment gaat het goed en dan is het weer mis

Ik probeer het "enge" altijd eerder te zien dan hem
en leidt hem dan af met wat lekkers, een speeltje, gekke geluidjes ( ik loop soms echt als een clown door de straat)
Wanneer hij dan toch angstig reageerd (als ik dus te laat ben) negeer ik het en als we er voorbij zijn dan beloon ik hem en gaan we weer enthousiast verder

Ik lees mee voor verdere tips

wat skinny heel erg hielp,is kleine stukjes kaas meenemen,en als je denkt daar ie die bang voor,net van te voren afleiden met een stukje kaas


skinny is een tijdje geleden aangevallen door 2 hondjes,ook doodsbenauwd als we daar langs moesten

nu pak ik 10 meter van te voren het plastis zakjes met de kleine stukjes kaas,heeft maar 1 doel ,de kaas


de 2 hondjes staan te blaffen en te rennen achter hun stroomdraadje,het kan haar niets meer schelen



je kunt het altijd eens een keer proberen

zou persoonlijk niet weer teruggaan naar het voorwerp

Ik heb afgelopen zaterdag met Bink hetzelfde gehad. We liepen op de kermis en hij werd panisch van een atractie. Ik ben gewoon stug doorgelopen en hem absoluut niet getroost of aangehaald. Even later zijn we er expres weer langs gelopen en Bink was niet bang meer. Bink bleef er helemaal rustig bij liggen toen we even bleven kijken.

De eeste wandeling met Bink, nu 5 maanden geleden, was voor mij een uur over een rondje rond het blok. Overal ging Bink voor op de vlucht. Maar ik liet zien aan hem dat ik niet bang was en gewoon doorliep, daardoor ging Bink dan ook maar meelopen.

Maar ik keer terug omdat ik dan hoop dat hij er aan zal wennen. Is dat dan fout gedacht?

Erika - als jij je hond negeert bij banggedag, hoe krijg je jouw hond dan voorbij het enge voorwerp? Trek je hem dan ook mee?

Die van mij blijft niet staan, maar gaat er vandoor....

Je kan een wat langere lijn nemen
kort houden tijdens de wandeling en wanneer hij dan angstig stil staat, de lijn lang houden en zelf doorlopen totdat de lijn een beetje strak staat en dan de clown uit hangen...

ok sommige zullen je voor gek verklaren
maar je moet m dan echt proberen naar je toe te lokken

En wat Liesbeth ook zei, enthousiast maken voor iets lekkers, kaas ofzo

Wanneer ik het "enge" zie neem ik wat lekkers in mn hand en laat hem het proeven, hij krijgt het dan pas wanneer we voorbij het enge zijn
9 van de 10x is hij dan zo gefixeerd op het lekkes dat hij het enge niet door heeft

Het is nog een hele jonge hond, wanneer is dit gedag begonnen?

Ik heb er hier ook eentje die in het begin heel bang was voor vreemde dingen op de weg. BV een kliko die normaal niet aan de straat staat, maar dan ineens wel! Ik ging dan zelf naar de kliko toe en liet hem zien dat er geen reden was om bang te zijn. Ik lokte hem dan naar me toe en gaf hem wat lekkers als hij toch kwam kijken. Dat kon soms wel een paar minuten duren. Een wandeling kon daardoor ook erg lang duren. Maar met geduld, kreeg ik zijn angsten wel redelijk overwonnen. Voor het verkeer heeft hij overigens nooit angsten gehad. Hij heeft nog steeds af en toe van die schrik momenten als iets afwijkend is van normaal. Dat kan zelfs zijn als er bij een huis een andere buitenlamp geplaatst is. Net of hij dat ziet! Hij schrikt dan, maar herstelt zich eigenlijk heel snel en loopt dan toch gewoon voorbij. Ik loop immers ook door en ik ben ook niet bang Wel is het zo als hij onderweg een keer geschrokken is, dat hij de hele weg een beetje achterdochtig blijft. Ik schenk er nu geen aandacht meer aan. Ik prijs hem wel als hij goed door loopt

bhody heeft het trouwens alleen als hij aan de riem meeloopt wanneer hij los is kan hij de hele wereld aan
en is hij echt nergens bang vor

Hoe is dat bij jou?

Vanaf de eerste wandeling. Hij heeft geen nare ervaring met de dingen waar hij bang van is. Ze zijn gewoon 'onbekend'
Maar we zijn eigenlijk nog niet zo heel veel gaan wandelen op straat aangezien we hier thuis een bosje hebben waar we in wandelen.
Hij is nu 7 maand en we gaan nog maar een kleine 2 weken met hem wandelen op straat. Nog maar een 5 tal keer gebeurd of zo.
Ik weet dat dit weinig is, maar ik wil mijn hond graag meer zelfvertrouwen geven op straat!

Ik denk dat het dan toch met de socialisatie te maken heeft.

Hij is nog niet bekend met de dingen
echt weer als pup beginnen dan..

