kattenbak hell = addison geworden

Woensdag na het werk kwam ik 'thuis' en het was weer eens zo ver. Het kattenbak grid lag all over the place en geen poep meer te bekennen. Alleen Zorha kan dit geweest zijn want Jazz zat opgesloten en mijn Freya die doet zoiets niet (tenminste heb ik haar er nooit op kunnen betrappen).
En toen begon het gezeik. Woensdag avond heeft ze nog gewoon gegeten en s'nachts ging het fout, ze liet alles lopen. Ik had gelukkig handdoeken op de grond gelegd, maar dat houdt de stank niet tegen!
Donderdagochtend; Hup naar de dierenarts, 3 spuiten erin en pillen tegen de diarree. Vrijdag leek ze wat opgeknapt te zijn dus ik was behoorlijk opgelucht. Maar nee hoor, zaterdagochtend had ze 40 graden koorts! En op zaterdag is de dierenarts alleen te bereiken via een 06-nummer voor spoed. En 40 graden koorts is spoed, hoe dan ook! Dus ik bellen, kon meteen komen. Maarja aangezien ik in dreumel verblijf moet ik eerst ongeveer 20 min rijden voor ik er ben. Weer 2 spuiten, nog meer pillen tegen de diarree, die in mijn optiek nog steeds niet werkten want ze had nog steeds diarree, weliswaar niet meer heel waterig maar vaste ontlasting is toch wel het tegenovergestelde! Gister is het alleen maar slechter geworden, ze heeft een klein beetje gegeten s'ochtends maar daarna niet meer. Weer laat ze alles lopen en zelf loopt ze alsof ze kei zat is. Het is echt niet om aan te zien. De koorts is wel gezakt naar 39 graden maar ik word er zo moedeloos van. Ze ligt alleen maar te slapen, s'nachts moet ik om de 2uur mn bed uit om haar uit te laten want anders doet ze het binnen. Ik heb de dierenarts gister dus weer gebeld, maar hij kon niets doen omdat ze die dag ervoor al antibiotica had gekregen voor 2 dagen en ja als je er dan nog meer inpomt zou ze misschien weer een overdosis krijgen. En nu zit ik alweer vanaf kwart over 6 wakker te wezen, bezorgd te kijken naar mn lieve meisje, die ik absoluut niet kwijt wil.
Ik weet het niet meer, ze is totaal gedesorrienteerd, haar reflexen zijn erg traag en ze ligt het liefst.
Ik wil de kleine bolle absoluut niet kwijt, maar haar zo zien lijden is verschrikkelijk.
Je moest eens weten hoe vaak ik in tranen uit barst, bang dat ik haar kwijt raak...
Ik hoop echt dat de dierenarts haar zo kan helpen. Ik kan om half 9 bellen en hij zei dat ik waarsschijnlijk dan wel om 9u/half 10 terecht kon. Ik hou jullie op de hoogte..

En hier zit ik dan. De kattenbak hell is addison geworden. Iets waar ik ontzettend bang voor was is gebeurd.
Ze is bij de da opgenomen en zij gaan kijken wat ze kunnen doen. Ik wil niet dat ze lijdt omdat ik haar niet kan laten gaan. Ze zou zoveel mooie en leuke dingen mee kunnen maken als ze gewoon gezond zou zijn. In de zomer van 2007 heeft ze ook een aanval gehad maar ze twijfelden heel erg aan wat het was omdat ze de kippenkooi had leeggegeten. Zelfde symptomen, ik wist het, maar wilde het gewoon niet weten denk ik. Wie wil er nou weten dat je lieve knuffel hondje doodziek is. Ze kunnen leven met addison zeggen ze maar het hondje van een vriendin van me, die had het half zusje van mijn zorha, is ook overleden aan de gevolgen van addison.
Waar haal ik de moet en kracht vandaan om te zeggen dat het goed is, dat als ze zelf niet meer wil en kan vechten ze moet gaan.
Ik ben ontroostbaar

oh skabine, sterkte hoor, ik wens voor je kleine meid het allerbeste toe! Heel veel geluk en heel veel liefde.
Ik leef met je mee

Dank je.
Ik stel het zeer op prijs.

