De urn van Luca is nu thuis !

Gistermiddag heb ik de urn en medaillon van mijn
hondenventje mee naar huis genomen.
Deze was van het crematorium overgebracht naar de
kliniek in Horst en daarna naar onze kliniek, vlakbij.
Ik ben er tig keer langs gekomen en ik kreeg het
niet voor elkaar, de urn op te halen.
Gisteren was ik zover.
Een prachtige rode urn, een medaillon met de haartjes
en as van mijn ventje in een mooie discrete draagtas
van het crematorium.
Zeiden me dat Luca zo'n prachtige jack was, dat
het heel erg was, dat hij zo vlug gestorven was,
maar dat ze alles gedaan hadden. En dat is zo.
Nu staat mijn ventje middenin de kamer in zijn
prachtige rode urn. Om mijn hals zijn as en haartjes.
Op het kaartje de volgende tekst :
Wanneer je verdrietig bent,
blik dan opnieuw in je hart
en je zult zien dat je weent
om wat je vreugde schonk.
Wat heeft Luca mij vreugde geschonken.
En wat doet het pijn.
Maar mijn ventje is thuis. Eindelijk.

Super Machtel dat je nu eindelijk de moed heb gevonden. Het is ook een moeilijke periode geweest zo met Luca en je moeder!

Hopelijk gaat het nu beter met je!

Dank je Corinna,
Gisteren toen ik met Romeo naar buiten liep bij
de kliniek, zag ik het urnenveld waar we zaterdag
de plek hebben uitgezocht waar mijn moeder straks
haar laatste rustplaats krijgt.
Vlakbij haar inniggeliefde zus en zwager.
Mijn vader is begraven en ook hij laat ik straks
opgraven en cremeren en bij mijn moeder begraven
in een urn. Maar zover ben ik nog niet.
Eerst mijn moeder overbrengen, de steen alvast
klaar laten maken, met de inscripties, ook die
van mijn vader.
Loop ik daar met de urn van Luca langs het prachtige urnenveld aan onze Maas.
Zo prachtig gelegen, maar oh zo pijnlijk.
Ik hoop dat ik het allemaal goed doe.
Ook voor mijn Romeo, want die mist zijn maatje
ook.
Hebben ze eerst gevochten, zijn ze 10 maanden bij
elkaar en dan sterft Luca. Zo pijnlijk.

Gelukkig heb je je kanjer nu thuis. En hij is altijd bij je.Waar je ook bent. Ik hoop dat je er een klein beetje rust bij kunt vinden.Er is teveel in een keer gebeurd.Maar in de loop van de tijd,zul je merken dat de mooie herinneringen overblijven.Ik heb nog steeds verdriet om Indy,maar ik merk wel dat ik er rust bij heb.Ik heb gedaan voor haar wat ik kon.En Indy blijft altijd een plaatsje in mijn hart houden.En zo zal het bij jou met Luca ook gaan.Maar dat heeft tijd nodig.

Veel sterkte meis,

Dikke knuffel van mij.

wat goed van je... kan me heel goed indenken dat dit heel moeilijk was.. maar hij is weer thuis..

wat een mooie text heb je erbij zeg!!

heel veel sterkte nog met al dit verdriet..

fijn dat Luca thuis is.
mooie geschreven.
heel veel sterkte

HOI meid,
Leuk dat je LUCA,nu thuis heb, Geef hem een biezonder plekje,en ook mooi dat je een Medaillon heb laten maken,dan draag je hem altijd bij je.
Ja het doet altijd zeer als je de hond op gaat halen,
maar hij is nu bij je,en dan kun je er weer een beetje vrede mee hebben.
Je doet het goed.
Heel veel sterkte meid.
Groetjes Jolanda en de dwergjes

Het is inderdaad heel moeilijk, daar sta je dan met je hond in een potje Maar ondanks kon ik toen niet wachten om Billy weer thuis te halen, vreemd maar die leegte werd weer een heel klein beetje draaglijker toen hij terug thuis was. En toch doet het pijn om er naar te kijken, maar tegelijk biedt het troost. Goed dat jij ook zoveel steun hebt aan je dierenarts. Billy zijn foto en gedichtje hangt er nog altijd aan het memorial prikbord in de wachtzaal. Ik vind dat een mooi gebaar. Nog heel veel sterkte van ons !

