Luca mijn ventje is dood !!!

Oh nee, wat lles ik nu,
arme Luca,
wat heeft ie toch gevochten en jij ook,
nu is ie op een pllats waar ie geen pijn meer heeft en waar ie met andere hondenvriendjes kan genieten,
dit had niet mogen gebeuren,
na zo'n strijd toch nog moeten gaan,
Rust zacht Luca, dat verdien je ...

Machtel,
wat ben jij een sterke vrouw zeg,
Luca zal trots op je zijn,
en blij dat ie zo'n vrouwtje heeft mogen hebben,
Heel veel sterkte met het verlies van je prachtige ventje ...

Grtz,

heel veel sterkte toegewenst voor nu en de komende tijd

We hebben met z'n allen gehoopt dat het anders zou eindigen, helaas mocht dat niet zo zijn. Ik wens je heel veel sterkte, je hebt alles voor 'm gedaan wat je kon en je hebt 'm een fantastisch hondenleven gegeven.

Lieve Machtel,
Heel veel sterkte.. Ik vind het echt heel erg voor jou en Romeo..
Je bent een top baas geweest dus dat moet je jezelf echt niet afvragen, toen iedereen zei dat je er 1 moest herplaatsen (vanwege het vechten) ben jij er voor gegaan! En dat betuigt alleen al van onvoorwaardelijke liefde..! Dikke kus en knuffel van mij en de hondjes!

ontzettend veel sterkte toegewenst met het verlies van je lieve maatje

Heel heel heel veel sterkte!!!
Ik kijk net weer voor het eerst en nu lees ik dit:(
Wat moet dit moeilijk voor je zijn!!

dikke knuffel!!

R.I.P. Luca...
oooh wat spijtig maar hij is nu wel verlost uit zijn lijden!
je hebt gedaan wat je kon...
*huil*
Veel sterkte toegewenst!

Gecondoleerd, en heel veel sterkte de komende tijd!

rust zacht , veel sterkte de komende tijd.

oh nee wat een verschrikkelijk bericht! Ik had zo gehoopt dat hij nog genoeg kracht zou hebben om zich hier doorheen te vechten.

Heel erg veel sterkte voor jou, Romeo en je moeder. Hopelijk kunnen jullie het verdriet delen en daardoor kracht putten uit elkaar.

Er zijn gewoon geen woorden voor dit verlies. Rust zacht Luca.

Judith
Sam & Roos

Lieve Luca!! Slaap zacht!!

Machtel, ontzettend veel sterkte!!

Jullie zijn zo goed voor me.
Ik heb een gebroken hart.
Toen ik in de ruimte was, waar mijn hondenventje
opgebaard lag, brak er alles uit van de laatste
week.
Zondagmorgen 11.15 uur twee spuitjes in de weekend
dienst van de kliniek in Horst. Twee foto's.
Virusje ?
Zondagnacht Luca begon over te geven.
Vanaf maandag wist ik dat het over was.
Ik greep alles aan om dit niet te denken, elke
reactie van hem met zijn mooie oogjes, mij
zo slim aankijkend, maakten dat ik dacht dat hij
het wel zou redden.
Een hondje dat een pitbullaanval overleeft, is een bikkel. Dus dit zou hij ook moeten kunnen halen.
Vanmorgen was zijn hele lieve lijfje vol met vocht
en hij had geen adem, maar geen pijn.
En dan de gesprekken met de da, ik kon het niet
aanhoren, dit is niet goed, dat was niet goed,
de waardes waren niet goed,en dan het advies om
hem te laten inslapen.
Wat was hij toch mooi vanavond.
Echt, ik voel zijn snoetje in mijn hand.
Dat deed hij zo vaak.
Als ik hem, als hij los in de auto zat, vastpakte en hem knuffelde, stak Luca zijn snoetje in mijn hand en likte me en kroop dicht tegen me aan.
Ik zal zijn lijfje missen, zijn prachtige slimme oogjes, zijn temperament, zijn vasthoudendheid, zijn kracht en zijn grapajes.
Vrijdag nog ging hij aan de haal met een rubberen handschoen van de thuiszorg.
En trots als hij was, dat hij iedereen in beweging bracht hem deze af te nemen.
Daar heb ik foto's van.
Zijn ogen blijven me bij. Die keken heel helder,
ook de laatste uren. God, wat mis ik hem.
Luca ik moet nu verder zonder jou, met mijn prachtige Romeo. Ik zal je nooit nooit nooit vergeten.

wens je heel veel sterkte toe met het verlies van je maatje.

