verlammingsverschijnselen

Ben door prive redenen een tijdje niet aanwezig geweest maar ik heb nu een vraag waar ik een antwoord op zoek, misschien dat 1 van jullie hier iets over weten.

Mijn sheila heeft zoals bij bekende weten spondylose. nu merk ik dat ze anders loopt, stijver en ook met tussenhuppeltjes erbij. Dan werkt haar poot niet mee lijkt het wel. Het zijn geen langdurige 'huppeltjes'
Weet iemand of ik me daarover zorgen moet gaan maken?
Ik weet namelijk dat ze verlamd kan raken door de spondylose. Ze heeft ook al jaren moeite met haar ontlasting en is ook al heel heel lang incontinent. En bij niezen/blaffen drupt ze ook vaak.
Haar incontinentiepillen zijn dan ook verhoogd.

Ze wordt in juli 14.

Door de spondylose (botgroei) verstijfd de rug, dus vandaar het stijve lopen. De botwoekering kunnen de verschillende zenuwen raken en kunnen ook compressie geven op het ruggenmerg, dit kan zwakte in de achterhand geven en ook verlammingsverschijnselen.
Kelly zakt af en toe licht door haar achterlijf en loopt ook stijver.
Ik ben nog maar een beginneling omdat ik nog niet lang weet dat Kelly dit heeft.
Het is een onomkeerbaar proces. Je kunt natuurlijk altijd even langs de DA gaan als je twijfelt bij nieuwe klachten.

Bij twijfel altijd naar de da gaan

Ben benieuwd of iemand er meer ervaring mee heeft, misschien heeft Kelly ook iets aan het antwoord.

kelly heeft het goed verwoord.

petra.

als je belangstelling hebt kijk dan eens op de website van mevr Dorit Aharon ,deze mevr is ortho-manueel d.a en erg kundig

www.kreupeldier.nl

mijn teckel maakt ook regelmatig een tussensprongetje. Net alsof de voorkant een ander tempo heeft, dan de achterkant.Ze heeft hernia's gehad.
Ik zou het met de dierenarts bespreken, als je daar komt. Mijn teckel heeft het nu al zes jaar. Maar een hernia is ook een andere kwaal dan spondylose.

Ik wens je sterkte.

Dank je

Ik zou maar naar de dierenarts gaan dan weet je zeker wat er aan de hand is

Het is geen levensbedreigende situatie, anders had ik niets gevraagt en al bij de DA gezeten, en omdat het niet levensbedreigend is hoopte ik dat iemand van jullie ervaring ermee hadden en wistte me vraag te beantwoordde

Niemand denk ik Annet.

Ik was ook wel benieuwd.
Ik denk dat het afhangt van de botwoekeringen welke zenuwen geraakt worden (en ruggemerg) welke klachten er ontstaan.
Ben je toch al naar de DA geweest?

Nog niet, maar als ik zie dat de huppeltjes steeds vaker gaan voorkomen ik heel snel bij de DA zit.
Daarom ook hoopte ik ook dat iemand van de andere leden ervaring ermee had. Dat ze me hun ervaring konden vertellen.

Er zal ook heel weinig aan gedaan kunnen worden, ze heeft al heel lang deze aandoening en daardoor poept ze ook zo moeilijk.

Ik vind het een rotaandoening omdat het onomkeerbaar is en je niet precies weet waar het toe leidt.

Wat sneu voor haar dat ze zo'n moeite met poepen heeft.
Hoe uit zich dit? komt het er niet goed uit of omdat ze haar rug niet meer kan bollen.

Ik denk dat de huppeltjes een gevolg zijn. Daar doe je niks meer aan, dat is het rotte.

Sterkte met je meisje

Bij Kelly is het trouwens ook zo dat ze vaak haar linkerachterpoot een beetje mee moet trekken. Of ze zakt er door.

het wordt idd veroorzaakt door schade aan de zenuwen.
Bij mijn hond is het tot staan gebracht en kan het alleen erger worden als ze weer een rugletsel oploopt.
Maar bij jouw hond hoort het bij het proces.Het slecht poepen en plas laten lopen hoort daar ook bij.

