Blijvend kreupel....

Dibbes, bijna 3 jaar.
8 mnd terug geopereerd aan LPC en dan nu zijn andere poot. We gingen de operatie in met de gedachte OCD/LPC maar niets was minder waar.
1 van zijn elleboog gewrichten (een elleboog gewricht bestaat uit 3 kleine gewrichten)
is in de embroynale fase niet volgroeid. Niets meer aan te doen. Hele gewricht is stuk.

Lang gesproken met de DA, gewricht zo goed als het kon schoongemaakt. Maar wat nu..

gevoelsmatig denk ik: afmaken - indien na de revalidatie blijkt dat hij kreupel blijft bij inspanning.

aan de andere kant...

Tips?

Hoi Ingrid,

Wat een afschuwelijk nieuws.

Aidan is blijvend kreupel. Maar met pijnstillers heeft hij een heel goed leven. Kan nog steeds lekker hard dollen, ontziet daarbij alleen zijn achterpoot.

Voor wat betreft Aidan's knie ben ik alert op nieuwe ontwikkelingen op het gebied van proteses voor honden. Zo'n anderhalf jaar terug was er nieuws vanuit Engeland dat een hond een kunstknie geimplanteerd kreeg, toen nog schreeuwend duur, maar wie weet, over een paar jaar... Ik hou er - financieel - in elk geval rekening mee.

Dat is niet zo heel vergezocht, overigens, protheses voor honden. Ze worden al voor mensen gemaakt, en als je dan fabrikant van kunstgewrichten bent en je ziet bij honden een nieuwe markt...

Ik hou het op, er is altijd hoop.

Sterkte met revalideren, je bent een vastberaden meid, je zult daardoor met je doorzettingsvermogen met het revalideren zeker de best mogelijke resultaten behalen.

Lieve groet,

Linda.

he bah joh , dat zal even slikken zijn geweest ,
ik weet een orthomanuele d.a voor je , wij komen daar met amber ook n.av kruisbandoperatie
het is een zeer kundige vrouw , zal je haar website doorgeven ze zit in Noorden dicht bij Nieuwkoop , en zij verricht vele wonderen
www.kreupeldier.nl

Hey Linda,

Bedankt voor je berichtje,
Voor nu moet ik inderdaad eerst zorgen dat hij geneest van de operatie, en dan optrainen.
Niet te voorbarig worden,.. maar het is soms lastig.

Hey Reny,
Bedankt voor jouw advies.
Het probleem is dat het stuk gewricht nooit is volgroeid. En daar is –vooralsnog- niets aan te doen.
Qua orthomanuele therapie,… ik heb daar zo mijn twijfels over.
Wat dibbes betreft denk ik dat het voor hem beter is om hem veel te laten optrainen, wanneer dit kan, dmv
“rechtlijnige” bewegingen. En natuurlijk zwemmen. Zodat de spiermassa toeneemt en zijn gewricht enigszins kan worden ontlast.
Maar het blijft moeilijk.

Ik houd jullie op de hoogte.

Liefs- Ingrid

ik zou f afwachten
het is nooit prettig van al te denken om hem af te maken
geef hem nog een kleine kans ??
als het hem echt te veel word en je ziet dat hij enorm lijd dan zou ik die gedachte ook overwegen
beter dat als een hond die contstant in enorme pijn leeft

beterschap voor dibbes en dat hij nog lang mag blijven

wat erg voor jullie.
Maar ik zou de hoop nog niet opgeven hoor.
wat je zegt, zwemmen en verantwoord bewegen en een goede spiermassa opbouwen, doet al veel.
Daar kom je al heel ver mee.

Maar je hebt het over als hij dan nog kreupel loopt laten inslapen ... en amputeren dan?
Of stel ik nu een hele rare vraag?
Zijn genoeg honden die het op 3 poten het toppie doen.

Groetjes Debbie.

Hoi Ingrid,

Ik lees net je verhaal over Dibbes...
Wat spijt me dat voor je en wat erg voor Dibbes....

Ik schrijf je even een pb van de week...

Sterkte, lieve groet, Ilja

Hey Ingrid,

Wat een vreselijk vervelend nieuws! Ondervindt Dibbes er zoveel last/pijn van dat het leven voor hem op deze manier geen zin meer zal hebben? Ik zou, net als Linda, afwachten wat de ontwikkelingen zijn rondom protheses en eventueel een pijnstillend middel gebruiken wanneer het niet anders kan. Jij kan natuurlijk als geen ander zien hoe Dibbes er onder lijdt. Maar voor eerst, kop op en trainen!!

Ik had je een pb gestuurd maar zoals ik daarin schreef ben ik nog maar weinig op het forum en wist niet van de situatie met Dibbes af. Kan me erg goed voorstellen dat je nu wel genoeg aan je hoofd hebt, mocht je niet willen reageren dan begrijp ik dat!!

Veel sterkte,

Liefs Ellen.

