afscheid van Billy

Mijn lieve Billy is vorige week ingeslapen na een korte maar pijnlijke strijd. Hij werd 11,5 jaar, voor een Jack Russell helemaal nog niet zo oud... Ik heb enorm veel verdriet en schuldgevoel. Hij was mijn beste vriend door dik en dun, en ik heb het gevoel dat ik hem in de steek heb gelaten. Vermoord zelfs, zo voelt het. En toch zegt mijn hoofd dat ik de juiste beslissing heb genomen op het juiste moment. Maar mijn hart protesteert. Ik praat nog met hem, met zijn foto, en deze week komt zijn urne in huis te staan. Nu weet ik niet of ik dit ga aankunnen, maar ik wilde toch ergens nog iets van hem. Ik heb het moeilijk gehad met zijn matje te wassen, zijn sporen als het ware uit te wissen, zijn geur te verdrijven... De stilte is ondraaglijk, de leegte die hij achterlaat, overal waar hij kwam. Het is te snel gegaan. De ochtend dat hij zou inslapen, heb ik nog met hem gepraat, hem verteld dat hij mocht rusten zonder pijn. Dat ik van hem hield en hem nooit zou vergeten. Ik heb hartverscheurend gehuild toen hij insliep. Maar ik kan niet zonder hond, en zaterdag komt er al een nieuw hondje. Ik heb Billy gevraagd mij te helpen met het pupje, Milow, om over hem te waken... Klinkt dit idioot ?? Is het fout om zo snel een nieuw hondje te willen ? Ik mis gewoon de beweging in huis en dat ik nu heel de week nog moet wachten op Milow... dat is eigenlijk ook meer het gemis van Billy die hier rondliep, hoewel hij de laatste tijd niet zo mobiel meer was en ook niet zo vrolijk meer. Ik hoop dat mijn lieve schat nu echt mag rusten, en de mooie tijden zullen me altijd bij blijven.

Lieve Nathalie,
Allereerst, je moet jezelf geen schuldgevoelens aan praten en je bent al helemaal geen moordenaar. Je hield én houdt zo ontzettend veel van Billy dat je hem hebt geholpen uit zijn lijden. Dit is alleen maar liefde!!!! En dat je nu alweer een nieuw hondje hebt, dat is jou keuze. Daar heeft verder niemand wat mee te maken. Pas wel op dat je Milow niet met Billy gaat vergelijken? Maar voor de rest is Milow een bofkont met zo'n vrouwtje. Je hebt nu gewoon twee hondjes. Billy in je hart en Milow in je armen. Droog je tranen van verdriet en tover een glimlach voor al die mooie herinneringen met Billy. En nu lekker genieten van je nieuwe schatje. En wie weet stuurt Billy hem wel een beetje in de opvoeding. Wie weet....

Liefs Jacq en een pootje van Sil

Een schuldgevoel? Je hebt uiteindelijk gewoon het beste voor hem gedaan en daar zal hij je alleen maar dankbaar voor zijn! Nu zal je hart erg pijn doen van verdriet, maar uiteindelijk slijt het en geef je het een plekje. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet een heel gevoelig plekje blijft!!
Een nieuw hondje is jouw keuze waar verder iedereen buiten staat. Als jou dat goed doet, moet je het vooral doen. Zo een hondje boft alleen maar met een vrouwtje als jij!!

Groetjes,
Jonne

Bedankt voor de lieve reacties. Jacq je zegt het zo mooi, Billy in mijn hart en Milow in mijn armen. Het is een totaal ander hondje, Billy was een jack russell, Milow is een cocker spaniel. Milow veroverde mijn hart met zijn lieve zachte blik en dat kopje tegen me aan, Billy is nooit een knuffelhondje geweest, daar hield hij niet van. Ik onmoette dat mooie kleine heftig spartelende pupje 11,5 jaar geleden, en verloor toen ook mijn hart. Ze zijn zo verschillend al vanaf het begin. Vergelijken zou ik nooit bewust doen, misschien ergens onbewust een klein beetje want hij gaat ook tenslotte op dezelfde manier worden opgevoed. Billy deed aparte dingen, en Milow gaat ook zijn eigen dingetjes doen. Zo hebben we echt grappige details om aan vast te houden, zoals Billy die graag de douche uitlikte, en daarbij vooruit erin stapte en achteruit terug uit stapte. Ik keek net een filmje van Billy dat ik pas 3 maand geleden maakte. En nu besef ik hoe hard hij achteruit was gegaan op de laatste paar weken. ONgelooflijk, met Kerstmis nog zo speels, met Valentijn kon hij niet meer stappen zonder pijn. De medicijnen hielpen maar tijdelijk, en bij het afbouwen herviel hij. Zoveel cortizone in zo'n klein lijfje, dat was ook niet de bedoeling. Steeds meer, dat kon echt niet. De bijwerkingen waren te zwaar. Ik zou veel geven om te weten hoe het hem afgaat in de hondenhemel. Zou hij daar ook de scepter zwaaien, zoals hij hier de koning van de hele straat was ? Of zich tenminste zo waande Ik wou dat ik het wist, dan zou ik misschien sneller mijn tranen kunnen drogen en die krop uit mn keel krijgen. Ik ben zelf 5 kg verloren tijdens de laatste weken, door het verdriet om Billy's pijn, en dan zijn heengaan. Dat komt wel goed, maar met een nieuw klein pupje in huis gaat die stilte niet lang meer duren, ik kijk er zo naar uit.

