agressie vraagje

lieve forumleden,
gisteravond kwam ik thuis van de manege, komt mn mam naar me toe.. ik moet je zo even spreken over kay
hij is heel bedreigend geweest.
hij pakte een stukje beton uit de pasasol houder, en ik wou dat hij dat losliet, ik vroeg hem om LOS te laten, maar toen begon hij te grommen, ik wilde naar hem toe om dit evt uit zn mond voorzichtig te halen,maar hij hapte en ik had bijna zn tanden in mn arm, want hij haalde we uit naar me. ik heb hem nog een x los gezegd, toen ontblootte hij al zn tanden.. en kwam heel dreigend en groot voor me staan, ik drufde me niet te bewegen..
mn moeder weet ook niet hoe ze deze spannende confrontatie geindigd is, ze heeft hem geloofd ze wel naar binnen kunnen sturen..


leuk thuiskomen maar niet heus..
ik had dit niet verwacht van hem.. met spelen en speelgoed (wat dan wel uit zn mond steekt) heb ik er geen problemen mee, als ik dat speelgoed pak(wat in zn mond zit) en vraag hem los, krijg ik het ook terug van hem.. met eten mag mijn hand gewoon in zn bak.. zit hij me een beetje stom aan te kijken zo van moet dat?????

maargoed ik was er niet bij.... en mn mam was echt geschrokken en bang geworden

nu is mijn vraag.. heeft er iemand ervaring met deze confrontaties, en vooral hoe onderbreek je die????
als hij recht voor je staat te grommen met zn tanden bloot, in een soort van aanvalspositie???

ik vind het azo lastig en vervelend dat ik niet heb kunnen ingrijpen of zelf in haar schoenen stond.. we (ik en de honden) wonen immers tot sept bijmn ouders
is niet de bedoeling dat iedereen bang van hem wordt..

zelf is mn moeder ook helemaal weg van deze knuffelbeer...
blijkbaar is er in zijn verleden toch een stuk meer gebeurd dan waar weet van is

je hebt dit gehoord van hun, en je bent er niet zelf bij geweest, een knuffelbeer volgens je moeder, en je hebt de hond niet als pup begrijp ik uit je berichtje.

dat beton wat tie in zijn bek had, wilde die niet afgeven, altijd ruilen dan voortaan, geef iets wat voor de hond heel lekker is, desnoods kipfile of kaas of wat dan ook, geeft tie het af ? dan prijs je hem de hemel in, en neem het betonstukje weg en gooi het weg, ga niet in conflict met hem op dat moment, je ziet het dan wint de hond, en dat is nimmer de bedoeling toch.

klopt we hebben hem nu denk ik 4 weken...
en dat ruilen was ik al mee begonnen mar de rest nog niet.... hij komt uit t asiel omdat hij niet met andere reuen kon omgaan... maar voor mensen/vreemden visite kinderen is hij normaal hartstikke lief!!!

Er hoeft niet iets mis te zijn met hem. Hij wilde het stukje beton zelf hebben en niet afgegeven. Hoe heeft je vriend het gevraagd. Rustig? Of is hij er rechtstreeks op af gestapt? Heeft hij zich over de hond heen gebogen? Is het commando 'Los' hard en bedreigend geweest? Wat in dat geval krijgt je hond wellicht nog meer het gevoel dat hij zijn buit moet beschermen.

Ik ben het met Willemijn eens: gewoon rustig omruilen met een lekker hapje. Laat de hond liever naar je toe komen, dan dat je op hem af stapt.

Ik heb het idee dat je hond zich meer in het nauw voelde, dan dat hij een aanvallende houding aannam.

Oefen anders met dingen afgegeven. Je kunt met hem apporteren. Maak er een spel van en leer je hond jullie te vertrouwen en dat het lonend is als hij iets afgeeft.

Je hond is nu ongeveer 4 weken bij jullie, dit kan zijn dat hij nu goed genoeg gewent is om zijn Eigen gedrag te laten zien.

Bijna altijd gebeurd dit met herplaatsers, eerst zijn ze poes lief en na een tijdje komen er steeds meer problemen om de hoek kijken. Je kan dus ook meer verwachten.

Blijft gewoon consequent door trainen en vertel je ouders ook, dat je niet weet wat hij nog meer kan gaan doen omdat het een herplaatser is.
Ik zeg niet dat hij zwaar agressief is, maar dat kan hij wel opeens worden. Als dat zijn "normale" gedrag is.
Dus heel erg consequent en strikt leven vanaf nu. Nee is nee en ja is ja.