Man, wat naar voor je! Heel veel sterkte met je hondje.

Sterkte hoor!

Wat houdt Addison in? Is het een bacteriële infectie? Is het een virus? Is het een darmafwijking?

Heel veel sterkte met Zorha,

leven allemaal met je mee.

Addison is een erfelijke ziekte.
Het eigen lichaam valt zeg maar zichzelf aan. De bijschorsnieren functioneren niet meer of niet voldoende waardoor ze bepaalde hormonen niet meer aanmaakt.


dank allemaal voor jullie lieve reacties!
het is fijn om te weten dat er mensen mee leven.

Hoi Sabine,

En kattenpoep eten triggert dan de darm?
Want als ik t goed begrijp, is nu het eten van kattenpoep de boosdoener (althans nu op dit moment)?

Het eten van de kattenpoep is nu de trigger ja. Maar een aanval van addison kan door van alles getriggerd worden. Ook stress e.d.

Addison:





Te traag werkende bijnierschors
De ziekte van Addison ontstaat door een onvoldoende werking van de bijnierschors. Dit wordt wetenschappelijk aangeduid met de term `hypoadrenocorticisme'. De bijnierschors maakt twee soorten corticosteroïden: de glucocorticosteroïden en de mineralocorticosteroïden. Bij de ziekte van Addison is er een tekort aan beide soorten corticosteroïden. Het tekort aan mineralocorticosteroïden veroorzaakt een verschuiving van de electrolytenbalans in het bloed. Er ontstaat een tekort aan natrium en een overmaat aan kalium in het bloed. Het tekort aan natrium leidt tot vochtverlies en een daling van de bloeddruk. De overmaat aan kalium heeft een vertraagde hartslag tot gevolg. Tel deze effecten bij elkaar op en we zien een dier met een slechte circulatie met alle gevolgen van dien. Het tekort aan glucocorticosteroïden veroorzaakt algehele malaise en een suikertekort in het bloed. Alles bij elkaar voldoende om je als hond of kat flink beroerd en slap te voelen! De ziekte komt voor zover we weten vaker bij honden dan bij katten voor en bij honden zien we het vaker bij teven dan bij reuen. Waardoor de bijnierschors onvoldoende werkt is in veel gevallen onduidelijk. Er wordt onder andere gedacht aan een autoimmuun ziekte waardoor de bijnierschors beschadigd raakt. Het abrupt stoppen van het toedienen van prednison of aanverwante stoffen kan ook een oorzaak zijn (zie Prednison). De oorzaak kan ook liggen in een `fout' van de hypofyse (= het orgaantje in de hersenen dat de bijnier moet aansturen). Bij dieren die behandeld zijn voor de ziekte van Cushing met Lysodren® ontstaat door het vernietigen van de bijnierschors ook het beeld van de ziekte van Addison. Vandaar dat na deze behandeling er eigenlijk altijd levenslang hormonen toegediend moeten worden.