Héél heel veel sterkte met dit verlies van je kleine mannetje!

Heb al die dagen alles bij gehouden over Luca, na het werk snel de pc aan maar helaas!!
Het kleine mannetje is niet meer.
Héél veel sterkte met dit verlies!

Heel veel sterkte met dit ontzettend grote verlies.
ja wat kan ik nog meer zeggen.
er zijn gewoon geen woorden voor te vinden.
Je hebt gedaan wat in je vermogen lag.
nogmaals heel veel sterkte de komende periode.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd
Het zal zeker niet makkelijk zijn, maar je komt er wel samen met Romeo!
Je lieve schat zal altijd bij je zijn!
Je bent zo ongelooflijk sterk geweest!

Veel liefs

wij zijn nog wakker en om 12 uur houden we een momentje stilte voor luca....

Heel veel sterkte Machtel... Ik schrok echt toen ik de titel van dit topic zag. Maar gelukkig is hij rustig weggegaan. Natuurlijk zijn de laatste herinneringen van je Luca niet mooi, maar probeer ook de positieve dingen te zien. Zoals je net zei, dat snuitje in je hand, aan de haal gaan met de handschoenen. Al die mooie dingen. Ik weet zeker dat je een goed baasje voor hem bent geweest en je hebt niet de beslissing hoeven nemen hem in te moeten laten slapen. Heel veel sterkte en put troost uit je andere hondje! Die is er ook nog voor jou en je moeder.

Wat erg..!!

Heel veel sterkte toegewenst!!!

Ik wil je heel veel sterkte wensen Machteld met het verlies van Luca..

Weet dat je Luca voor altijd dichtbij je is..
Hij zou niet zo verdrietig willen zien..

De intense ban die je met Luca hebt wordt niet verbroken door de dood..

Ik hoop dat je over een poosje weer aan de mooie momenten kan denken toen hij zo 'LUCA' was..

En dat er dan weer een glimlach om je mond verschijnt..
Dat zou Luca fijn vinden..
Zó wil hij graag herinnert worden..

Sterkte en lieve groet, Ilja

ik wens je heel erg veel sterkte met het verlies van je lieve Luca .je hebt echt alles voor hem gedaan wat je kon .

Lieve Machtel,

Machtel heel veel sterkte met het verlies van je dierbare hondenventje *Luca*

*Luca heeft de strijd verloren, wat al bijna een onmogelijke strijd was. Maar wat vocht hij ervoor, hij wou nog niet van jou weg. Maar nu, hij kon niet meer, zijn lijfje was op, hij heeft zijn lieve trouwe,slimme oogjes voorgoed ges;loten.

Die keus heeft hij gemaakt voor hem zelf maar ook voor jou op 10 jarige leeftij , zijn geboortedag, Vanmoregn de bekende opleving, waar je alle hoop uit koesterde, misscchien tegen beter weten in.maar jou *Luca* wou jou nog een keer gelukkig zien. Zoals hij altijd bij jou geweest is.


Machtel, *Luca* gaat nooit bij je weg, hij is nu voor altijd heel dichtbij, in je hart en in je herinnering waar hij voortleeft in dat mooie speciale plekje daar in je hart.

Lieve Machteld en natuurlijk ook je moeder, heel veel sterkte met het verlies van *Luca*.
Nu mijn handen je niet meer aan kunnen raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan.Een prachtige zin die telkens weer diep raakt.

Een knuffel voor jou,
Wilma

Alles Marijke, als ik had gekund had ik nog veel meer gedaan.
Hij heeft alle medische zorg gekregen, die maar mogelijk was, dagenlang is er geknokt voor mijn jongen.
En ik ben bij hem geweest, maar niet op het moment
dat hij stierf, ik had hem zo graag in mijn armen
gehouden, zijn lijfje willen voelen, dat warm tegen
me aan ligt, luca die zuchtend tegen me aankruipt.
Luca die naar boven rende via de trap en dan niet
naar beneden kon door zijn rechterachterkant en ik
hem moest halen en hij dat zo fijn vond en lekker
dicht tegen me aankroop als ik hem naar beneden
droeg. Die slimmerik.
Vond hij heel fijn.
Dat doet zo'n pijn. Mijn hart is gebroken.
Ik mis hem, maar ik weet ook, dat mijn schattig
hondenventje niet meer te helpen was.
En dat wist ik lang voordat de artsen dit zeiden.

