Wie herkent dit? Svp advies

Hallo allemaal ,

Mijn Stafford Cinna van bijna 12 heeft al jaren kanker (tumoren in meest negatieve gradatie). Ze heeft/had er gelukkig helemaal geen last van. Eerst liet ik de bultjes steeds verwijderen, maar ze bleven terugkomen en de dierenarts vond het dweilen met de kraan open.

Een aantal weken geleden begon ze stijf te lopen met haar linkervoorpoot, ze was ook uitgegleden met de sneeuw en ik dacht dat ze gewoon een spiertje verrekt had. Een paar dagen later zaten onder haar oksel en meer richting haar zij ineens oppervlakkige rode plekken. Deze werden steeds dikker (je voelde een verdikking onder haar huid) en het begon op ernstige eczeem te lijken. Ze liep ook heel stijf en moeilijk en wil buiten ook niet veel lopen. Gelukkig eet en drinkt ze nog erg goed.

Ik ben naar de dierenarts gegaan en deze zei dat Cinna ook wat kleine tumoren bij haar tepels had en dat dit wel eens melkkliertumoren konden zijn (dit heeft ze overigens ook al jaren, maar ik wist niet dat er onderscheid was tussen “gewone” tumoren en melkkliertumoren,daar heeft mijn vorige DA mij ook nooit op gewezen). Ze wist niet wat voor rare plekken het waren, maar "misschien heeft het wel te maken met die melkkliertumoren" zei ze.

Ze heeft antibiotica voor 10 dagen voorgeschreven en pijnstillers. De laatste pil van deze antibiotica heeft ze afgelopen zondag voor het laatst gekregen.
Cinna krabte ook met haar achterpoot aan de plekken waardoor het open ging en ging ontsteken (etterig). Ik heb haar vanaf vorige week donderdag een babysok aangedaan,maar dit heeft niet veel geholpen,ook trok ze hem steeds uit. Ook heb ik spray (Cortavance) voor haar gekocht,die jeukstillend werkt. Dit heeft helaas niks geholpen.

Aangezien de plekken nog niks verbeterd zijn, ben ik zojuist weer naar de DA gegaan. De DA vindt het maar raar en zei weer dat het misschien wel te maken heeft met die melkkliertumoren. Ze heeft een sterkeren antibiotica (soort prednison zei ze) voorgeschreven voor 2 weken. Daarnaast moet ik nog die pijnstillers geven, die spray gebruiken en heb ik een shampoo meegekregen die ik om de 4 dagen moet gebruiken.

Ik zit met het volgende dilemma; ik heb altijd gezegd dat ik Cinna niet zal late bestralen bij een oncoloog om de kanker te verminderen. Dat vind ik tijd rekken voor mijzelf ten nadele van de hond. Zodra ze ziek zou worden door de kanker, zou ik haar in laten slapen.
Nu helemaal niet bekend is of deze plekken/wonden met de kanker gerelateerd zijn,weet ik niet wat ik moet doen. Ik kan naar een oncoloog gaan met de bijbehorende ellende,terwijl die plekken er misschien helemaal niets mee te maken hebben.
Of ik kijk die 2 weken antibiotica aan, wellicht werkt het genezend.

Hieronder zal ik een paar foto’s van de plekken plaatsen. Die zwarte plekken zijn harde korsten, die nu goed te zien zijn omdat de DA net wat haar heeft weggeschoren. Even voor de duidelijkheid: ze ligt dus op haar rechterzij en heb haar linkervoorpoot opgetild.

foto 1) http://img651.imageshack.us/img651/193/imag0107.jpg
foto 2) http://img694.imageshack.us/img694/3471/imag0105p.jpg
foto 3) http://img651.imageshack.us/img651/2179/imag0109.jpg

Wie weet is hier iemand die deze aandoening herkend en evt. advies voor mij heeft?

Ik weet me echt geen raad. Ze is dan wel bijna 12 maar tot een aantal weken geleden was ze nog net een pup, lekker rennen buiten, met de bal spelen etc. Nu is het een zielig hoopje die niet eens buiten wil lopen, alleen om even haar behoefte te doen .

Grtz Sonaya

Sonaya, jij kunt haar het beste inschatten, staffies blijven pup tot het ze echt niet maar kan,

Misschien is het haar tijd, heeft ze er zelf vrede mee, Laat haar dan niet langer lijden,

Zie je geen verbetering na de kuur, en blijft ze zoals je zegt 'een zielig hoopje die niet eens buiten wil lopen' dan is het misschien tijd voor haar,

heel veel sterkte met je besluit, en probeer zoveel mogelijk te genieten van elkaar!