Symptomen
Zoals gezegd zijn de symptomen nogal verschillend en niet echt specifiek voor de ziekte. Ze kunnen variëren van zeer ernstige levensbedreigende symptomen tot milde symptomen die komen en gaan. Bij een acute crisis zien we een patiënt die plotseling collabeert: het dier is slap, koud, uitgedroogd en heeft een trage en zwakke pols. Een soort shock toestand dus. Frappant is, dat als je zo'n patiënt behandeld zoals je logischerwijs zou moeten doen als dierenarts (ook al heb je op dat moment geen diagnose), namelijk met infusen en eventueel corticosteroïden, het dier in zeer korte tijd enorm opknapt! Wordt de behandeling gestaakt, dan kan het dier weer helemaal terugvallen. Dit feit moet de oplettende dierenarts al aan het denken zetten. Minder duidelijk is het als het dier komt met klachten als chronisch braken, af en toe diarree, bloed in de ontlasting, recidiverende buikpijn, sloomheid, vermageren en een slechte eetlust. Deze symptomen doen in eerste instantie denken aan een probleem in het maagdarmkanaal, of aan een nierprobleem. Dat laatste zal zeker het geval zijn als de eigenaar ook nog vertelt dat het dier de laatste tijd wat meer drinkt en plast. En vaak vinden we ook wat verhoogde nierwaarden in het bloed! Dit is echter een secundair effect van het tekort aan vocht en de te lage bloeddruk, hetgeen een slechte doorbloeding van de nieren veroorzaakt. Soms hebben de dieren een soort flauwtes, die foutief geïnterpreteerd kunnen worden als epilepsie aanvallen. En soms zien we aanvallen van rillen en geringe slapte. Kortom de verschillen zitten hem soms in hele kleine dingen in het verhaal van de eigenaar of het klinisch onderzoek, waardoor we op het spoor van `Addison' komen.

Diagnose
De diagnose stellen we door middel van een bloedonderzoek. De bevindingen van een te hoog kaliumgehalte en een te laag natriumgehalte in het bloed samen met het typische klinische beeld is zeer sterk verdacht. De diagnose is echter pas zeker na het uitvoeren van een zogenaamde ACTH-stimulatietest. Hierbij meten we de uitgangswaarde van de cortisolspiegel in het bloed, waarna we een hormoon (AdrenoCorticoTroopHormoon of ACTH) inspuiten (rechtstreeks in de bloedbaan) die normaliter de bijnierschors stimuleert tot het maken van cortisol. Een uur later nemen we nogmaals bloed af en er wordt nogmaals een cortisolspiegel bepaald. Aan de hand van de uitgangswaarde en de reactie op de hormooninjectie kunnen we dan zien of de bijnierschors voldoende werkt.
Bovenstaande tests doen we natuurlijk pas als er al een verdenking is op de ziekte van Addison. Bij een bloedscreening kunnen andere afwijkingen in het bloed ook reeds in de richting van de ziekte wijzen, zoals verhoogde nierwaarden, een verlaagd suikergehalte, een verhoogd calciumgehalte, een verhoging van het aantal witte bloedcellen en een geringe bloedarmoede.
Therapie
De behandeling is een levenslange toediening van de glucocorticosteroïden en de mineralocorticosteroïden die het dier tekort komt. Dit gebeurt in de vorm van het toedienen van twee soorten tabletten. Verder is het zinvol om een kleine hoeveelheid zout aan de voeding toe te voegen. Het toedienen van corticosteroïden staat ons als diereigenaar en dierenarts altijd enigszins tegen. We moeten ons echter realiseren dat bij deze patiënten er een tekort is aan deze stoffen. Door het toedienen van de corticosteroïden bootsen we de normale situatie weer na. Er is dus geen sprake van een overmaat aan deze stoffen bij deze patiënten. De nare bijwerkingen die we kennen van het toedienen van corticosteroïden (prednison) zoals veel drinken en plassen, toegenomen eetlust, zwaar worden etc., zullen we dan ook niet zien! De behandeling van een zogenaamde `Addison-crisis', waarbij de hond een echte collaps heeft bestaat uit het toedienen van intraveneuze infusen en corticosteroïden door de dierenarts. Een dergelijke collaps is een spoedgeval, het is namelijk een levensbedreigende situatie. Nadat de crisis weer onder controle is, wordt de behandeling voortgezet met de beschreven tabletten. De prognose is goed, in de meeste gevallen reageren de dieren heel goed op de behandeling en kunnen ze een normaal leven leiden. Alle aandoeningen die tot uitdroging of shock kunnen leiden (bv. ernstige diarree, bloedverlies) vormen bij deze dieren natuurlijk wel een extra risico.