Lieve Machtel,

Is inderdaad een mooie tekst die er bijstaat, ik had dezelfde voor Yoshike, diep ontroerend maar wel waar !

Nu is je ventje toch weer thuis en hij blijft sowieso voor altijd in je hart ! Ik hoop dat je troost kan halen uit al die mooie herinneringen aan Luca en het feit dat hij bij jou zo gelukkig is geweest !

Nog heel veel sterkte in deze zo moeilijke periode voor jou !

Liefs,
Marie-Rose

Hallo lieve Machtel wat fijn voor je dat je ventje eindelijk weer thuis hebt.Je hebt het weermooi geschreven ik krijg elke keer weer kippevel.Nog heel veel sterkte.En gaat het een beetje beter met je Gr Corrie

Dank jullie allemaal.
Ik heb veel steun aan jullie.
Ben nu inderdaad blij dat mijn hondenventje thuis is.
Ik was zo bang voor die confrontatie.
Ik zal als ik zover ben, een prachtige foto
van mijn hondenventje hier op hp zetten.
Die komt ook naast de urn te staan.

Wat fijn zeg dat je hem weer dichtbij je hebt; nu niet alleen in je hart maar ook lekker thuis!!

Goed Machtel dat je er de tijd voor genomen hebt tot je klaar was om Luca terug in haar omgeving te brengen. Blijdschap en verdriet tegelijk waarschijnlijk, geef hem nu maar een mooi plekje.... maar een plekje in je hart heeft die toch al en dat is het mooiste plekje waar hij kan zijn.

Liefs
Martine

wat goed en fijn dat je hem hebt gehaald. weer een fase/stapje verder, waarin de mooie herinneringen hopelijk de overhand gaan krijgen en het verdriet hopelijk wat dragelijker wordt.
Mooi geschreven en mooi, het medaillon. Ik wist niet , dat dat allemaal kon.

heel veel sterkte hoor, met alles.
liefs, Jetty

Machtel, je hebt Luca weer thuis...
Er is zoveel gebeurd in zo'n korte tijd.
Ik lees dat je nog van alles te regelen hebt,
denk aan jezelf he?! Neem er de tijd voor.
Sterkte gewenst, groetjes Anita.

jouw ventje eindelijk terug thuis bij jou en Romeo.Zo is Luca altijd toch nog bij jullie.En vooral in je hart.Nog veel steun in deze voor jou zo moeilijke tijd.

Er is ook heel veel gebeurd.
Toen ik gisteren de as en medaillon meekreeg,
was ik heel ontroerd.
Vooral toen ik het urnenveld zag, waar ik afgelopen
zaterdag nog de plek heb uitgezocht voor de as van mijn moeder en met de zak met de as van Luca daar stond. En Romeo. Zo onwezenlijk.
De kliniek ligt aan de Maas, het urnenveld waar
straks mijn moeder haar laatste rustplaats krijgt,
ligt daar ook.
Zo prachtig gelegen aan onze mooder Maas.
Ik heb daar veel gelopen met mijn moeder in de rolstoel en naast de rolstoel mijn hondenventje.
Ik zag gewoon dat Luca telkens naar boven keek, of hij het goed deed.
Zo beschermend tov mijn moeder.
Maar oh zo pijnlijk nu.