Dank je. Ik weet dat staffies een hoge pijngrens hebben, maar ze was gewoon echt kerngezond. Een heel levendig beessie.

Zoals ik zei, gelukkig oogt ze verder niet ziek, qua eten en drinken en koekies eten enzo. Buiten heeft ze ook nog erge interesse in snuffelen en d'r drol begraven maar ze kan gewoon niet meer ver lopen.

Het laatste wat ik idd wil is haar laten lijden, daarom wil ik ook niet naar een oncoloog. Ik hoop dat die antibiotica gaat helpen, even afwachten dus...

Grtz Sonaya

Hey Sonaya,

vergeet niet dat je honden je heel gemakkelijk kunnen bedotten hè! Ze doen zich zo levendig en speels en vrolijk voor, maar kijk eens goed in de ogen,

Ik wil je niet aansporen om haar te laten inslapen, omdat jij je maatje het beste kent,

Het zal heel lastig zijn, maar als haar tijd er is, dan merk je dat, en geef haar dan haar laatste beetje waardigheid..

heel veel succes met alles, ik hoop dat het meevalt, en dat de antibiotica helpen, maar kijk haar goed in de ogen hè!

foto's zagen er naar uit

Liefs! Lisanne,

Vanochtend heeft Cinna een toeval gehad. Ik schrok me helemaal wezenloos! Ze slaapt op een sofaatje naast mijn bed en ikzelf sliep nog. Ineens hoorde ik een dreun, was ze dus van die sofa op de grond gevallen. Gebeurt weleens vaker, maar dan krabbelt ze gelijk weer op, dan was ze gewoon gevallen bij het omdraaien.
Nu lag ze te spartelen op de grond, maar naast mijn bed ligt een stekkerdoos met allemaal stekkers erin en daarin zaten haar poten en nek verwikkeld. Ik dacht eerst dat ze daarom zo raar lag te doen, gewoon in paniek dus. Ik alle draden losgehaald en toen werd het nog erger; ze was helemaal verkrampt, scheef, plaste, haar hart klopte 1000x per minuut en ze draaide enorm met haar ogen. Ik helemaal in paniek en jankend (ik dacht "dit is het einde") de dierenambulance gebeld en die zouden er aan komen. Na een paar minuten kwam Cinna weer bij en zat ze ineens te kwispelen. Toen heb ik de ambulance afgezegd en haar zelf naar de DA gebracht (is vlakbij). Voor we de auto ingingen heeft ze nog gespuugd en ze zat erg te kwijlen.

De DA gaf haar een valiumspuitje en zei dat ze weinig kon doen aan de toeval. Het kan eenmalig zijn, maar ook vaker voorkomen. Ik heb een soort clisma meegekregen die ik in haar kont moet doen als ze weer een aanval krijgt. Ik vroeg of die toeval niet het gevolg kan zijn geweest van haar nieuwe antibiotica, maar de DA zei dat de kans hierop zeer klein is. Ik ben net weer thuis en Cinna doet nu heel gewoon.
Pffff, wat is dit eng zeg!!! Hoe kan ik nou nog rustig naar mijn werk en haar alleen laten? Ook al lost een toeval zich op dat moment vanzelf op…..je weet nooit wat er gebeurd!

Zoals ik zei was er tot een paar weken geleden niks met haar aan de hand, ze toonde geen enkel teken van ouderdom. Tuurlijk weet ik dat het ineens kan veranderen. Ik geef de behandeling met de medicijnen even de tijd. Help het niet,dan ga ik een beslissing maken. Het kan zijn dat die plekken dus niks met die k.a.n.k.e.r te maken hebben, maar als het haar pijn doet, moet ik zelf de beslissing maken het te laten eindigen. De komende 2 weken zal even doorbijten zijn, maar we wachten af.

Grtz Sonaya

Heftig zeg Soaya, wat zal je geschrokken zijn, arme Cinna.

Ik wens je veel wijsheid en sterkte met deze moeilijke situatie.
En een dikke knuffel voo Cinna!

Thnx Dobry! Cinna is nu lekker aan het zonnen buiten in de tuin, alsof er niks gebeurd is, gelukkig maar voor haar.

