leeftijd castreren reutje. Voor en nadelen

Wanneer hebben jullie jullie reutje laten castreren en waarom? (kort en krachtig )

Interessant,ik lees mee, zit met dezelfde gedachten, Boris is nu 6 mnd, waarom???? Wanneer??????.
gr ina.

hoi, heb een berner teefje van nu 11weken, maar ook een berner reu van 2.5 jaar. nu heb ik van mijn veearts gehoord dat we haar tenminste één maal loops moeten laten zijn en worden.groetjes

Mortec was bijna 3 jaar.
Hymmer aan 10 maand.
Reno was al gecastreerd toen we hem overgenomen hebben, is zijn boekje staat +- aan 6.5maand.

Sky met 7maanden laten castreren, had heel erge voorhuidontstekingen!

voordeel; hij heeft geen voorhuidontstekingen meer
hij plast nog steeds als een meisje, en maar 1 a 2x per wandeling, alleen bij de lange wandelingen wat vaker maar das nog op 1hand te tellen!
en dat vinden wij ideaal omdat hij niet tegen elk plantje/dingetje wil aanplassen!

Ik denk dat je bij een reu echt naar het karakter moet kijken. Heb je een heel zachte reu die zelfs wat onderdanig is, dan zou ik deze niet laten castreren. Deze reu kan juist last krijgen van andere reuen die erop willen rijden en dus steeds 'belaagd' worden.

Wil je je hond laten castreren omdat deze steeds een ontsteking heeft aan de voorhuid, probeer dan eerst eens vitamine C. Dit is een kleine moeite, het kost bijna niets en is beter voor je hond dan deze te laten castreren. Sinds ik mijn reu vitamine C tabletten geef, heeft hij nog zelden een vieze druppel aan zijn piemel.

Wat betreft het markeren: dit is opvoeding hè... Vanaf het begin af aan heb ik Pim geleerd dat er aan de lijn alleen geplast wordt als ik het toesta. Dit weekend hebben wij 2 dagen in de stad gelopen en hij heeft geen één keer geprobeerd te markeren, ondanks het op heel veel plaatsen wel door andere honden gedaan was.

Ook het rijden moet je gewoon niet toestaan en is dus goed af te leren.

Ik ben niet 'tegen' castreren, maar in veel gevallen is het niet nodig en zelfs nadelig.

Yori is 2 jaar, en nog steeds niet gecastreerd! En ik laat het ook lekker zo, tenzij er een medisch probleem bij komt kijken.

Ik ben het met Puzzle en Pim eens!
Het tegen elk paaltje aan plassen e.d. zijn ook dingen die je kunt leren. Yori plast niet als hij aan de lijn loopt, tenzij ik het commando geef. Verder plast hij het park onder als hij los loopt, maar dan heeft hij ook het commando vrij gegeven.
Rijden doet Yori niet.
Yori heeft alleen in de puberteit last gehad van "piemelpus", en zelfs toen was het niet echt ontstoken. Ja, ik vond overal druppeltjes, nou en. Doekje erover en schoon.. Nu heeft hij er vrijwel nooit meer last van.
Yori is een hele onzekere reu, dus ik denk dat castreren voor hem ook helemaal niet goed zou zijn!

Bij ons op de hondenschool komt altijd een dierenarts een verhaaltje vertellen aan de nieuwe cursisten, o.a. over de castratie/sterilisatie. Hij vindt castratie niet nodig, maar sterilisatie wel verstandig als je niet van plan bent te gaan fokken.

Ik ben er ook niet tegen, maar ik vind wel dat het niet per se nodig is.

Op diverse leeftijden tussen 3 en 12 jaar, nooit voor volledige volwassenheid (tenzij het medisch noodzakelijk zou zijn) laat de reu eerst maar eens geestelijk en lichamelijk volwassen worden. Is ook belangrijk, als je (te) jong castreert kan je een reu krijgen die erg aantrekkelijk is voor andere reuen, omdat hij niet genoeg testoteron heeft aangemaakt om mannelijk te zijn en te blijven.

Als een volwassen reu wordt gecastreerd, zijn zijn hersenen mannelijk (en denkt hij zo en straalt hij dat ook uit) en bovendien maken de bijnieren ook testoteron aan en blijft de reu voor zijn eigen idee reu, alleen minder heftig.