Jeetje Nathalie,

Wat een pijn hé..
Ik weet er alles van, je bent verscheurd van verdriet..

Weet dat Billy en Wilow nog steeds dichtbij jouw zijn..
Zo'n band verbreekt nooit..

Fijn dat je weer een nieuw kameraadje hebt gekozen..
Je verdriet wordt er niet anders van maar er is toch weer vreugde om een pupje..

Sterkte met het verdriet en toch ook weer veel plezier met je nieuwe maatje..

Groet, Ilja

lieve Nathalie
ik weet precies wat je bedoelt , dat schuldgevoel heb je en niemand krijgt het uit je hoofd , het moet echt slijten ,en geloof me , dat gebeurd ook !! kan best wel een tijdje duren ,ik heb het al meerdere keren doorgemaakt , je verstand zegt dat het goed is maar hoe krijg je je verstand en je gevoel op één lijn ?
het is niet fout om al snel een nieuw hondje te nemen , de een is er sneller aan toe dan de ander maar ik zeg altijd "een huis zonder hond is géén thuis" heb gewoon maling aan wat anderen er over zeggen en ga lekker genieten van je nieuwe hondje .

Nathalie,

Ik wil je heel veel sterkte wensen. Het is altijd moeilijk om afscheid te nemen van een vriendje. Ik kan wel zeggen dat je je niet schuldig moet voelen, maar dat is op dit moment jouw gevoel. Geef het tijd, het zal slijten, net als het verdriet.
Billy is nu in de hondenhemel, zonder pijn en hij kan daar weer rondrennen zoals hij vroeger deed.

Heel veel plezier met je nieuwe hondje, ik hoop dat Milow je troost kan bieden. Ik snap ook heel goed dat het maar niets is zonder hond. Maak je niet druk om wat anderen zeggen. Je zal Billy nooit vergeten, dat kan ook niet. Ik weet zeker dat hij je in de gaten houdt en dat hij je hoort als je tegen hem praat en wie weet helpt hij je wel met Milow.

Nog heel veel sterkte.

Lieve groet, Thera

nathalie

je zult billy nooit vergeten
hij zal altijd in je hart blijven het verdriet zal ook nog even blijven maar milow neemt een stukje verdriet van je weg heel veel sterkte

angelique en lana

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte!!

Wat een ontroerend verhaal.
Als ik uw verhaal lees, ben ik diep onder de indruk,
te meer omdat ik zelf twee schattige jacks heb.
Waarvan de oudste in juni 10 wordt.
Ik kan me het zo goed voorstellen, hoe u zich voelt.
Ik wens u heel veel sterkte.
U hebt het juiste gedaan.
En uw nieuwe maatje zal de pijn verzachten, maar
u zult uw schatje nooit vergeten, omdat hij altijd
in uw hart zal zijn.

Jeetje Nathalie... dat het ineens zo snel is gegaan...
HEEL VEEL STERKTE toegewenst voor de komende tijd!

Liefs, Anita.

Wat een verhaal.

Maar je mag er van overtuigd zijn dat je hebt gedaan wat in je vermogen lag om Billy te helpen.
En Billy zal je daar ook altijd dankbaar voor blijven.
Als jullie elkaar weer treffen later aan het eind van de regenboogbrug dan zal hij daar met een kwispeld staartje op je staan te wachten.