Grtz

waarom geef second opinie bij een andere DA, biopsie en je weet dan of het kwaadaardige tumoren ziijn.

Ik snap niet goed dat de DA geen verder onderzoek doet of je even verder stuurt.

Dat is zeker schrikken als dat ineens gebeurt, maar gelukkig is ze nu weer opgeknapt en ligt ze lekker van de zon te genieten.
Ik kan je geen raad geven betreft de plekken en de symptomen maar ik kan je wel heel veel sterkte wensen met Cinna.

Hoi,

Kan het niet dat je hond toevallig een tekenbeet heeft gehad. Dit kan de ziekte van Lyme veroorzaken. Dit veroorzaakt rode huiduitslag, koorts, moeheid, niet veel willen eten, stijfheid en in sommige gevallen epileptische aanvallen. Misschien kan je dit eens aankaarten bij je DA. De wond ziet er niet best uit! Ik hoop dat ze snel hersteld en dat je nog heel lang van haar mag genieten.

Hieronder nog een beschrijving van Lyme bij honden:
Ziekte van Lyme bij dieren
Ook dieren kunnen Ziekte van Lyme oplopen door besmetting met de Borrelia-bacterie, ofschoon minder vaak dan de mens.
Deze bacterie bevindt zich in de darm van teken en wordt overgedragen door deze huidparasieten. Als de teek zich in de huid van een hond (of een ander zoogdier, zoals de mens) hecht en bloed zuigt, gaat de bacterie zich vermenigvuldigen en via het speeksel of de darminhoud de hond besmetten. De meeste honden die gebeten worden met een geïnfecteerde teek zullen echter nooit de ziekte van Lyme krijgen.
De klachten van Lyme Disease zijn meestal:
• Sloomheid en koorts.
• Een rode uitbreidende plek rond de teek. Hierna kan de hond kan maanden tot jaren (of zelfs levenslang) symptoomloos zijn.
• Jaren na de infectie kunnen soms nog symptomen optreden, zoals gewrichtsklachten (stijf en pijnlijk), ontstekingen van de lymfevaten en koorts. Soms worden ook hartspierontstekingen en nierinfecties waargenomen.
• Ook kunnen symptomen aan het centrale zenuwstelsel optreden. Deze uiten zich in gedragsveranderingen zoals agressiviteit, epileptische aanvallen en andere neurologische verschijnselen.
• Bloedarmoede als gevolg van het bloedzuigen (alleen als er op kleinere dieren honderden teken zitten)

Lyme disease kan worden behandeld met antibiotica.

sorry tikfoutje geef= geen

Sonaya,
Wat moeilijk zeg, de situatie waarin jij, maar vooral Cinna zit. Ik wou dat ik kon helpen, maar dit kan ik niet. Het enigste wat is jullie wens is heel veel wijsheid en sterkte. En een dikke knuffel voor Cinna.

Groetjes Jacq

Die toeval die je omschrijft klikt precies zo als bij mijn oude hondje (17).
Hij heeft ze in totaal 4x gehad nu waarvan de eerste het langst met behoorlijke tussenpozen.
Na zo'n aanval is hij weer vrolijk en lijkt het of er niks aan de hand is.
Ik heb begrepen van de dierenarts dat ik er weinig aan kon doen.
Het kan van van alles komen waaronder dus ook een hersentumor.
Het hele traject van onderzoeken wil ik hem niet meer aan doen ook omdat het erop lijkt dat de aanvallen worden getriggert door opwinding, ondanks dat de eerste aanval 's nachts tijdens zijn slaap was.

Ik hoop dat het bij Cinna eenmalig was en niet meer voorkomt.

jeetje, wat een verhaal..
ik wens je heel veel sterke toe deze weken..
hou ons op de hoogje...
en geef Cinna maar een extra knuffel

Ik denk niet dat het van een tekenbeet komt. Ik vond het eerst ook raar dat de DA niet verder heeft onderzocht en dat zei ik gisteren ook tegen haar,maar ze wil het eerst op de simpele manier proberen. Helpt dat niet, dan kunnen we weer verder kijken.

Die toeval is nu een 2e ding, hoeft dus helemaal niet te maken te hebben met die tumoren en plekken. Maar wel toevallig allemaal tegelijk.

Tamara, Cinna kreeg het dus ook in har slaap. Bbbrr,eng.

Bedankt allemaal!

En ik houd jullie uiteraard op de hoogte!