Perry

25 oktober was de dag dat ik Perry in heb moeten laten slapen. Ze had die nacht alles ondergepoept in huis, liep scheef, geen oriëntatie meer, gromde en was gewoon een hoopje ellende. Wat heb ik hierom gejankt! Ze was zo'n ontzettend lief hondje...zo zacht van aard, zo trouw. ('k heb nu alweer tranen...)

Sinds eind februari heb ik Paco; hij is ook een schat, maar ik merk toch wel heel duidelijk dat de liefde tussen hem en mij nog echt moet groeien.

Tijdens een wandeling afgelopen weekend, kwamen er mensen aanlopen met jawel, een poedeltje. Ik voelde toen heel sterk dat ik toch wel een enorm zwak voor poedels heb. Ik miste Perry op dat moment weer heel erg. Hieronder een fotootje van mijn lieve meisje.

Ja Isabella, het valt niet mee om haar te moeten missen...
Welk karakter had ze? Wil je iets meer over haar vertellen?

En dat liefde moet groeien ervaar ik ook als ik nog niet zo lang een hondje heb.Er is vanaf het begin bij mij meteen wel liefde, maar ik merk ook dat het met de tijd groeit.

STERKTE gewenst, nu en de komende tijd!
Groetjes, Anita.

Kan ik me goed voorstellen dat je je lieve meisje mist als je een poedel tegen bent gekomen. Dan komen toch weer de herinneringen naar boven he. Wat een prachtige meid was Perry.

heel veel sterkte toegewenst


gr liesbeth

Perry was een rustig hondje, dacht zelf dat ze mens was, vond andere honden maar vies en harig, was enorm trouw aan mij en was eigenlijk dag en nacht bij mij. Op het laatst kreeg ze wat meer verdedigingsneiging vwb ons huis en deed ze stoer tegen de postbode. Nog nooit in al die 9 jaren dat wij haar hadden heeft ze ook maar 1 grommetje gegeven. Je kon echt al-les met haar doen. Toen ik zwanger was van onze eerste, lag ze in het het begin regelmatig op mijn buik. Als ze eens boven op bed lag, was dat steevast op mijn kant van het bed. Iedereen kon haar roepen wat ze wilden, ze bleef absoluut bij mij staan. Ze vond het leven zonder onze kinderen wel het fijnst, want toen had ze natuurlijk het rijk alleen. Dit uitte zich met name in het op de rug liggen; pootjes omhoog en snurken maar. Heeft ze sinds de kinderen kwamen nooit meer gedaan. Ze was echt een lieverd!

He gat, ik was dat dus hierboven.