En ga straks lekker genieten van je nieuwe lieverd Milow,denk dat Billy niet anders zou hebben gewild.
Heel veel sterkte.

liesbeth,Turbo en Luna

Ik kan me heel goed voorstellen dat je de aanwezigheid van Billy ontzettend mist. Al de rituelen die wegvallen, maar ook het getippel e.d. van Billy. Als ik maar 1 hond zou hebben, dan zou ik ook direct een ander hond willen. Ik kan ook niet zonder! Ik weet zeker dat Billy liever ziet dat jullie vooruit gaan i.p.v. treuren over zijn verlies. Hij zal je dankbaar zijn voor zijn geweldige leven bij je en ik weet zeker dat hij vanaf de regenboogbrug over jullie zal waken en dat hij dat ook zal doen over Millow. Ik zal een kaarsje voor hem branden en wens jullie heel veel sterkte met het verlies van je kanjer. Ik hoop dat je dadelijk kan gaan genieten van Millow. En inderdaad niet te veel vergelijken....ook al weet ik uit ervaring dat je dat de eerste tijd nog echt wel gaat doen. Ook al heb je een hele andere hond, je zult nog vaak terugdenken aan Billy, maar zolang je Billy niet vergeet, blijft hij verder leven.....Ik hoop dat alle mooie herinneringen kracht kunnen putten om zijn verlies een plekje te kunnen geven....

Groetjes Monique

Heel veel sterkte bij het verlies van je hondje. Het is vreselijk een maatje te moeten verliezen. Maar schuldgevoelens maakt iedereen zich die zijn hondje moet laten inslapen. Je hebt gedaan wat je moest doen, voor Billy. Hoe erg het ook is.
Ik heb er ook al 2 moeten laten inslapen. Vreselijk.
Dat je nu een ander pupje in je armen houd, mag je niet als fout aanzien. Het helpt gewoon om je verdriet een plaats te kunnen geven. En ik weet zeker dat Billy over de regenboogbrug over jullie waakt.
Nogmaals heel veel sterkte, maar ook veel geluk en mooie jaren met je nieuwe pupje.

heel veel sterkte toegewenst



gr liesbeth

beste natalie.ik kan me voorstellen dat je heel veel pijn hebt maar billy is nu lekker aan het spelen en waakt over jou en je nieuwe pup.lach om de gekke lieve mooie momenten met billy en geniet van je nieuwe pup.een nieuw hondenkind met een ander karakter andere stoutigheden.het doet nu pijn maar vergeet niet,je bent geen moordenaar.billy kon gewoon niet meer.ik wil je heel veel sterkte toewensen.

grt noor en een pootje van jazzy en poppy

wens je enorm veel sterkte!!!

die pijn ga ik helaas morgen ook meemaken, alhoewel ik er al dagen kapot van ben

ik hoop dat alles goed komt,

liefs Melike

Veel sterkte. En heb maar geen schuldgevoelens, je hebt goed gehandeld.

Heel veel sterkte!

natalie
ik heb vandaag 1 jaar geleden ook mijn beestje moeten afgeven ik hed er twee en heb er een van moeten afgeven verleden jaar nu een jaar vandaag geleden heb ik er een ander bijgekocht is nu bijna 11 maanden ik kon het niet gewoon worden die leegte maan ben nu blij dat ik het heb gedaan van er weer eentje bij te kopen zo was het dat het me wat troosten maar vergeten doe je dat nooit
het was 18 jaar toen ik het heb moeten laten inslapen kon niet meer anders
sterkte yolande

Bedankt voor alle lieve reacties ! Het blijft moeilijk maar het leven gaat verder, en ik krijg al terug een beetje eetlust. Intussen heb ik nog niks gehoord over zijn urne sedert vrijdag, toen ze me belden over de kleur. Hij is dus vrijdag gecremeerd, waar is hij intussen ? Ik weet dat het tastbare nu niet meer zo belangrijk is maar in de wereld van de levenden is het toch een troost hé

Het is helemaal niet vreemd om een nieuwe hond in huis te nemen. Dat beestje zal je troosten en zoveel afleiding en plezier geven. Kan me voorstellen na de stilte in huis dat je nu weer nieuw leven in huis wil. Wat er met Billy is gebeurt, is vreselijk, maar je hebt de juiste beslissing gemaakt. Je hebt je hond een nog langere weg van pijn bespaard en daar zal hij je eeuwig dankbaar voor zijn. Reken er maar op dat hij over Milow zal waken. Hij gunt je het beste in je leven, zoals alleen een hond dit kan voelen.