Kunnen jullie honden ook zoooo raar reageren op iets heel simpels?

Vdaag zijn we lekker met rasha naar het park gegaan.Lekker rennen en zo.Toen kwamen we een verdwaalde ballon tegen.Eerst met een grote boog eromheen.Toen steeds dichter bij en begon ze die ballon uit te dagen.Blaffen en grommen ertegen.Door de wind werd ie haar kant op geblazez,Naaah ze wist niet hoe snel ze zich uit de voeten moest maken.Hahaha.Op een gegeven moment had ze zoiets van :hmm valt eigenlijk best wel mee zo'n ballon.ze besloot het als eeen bal in haar bek te nemen waarop hij natuurlijk stuk sprong.Met 4 poten tegelijk nam ze een sprong de lucht in whahaa.We lagen helemaal in een deuk.Pffff.Groetjes!

Haha ik zie het al helemaal voor me

Zaterdag op de wandeling zag Toivo een bloemenbak op straat, 100m voor de bloembak krijgt hij hem in het zicht en begon hij te grommen. Hoe dichter we kwamen, hoe erger het werd tot hij begon te blaffen.

Toen we er naast liepen was alles over en zag hij geen gevaar meer

Groetjes

Leuk verhaal en ook wel herkenbaar ! zaken die ze meestal niet tegen komen op hun dagelijkse wandeling vinden ze vaak wat raar, soms een beetje 'angst-aanjagend", soms iets dat ze per sé MOETEN onderzoeken enz... Ik herinner me nog de eerste keer dat hier de vuilnisbakken of- zakken buiten stonden toen ze pup waren !!!! dat was ook helemaal niet normaal !!! na wat geblaf moest dat toch ECHT eens worden onderzocht van dichterbij want dat hoorde helemaal niet thuis in HUN straat, toch ???

Haha hoe angstaanjagend ook ze moeten het idd toch effe onderzoeken.Best dapper eigenlijk.

heel herkenbaar, iets nieuws , zeker als de hond jong is, in de verte iets zien, en ik zie niks, de hals uitrekken, van wat loopt daar of wat zie ik, ja ik negeer het. maar die ballon ? ja die ziet een hond ook niet iedere dag.

bamse werd een jaar, en de hele tuin was versierd met ballonnen, een stap over de drempel en het was echt alsof ze dacht, wat is dat nou ? dingen die een hond niet gewend is, zijn altijd even anders. de een negeert het en de ander gaat erop in.

Haha lief he... Ik vind het zo mooi hoe pups/honden omgaan met nieuwe dingen... Heel nieuwsgierig onderzoekend...

Ons pupje doet heel hyper als ik ga stofzuigen of dweilen. Gaat ze erin bijten. Heel irri.

haha ik zie het al helemaal voor me...

bailey is bang van opwaaiende blaadjes... tot dat ze ze van dichterbij heeft gezien

ja dat ken ik , in Haarlem staat op de grote markt een grote kok voor een restaurant , Gentle was daar in het begin erg bang voor, met een grote boor grommend er om heen ,na een tijdje liep hij er gewoon langs , is ook niks aan als ze niet reageren

Mijn dames willen alles weten, ze zijn heel niet nieuwsgierig hoor maar mogen gewoon alles graag weten als er wat nieuws is moeten ze gelijk er met de neus boven op staan. Soms is dat heel erg handig ....NOT !

mijn bull bronko

word altijd helemaal gestrest als hij de strijkplank ziet

hij lijkt dan net een stuiterbal

gr esther

hahaha lachen joh!
Mijn pup word helemaal gek als ik de stofzuiger pak..

eigenlijk wil die de stofzuiger aanvallen..
maar eigenlijk durft hij het toch niet..

vaak rent ie dan met 4 pootjes tegelijk in de lucht richting de stofzuiger en als die er dan bijna is rent hij heel snel en hard weer weg

Standbeelden. Dobby heeft hier een keer extreem heftig gereageerd op het standbeeld van een 17e eeuwse meneer met van die kousen aan en zo'n jasje tot over de kont. Echt blaffen. Bláffen. Zo heel erg blaffen. En dan een stapje naar voren en in elkaar kruipen, want naar voren stappen was toch wel heel erg dapper en eng.

Net zoals Sharona hierboven zegt: hij wil er heen, maar eigenlijk durft hij het toch niet.

Uiteindelijk ben ik naast het beeld gaan staan en lief gaan praten zo van "zie je nou wel, ik sta er naast, niets engs aan, kom maar kijken, dan kun je het zelf zien". En daarna was het goed.

En zo hebben we dat wel vaker gehad bij beelden die er duidelijk uit zien als mens.

