ouders.

ik wordt zoo moe van mijn vader.
hij is er altijd op tegen geweest dat wij een hond namen. telkens als we daar komen laat hij dat ook maar al te duidelijk merken. de honden mogen er bij hun niet in. en als ze ook maar iets negatiefs horen over demon en rens krijg ik het weer t ehoren.

zoals zondag toen demon bijna verdronken was. nouw ik kreeg het te horen. ben opgestaan en weggelopen. echt niet dat ik me zo laat afzeiken

dit zegt ie echt elke keer dat ik m zie.
"honden mogen niet loslopen"
"jouw hond luistert voor geen meter".
"je bent gek dat je zoveel geld uitgeeft voor die hond"
"als jouw hond een keer echt goed aanvalt is ie er geweest" (terwijl hij geen vlieg kwaad doet.)
"dat hok wat Frans gemaakt heeft ziet er echt niet uit. echt schandalig!!!" (we hadden m een dag en is nog lang niet klaar maar goed..)

"maar ja ik kan preken wat ik wil je luistert toch niet"

nooit heeft ie een ding positief te zeggen.
en dan vinden ze het gek dat ik bijna nooit meer kom. terwijl ik nog geen minuut van hun vandaan woon.

als ik een keer in de maand kom a 5 minuten is het veel.


zondag is mijn vader jarig dus dan zullen we het nog wel 5 keer horen.

Misschien een idee om op je zelf te gaan wonen met je honden?

ik woon al op mezelf maar nog denkt hij dat ik zijn kleine lieve meisje ben. en ik wordt daar zooooooooooo moe van.

en wat ik nog het oneerlijkst vind is dat de hond van mijn zus er wel in mag.

dat is idd heel erg vervelend
ik weet er helaas alles van
ik heb ook 3 honden waarvan 2 grootte volwassen en 1 pup.
mijn pup mag ik meenemen, maar die 2 grootte niet.
en dat terwijl die pup de grootste deugniet en stoutert is van ze alle 3.
maar als hij groot is is ie ook niet meer welkom denk ik.
ook bij mij zeggen ze waarom heb je zoveel honden en geef je er zoveel aan uit.
ik moet zeggen dat ze nooit echt iets negatiefs zeggen over mijn honden.
en als ik eens op vakantie ga of een dag weg ga mag ik ze daar ook wel heen brengen hoor.
maar ja het is idd best wel vervelend
maar ja komt goed 1 oor in de ander uit

Jeetje, dat is vervelend. Neem je de honden altijd mee naar je vader als je op bezoek gaat?
Beetje lastige situatie zo. Als hij zo aan het preken is vertel hem dan juist de positieve dingen van je honden.

Sterke ermee!!

ja het is gewoon zo irritant. ik woon nu op mezelf maar toch ook weer niet
mijn vader denkt me alles wijs te kunnen maken. en dat ik nog steeds als een hondje achter hun aanloop.
en dan vind hij me ondankbaar want ik heb een auto en weet ik veel wat van hun gekregen.
hij snapt denk ik niet dat me dat geen r¾¾t kan interesseren. ik vind mijn honden veel belangrijker en ik ben niet om te kopen..

sorry moest dit ff kwijt

nee ik mag ze niet meenemen. omdat ze schijnbaar binnen plassen. nou nooit gedaan maar goed.. en terwijl hun zelf ook een hondje hebben. je zou toch denken dat het dan ook dierenvrienden zijn. maar nee bij hun is status belangrijk en hoe het huis er uit ziet. grrrrr ikkan me hier zoo boos om maken..

Ja dat is echt vervelend ik herken het, ik heb hetzelfde met mijn schoonmoeder.

Ze haalt beer nooit aan, en laatst zei ze dat ik de hond maar op marktplaats moest zetten

Jammer is dat zeg. Mijn schoonfamilie (althans, m'n schoonmoeder) is ook niet dol op honden, vindt ze vies. Daarom amg Bodhi ook niet komen, of alleen in de gang in de bench of in de schuur. Dus ik kom er nauwelijks

@ hannie, dat hebben ze bij mij al zo vaak gezegd. en ik kan me hier zo boos over maken. als ze beginnen met zeuren dan loop ik gewoonb weg of negeer ik ze en het ergste is nog dat ze weten dat ik niet zonder hond kan.

en het ergste is eerst luisterde ik ook altijd naar ze. met demon heb ik heel lang zitten twijfelen of we het wel moesten doen omdat ik geen gezeik van mijn ouders wildde..

claudia,

Mijn moeder is/was ook zo'n 'bemoeial'. Ze is wel een hele lieve moeder, maar denkt zich echt met van alles te moeten bemoeien en vooral wat huisdieren betreft. Ik kreeg ook vaak geld of spullen van m'n ouder, maar omdat ik gek werd van haar bemoeizucht, wijs ik nu bijna alles af waarmee ze mij financieel wil helpen. En ik heb haar ook heel duidelijk verteld dat ik een volwassen vrouw ben en nu m'n eigen leven leid en me er bijzonder aan stoor dat zij zich zo met me bemoeit. Sindsdien gaat het gelukkig veel beter!

