Jaloers?

Soms lijkt het wel alsof bonky jaloers is.
Bonky en ik zijn heel erg dikke maatjes en knuffellen heel erg veel.
Maar als een van de poezen naar me toe komt of mijn man dan komt hij ook meteen en gaat er tussen staan om de aandacht op te eisen.
Het gekke is dat hij dit niet bij mijn kids doet mijn kids kunnen ten alle tijden knuffen met me maar de poezen en mijn man worden onderbroken.

Sommige zeggen dat honden geen emoties hebben en ik ben het er totaal niet mee eens..

Toen wij Nena kregen hadden wij al een parkiet in huis en iedere keer als de parkiet bij ons kwam (op onze vinger) sprong nena op de bank en ging er gelijk tussen zitten of overdreven likken om aandacht te krijgen.

Ze doet dit ook als ik met mijn vriend op de bank zit komt ze er ook gelijk bij zitten..

Zolang je hond niet gaat bijten of grommen moet het geen probleem zijn toch?

de mijne doet precies hetzelde ook al ligt ie in een diepe slaap als die ziet dat me vriendin bij me komt liggen is die er gelijk bij en wil de er tussen...

Herken dit ook ja.. Maar het kan ook zijn dat ze er ook bij willen horen?

Bonky gromt en bijt niet nee.
Hij komt gewoon heel lief er tussen in zitten en duwt zijn hoofd onder mijn arm op een manier van hey ik ben toch je lieveling hahaha.
Het is ook best schattig en voel me dan ook wel gevleid toch wel een teken dat ik word gewardeerd en een teken van wedezijdse liefde.
Bonky en ik zijn onafscheidelijk en kunnen ook moeilijk zonder elkaar.
Ik weet niet wat het is heb het nog nooit zo erg gehad met een hond behalve toen ik die husky had als klein meisje zijnde.
Maar als ik een uurtje weg moet zonder bonky sta ik al weer te popellen om naar huis te gaan naar mijn kleine held.
Ik denk dat hij dat aan voelt en dat dat onze band zo sterk maakt