Ik zou nu altijd (tenzij het medisch noodzakelijk is bv door prostaat vergroting) altijd een implantaat laten zetten eerst, werkt een halfjaar en kan je goed zien of het gedrag echt zo wijzigt dat het in het voordeel is van de reu om te casteren (dat kan echt zo zijn, mijn vorige reu werd na de castratie een andere hond, speelser, leergieriger, vriendelijker, veel minder gespannen)

Maar eerst maar eens dat 1e jaar voorbij zeg (maar dat is mijn mening hoor, als je een reu neemt, moet je je ook realiseren dat daar reu gedrag bij hoort en ook de hond met zijn eigen ik moet leren omgaan, net als een puber)

Onze dierenarts raadde het aan, ivm de voorhuidontstekingen, wij hadden om eerlijk te zijn nog nooit gehoord van vitamine C, dat dat zou helpen, ik vond het gewoon erg smerig, omdat we ook een kind hebben lopen/kruipen! dus de keus was snel gemaakt!

Maar hij was 7maanden en een erg onderdanige/onzekere hond, nu nog steeds naar andere honden en mensen trouwens maar ik kan niet zeggen dat we last hebben met zn karakter of met andere reuen, natuurlijk rijden ze wel eens, maar over het algemeen eigenlijk niet.. Hij kijkt even de kat uit de boom en gaat dan spelen met de andere hond!

Mn schoonzusje heeft haar hond ook al op 6 maanden laten castreren en die heeft ook geen last met andere reuen of het karakter van de hond..

maar denk dat het persoonlijk is, je kent je eigen hond het beste en als je twijfelt dan is die chip natuurlijk een hele uitkomst! dan kan je eerst eens kijken wat het met je hond doet!

heb meegelezen en alles is voor mij duidelijk, laat boris lekker lopen hij heeft nog nergens last van en is best onderdanig, hij hoeft dus nog niet bang te zijn, hihihi.
dankjullie wel en groetjes ina.

Wij hadden onze reu met bijna 3 jaar laten castreren.

Casper was 14 maanden. Na alles geprobeerd te hebben tegen voorhuidsontstekint ( tot bloedens aan toe) besloten om te castreren. Na castratie bleek dat hij toch ook wel last had van zijn hormonen. Hij ewrd rustiger ook als de teefjes van de buren loops waren. Nu is het een stabiele rustige hond.

boris was 1,5 jaar we hadden we hadden twee teefjes en boris wilde alleen maar wippen.
aangezien boris dekreu is geweest hebben we hem 1 week later laten helpen toen hij hier kwam wonen.

Ik heb geen reu..

maar als ik kijk naar de reuen die ik tegen kom die ongecastreerd zijn,zijn dit geen prettige honden(9 van de 10,er zijn ook uitzonderingen,maar die kom ik weinig tegen en kom véél honden tegen).

Als ik kijk naar hoe een reu reageerd op een teefje(gesteriliseerd)dan denk ik ,als je er niet mee gaat fokken dan doe je dat beest (en jezelf en andere honden bezitters ook)er een groot plezier mee om hem te laten castreren,want ze springen werkelijk overal op,laat staan als er een loopse teef in de buurt zou zijn...

Groetjes Soraya&Mila

Wij hebben een beagle reutje gehad, die hebben we laten castreren met 7 maanden. Dit deden we omdat hij tegen iedereen opreed, en we hadden niet zo goed door dat dit ook af te leren is.
Maar kijk goed uit, wij hebben hier altijd spijt van gehad! Na de castratie wilde hij opeens alleen nog maar eten. Hij jatte alles van de tafel en uit de handen. We hebben alles geprobeerd om het af te leren, maar dat is helaas niet gelukt. Ook frustrerend voor de hond zelf natuurlijk! Ondertussen hebben we een golden retriever pup (ook een reutje). Als alles gewoon goed gaat laten we deze niet castreren. De dierenarts raadt aan van wel, maar een goede reden kon ze ons hier eigenlijk niet voor geven. Ze zegt dat verschillende hondenrassen anders reageren op een castratie en dat het bij de golden retriever niet zoveel problemen met zich mee brengt.. Maar toch, als alles gewoon goed gaat zie ik niet in waarom we hem moeten laten castreren.