En inderdaad ruilen..


groetjes

ik denk dat hij na vier weken zijn plaats probeert te zoeken. bij je ouders doet hij dat omdat hij dat bij hun denkt te kunnen doen. mischien probeer zoals hier zo mooi is te ruilen zijn vertrouwe goed winnen maar vooral heel goed de regels aan houden goed met hem te trainen en kijken of het ook bij jou doet. of alleen bij je ouders. of mischien omdat hij het bij je vader deed maar je moeder kon hem wel weg halen iets gebeurd in het verleden met mannen. kijk het goed aan en ik zou even niet je ouders alleen met hem laten tot je zeker weet waar dit vandaan komt

Sorry, had het verkeerd gelezen... Het betrof je ouders Maar mijn 'advies' blijft hetzelfde

Ben het met bovenstaande reacties eens, er hoeft niets mis te zijn met hem. Herplaatsers hebben niet automatisch vertrouwen in hun nieuwe situatie. In hondenwereld telt zowiezo wat gevonden is mag je houden. Dus hij heeft dit losroepen helemaal niet gesnapt en vond het bedreigend.

Leer je moeder niet zomaar los te roepen als hij iets gevonden heeft, maar hem roepen met iets leuks of lekkers en dan ruilen. Als dat niet lukt is zoals ik het met Lola doe misschien een tip:

Lola snapt ruilen niet echt bij haar doe ik het zo: als ik wil dat ze iets loslaat roep ik haar in een andere ruimte en laat haar daar snoepjes zoeken, ondertussen bak ik hetgene wat ik van haar wilde afpakken.

Ik heb je een pb gestuurd, want Kay was in het asiel altijd superlief, gewoon een teddybeer, dit terwijl je bij agressieve honden dit toch ook wel merkt in het asiel. Dan wordt er aangegeven dat die of die eigenaardig uit de hoek kan komen.

Ik ben het eens met de voorgaande reacties, volgens mij is er niets mis met hem, maar ziet hij jouw moeder ook niet echt als zijn baas, dat ben jij !

Hij moet ook nog verder leren om vertrouwen te krijgen, er is immers al met hem gesold in het verleden en hij werd gedumpt. En zoals Dobry zegt, in de hondenwereld is iets wat gevonden is ook van hen en dat afgeven moet je even wat op oefenen. Zou dit doen tesamen met je moeder, zodat zij ook terug wat meer vertrouwen krijgt, want als zij bang is, dan voelt hij dat ook aan natuurlijk. Ruilhandel is de beste manier, hem niet dwingen, hij moet leren het mooi zelf af te geven, ook voor je moeder ! En dan kan jij als baasje er maar best bij zijn om hem dat aan te leren.

Tja dit is wat een akita inhoud, een baas en de rest zijn wil opleggen, zoek maar een profesionele hulp, want als je hiermee gaat prutsen, nou maak je borst dan maar nat

Dit is het karakter van de Akita, dat kan men overal terugvinden :
Hij wil de baas dus zeker niet zijn wil opleggen en dat het niet altijd even goed gaat met andere reutjes, dat wist Shamilla al.

In deze tijd ziet men hem als een waardig, voor de eigen mensen een vriendelijke kameraad. Toch moet de toekomstige eigenaar van een Akita zich goed realiseren wat de achtergrond is van het ras. De Akita is meestal lief, vriendelijk, verdraagzaam en verstandig als het zijn mensen betreft. Tegen vreemden zal hij eerder wat terughoudend zijn, waarbij hij hen nauwlettend in de gaten zal houden. Hij is zeker niet van het snel blaffende en happende type. Hij waakt en handelt bedachtzaam. Heel anders kan het zijn bij de konfrontatie met andere honden, met name die van hetzelfde geslacht. Het is dus het best dat men in een kennel koppels vormt van reu en teef. Hij is zeer goed in omgang met kinderen.

Liefs,
Marie-Rose

Ik wil nog even zeggen dat Lola in het begin ook gromde en hapte hoor als ze zich bedreigd voelde. Aaien kon niet eens. Pas na maanden.

Je moet er gewoon goed rekening mee houden dat Kay nog niet het vertrouwen in zijn nieuwe situatie heeft kunnen vatten daar is tijd voor nodig.

Wij hebben altijd goed naar Lola s lichaamstaal gekeken, haar zowiezo met rust gelaten als ze eet. Stapje voor stapje kreeg ze steeds meer moed en rust. Veel rust, omdat elk nieuw ding weer verwerkt moet worden. Rust en positieve spelletjes en traininkjes. Heel belangrijk is je stem, hou hem altijd rustig.