Ik weet niet of ik je nu een goed advies geef, maar mijn honden kregen/krijgen gelatinaat ( poeder) bij hun eten. En daar knapten ze behoorlijk van op.
het vermidert de pijn wat, omdat de woekeringen/ gewrichten minder pijnlijk tegen elkaar schuren, er komt nl een nieuw zacht laagje overheen.

Ik gaf het mijn teckel toevallig, omdat ik het door Juun zijn eten deed, toen hij HD kreeg.
De teckel begon zich na een paar weken te gedragen als een jonge hond. Dat vind ik weleens eng, ook omdat ze nu ook met Tukker knokt. Ik ben bang dat ze overmoedig wordt. Aan de andere kant pakt ook niemand haar deze periode af.
Probeer te gaan voor kwaliteit. In het licht van de eeuwigheid maakt het niet uit of jouw hond twee maanden langer meegaat. Het plezier van leven moet vooropstaan.
Maar ik trap zelf ook elke keer in pappen en nathouden.

Is jou kelly verder nog wel blij? Me Sheila loopt namelijk verder nog goed en snuffelt erop los, ze geeft ook totaal niet aan pijn te hebben

Het poepen is moeizaam, dat het duurt meestal lang voor er iets komt, en als er dan iets komt is het meestal maar 1 keutel, en ook met regelmaat niets. in haar slaap komen dan wel de keutels, dus ze raakt het uiteindelijk wel kwijt.
De DA moest bij de laatste bezoek de anaalklieren uitknijpen en hield dus haar staart omhoog en normaal knijpt de sluitspier dan de anus dicht, maar de deed niets meer, de anus bleef gewoon open.

lekker verhaal op de vroege ochtend

Precies wat je schrijft waarom ik niet echt een voorstander van pijnstilling ben. Niet omdat ik het leuk vindt dat ze mogelijk pijn hebben, maar het is wel een goede rem op wat ze kunnen.
aan de andere kant heb je ook weer gelijk, dan maar minder lang leven maar zonder pijn.
Maar blijft de pijnstilling werken, worden ze op den duur niet immuun ervoor en wordt de pijn dan heviger?

Ik heb Kelly nu toch sinds een week op pijnstilling onstekingsremmer. Juist omdat de ontstekingsremmer het proces wat KAN vertragen.
Soms heeft ze ook echt wel pijn. Ook regelmatig heigaanvallen wat een uiting van pijn kan zijn, maar kan ook door een van haar andere kwalen komen.

Ik doe met Kelly de dingen die ze leuk vind. Dan maar wat korter leven.
Als ik haar , volgens advies, 6 x 10 minuten door de wijk laat hobbelen (want echt... sneller gaat niet)
dan kan ik haar over een maand in laten slapen vanwege depressie. Kelly is gepassioneerd en moet uitgedaagd worden.

Dus naar de waterkant, kikkers en muisjesjacht.
En ballen verstoppen in het bos (er achter aan rennen gaat niet meer en megaslecht). Dit maakt haar gelukkig en neem ik haar niet af. Ook als dat betekent dat ze nadien wat meer last heeft.
Natuurlijk doseer ik dit (niet meer eindeloos als voorheen maar 4x bal verstoppen KLAAR) en ook zeker niet dagelijks. Ook binnenshuis zoek ik nu meer uitdaging nu de wandelingen teruggeschroefd zijn.

Dat gelatinaat poeder ga ik even opschrijven Ireen een, dan voor de tip.

Maandag uitgebreid consult bij klassiek homeopate.
Ze denkt zeker nog te kunnen bijdragen aan de kwaliteit van leven.

Ik gaf Juun altijd iets minder pijnstilling. Bv toen hij nog bijna dertig kilo woog, pijnstilling voor een hond van 25 kilo.

Honden laten ook niet gauw merken dat ze pijn hebben.

Ik dacht dat hij eigenwijs was en langer wilde wandelen, als hij de auto niet in wilde springen. Maar hij kon het helemaal niet.