Mijn Luca die pas dood is, is nooit gecastreerd geweest.
Ook mijn Romeo niet.
Terwijl ze allebei en jack en dominant zijn/waren
en gevochten hebben.
Ik ben tegen castratie, alleen uit medische noodzaak
zou ik het laten doen. Anders niet.

Weet iemand na hoeveel maanden je de veranderingen (met name qua gedrag) kunt gaan merken? Ik weet het niet meer precies...

Groet,
sandra

de da gaf bij ons aan dat ze nog een week of 6 vruchtbaar kunnen zijn. Dus na een week of 10 denk ik dat wij langzaam verschillen begonnen te merken.

De voorhuidsontsteking was direct na Castratie over is is niet meer terug gekomen

Rocky is nu 14 md oud en ik laat hem niet casteren of het moet medich beter zij
ik ben het ook helemaal eens met dat als je wel wil casteren de hond reu eerst volwasse moet zijn en zijn karakter moet hebben gevormt
mijn andere honden 2 cane corso reuen zijn 9jr en 8 jr oud geworden zijn ook nooit geholpen ,en konden met elke hond overweg ondanks ze wel heel dominant waren

@ Soraya: dat is ook echt wel een kwestie van opvoeden! Yori speelt met alles, reuen, teven, gecastreerd, ongecastreerd, en doet dat hartstikke leuk en goed! Natuurlijk probeert hij wel eens te rijden, maar dat heeft niks te maken met zijn reu-zijn, maar met testen hoe ver hij kan gaan. Ik als baas accepteer dat niet. Maar ik ken genoeg teven die ook rijden!
En als er een loopse teef in de buurt is? Geen probleem! Ík ben immers de baas! Met jachttraining komen er ook loopse teven, en dan moeten we gewoon de honden los laten volgen! Yori komt dan echt wel terug als ik hem roep hoor, al zit hij met z'n neus in de fluit van de teef, vrouwtje roept, dus moet ik komen!
Opvoeden dus, die ongecastreerde reuen!

Bo was ook zo'n 14 maanden. Bo had zeer veel last van hormoongerelateerd gedrag, loopse teven was funnest, niet eten, dagenlang bij deur zitten piepen. Daarnaast nog vele andere gedragingen (agressie naar reuen, geen contact, niet luisteren, enz.) Was een totaal andere hond qua gedrag dan hij eerder was. Hebben het eerst met behulp van trainen/opvoeden geprobeerd maar werd van kwaad naar erger. Hebben toen eerst de chemische implantaat castratie gedaan, toen dat zeer goed bleek te helpen hebben we hem definitief laten helpen.

Maar als er geen medische reden is of de gedragingen kunj je met trainen/opvoeden eruit krijgen dan zou ik het persoonlijk niet doen.

Wat ik zo hoor van de hondenbaasjes die ik ken,
dat ze hun reutjes voor zoveel verschillende zaken
laten castreren : voor het rijden op reutjes,
voor het rijden op teefjes, voor het vechten,
voor het plassen over struikjes, voor het ruiken aan boompjes en vaak zijn dat redenen die het gedrag niet over maken.
Als ik had gedaan wat bv. de dierenarts adviseerde,
toen ik vroeg wat ik moest doen met mijn vechtende
ventjes, zei hij : castreren en dan de jongste.
De jongste was het advies, medisch gezien, dat
hij dus het beste de operatie en narcose zou doorstaan, helemaal niet kijkend naar de rangorde.
Een dierenarts zal vaak adviseren te castreren,
maar weet alleen medisch hoe het zit, maar hoe
het thuis tussen de twee honden gaat, kan alleen
een gt beoordelen en een baasje dat er kijk op heeft.
Je krijgt dan ook vaak de reactie, ja maar mijn
hond is gecastreerd omdat de dierenarts dit aanraadde
en het gedrag is niet verminderd.
Mijn Romeo rijdt ook wel eens op een reutje, en
dat doet hij net zo lang totdat ik het niet meer wil. Maar om hem daarvoor te laten castreren ?
Of dat hij wel eens erg fanatiek is en wil ontsnappen omdat er een loops teefje zit ?
Luca is een keer ontsnapt, daarna nooit meer, omdat ik er rekening mee hield.

Mijn reutje is met 7 maanden gecastreerd, omdat hij een gedraaide teelbal had. Ik wou hem niet laten castreren, maar had geen keus.
Het is nu bijna 2 maand geleden en merk nog niets, qua verandering in gedrag of zoiets.