Met een herplaatser kan het een lange lange weg zijn om het vertrouwen op te bouwen. Bij ons heeft het een jaar geduurd, en nog is niet alles perfect, maar het was de moeite waard. Bij anderen gaat het sneller, sommigen blijven hangen in hun angsten en hebben wat meer hulp nodig.

Rust, waardigheid, respect dat zijn de sleutelwoorden.

Denk dat hij inderdaad aan het kijken is hoe hoog hij in rang kan komen. Hij begint nu wat te wennen aan de nieuwe omgeving dus gaat nu wat meer moed krijgen.
Helemaal niets mis mee.
Zolang iedereen even duidelijk is naar hem. Hij zal (bij elk gezinslid!) onderaan moeten staan.

In deze situatie had ruilen waarschijnlijk het beste geweest. Nu zal hij gedacht hebben dat het stukje beton van hem werd afgepakt. "mijn stukje beton, dus ik verdedig het"...

Het is wel belangrijk dat je moeder niet aan kay laat merken nu wat angstig te zijn voor hem.
Dan krijgt hij het idee dat hij boven haar komt te staan en is de kans groter dat hij dit gedrag juist bij haar vaker gaat vertonen.

Zelf heb ik met Stef toen hij ongeveer een jaar was zoiets gehad. Hij stond ook opeens voor me te grommen en me aan te staren. Ik heb mezelf 'groot' gemaakt en bleef terug staren. Ik liet niet merken dat hij ook maar enige indruk op me maakte.
Uiteindelijk verbrak Stef het oogcontact en ging liggen. (hij liet dus zien onderdanig te zijn aan mij)
Bij hem durfde ik dit aan, weet niet of ik dit bij een vreemde hond zou doen. Denk het niet. Daarbij moest ik ook wel aangezien het mijn eigen hond was waarmee ik door één deur moest blijven kunnen gaan en ik dus hoe dan ook hoger in rang moest blijven.

Ik weet niet of de mensen die rangorde roepen ooit een herplaatser hebben gehad, maar dit werkt niet hetzelfde als een pup..

Bij mij was mijn hond ook agressief, bang en onzeker.
Dit kwam omdat ze het bij haar vorige baas niet goed had.
Om haar helemaal "normaal" te krijgen heb ik 2 jaar met haar getraind.
En nu na 4 jaar heb ik nog steeds dingen waar ik tegen aan bots..

Dus gewoon een stabiele omgeving creeren, maakt niet uit welk ras..

ja maar niet elke hond is het zelfde sommige zijn bang maar sommige ook niet die van mij was ook herplaatser die was echt niet bang die was aan het kijken of hij over mij heen kon komen. daarom vind ik dat je eerst zelf even uit moet zoeken waarom je beestje het doet en of hij het uit angst of uit gewoon is van mij of gewoon omdat hij dacht mijn deze zijn mijn baasje niet.
en stabilitijd is voor elk hond een must.

Helemaal eens met reacties hierboven, in zo'n geval zou ik altijd ruilen. Denk ook niet dta er iets met je hond is maar hij de vertrouwensband nog niet echt heeft. Als de hond net 4 weken bij jullie is (en vooral als hij een naar verleden heeft) dan is de vertrouwensband nog niet zo sterk dat je alles bij hem kan doen. Bij een herplaatser - vooral met een negatief verleden - moet je dat verleden altijd in je achterhoofd houden. Ze zullen echt niet snel mensen volledig gaan vertrouwen. Met veel trainen, geduld, liefde en een stabiele omgeving komt het zeker wel goed. Maar dat heeft tijd nodig. Ik heb 2 herplaatsers waarvan 1 met een behoorlijk slecht verleden, met Bo zijn we nu een jaar bezig met trainen en hebben de extreme dingen er aardig uit, maar 'botsen' nog dagelijks tegen dingen aan. Met veel trainen, geduld, liefde en een stabiele omgeving komt het wel goed.

Dit is in wezen "normaal" hondengedrag toch? De hond had iets en ging zijn 'bezit' verdedigen toen dit afgepakt wilde worden. Het is bedreigend om op een hond af te lopen en iets af te willen pakken. Zeker een onzekere hond. En commando 'los' kan dan al bedreigend zijn. Een herplaatser kan zich gaan hechten aan een baas, dat wil niet zeggen dat anderen dan hetzelfde met hem kunnen doen. Ik vraag me ook af hoe er 'los' is gezegd... Boze/geirriteerde blik, hard 'los' zeggen??

