te aanhankelijk?

Onze Nina is heel aanhankelijk. ze heeft de laatste maanden is ze wel stukken zelfverzekerder geworden. maar als het op alleen blijven aankomt is het nogsteeds een probleem.
zelfs als we gaan douchen en de deur van de badkamer dichtdoen staat ze te janken aan de andere kant.

we geven haar nooit gelijk aandacht als we weer in dezelfde ruimte als haar komen. ook als we thuiskomen nadat ze alleen is geweest geven we haar niet gelijk aandacht.

gisteravond zijn we bij mijn schoonvader gaan logeren en nina gaat dan altijd mee. alleen zijn we gisteravond een paar uurtjes weggegaan en hebben nina met mn schoonouders gelaten. (die ze goed kent) en ze heeft 3 kwart van de avond af en aan gejankt en was heel onrustig.

is er een manier om dit gedrag te veranderen? of zal ze het altijd hebben omdat ze een beetje verlatingsangst heeft door haar asiel geschiedenis?

ook is ze opeens heel waaks. maar gromt ze voor elk geluid dat ze hoort. we hebben een vriend logeren en hij is er intussen al een paar dagen. en nogsteeds elkekeer als ze geluid hoort in de andere kamer gaat ze grommen en blaffen.

ik herken dit hoor
of het verlatingsangst is weet ik niet maar teisha vertoont hetzelfde gedrag ga je naar de badkamer huppelt ze je achterna doe je de deur dicht << janken en blaffen >>
het alleen blijven is een ramp nog steeds

het grommen op elk geluid lijkt mij puur waakzaamheid je kan dit negeren maar als het te erg word kan je vb lawaai maken (slaan op de zetel ) heeft meestal effect ze schrikken dan en houden gewoonlijk op je kan haar ook afleiden met een speeltje

succ

hoi Kimberly,

Je hond is in een voor hen vreemde omgeving, hoe vertrouwd het ook voor jullie is geldt dit niet voor je hond, ook al kent zij hun goed, het is toch een andere omgeving voor Nina, dus de reactie van Nina vindt ik niet zozeer vreemd.

Je vertelt verder niet hoe zij is als jullie gewoon thuis zijn dus in voor Nina vertrouwde omgeving, kan zij daar wel alleen zijn, zo ja kun je niet spreken over verlatingsangst.

Het grommen, lijkt mij naar geluiden die er normaal niet zijn, dus ook weer voor Nina onbekend waar zij op reageert.

Als ik een van mijn honden Bentley achter zou laten bij mijn vader die zij ook kent, kan ik jou garanderen dat Bentley ook zeer onrustig is.

lieve groet,
Wilma

Hej Kimberley,

Daan gaat ook vaak met ons mee uit logeren. We nemen dan haar bench mee (zo'n nylon reisbench). Deze staat altijd in de auto, thuis heeft ze een draadbench. Maar er zit wel haar geurtje aan en haar kleedje+speeltjes liggen erin. Als wij dan weg gaan, en zij een paar uurtjes in een ander huis alleen moet zijn, zit ze toch in haar veilige hol. We zorgen wel dat ze rustig de tijd heeft de kamer waar de bench staat, te verkennen en er zit altijd ongeveer 10 minuten tussen 'het in de bench doen' en het vertrekken van de rest van de roedel. Oja, ze heeft ook een kauw-dingetje, want stress geeft het altijd wel wat.

Ik hoop dat Nina zich in een andere omgeving zo misschien wat veiliger voelt.

Succes, groetjes Marit

hoi allemaal,
bedankt voor de reacties.
thuis is Nina ook heel aanhankelijk. ze loopt overal achter ons aan en zoals ik zei jankt ze ook als ze niet met ons in 1 ruimte is ook al hoort ze ons wel.

we zijn heel vaak bij mn schoonouders thuis dus het is niet zo een vreemde omgeving maar ik kan me wel voorstellen dat ze het eng vind omdat ze niet gewend is om hier te slapen.
de buren vertelden wel eens dat ze haar soms horen huilen als we weg zijn. ik wil eigenlijk een camera plaatsen alleen om te zien hoe ze dan is. als ik thuiskom ligt ze altijd netjes in haar bedje.

als nina angstig is dan is ze absoluut niet geinteresseerd in andere dingen. je krijgt haar op geen enkele manier rustig behalve door te troosten maar dat doen we dan niet omdat we haar gedrag niet willen goedkeuren.

ze is ook echt aan het puberen volgens mij. ze luistert veel slechter. als ik haar roep luistert ze niet altijd.

en dat grommen is iets van de laatste weken.

Hoi Kimberley,

Ga eens proberen dat nina jullie niet meer de hele dag achterna loopt.

Doe bijvoorbeeld de deur dicht als je de kamer uit gaat.

Niet naar de slaapkamer, plaats bijvoorbeeld een traphekje als zij naar boven wil lopen.

Nu ze in de puberteit zit is het juist belangrijk dat je consequint bent, veel gehoorzaamheids oefeningen doen. Maak haar gek op een balletje en/of werk met kaas of met stukjes worst.