Alles is al gezegd maar ik wil je toch heel veel sterkte wensen in dit grote verdriet. Ik zit gewoon met je mee te huilen hier.

Terug van mijn werk, meteen die computer aan en dan dit bericht. Waar ik bang voor was.
Wat erg Machtel! Ik weet zeker dat hij net zoveel van jou hield als jij van hem.
Ik hoop dat je Luca een mooi plaatsje in je hart kan geven.
Voor jou, Romeo, je moeder en iedereen die van Luca houdt, heel veel sterkte.
In gedachten ben en blijf ik bij jullie

Hij heeft tot het laatst toe geknokt, en ervoor gezorgd dat jij die o zo moeilijke beslissing niet hebt hoeven nemen. Heel veel sterkte met het verlies van jouw Luca.

Ach nee, wat erg dat hij het niet gehaald heeft!!!

Volgens mij was er geen HPlid dat niet vol spanning het gevecht van je manneke volgde.
Nou heeft ie toch z´n eigen moment gekozen om te gaan...
Heel veel sterkte met dit een plekje geven!

Het is nu half zes in de morgen.
De eerste morgen zonder mijn hondenventje.
Ik heb niet geslapen, alleen geprobeerd wat
tv te kijken en mijn moeder te troosten, die totaal
vol emoties zit, ik was vannacht bang dat ze weer
een herseninfarct zou krijgen, zo ziek was ze.
Dat alles voor mijn kleine vent.
Ze heeft ook zo van hem gehouden.
Mijn moeder is bij me in huis, omdat ze anders
in een verzorgingstehuis zou wonen.
Ze is altijd een hele sterke vrouw geweest en ik
kon niet verdragen dat ze in een verzorgingstehuis
zat.
Ik heb haar naar mij gehaald en toen Luca in ons
leven kwam, was mijn hondenventje altijd heel
beschermend voor haar.
Liep altijd naast de rolstoel mee en keek altijd
naar boven naar haar.
Ik moet het leven van mijn Luca vieren, maar dat kan
ik niet omdat hij zo vreselijk geknokt heeft.
In een paar dagen tijd, mijn sterke vent, zwak
en ziek.
Vanaf dat mijn vent ziek werd, was ik al bang voor dit moment.
Ik wilde niet dat hij zo moest vechten, wilde niet
dat hij moest lijden.
Wie wil dat iemand waarvan je houdt, zo ziek is.
Ik was gistermorgen bij mijn vent en hij lag in een kleinere kennel en ik heb met mijn hele lichaam in de kennel gelegen,hem gestreeld, hem verteld van Indi van het hondenspeelveld.
Dat Indi vertelde dat hij de eerste hond op haar veld was. Dat wij weken, zelfs maanden alleen met Luca op
zondagmidag daar zaten, terwijl ze nu een big business heeft en heel veel honden die elke dag komen.
Dat ze wilde stoppen, omdat er niemand kwam.
Dat de vijver te diep was voor zijn pootje, maar dat Indi het zwembad met een klein laagje water vulde, zodat hij met zijn balletje kon spelen.
Dat hij met Romeo naar het veld ging, dat Romeo
hem miste. Dat iedereen hem mist, mijn vrienden, vriendinnen, mijn buren.
Zelfs de thuiszorg, waarvan hij telkens iets pikte, een handschoen, de handdoek, een washandje en dat hij
dan heel trots op de bank met zijn prooi ging zitten.
Mijn overbuurvrouw die zelf honden traint was gistermorgen gekomen en heeft mijn Romeo uitgelaten.
Haar man heeft mij naar Horst gebracht, ik kon niet meer rijden. Ik ben gisteren de hele morgen
en een groot deel van de middag bij hem geweest.
En ging naar huis en mijn vent sterft als ik er niet bij ben.
Ik ben koud van binnen.
Ik wil niet dat hij er niet meer is, maar ik weet
ook en dat wist ik eigenlijk meteen al, dat het
voorbij was.
Toen ik gistermorgen bij de kliniek binnenkwam en
ik wachtte totdat ze me kwamen halen, kwam er een vrouw binnen met een jack russell,die meteen de hele standaard met hondenkoekjes omliep en meteen een balletje wilde,dat daar in het rek lag.
Zo druk en ondernemend moet een jack zijn.
Zo was Luca ook.
Niet zwak en ziek, zoals mijn boy.
Toen ik deze jack zag, brak mijn hart.
Zo ken ik Luca.
God, was is dit toch moeilijk.

Machteld ook van ons heel veel sterkte met het verlies van Luca