Ik zou anderen niet teveel met hem laten omgaan. Jij bent zijn baas, het is een herplaatser met een eigenzinnig karakter (het ras is erg eigenzinnig) en hij is pas 4 weken bij jou.

Hey,

Dit soort agressie noem je 'bezitsagressie'. Voor honden geldt 'wat je hebt, mag je houden' ook al ben je de alleraller laagste in rang. Of het vestandig is dit dan te doen is een tweede natuurlijk, maar je hebt het recht zeg maar.

Op zich is dit dus geen abnormaal gedrag. Je kan hem er beter ook niet voor straffen, dat maakt het erger. Het geeft aan dat je dus niet te vertrouwen bent in dit stuk.
Je hond heeft heel netjes met een grom aangegeven, 'dit is van mij'. Je moeder is geen hond en heeft dat niet zo begrepen dus heeft het af willen pakken. Dan krijg je een verdere vorm van agressie: stoppen met erop kauwen, eroverheen gaan hangen, recht aankijken van je moeder, tanden laten zien, grommen, en uitvallen. Uitvallen is iets heel anders dan bijten. Het is de laatste waarschuwing. Geloof me dat als een hond wil bijten hij niet mist. Zijn reflexen zijn vele malen sneller dan die van ons en hij mist dus echt niet per ongeluk.
Je hond is dus eigenlijk heel sociaal en probeert letterlijk alles in zijn vermogen en via zijn communicatiemogelijkheden om een conflict te voorkomen.

Maar dit gedrag mag dan wel 'normaal' zijn, het is natuurlijk niet gewenst. Je zal vertrouwen moeten gaan winnen.Uit de hand voeren. Oefenen met ruilen van onbelangrijke dingen, dus eerst waarvoor de hond nog weinig interesse heeft. Dat ga je steeds opvoeren tot spullen waar de hond wel waarde aan hecht. Belangrijkste is: als hij gromt, stop je met bewegen. Je gaat niet verder, maar respecteert zijn grens. Je bent dan te snel gegaan en moet het rustiger opbouwen. Je trekt je hand dan heel langzaam terug. Keert je hoofd af, kijkt hem niet recht aan.

Omdat je hond alle tanden liet zien, (ik denk inclusief kiezen?) denk ik dat je hond onzeker is. Een zekere hond dreigt met alleen de voorste tanden tot de snijtanden zeg maar en kijkt je recht aan met 'ronde' ogen. Je ziet geen oogwit.
Een onzekere hond (bange hond) dreigt door alle tanden en kiezen te laten zien en kijkt je aan met ovale ogen oftwel: je ziet oogwit.
Hij zal alles doen om onder een bijtincident uit te komen, maar voelt zich klem zitten.
Dit is ook wel logisch, hij is nog te kort bij jullie om echt een vertrouwensband te hebben en misschien heeft hij wel hele vervelende ervaringen gehad.

Mijn tip is vooral om veel te oefenen op het ruilen, maar daarnaast zo min mogelijk aandacht te schenken aan wat hij in zijn bek heeft. Wat hij heeft interesseert je niets, daarmee maak je wat hij heeft ook minder belangrijk en voelt hij zich veiliger, hij kan iets hebben zonder dat hij het meteen kwijt is.
Alleen gevaarlijke dingen als plastic zakjes of iets dergelijks ruil je dan voor iets heeeeeel lekkers.

Verder kan je het ruilen oefenen, en dan niet alleen het lekkers geven, maar ook wat hij heeft afgegeven krijgt hij terug. Zo leert hij: ik ben het niet altijd kwijt: als ik het even afgeef krijg ik het zo terug en heb ik ook nog een blije baas!

Succes!