Gadverdamme.

Sorry voor t taalgebruik.

Dat is me nogal wat.

Dat is het idd.
Ik wil best die pillen aan haar geven en zorgen dat ze nu opgelapt word, maar dan wil ik wel zeker weten dat ze een goed leven zal leiden

Tja, daar zeg je wat....

Hoe zit t met pijn, "hoort dat erbij" om t maar ff rot te formuleren?

En vertering van gewoon voer zal ook geen optimale zaak zijn?

Pijn heeft ze alleen bij een echte aanval.
Als ze die pillen zou slikken dan worden daardoor de hormonen aangemaakt en dan functioneert ze als het goed is als een normale gezonde hond. alleen moet je dan wel extra opletten bij evt ziektes

Dus ze kan er goed mee leven, afgezien van een aanval?

Dat is dan wel mooi, toch? Of loop je constant met de angst in je lijf?

Sterkte. Ik duim voor jullie.

Liefs Heleen

Ze moeten haar eerst zien op te lappen.
Ze ligt nu aan een infuus en het is aan de dierenarts en zorha om ervoor te zorgen dat ze verder kan. Dan kan ik stappen ondernemen om aan die pillen te komen. En dan is het nog maar te hopen dat ze echt gaan helpen want dat hondje waar ik het in mn verhaal over had die was al aan de tabletjes en is toch overleden. Dus ja ik zal altijd wel bang blijven...

oh, Sabine,
vreselijk is dat!!!
zo ongerust te moeten zijn constant over je schatje!!!!

ik hoop zo voor jou én haar, dat ze weer er bovenop komt, en dan dat de pillen willen helpen!!!

hier duimen we in elk geval héél erg hard!!!!!

Ik heb vanmiddag mijn lieve kleine meisje in moeten laten slapen..
Het is allemaal zo onwerkelijk!

Jeetje sabine,dat is niet niks zeg,kan me voorstellen dat je geschrokken bent,en dat je bezorgd bent,blijf nou positief he,niet gelijk van het ergste uitgaan,ik las ook,dat als de medicatie aanslaat,ze er verder mee kan leven,alleen dat ze vatbaarder is,dan zal je nog alerter moeten zijn,ik hoop echt dat het goed komt,ik zal voor jullie duimen oke,
Ben benieuwd of je als nieuws hebt,van de da,
Sterkte

Ach Sabine....wat ontzettend triest! Heel veel sterkte met dit verlies, meid...

Jezus Sabine!!

Wat verschrikkelijk meid!
Dat is echt onwerkelijk!
Ik kan me voorstellen dat je niet weet hoe nu verder...

Ik heb ontzettend veel respect voor je dat je de beslissing hebt durven nemen en dat je haar een betere plek gunt...

Meid, ze zal vol trots op je neer kijken van daarboven, echt waar!

Héél veel sterkte de komende tijd.

Lieve Zohra, rust zacht...


Liefs, Juliette

Lieve Sabine,

Heel veel sterkte gewenst! Ik vind het echt vreselijk!

Groet van mij.

Jeetje wat een vreselijk verhaal.
Krijg bijna tranen in mijn ogen.
Wat naar zeg!

Enorm veel sterkte met het verlies!

heel veel sterkte de komende tijd!!

Hoi Sabine,


Goh, ik krijg helemaal kippevel als ik je verhaal lees. De tranen prikken gewoon in mijn ogen...

Vreselijk....

Veel sterkte.

Allemensen, wat moet ik nou nog zeggen.....


Verschrikkelijk.

o shit wat erg.
Heb er verder geen woorden voor.

Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Liefs en een dikke knuffel

o neen, hoe erg!!
ik kwam nét effe kijken of er al méér nieuws was van je hondje....

DIT nieuws hd ik niet veracht....
jij ook niet vanmorgen waarschijnlijk.
Ik vind het zoooooooooo vreselijk erg voor je.....