Bij mijn ouder mag Tjibbe wel naar binnen gelukkig (ze zijn zelfs gek op 'm), maar toch is het iedere keer zeuren op onze huisdieren (vooral de kat en de slangen). Ze kosten teveel geld en teveel tijd, etc. En dat terwijl ik niet drink en rook (in tegenstelling tot m'n broers...en die zijn daar echt veel geld aan kwijt en daar hoor ik zelden wat over).

Ik begrijp hoe je je voelt en het kan erg lastig zijn. Hopelijk heb je wat aan m'n tips.

Hoi Claudia, allereerst wil ik je zeggen dat ik het heel vervelend vind voor je hoe je vader doet! Misschien kun je je gevoelens eens een keer in een brief zetten en deze aan je vader geven. Hij luisterd niet naar je, maar als hij de brief leest en jij hem daarin verteld hoe jij je eronder voelt mss dat het dan tot hem door gaat dringen. Het is maar een idee, hoor! Mss zie je het wel helemaal niet zitten. Hoe dan ook ik hoop dat je vader op een dag gaat inzien dat hij jou kwijt raakt dankzij zijn eigen gedrag. Succ6 enne....goed dat je niet aan jezelf of je lieve hondenvriendjes twijfelt!!!

jamer dat ze hondjes niet leuk vinden

eva,

dankjewel voor je tips, wat ik zo erg vond is dat ik er dinsdag was geweest 2 dagen na dat gebeurde met demon. en ik er nog zo over in zat en me zo schuldig voelde over wat er gebeurt was.

en mijn vader kwam thuis en ik kreeg gelijk de wind van voren.

en ik zei dat het echt een goede leer was enb toen zei hij jij leert nooit van je fouten.

ik ben echt van plan niet meer te komen daar. ben dat gemoei zo zat. maarja het blijven je ouders.

Rens mocht eerst ook gewoon binnen maar toen is er binnen geplast en kreeg hij daar de schuld van. terwijl dat mormel van hun gewoone cht niet luisterd..

het probleem is gewoon dat ik niet tot hem doordring en hun zijn niet van de gevoelens. het is gewoon oneerlijk, ik ben altijd de slechte dochter geweest van hun. ik reed een jaar geleden paard en dat keurden ze af. ik was dol met mijn verzorgpaard en dat keurde ze af. toen ze verkocht werd op een voor mij heel onredelijke manier moest ik me niet aanstellen en nu krijg ik telkens dit naar mijn oren.

Ja dat is echt naar als je op jezelf woont en je ouders nog steeds denken dat zij alles kunnen bepalen..Zou het mijn ene oor in laten gaan anders weer uit.Mijn vader vind een hond ook niks voor ons ,maar hij mag wel mee en dan ligt er van alles voor Cismo..Bij mijn moeder ligt het anders die heeft geen hond maar daar mag hij gewoon mee zelfs een dag zonder mijn als ik dat zou willen.Hoop dat je ouders er toch is een keer anders na gaan kijken.Naar mijn schoonvader kan hij niet mee zijn hondje wil dat niet en valt echt uit.

Heb je je vader wel eens recht in z'n gezicht gezegt 'Weet je dat je me pijn doet, pap?' En dan voorbeelden noemen en hem een voor het blok zetten: behandel me zoals m'n zus of ik kom gewoon niet meer langs. Sommige ouders zijn zich er gewoon niet van bewust dat ze zo naar op hun kinderen overkomen en moeten gewoon wakker geschud worden.

idd anita, hoe moet dat gaan als ik dadelijk kinders krijg

denk dat ik daa rnog maar ff meepas hihi

heb dat zovaak geroepen en dan krijg ik terug. ach jij hebt me zovaak pijn gedaan met je grote mond.. met hem valt gewoon niet te praten.

Pfff...klinkt als een moeilijke man, Claudia. Misschien moet je 'm dan maar eens laten voelen dat je het echt zat bent en gewoon een tijdje geen contact zoeken.

misschien is dat idd het beste..
maar ik ga nog wel naar zijn verjaardag.. en dan is het contact een tijdje zoek..

Een tijd afstand nemen kan heel goed werken!
Natuurlijk is en blijft hij familie, maar als
het echt niet gaat terwijl je van alles hebt
geprobeerd dan kan dit heel goed uitwerken!

ja dat is ook zo. ga er toch maar voor kiezen om geen contact meer te zoeken.