Hallo iedereen,
Kennen jullie dat gevoel van:
ja, dit is mijn gezin, dit loopt als een trein en hier ben ik trots op. ?
Dat gevoel had ik van de week,
ik ging met mn twee kinderen en de honden naar een zwemgat bij ons in de buurt.
Daar liep ik dan, grote tandem kinderwagen met mijn twee lieve mannetjes, de oudste van bijna 2 die voorin zat die had Vito (een podenco) vast (oke, de riem zat wel aan een haak ook aan de kinderwagen maar dat snapt mn zoontje niet) en ik had Jessie de herderpup naast me lopen.
Met zn 5en naar t water, wat een reis.
Maar dan loop ik daar en dan zijn mijn honden ZO VRESELIJK BRAAF!! dan ben ik zo onwijs trots.
Mn kinderen zijn erg makkelijk en de jongste viel al gauw in slaap nadat ik hem de fles had gegeven en de honden waren met mn oudste aan t spelen.
Dat rent en vliegt door t zand en water (Dean natuurlijk binnen handbereik) en de honden spetteren dean nat door er langs te rennen en dean spettert de honden nat waardoor de honden nog weer harder gaan rennen en gek doen.
Wanneer ik een commando geef of alleen maar wijs wanneer ze rustiger moeten doen dan gebeurd dat direct, verbaasd ben ik daar over maar ook oh zo trots op mn honden.
De pup en Dean (mn oudste) zijn verknocht aan elkaar.
die spelen wat af samen, dean knuffelt jessie plat en dan krijgt dean heel veel kusjes wat natuurlijk kietelt en dean omvalt van t lachen en waarop Jessie dan weer erbij gaat liggen zodat ze er beide beter bij kunnen. Dit zijn momenten waarvan ik onwijs kan genieten. mijn kinderen en mijn honden zijn mijn leven (huismoeder) en op zulke momenten werpt al het werk wat je erin stopt echt zijn vruchten af.. dat is mooi.
De combinatie kinderen en honden zijn prachtig.
Hier worden over t algemeen strenge regels nageleefd en ik laat de kinderen nooit met de onden alleen.
Maar heel soms kan ik niet op alle plaatsen tegelijk zijn, zo ook vorige week.
Ik was Dean toch echt even kwijt... lichtelijk in paniek kwam ik er ook nog s achter dat t kinderhekje naar de keuken, waar de honden slapen, open stond.
dus ik haast me de keuken in en helaas had ik niet de lef om terug te lopen voor t fototoestel maar wie trof ik liggend en knuffelend aan met de pup in de bench??? jawel.. onze Dean, hij had t zelfs gepresteert om t deurtje weer dicht te doen.
Samen lagen ze heerlijk rustig bij elkaar..
Dit was zo mooi gezicht.. (al durfde ik ze niet meer alleen te laten) maar dan denk ik echt: ja, hier doe ik t voor en dit moet kunnen gebeuren zonder problemen. (niet standaard, maar t moet wel kunnen gebeuren)
Mijn gezin is het mooiste wat er is in mijn leven.
Dit wou ik even delen.
groet marieke
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Trots op mijn gezin" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Dat heb je mooi geschreven.De honden en je gezin zijn zo belangrijk.Maar met kinderen moet je alrijd alert blijven.Wel schattig dat ze in de bench lagen.
Wat knap van je dat je met honden en kleine ukkies naar het strand gaat in je uppie! Billie en ik zijn samen met de kat een 'gezin', maar daar ben ik ook trots op .
En terecht dat je trots bent, mag je ook op jezelf zijn, want jij bent de dirigent van het hele geheel !
Leuk om te lezen
ja, het valt (na de dood van Zazou) weer als een puzzel in elkaar. ik wil niet zeggen dat Zazou vervangen is maar er is wel een heel mooi nieuw plekje gekomen voor een nieuwe aanwinst, Jessie.
De honden vallen echt binnen ons gezin.
@ Isabelle: je slaat de spijker op zn kop, ik voel me vaak echt een dirigent.. maar wel eentje van een super orkest!
leuk toch dat het zo en gezellig er aan toe gaat.en day ze zo gek op elkaar zijn.kan je gerust trots opijn ook hoor. nog veelplzier met zijn alle groetjes mijriam
wat heb ik genoten van je verhaal
je mag met recht trots op je gezinnetje zijn
dank je :$
knap van je hoor
nou hier mag je zeker trots op zijn
Ben ik ook niet zozeer op mezelf maar op mijn hele gezin.. het lijkt erop dat na een hoop moeite we allemaal kunnen lezen en schrijven met elkaar..
soms dan kom je op zo'n punt dan heb je in de gaten dat t loopt als een trein en het stukken minder inspanning kost en je opeens van heel veel dingen gewoon kunt gaan zitten genieten, letterlijk en figuurlijk. Dan krijg ik echt zon overweldigend gevoel en tranen in mn ogen.. zo trots ben ik dan op al mijn kanjers.
En natuurlijk ook trots op mijn man wie ervoor zorgt dat doordat hij internationaal rijdt ik thuis kan blijven bij de kinderen en de dieren.
geweldig heerlijk genieten van je gezin
Fijn dat het zo goed gaat met 2 kleintjes en 2 honden
mooi verhaal dat je zo blij ben.
het fijn om als een gelukkig mens door het leven te gaan
ja het is zeker fijn als je een gelukkig mens bent.
Dan besef je weer dat het een groot gegeven is wanneer iedereen gezond en gelukkig is.
Dat je honden zo goed luisteren zegt heel wat over jouw opvoeding mbt de honden.
En dat je kinderen braaf zijn zegt ook maar weer eens hoeveel liefde jij ze geeft, Wat je geeft krijg je terug!!
Ben maar trots hoor! Dat mag zeker!!
hihi mijn kinderen zijn heel 'braaf'
het zijn echt heel erg makkelijke kinderen.. onvoorstelbaar.. gelukkig maar want minimaal 5 dagen en nachten per week sta ik er alleen voor..
dus dan zou het moeilijk worden alsze niet zo geduldig enlief waren. ik weet wel wat niet is kan nog komen.. maar eigenlijk geloof ik niet dat t moeilijk gaat worden.. erg he?
mijn honden betreft.. t enige wat ik ben is consequent. omdat ik altijd paarden heb getraint en gecorrigeert weet ik uit ervaring dat dit de rest zoveel makkelijker maakt. nee is nee en ja is ja. wat nu niet mag mag morgen ook niet.
ik denk dat mijn kinderen bijne dezelfde opvoeding krijgen als de honden, alleen mijn kinderen mogen op de bank haha
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Trots op mijn gezin" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?