Is mijn hond gelukkig

Hallo,,

Ik ben altijd heel veel bezig met het me zelf afvragen of onze hond gelukkig is bij ons,en of hij zich fijn voelt.Ik heb een rotweiller van nu bijna een jaar,er word door ons altijd veel met hem gedaan,hij krijgt veel beweging en ook aandacht. Maar voor mij is het nooit genoeg,ik wil altijd me hond bezig houden omdat ik denk dat hij zich verveelt of het niet fijn heeft. Ik ben nu 20 weken zwanger en voel me zelfs schuldig als ik tot 10 uur sochtends uitslaap(hij is dan al een keer uitgelaten door mijn man) en hij beneden alleen is. Soms wil ik dan smiddags nog wel is slapen,maar dan vind ik het weer zielig dat hij alleen beneden is. Hij kan gewoon door heel het huis lopen en de tuin,maar dat stelt me niet gerust. Ik werk onregelmatige diensten,en ruil ook vaak me dagdiensten voor avonddiensten,zodat hij maar ander half uur alleen is,en dit is soms maar 2x in de week. Zodoende pas ik me hele leven aan op me hond,wat me eigenlijk geen goed doet. Ik heb geen zenuwachtig hond ofzo,het is niet zo dat hij niet lekker kan luieren enzo hij gaat ook regelmatig zijn eigen gangetje. Maar het is meer mijn gevoel!
Wie kent dit?

groetjs marielle

mss lang geleden richting mn katten gehad..

nergens voor nodig!

Doe maar alsof het je kind is.., die moet zichzelf ook kunnen vermaken! Anders wordt je als moeder knetter gek.. Toch?

zo te lezen heefd je hond het harstikke goed bij jou.

Ik denk dat je hond reuze gelukkig is bij jullie.
Als je er zo veel rekening mee houdt dan is hij echt een deel van het gezin, prima.
Het mag echter geen obsessie worden. De perfectie bestaat niet.
Maar ik herken veel hoor, ik sta ook soms op voor de honden en heb mijn werkuren aangepast zodat ze minder vaak alleen moeten zijn. Maar er zijn grenzen, als je jezelf er niet meer goed bij voelt ga je te ver.
Is het geen optie om een tweede hond te nemen? Als ik zie hoeveel plezier ze samen hebben de klok rond, dat kan ik ze zelf nooit bieden.
En als straks de baby geboren is dan gaat er zeker "hondentijd" verloren. Laat je dan niet knettergek maken met je tijd tussen baby en hond te verdelen.

Zo te lezen heeft ie het super goed bij jou

Lieve Mar,
Denk ook een beetje aan jezelf....Je hond is echt niet gelijk ongelukkig als je een keertje uitslaapt of tussen de middag even gaat tukken.

Jou hond is super gelukkig als je ook af en toe even aan jezelf denkt.Hij zou toch ook een beetje moeten wennen aan gedeelde aandacht straks als je kindje is geboren. Mijn advies zou dan ook zijn, slaap lekker een beetje uit en doe smiddags een tukje, daar word ie niet ongelukkig van en zo kan hij alvast een beetje wennen aan iets minder aandacht. Je wil ook niet dat hij straks jaloers word op je kindje...

Groetjes Suus

probeer rust te vinden.... je hebt een gouden mandje voor je hond... en probeer hem wat los te laten, net als "kinderen"wat hierboven ook staat geschreven... heb je kleine kinderen in de buurt, dat hij kan wennen??? er komt immers ook zo'n kleinte strax in het gezin wonen

Als ik zo je verhaal lees,
denk ik dat ie zich gelukkig mag prijzen dat ie bij jullie een warm nest gekregen heeft,
Zo'n vrouwtje wil toch elke hond wel hebben ...

Grtz

Ik herken dat gevoel ook, ik vraag het mezelf ook vaak af.
al weet ik dat kwinto aan aandacht/liefde en beweging niets tekort komt, het gevoel blijft knagen.

Wat fijn jullie reactie's!! Hiervoor heb ik nooit een hond gehad,ik ben nu 23 en vind het soms wel moeilijk dat ik alles op me hond aanpas. Ik sla er indd een beetje in door,en je word onzeker of je het wel goed doet. Ik kan nooit is een paar uurtjes weg zonder te denken,ow ik moet terug want rody is alleen. En dat vind ik een last op het moment.

Bedankt!

Je hond is zeker gelukkig zo te lezen!
Probeer het een beetje los te laten....

zeker weten dat je hond een perfecte thuis heeft bij jullie, ik denk ook vaak doe ik wel genoeg, maar ik denk dat er veel hondjes zich gelukkig zouden prijzen bij een thuis als bij ons, en zelfs met veel minder tevreden zouden zijn.