Margje

bedankt voor al jullie reacties..
ik ben niet hopeloos nu hoor, en ik weet niet hoe mn mams stond, hoe ze het zij, ze weet het zelf ook niet meer, ze was alleen thuis met hem..

ik ben me ervan bewust dat er akita in zit.. en of het nu angst/ dominantie/argessie/ of rastrots is..

deze situaties vind ik ergens niet wenselijk
ik weet dat als kay gewilt had, dat hij mn moeder ook zeker aangevallen zou hebben..
niet laten merken dat je bang bent.. als je wel bang bent kan je moeilijk doen alsof het niet zo is... ik kan me voorstellen dat je tijdens dat conflict best bang kan zijn als hij zo voor je staat..
mn moeder is van kleins af aan met honden opgegroeid, en kay is/was toch haar grote vriend vanaf het moment dat ik hem thuis voorstelde.. alleen bij haar zit nu wel de schrik erin

kay gaat niet weg hoor, in andere opzichten is hij al 100X beter, rustiger in zn doen en laten.. dit kwam allicht wel een beetje plotseling.. en hier moet en kan gelukkig ook aan gewerkt worden

Hey,

Honden bijten in deze situaties ook zeker als je zelf niet stopt met de 'dreigende' houding.
Niet dat ze dit willen, maar je geeft ze geen keuze voor hun gevoel.

Heel goed boek is: 'Afblijven! Of ik bijt!' van Jean Donaldson.
http://www.mediaboek.nl/product/19151_Afblijven%20of%20ik%20Bijt%21?lang=nl

En het allernieuwste boek van Martin Gaus behandeld alle soorten agressie,dus ook bezitsagressie.´Agressie bij honden´
http://www.mediaboek.nl/product/25439_Agressie%20bij%20honden%20?lang=nl

Beide boeken zijn heel makkelijk te begrijpen en geven je echt inzicht, plus oplossingen voor het gedrag.

Groeten, Margje

Je zegt dat jij het wel gewoon uit zn bek kan pakken, als ik je goed begrijp?

Misschien dat hij je moeder niet als baas ziet en daarom het niet wil afgeven aan haar.

heb ik hier ook gehad toen ik ceasar net had, kon niks afpakken in het begin.. ik leidde hem steeds gewoon af met wat anders.. en toen hij me als baas begon te zien was er helemaal geen probleem meer.. kan nu gewoon alles uit zn bek halen, al zou ik hem een koekje geven en het weer afpakken zou het nog kunnen, doe ik natuurlijk niet.. maar het is bij wijze van he ..

misschien gewoon proberen af te leiden met iets wat hij heeeel leuk of lekker vind..
Voor mij heeft dat echt PERFECT gewerkt

Ik snap wel dat je moeder geschrokken is hoor, en natuurlijk wil je herhaling voorkomen. Dat Kay en je moeder direct vriendjes waren is helemaal prima, maar het blijft een hond, ik denk dat in principe veel honden zo hadden kunnen reageren, bij hem komt er nog eens bij dat hij een herplaatser is, dat is niet te onderschatten, daar komt voor een hond een heleboel onzekerheid bij, ik hoop dat je moeder nog steeds zijn vriendin wil zijn en hem met alle uitleg hierboven wat beter begrijpt.

Ik vind ook dat je hem nu nog helemaal geen stempel mag opleggen, het woord bezitsagressie klinkt nogal erg, alsof Kay agressief is, maar het was je moeder die een fout maakte, waardoor hij niet anders kon dan zo reageren.
Dat boek van Jean Donaldson heb ik ook gelezen en is idd een heel duidelijk boek, wat inzicht geeft over het hoe en waarom een hond zo doet.

Wij hadden vroeger thuis ook honden, ik had zelf een dh uit een werklijn, wat ook een pittig hondje was. En natuurlijk leert men van elke hond veel, maar Lola, de asielhond heeft me pas echt geleerd over honden en hondengedrag, zij heeft me geleerd dat je goed moet kijken naar de signalen die de hond zelf afgeeft en je je daaraan moet aanpassen wil je kans op succes maken.

ze is nu wel op haar hoede, maar knuffelt hem nog steeds hoor... hij heeft nog geen stempel op zn voorhoofd staan.. maar zoals gezegd.. wist niet dat ie dat ook kon

nu net geoefend met een tennisbal en snoepjes in mn hand:
ik gooi -> kay vangt een op uit de lucht-> laat hem meteen los-> en kijkt me aan van kommmmmmmmm maaarrr met dat snoepje hihhihi

Misschien handig om je moeder het ook even te laten doen ..

@Naomi, iets uit de bek kunnen maken heeft echt niets te maken met 'de baas zijn'. Het heeft te maken met vertrouwen.
Als je zelf geoefend hebt met het los laten en het ruilen dan heeft de hond vertrouwen in jou, dat jij het niet afpakt.
Dat vertrouwen moet hij dan bij een ander nog krijgen, zeker als hij slechte ervaringen heeft gehad.

De baas zijn heeft er echt niets mee te maken, ook in een roedel mag de lager geplaatste hond altijd zijn eten verdedigen.

Groeten, Margje