Ja hoor, op het Landseerforum waren we het er al over eens dat Landseers vooral er een handje van hebben om hele suffe dingetjes heeeeel eng te vinden. Vuilniszakken op straat, een takje in de sneeuw, een viooltje dat ineens op de oprit staat te bloeien. IEIEIEIEIEK

heel erg herkenbaar,

ziggy vond het super eng toen ze voor het eerst een sneeuwpop tegen kwam, het was niet eens een grote sneeuwpop , hij was ongeveer 25 cm hoog. aan het begin blaffen grommen en achteruit lopen. na een tijdje ging ze er naast zitten

ziggy vindt wel meer dingen eng. lichtjes in de verte in het donker, van auto's van de weg verderop, die ze nog nooit had gezien. terwijl ik al een jaar langs die weg loop elke dag weer. hooibalen, vlaggetjes die de vogels weg moeten jagen (die staan vaak in het weiland) een grote steen, een boomstronk ga zo maar door

Jah mooi is dat ik heb hier ook 1 die nieuwe dingetjes toch nog wel eng vind maar toch op onderzoek uitgaat .
Hij blaft niet snel tegen iets vreemd scheelt weer.
Maar wat ik pas mee maakte mijn buurman kent die best wel neemt meestal wel wat lakker mee.
Hij kwam uit zijn werk (uitbeener)hier vlees brengen.
Kylo vrolijk bekende stem aan de deur buurman kwam binnen nou kylo vloog weg en blaffen zeg niet normaal.
Wel zijn staart vrolijk maar bleef blaffen en wou echt niet in de buurt komen bij hem.
Toch miss een rare geur want na een douche is die weer oke

Geweldig is dat als ze zo doen. Dary werd helemaal wild toen hij een koe (een standbeeld in zwartwit)met z,n kop door de heg zag in de tuin een paar straten achter ons. Het is elke keer weer een verrasing want ze verplaatsen hem geregeld dus gaat hij er elke keer weer voorzichtig op af. Hij snapt het nog steeds niet.
Het blijft een lief gezicht.

Gr.Sandra

ik kan niet vegen of dweilen als max niet in zijn bench zit ... hij neemt de borstel af en gaat ermee lopen echt grappig!!

of als ik dweil, dan vind hij het plezierig om hem op de natte vloer te rollen met als gevolg dat de vloer dan vol hondenhaar hangt! dusja .. niet ideaal dus!!


daarom .. als ik ga kuisen moet hij in zijn bench!


ik heb er ook op gelet als ik 'savonds met hem ga wandelen als het donker is dat hij van alle bewegende dingen schrikt!

een voetganger, een auto, iemand dat naar buiten komt, ...

hij schrikt dan op en blijft verstard kijken tot hij beseft dat het eigenlijk geen gevaar is, dan wandelt hij al kwispelend verder ..

maar dat is normaal zeker dat pups banger zijn in het donker??

Ja onze jill doet het gewoon in de lucht,geen idee wat ze ziet! iets onzichbaars of een geest wat wij niet zien haha...en blaffen en grommen als een gek!
naar bepaalde plek die niet verplaats! en elke keer weer andere plek! ghost wisperer haha (als ik goed gespeld heb haha )

Lady,2 jaar is overal bang van,schrikt overal van en loopt weg van dingen,gaat ook niet op onderzoek.
Wel op eigen terrein.
Boy van 13 weken is heel anders,nergens bang voor gaat overal op af,is heel leergierig en erg ondeugend.
Twee honden en zo verschillend,maakt het toch ook wel weer leuk.

We hadden ook een keer een ballon in de tuin, wat Bobby maar heel vreemd vond. Blaffen, springen, stukje dichterbij en dan snel weer wegschieten.
Wat ik eerst niet in de gaten had, was dat de ballon langzaam maar zeker leegliep. Dus Bobby blaffen en blaffen en die ballon steeds kleiner en kleiner. Uiteindelijk bleef er alleen een slap gevallletje over, dat Bobby na nog wat voorzichtige pogingen zo oppakte en in de tuin ging begraven.
Zo, les nummer een: als je maar lang genoeg naar iets engs blaft, wordt het vanzelf kleiner en minder eng.

Hihi ja zo moest ik ooit met mijn dh langs een stenen schaap, dat heeft heel wat overredingskracht gekost, ze vertrouwde dat vreemde beest voor geen cent.

Ook paarden hebben wel zoiets. Ooit was de manege waarbij ik reed veranderd, nieuwe bak enzo, omdat alles snel klaar moest voor de wedstrijd waren de paarden daar nog niet ingeweest en het losrijden was buiten.
Toen ik dus aan de beurt was en de bak in wilde stappen, nam mijn paard een sprong en rende hard de stal weer in van schrik over de veranderingen.

ik Johnny, hou van katten.
Mvg. Johnny

Jep, herkenbaar!
Jonge Duuk is ook zo'n bang wezeltje.. Er hoeft maar iets anders dan anders te zijn. Bijv. een plastic zak met kleding o.i.d. die iemand aan de weg heeft gezet en hij gaat het sluipend, twijfelachtig, zich zo nu en dan terugtrekkend onderzoeken.
Ik leg er dan meestal wat lekkers op (of dichtbij) en zo durft hij het dan langzaam aan om dichterbij te komen.
Mijn held!