Veel sterkte !

fijn voor je dat ze weer thuis is.
wens je heel veel sterkte

fijn dat luca weer thuis is(dat je de moed op kon brengen)


na zoveel verdriet(en nog natuurlijk)
pas je wel een beetje opjezelf




veel sterkte

Lieve Machtel,
Luca is nooit van je zij geweken en zal voor altijd in je hart zijn, maar nu is hij helemaal thuis. Je kunt hem nu een mooi plekje geven. Heel veel sterkte en pas inderdaad wel goed op jezelf én op Romeo.
Dikke knuffel voor jullie allebei!!!

oei zo te horen heb je een heftige tijd achter de rug. Fijn dat je hondje weer thuis is. Heel veel sterkte

Wat moedig van je dat de urn en de hanger hebt opgehaald.
Je zag zo tegen dit moment op.
Ik hoop dat het je wat rust geeft.
En Luca...hij zit in je hart.
Mooie tekst op het kaartje.
Sterkte

Fijn dat Luca thuis is, Machtel.
Goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd en gewacht tot je er klaar voor was.
Denk je een beetje aan jezelf en doe je rustig aan?
Lieve groetjes voor jou en Romeo

Wat fijn voor je dat Luca weer bij jou thuis is.
Wij wensen je heel veel sterkte toe!

Liefs, Elly en een pootje van Noah

Wow wat een mooie tekst op het kaartje. Heel fijn dat Luca nu weer thuis is.

Lieve Machtel.
Wat fijn dat je Luca nu weer thuis hebt.
De afgelopen periode is heel heftig voor je geweest, en ik lees nu dat je nog lang niet klaar bnt met regelen.
Ik wens je hier dan ook nog heel veel sterkte mee.
Let wel goed op jezelf, en neem regelmatig de tijd voor allerlei mooie herinneringen, dat geeft rust.

Wat fijn dat je kanjer weer thuis is.

Na de tranen van verdriet, komt de glimlach van de herinnering

Dank jullie allemaal.
Als je iemand verliest waarvan je heel veel houdt
en dat ook nog op een vreselijke manier is gebeurd,
is dat heel moeilijk te accepteren. Heel moeilijk.
Maar je hebt gewoon geen keus.
Men zegt wel eens tegen mij, hoe kun je het allemaal
aan. Maar je hebt gewoon geen keus. Je moet verder.
Toen Luca levernecrose had, moest ik binnen 5 dagen
omgaan met zijn ziekte en dood.
Ook daarin had ik geen keuze.
De dierenartsen hebben alles uit de kast gehaald,
maar het was gewoon onomkeerbaar.
Dat ik de as niet kon afhalen, had gewoon te maken
met het feit dat ik geen tijd kreeg om te rouwen over mijn ventje. Diezelfde nacht zat ik al in het ziekenhuis en kon niet eens rouwen. Omdat mijn moeder stervende was. Ik moest beslissen wat met mijn ventje moest gebeuren, terwijl ik in angst en beven voor
mijn moeder zat. Dat is niet te verwerken.
Ik moest beslissen dat hij gecremeerd werd, zonder dat ik erbij was.
Dat deed zo'n pijn, had gewoon het idee dat ik hem
in de steek liet.
En toen ik Boel voor de verbrandingsoven zag liggen,
kwam alles in volle hevigheid bij me binnen.
Zag de foto's en ik was van binnen ziek.
Wat heeft Luca gevochten na de pitbullaanval,
om te overleven.
Wat heb ik gevochten voor hem.
Met een pitbull gevochten voor hem.
Om hem niet dood te laten gaan. Hij overleefde.
En nu zagen we hem weer vechten, maar nu was het
onomkeerbaar. Ik kon niets doen en was machteloos.
Het is zo vreemd nu ik de urn hier heb staan.
Zo vreemd en onwerkelijk.
Het ging veel te vlug.
Ik voel het medaillon nu om mijn hals.
Daarin zitten de as en de haartjes van Luca.
Mijn hondenventje is er niet meer.
Maar hij is wel thuis bij mij.
Eindelijk.

Machtel,wat ben ik blij dat Luca thuis is.Ik wens je verder het beste toe je verdient het.