Hij rent nu als een gek in de eeuwige jachtvelden.

heigaanvallen = natuurlijk hijg-aanvallen (rare fouten maak ik hier soms )

@Ireen een,
Ik dacht dat hij eigenwijs was en langer wilde wandelen, als hij de auto niet in wilde springen. Maar hij kon het helemaal niet.
Akelig herkenbaar. Hier heb ik de link ook niet eerder gelegd. Mede doordat haar niet springen en "sjokken" te wijten kon zijn aan andere klachten.
Sommige honden geven geen pijn aan.

Ik heb het meerdere keren besproken met DA en deze dacht ook artrose. Foto's wezen echter spondylose in hele wervelkolom uit. Ze moet veel verbeten hebben.

vreselijk he?


Het is maar goed dat we die fouten niet met opzet maken.

Mijn Puli had ook een huppeltje bij het lopen . Ze bleef dan staan strekte haar achterpootje en liep dan weer normaal. Nadat de DA haar had onderzocht bleek ze een patellaluxatie te hebben aan beide knietjes. Zou er wel even een dierenarts naar laten kijken. Komt misschien ook door de spondylose Ik had een boxer met spondylose. Was ook incontinent. Pillen hielpen niet meer . Liep binnen altijd met een luier om. was voor haar net zo gewoon, als een halsband om. Werd bij haar ontdekt toen ze 5 maanden was Ze is toch nog 13 jaar geworden. Sterkte met je hond.
groetjes Annelies

Yenna had spondylose. Zo liep ze 5 uur door de bergen, en een maand later ging ik met een vraag naar de da, waarom de nagels afsleten en niet groeiden en dat ze af en toe uitgleed met haar achterpoot.

Lange weg van onderzoeken. Binnen een half jaar had ik haar niet meer. Ze kreeg een prednison kuur, anabolen waar ze 5 kilo zwaarder door werd om haar spieren te versterken, ik naaide zelf sloffen elke dag die beter pasten dan gekochte sloffen. Uiteindelijk naar fysiotherapeut gegaan, wat in het begin heel even hielp. Uiteindelijk kon ze bijna niet lopen en als ze ging poepen zat ze met haar kont op de grond. Ik droeg haar naar buiten en binnen. uiteindelijk stopte ze met eten. Ze had geen pijn, totdat ze op een dag ging kreunen, pootje stijf, de fysio kwam aan huis en kon geen verlichting meer geven. Dat was voor ons het tijdstip daqt we haar hebben laten inslapen.

De fysiotherapeut zei als je op tijd erbij bent dat je het proces aanzienlijk kan vertragen tot stopzetten, voor mijn meisje was het te laat.

Yenna was niet incontinent en had ook door de spondylose geen controle over haar achterbeen spieren, daar was ook een speciale naam voor, vergeten.

Wat verdrietig Liesbeth, zo snel gegaan.

Yenna had een agressieve vorm van spondylose. Voordat ze ging slepen, heb ik zeker meer dan 1 jaar gemerkt dat haar kontje steeds smaller, bottiger werd, de spieren namen af. Ik vond het vreemd, ze ging langzamer lopen, ik dacht mss ouderdom?
Ze is bijna 11 geworden.

Sinds vorige week is bij mijn 7 jarige hond (cocker spaniël) spondylose geconstateerd. Ik had foto's laten maken omdat ze wat mank liep met haar rechter achterpoot. Een dag later zakte ze door haar poot heen, kreeg koorts en veel pijn. Gestart met pijnstillers en antibiotica en haar zo rustig mogelijk gehouden. Nu zijn we een week verder, ze heeft verlammingsverschijnselen, kan niet meer lopen want valt gelijk om met haar achterste. Ik ben afgelopen woensdag met haar naar dier-en-dokter gegaan voor een acupunctuur behandeling, komende maandag gaan we weer voor een 2de behandeling en ze krijgt nu cortison tabletten. Heeft iemand dezelfde ervaringen? Alle tips zijn welkom want ik zit met de handen in t haar. Ik ben zo bang dat ik haar dat vreselijke laatste spuitje moet laten zetten!

spondylose dat heb ik ook :(
k weet wel dat ze bij mensen de doorgang van het wervelkanaal wijder kunnen maken om de zenuw weer de ruimte te geven.. dat hebben ze bij mn moeder ook gedaan