De hond van de broer van m'n vriend is voor 8 weken zelfs al gecastreerd, omdat hij hem van de RSPCA in Australie heeft gehaald met 8 weken.
Hier is het verplicht om ze voor adoptie te castreren/sterelliseren, ook al is het voor 8 weken oud.

ik lees graag mee, lees je goed in, is mijn advies, terug draaien kan niet.

Ik was er vooral benieuwd naar. In principe ben ik ook tegen het castreren/sterilliseren uit preventie van...
Heb hier allemaal intacte reutjes en teven lopen, maar tot nu toe nog geen problemen gehad met het gescheiden houden tijdens loopsheid. Weet je ook, naar mijn mening, voor je eraan begint.
Vroeg het eigenlijk voor Gizmo. Kereltje is 14 weken, heeft op dag 2 op mijn oudste zoon gereden. Laat ik absoluut niet toe natuurlijk en een flinke 'ELA' was voldoende op hem eraf te krijgen. (tja ik verschoot er eigenlijk zelf van. Had ik even niet verwacht).
En gisteren begon ie ineens op zijn beertje te rijden (nu ja...beertje weg en probleem opgelost natuurlijk).
Ga het natuurlijk nog wel even aanzien, hij is nog heel erg jong, maar het is duidelijk dat meneertje op zijn leeftijd al enorm interesse heeft in teefjes en als het zo blijft duren dat ie haar constant lastig valt, blijft rijden, vrees ik dat ie toch ooit zijn balletjes kwijt gaat geraken.
En qua kararakter...het is duidelijk dat ie niet onderdanig is

Ik las hier een tijd geleden van iemand die loopse
teven had en ongecastreerde reutjes en dat je als
baas en als roedelleider bepaalt dat er niet gereden wordt. Ondanks de verleidingen in huis.
Nou hou ik rekening met loopse teven in de buurt,
maar in huis vind ik het zeer opmerkelijk dat dit kan.
Een teken dat de baas het compleet in de hand heeft.
Romeo is vorig jaar chemisch gecastreerd geweest,
om het uit te proberen en omdat dit mij ook geadviseerd werd. Liever niet, maar ik heb het
toch laten doen. Gelukkig is het maar tijdelijk.
Ik heb hem niet definitief laten helpen.
Is mijn hondenventje nog prachtig intact.
Hij is nu ruim twee jaar en een stuk rustiger,
zonder castratie.

Zolang er geen medische noodzaak is laat ik Woezel niet castreren. Hij is nu 13 maanden

Heb vaak horen zeggen dat als je toch niets met je hond doet, je hem of haar het beste kunt laten helpen omdat er dan minder kans is op baarmoeder- of teelbalkanker, dit is ook ooit gezegd door die Cesar die dat programma de Dog Whisperer heeft.

Balou is geholpen omdat hij veel last had van voorhuidonsteking en niets hielp, Sennah heeft alles nog omdat hij niet dominant is en hij op de dekreuenlijst staat

Als ik in de buurt ben, wordt er hier ook niet gereden hoor. Ook niet op de dagen dat de teefjes dekrijp zijn Het kost de reu wel wat moeite, maar ja...hij moet het maar leren. Tuurlijk laat ik ze wel niet samen als ik er niet bij ben, want denk niet dat ie zich dan in zou houden, maar gewoon 1vd2 de bench in en het probleem is opgelost (de andere zit dan buiten).
Nu...met de 'kleintjes' ligt het wel wat anders, want dat zijn eigenlijk binnenhondjes. Zitten wel al eens buiten, maar niet zo vaak als de 'groten' natuurlijk.
Och ja...deuren en kamers genoeg in huis om ze te scheiden als ik er niet ben...

Hier ook geen castratie, ik heb een reu gekozen dus het blijft een reu, of het moet echt om medische redenen zijn, dan zou ik dat laten doen. Ik heb chemische castratie laten uitvoeren om verschil in het gedrag te zien en bij de ene hielp het...was een echte vod en dat moest nu ook weer niet dus was blij dat het uitgewerkt was. De andere zag ik compleet geen verandering. Daarbij mijn DA zegt altijd dat het niet is omdat de "ballen" weg zijn dat het ook uit het "hoofd" is.