Hoi, Ingrid,

Verdorie wat een vervelende zaak voor Dibbes en jou.
Hopelijk wordt zijn leven wel dragelijk na de operatie.
Heel veel sterkte toegewenst. Joep

Hoi Ingrid,

Ik denk dat je je hond inmiddels zo goed kent dat jij alleen de beste beslissing voor hem kunt nemen. Als je merkt dat zijn leven kwalitatief geen zin meer heeft denk ik dat je de goede beslissing zult nemen. Er is een verschil tussen kwaliteit en kwantiteit. Ga op je eigen gevoel naar Dibbes toe af en regelmatig overleg met de da als je het herstel niet voorspoedig vind gaan en zijn pijn niet in kan schatten.

Heel veel succes en veel sterkte ermee!

Groetjes,
Nathalie

vind het zo triest ingrid , zo,n jonge hond nog ,pff moet ook regelmatig aan jullie denken hoor

Hey,

Wat een triest nieuws..
Ik zou kijken hoeveel last hij ervan blijft houden in de praktijk. Gaat hij op drie poten lopen en heeft hij er verder misschien weinig last van?
Bij de hond van mijn zwager is laatst zijn pootje geamputeerd (door een gezwel wat erop zat) en die loopt nu volledig vrolijk en blij te rennen op drie poten. Het kan dus wel..

Het is denk ik heel goed kijken naar je hond, heeft die kwalitatief nog een goed bestaan..

Leef met je mee..

Liefs, Margje

Heey allemaal! Wat een lieve berichtjes, dank jullie wel! doet me goed!

Ellen - ik heb je net een pb geschreven.

Qua amputeren, doordat zijn andere poot ook al geopereerd is, is dat geen optie. Teveel risico dat zijn andere poot het niet zou "trekken".

Het probleem is dat ik met Dibbes de ipo deed, speurwerk, fietsen, hardlopen, we waren altijd aan het sporten.
Hij joeg ook veel op konijnen. speelde met andere honden.
Ik moet ervoor waken dat dit NOOIT MEER gebeurd, zeker de laatste 2 niet, want een onverwachte beweging kan genoeg zijn om het nietvolgroeide bot te laten knappen, en dan wordt de keuze voor mij gemaakt.

Als dibbes terug komt van een rondje lopen (=6 km) loopt hij mank. Dan heeft hij pijn. Dit had hij niet, dit is sinds een maand of 2 á 3.
Als ik hem nu kleine stukjes moet gaan uitlaten, of aan de lijn, maak ik hem - sowieso - af. Klinkt hard, maar uiteindelijk wordt dibbes er 100% zeker depressief van als hij niet meer mag wat hij zo graag wil.

Inderdaad, eerst revalideren, veel rechtlijnige bewegingen, en dan afwachten of hij kreupel blijft.

kreupel = pijn
pijnmedicatie = zoooo slecht voor zijn lichaam als ik dit dagelijks moet geven
en hij wordt daar ook heel duf van. Wat is dan de kwaliteit van leven?

Groetjes!

Hoi Ingrid,

Vreselijk zeg om je hond zo te zien lijden. Ik heb dat hier ook met onze oudste cavalier. Ze is nu 10,5 jaar en krijgt dagelijks een kleine hoeveelheid pijnmedicatie i.v.m. artrose op de rechterheup. Ook om de pijn te verzachten maar ook omdat ze dan geen pijn heeft, ze toch de poot gebruikt en daardoor ook meer bespiering weer krijgt. Ze staat nu weer op de poot soms wel eens trillend en dat is voor ons de grens dan moet ze weer rust hebben.

Zij viel af door de pijn en dit is ook weer niet goed. Ook krijgt ze een voedingssupplement genaamd gelatinaat over haar eten zodat alles soepel blijft.

Als ik weet dat we ver gaan wandelen geef ik haar ook 's morgens een kwart tabletje. Zij reageert hier erg goed op en zo scharrelt ze hier wat rond.

Veel succes en sterkte met alles.

Groetjes van esther

ja ,ingrid ik kan het volledig begrijpen , als je je hond weg ziet kwijnen , dat is verschrikkelijk , en zeker als hij altijd zo,n heerlijk honden leven heeft gehad , en dan vind ik het zeker niet hard hoor om voor inslapen te kiezen
maar meis laten we nog hopen op een klein wonder

Hey Ingrid,

Ik begrijp je volkomen.
Het is een sporthond.. als je die aan een lijntje moet houden, dan doe je hem onrecht aan, dat kan ik heel goed begrijpen.
En wachten tot het knapt.. dat is ook geen optie om daar op te wachten.

Met Biko heb ik besloten dat hij lekker mag spelen en rennen en als hij meer pijn krijgt, dan ook pijnstilling, totdat de kwaliteit van leven er voor hem niet meer is.
Nu is hij gelukkig pijnvrij, ook zonder pijnstillers.

Maar first things first, eerst revalideren, spieren opbouwen en hopen dat het goed gaat.

Succes!

Liefs, Margje