Goed dat je haar niet troost, maar probeer zelf enthousiast en vrolijk te zijn als ze angstig is en probeer met haar te spelen, loop weg speel met een bal, of net wat Nina normaal leuk vindt.

In de encyclopedie kun je meer lezen over verlatingsangst.

Lieve groet,
Wilma

hoi wilma. ik zal er meer op inlezen. bedankt voor de tips!
een traphekje is idd een goed idee. we hebben haar al blijf aangeleerd waardoor ze wel boven blijft als we even naar beneden moeten om iets te pakken.

hoi kimberly,
ik wil je het boek van Jan Fennell aanraden: de vrouw die naar honden luistert.
hierin staat heel goed beschreven wat je kan doen tegen verlatingsangst en waar het gedrag vandaan komt.

echt een super aanrader

gr mariaa

Hey,

Een oefening die heel erg in verbinding staat met alleen thuis blijven is de blijf-oefening.

Begin met je hond vast te zetten in de woonkamer. Bijvoorbeeld met zijn riempje aan de bank vast, of de radiator.
Loopt twee/drie passen van je hond weg en draai je rug naar hem toe. Je hebt nu een tweede persoon nodig of een spiegeltje, want zodra de hond gaat liggen of zitten, zeg je 'goed zooo!' of gebruik je bij voorkeur de clicker, klik je en loop je terug. De hond geef je wat lekkers. Zitten en liggen zijn beide houdingen die rust uitstralen, liggen is ook een kalmeringssignaal.
Dan loop je weer weg, draait je om en gaan meteen weer terug als de hond zit of ligt.
Dit doe je maximaal vier keer achter elkaar. Dan stop je. Oefen dit een aantal keer per dag.
Je zal snel zien dat de hond het spelletje op een gegeven moment door heeft. Jij wil weglopen en hij gaat al zitten. Heel goed!

Nu kun je door met stap twee.
Stap twee is, je geeft het commando zit of lig en loopt dan weg. Staat je hond op? Dan draai je je rug onmiddelijk naar de hond toe. Je hond zal dit herkennen en denken, 'ohhh je bedoeld dattt spelletje' en gaat weer zitten, waarop je terug kan lopen.

Zo ga je dit verder uitbreiden, door drie stappen weg te gaan, dan vijf, dan zeven. Dan loop je heel even uit het zicht en kom je meteen weer terug. Dan blijf je tien seconde weg, dan vijf, dan twintig. Totdat je een hond hebt die een hele stabiele blijf heeft geleerd.

Wat heeft je hond nu geleerd?
Ten eerste: je komt altijd terug! en ten tweede, de enige voorwaarde om terug te komen is dat hij rustig zit of ligt!

Andere methoden zorgen ervoor dat als de hond opstaat, jij snel terug loopt om hem weer neer te leggen. Wat gebeurt er? De hond gaat zitten en jij gaat weer weg.. precies wat de hond niet wil.
Na drie keer denkt de hond 'jaa daggg ik ben gekke henkie niet, als ik ga zitten, ga jij weg! ik blijf lekker staan!'
Vandaar deze manier van trainen.

Heb jij een goede blijf, dan heeft je hond veel vertrouwen gekregen in dat je altijd terug komt. Zo wordt het alleen blijven een stuk makkelijker.

Het kan zijn dat als je wegloopt en je rug toekeert je hond gaat blaffen. Ga dan eerst aan de slag met pas terug te komen als de hond stil is. Pas daarna ga je aan de slag met zit of lig.

Het kan de eerste paar keer zo'n vijf tot acht minuten duren voordat je hond gaat zitten, gewoon wachten!! Zet desnoods een stoel voor jezelf neer. Iedere hond gaat een keer zitten dat moment moet je precies weten te pakken, vanaf dan gaat het snel.

Succes en groetjes, Margje

hai Maria,
ik keek vrijdag avond toevallig naar dat boek in de boekenwinkel. ga hem idd bestellen denk ik
gracias!

Margie, dat is idd een goeie oefening. zelfs beter dan in de encyclopedie staat. thnx!

Hallo.
Ik heb de laatste tijd hetzelfde probleem hier met een chihuahua. Bij ons is het dan niet zo zeer het alleen zijn, maar meer met het samen zijn. Als wij weg zijn, niets aan de hand en gewoon rustig. Als wij er zijn loopt ie de hele dag om onze/mijn voeten en wil de hele dag naast ons/mij op de bank zitten, spelen en slapen. Als je em dan weer op de grond zet springt ie rustig nog een uur lang piepend naast ons tegen de bank voordat ie het opgeeft. Vervolgens gaat ie dan aan spullen krabben of bijten. (Gelukkig meestal wel zijn eigen spulletjes).

Over het algemeen geven we hem vrij veel aandacht en is het niet erg als ie bij ons wil zitten, maar zo nu en dan wil ik ook rustig kunnen zitten.

Iemand een idee waar dit probleem vandaan kan komen? En nog beter, hoe dit gedrag af te leren?