Wonder op vier pootjes

Soms maak je wat mee met je viervoeters,

Omgeving: Ons huis enige in een straal van 300 meter. Landweg. Heuvelachtig met boomgaarden. tijd; oogst olijven. Dus af en toe verkeer.

Deze week heb ik de wandeling net gehad en de poort al geopend. Bora en Kan zijn al naar binnen gelopen. Ayse, zoals als altijd de laatste en Zena nog niet. Er komt een lichte pick-up met lage snelheid de heuvel op. Zena (niet mijn hond)vliegt op de auto af en Ayse, altijd 'inn' voor actie, er achter aan. Ik roep 'Hier!' Zena reageert, gek genoeg, op mijn nederlands en draait zich om. Ayse NATUURLIJK(grrrr) niet. Zij komt voor het rechter voorwiel tot stand en ik sta als versteent stil en roep zoiets als 'NEEEE!'. De auto rijd over Ayse heen en stopt. Ayse staat op en rent gillend weg. Ik ren er achter aan en krijg haar te pakken. Ik til haar op en door haar gegil komen Bora en Zena erbij en proberen haar te bijten. Om de chaos nog wat groter te maken vliegt Kan op de man af die uitstapt. Gelukkig luistert hij naar mijn commando en stopt. pffft.
Ik kijk Ayse na en zie alleen maar een beetje bloed aan haar voorvoet. Het is beschadigd door de steentjes op het pad. Ik zeg tegen de man dat het goed is en niets aan de hand. Binnen de poort kijk ik haar nog eens helemaal na. Niets! Een uurtje later roep ik het zooitje om te eten en Ayse komt ook aangerend! Het wonder op vier poten.

Ayse had een engeltje op haar schouder... wonderlijk hè? Gelukkig is het zo afgelopen.
Fijne feestdagen, Joep.

zo dat is zeker een engeltje die op haar schouder zat.
wat een verhaal,kan me levend indenken dat je stok stijf stond.kan je zien eigenlijk hoe een roedel is.
maar gelukkig heeft ayse er niets van over gehouden.
eveneen vraagje verstaan jouw honden 2 talen of alleen nederlands.
ben best een beetje jarloers hoor op je jullie zullen wel mooi weer hebben daar in turkey.
vanaf dit kikkerelandje wens ik je toch prettige dagen en heel veel zonnenschijn in het zonnige turkey.
gr jo en dr hondjes

Jeetje joep,

Wat een verhaal!
Wat zul jij geschrokken zijn zeg!
En als dat geen kerstwonder is die Ayse van jou!

Zo zie je maar dat er altijd een risico is, al luisteren je honden nog zo perfect!

Ik heb inmiddels ook al twee keer gehad dat een auto serieus in de remmen moest voor Lupo.

Even niet goed onder appèl en niet genoeg aandacht voor mij, dan loopt er aan de overkant van een drukke weg (aan het losloopgebied, wie verzint het?!) een andere hond, en wég is ze.

Je hart stopt op zo'n moment!

Gelukkig is het bij jou goed afgelopen, een wonder inderdaad!

Fijne kerst voor jou, je familie en je honden daar in het verre Turkije!

Lieve groet, Juliette

Pffffffffffffffff.........

Jeetje Joep....

Da's heet mazzel hebben....

Je hart zit in je keel....

Fijn dat het zo afgelopen is...!!!

Ik zou haar nog wel even nog in de gaten houden i.v.m interne schade....

Dikke knuffel voor "the doggies"..
Liefs, Ilja

Hoi Allemaal,

Mooi weer is het op dit moment niet hoor Vannacht gesneeuwd en ook vanmiddag een beetje. Natte sneeuw en ik moet nog van 3 bomen olijven plukken. Dus wees maar niet jaloers. Hahahaha.

En om jullie te laten weten dat Ayse weer helemaal de oude is het volgende verhaal.

Twee dagen na het ongeluk loop ik om ong half vijf over velden langs de bosrand. De meute heeft een spoor van een beest in de neus gekregen. Druk op en neer rennen en even later zijn zij uit het zicht verdwenen. Gebeurt wel vaker en ik loop dus gewoon door. Na een tijdje vind ik het welletjes en wil naar huis. Ik fluit en Bora komt een minuutje later. Op een paar meter afstand van mij draait zij zich weer om. Dat betekend dat ik mee moet komen. Ik loop mee en op een gegeven moment hoor ik het geblaf van Ayse. Ik loop er op af en ontdek haar in het bos in een tunnel. Ook al weet ik dat het geen zin heeft, roep ik haar toch. Zij blijft zitten waar zij zit. Bekijk het dan maar zeg ik en loop met de andere drie naar huis. Anderhalf uur later en pikkedonker nog geen Ayse. Ik pak een lantaarn en een bijltje en begeef mij, met natuurlijk de andere leden van de club, want er valt weer wat te beleven, naar de plek waar Ayse nog steeds is. Ik moet een struik wegkappen om bij de pijp te komen. Graaf de opening wat wijder om Bij Ayse te kunnen. Tussen de felle blaffen en grommen van Madam door, hoor ik een ander beest grommen. Een vos. Ik grijp de achterpoten van Ayse en trek haar de pijp uit. Op haar kop zie ik bloed. Ik sla een lijn om haar kop en neem haar mee naar huis. Thuis kijk ik haar even na. Het bloed is van de vos. Zonder woorden stuur ik haar haar hok in. Nee met Ayse is niets aan de hand. Alleen in haar kop is soms wat mis

Iedereen een fijne Kerst, als je er wat aan doet tenminste.
Joep

O, ja,
Mijn honden verstaan hoofdzakelijk nederlandse commando's. Dit omdat ik niet wil dat zij naar anderen luisteren. Ondertussen hebben zij bepaalde dingen ook in het turks door. Dat komt omdat er een beloning aan vastzit. Zoals wanneer mijn vrouw botten voor hen meegebracht heeft.

Hahahahha...

Wat een "tante" is dat zeg....
Die is niet voor een kleintje vervaart...!!

Gossie een vos...
Had je mooie muts van kunnen maken voor in de sneeuw bij het plukken van de laatste olijven
GRAPJE!!

Oh, heerlijk "olijven".. ik lust er wel pap van...

Duidelijk honden "met ballen" daar hou ik van. Hoewel t je af en toe een halve hartverzakking kost.
Fijne feestdagen.

Het zijn "teefjes" Rieneke...
Die hebben geen "ballen"
...Hahhahahah....
Maar "stoer" is het wel..!

Sterre had van de week zowat een bunzing te pakken, kon haar nog net terug krijgen.... [ik zit niet op zo'n killpartij te wachten hoor. eerlijk gezegd...

Liefs...

Oh, pardon. Was even iets te enthousiast geloof ik...