Rare gewoonte met een soepbot

Opnieuw een vraag over het geven van een soepbot.
Laatst heb ik hierover een vraag gesteld of een soepbot wel of niet gekookt gegeven werd aan je hond.

Nu weet ik dus dat het een rauw bot moet zijn maar Noortje heeft de rare gewoonte om een rauw bot te gaan begraven. Ze heeft er dan nauwelijks van gegeten.
Ik zie haar het bot in de tuin begraven (mooi om te zien trouwens hoe ze dat doet),ze begraaft het zelfs tussen de kussens van de bank( minder leuk, die vieze vetvlekken).
Het gekke is als ze een gekookt bot krijgt dan eet ze het meteen op, er word niets begraven of bewaard.

Weet iemand hier een verklaring voor?
Waarom een rauw bot meteen begraven en een gekookt bot meteen kaal eten?

Doet ons teefje ook. Die begraaft het omdat ze dan geen honger heeft (wel in de tuin dan). Paar dagen later komt ze er weer mee binnen zetten en gaat het het heerlijk opeten.

Tja op de bank lijkt me een beetje vies, maar hier is weinig aan te doen, lijkt mij.

Doordat het gekookt is is het binnenste helemaal zacht en eet makkelijk op. Als het rauw is moeten ze moeite doen om het eruit te eten, maar waarom ze het nu niet meteen eet en gekookt wel....geen idee.

Misschien is het inderdaad dat ze met een gekookt bot geen moeite hoeft te doen. Met andere woorden, ik heb een gemakzuchtige hond, haha
Op de bank vind ik ook vies, normaal gesproken komt ze nooit op de bank alleen om dat vieze botje te verstoppen, de druif

hihi moet hierbij aan Pluto van mickey mouse denken!!

Fedor doet dat ook. De lekkerste kluiven verstoppen en dan op een bamboescheut gaan liggen kauwen!

Ik heb er hier ook één die z'n botten begraaft. En idd een uitgekookt mergpijpje voor de soep eet hij wel gelijk op. Verleden week kwam hij heel trots met een bot aan van een week of 3 oud, het zat onder het zand. Heb dat toch maar even weggegooid, zag er niet fris meer uit.

Haha, Fedor, dan ben ik niet de enige die een hond heeft met een rare afwijking

@Carla, ik vind het wel heel knap dat ze het bot na die tijd toch nog terugvinden. Aan hun neus mankeert niets.

hier rauw ook niet gekookt wel.
ja een rauw bot word hier in huis overal verstopt

volgend jaar heb ik een botje boom in mijn tuin noortje van al die botjes die ze verstoppen.


grt noor en een pootje van jazzy en poppy

Ik was ook een keertje een bot kwijt. Een paar weken later zie ik Dobber heel triomfantelijk door de tuin banjeren met iets dat lijkt op een stuk gras. Maar nee, dat stuk gras heette 'BOT".

In de natuur begraven wolven hun prooi ook wat te veel is of iets wat slechter verteerbaar is. Als het vlees adelijk
begintte ruiken, voor ons stinken is het voor de meeste honden wel aantrekkelijk! Door het rottingsproces worden de spieren , het vlees zelf of het bot aangetast door bacteriën en is het voor de hond beter verteerbaar. Zeker een bot. Honden hebben nu eenmaal andere maatstaven als mensen, wat eten aangaat, en zo'n oplossing is dus in wezen zo gek nog niet!!!

Dat deden mijn JR ook verstoppen en daarna weer gaan kluiven.

@Dobber haha, dat had ik de eerste keer ook. Gadver wat heeft ze nu weer voor een smerig zwart ding in haar bek.
Maar Noortje dacht daar anders over en heeft er smakelijk van gegeten

@Annelies, dan moet het met het slecht verteerbare te maken hebben. Anders zou ze ook geen zin in een gekookt bot hebben. Als ik haar rauwe bot even later kook dan eet ze het wel meteen op.

@Nora, ik denk dat ik hier ook een bottenbegraafplaats krijg, haha

@Marscha en Corrie, en dan al die botten op de meest vreemde plaatsen terugvinden.