Kleine rondjes buiten op straat
steeds hetzelfde kleine rondje en wanneer dat rondje goed gaat, de ronde uitbreiden met een klein stukje onbekend terrein enz enz

Erika, Ik durf hem op straat niet loslaten aan de leiband. Ik ben bang dat hij op straat rent en omvergereden zal worden!
In de tuin is hij wel zelfzeker als hij los is hoor.

Ook nog niet gaan proberen hoor!
dan heb je de kans dat hij ervan door gaat wanneer hij schrikt

|Ik laat Bhody het liefst los uit omdat hij dan niet angstig is maar ja dat gaat helaas niet altijd

Eerst maar zorgen dat hij aan alle vreemde dingen op straat gaat wennen en dan kan je los proberen

Maar wist je dan niet dat je hem vanaf dag 1 met zoveel mogelijk dingen vetrouwd had moeten maken?

Met heel veel geduld zal je hond vast veel zekerder op straat worden. Je moet hem toch leren dat hij zich in jouw buurt niet bang hoeft te voelen. Jij bent zijn leider en bij jou moet hij zich veilig voelen. Als je dit direct in het begin had gedaan, was het voor je hond niet zo angstig geweest. Nu ontdekt hij ineens de wereld buiten zijn terrein! Ik zou hem zo dicht mogelijk bij je houden en als hij bang is, laat hem dan maar op z'n kont gaan zitten. Ook al zit hij daar 5 minuten! Ga zelf naar het object toe en probeer hem te lokken. Niet meesleuren! Bouw de wandelingen buiten de tuin heel langzaam op. Ga niet direct km's wandelen, maar begin eens met 100 meter. Je hond moet de wereld gewoon ontdekken en daar zal hij tijd voor nodig hebben. Forceer het niet. Sterkte met je bangerik.

Rasha is niet zo bang uitegvallen integendeel.Af en toe heb ik zoiets van was ze maar ergens is bang voor hahaha,bij wijze van dan he Als ze eens ergens van schrikt gaat het meestal om hele suffe dingen.zzzzzzZoals een zak met kleding die aan de stoep staat of een kapotte fietsband midden op de weg.

Haar reactie:Eerst stil blijven staan.Staart recht overeind oortjes gespitst.Dan gaat ze grommen een een harde blaf.Dan Heel voorzichtig dichterbij en heel laag over de grond.Neus in de lucht en hard hard weer achteruit en dan proberen om weg te komen.

Mijn reactie:Er zelf naar toe lopen en haar met een hoog vrolijk,maar kalme stem mee te roepen en als eertste erbij te gaan staan om ta laten zien dat het niet eng is.Dan komt ze er ook naar toe en gaat snuffelen en loopt er dan een beetje om heen zo van:kijk eens ik ben niet bang meer. Succes.

wat doet de hond als jij bij het voorwerp gaat zitten,waar hij bang voor is, als de hond nog op afstand is? komt hij dan bij je of wil hij weg lopen?

Ja we hebben hem als pup kennis laten maken met de grasmaaier, stofzuiger, onweer, in de auto zitten, maar met dingen op straat niet echt nee. Dat was niet heel slim blijkbaar. Ik had er nooit aan gedacht!

Als ik bij het voorwerp ga zitten dan zit hij zo ver mogelijk van het voorwerp vandaan (tot zo ver de leiband kan) Als ik hem aanspoor om te komen, komt hij soms een paar centimeter dichter zodat hij met zijn neus aan mij kan ruiken maar zodra ik dan aanstalten doe om verder te gaan springt hij weer angstig achteruit of begint hij in paniek naar voor te lopen zodat hij voorbij het voorwerp is. Direct daarna kijkt hij nog eens achterom, dan naar mij en dan kalmeert hij wat.

Dus wat is nu de beste oplossing? Hem niet meesleuren en gewoon een paar minuten bij het voorwerp laten zitten en dan wachten tot hij zelf voorbij het voorwerp wil? Ok, ik zal het concept 'wandeling' dan nog maar even laten wachten tot hij er klaar voor is.

Mijn tip is ga nooit mee met gedrag van je hond uit eindelijk beloon je dan het gene waar hij bang voor is. Zo hebben ze het ons geleerd. Dus wandel rustig door en ga hem afleiden speeltje mee iets lekkers enz enz. maak desnoods een kleiner rondje zodat hij langs minder dingen komt maar er wel mee word geconfronteerd.
Onze hond was op een gegeven ogenblik bang voor het hek op de club??? TJa hoe het kan vraag het ons niet dus uiteindelijk moesten wij heel vrolijk doen haar belonen met snoepjes als ze er was en met haar speeltje te gaan spelen bij het hek en zo en zo was het na 2x over! Zo word het namelijk leuk om naar iets toe te gaan omdat je dan mag spelen of iets lekkers krijgt.
En in je handen klappen en gek doen wil ook nog wel eens heblpen

Succes en sterkte
Heb geduld het komt goed is onze ervaring

Maak alleen de rondjes even iets korter omdat hij genoeg moet verwerken