Gastgezinnen?

Even een vraagje voor de ervaren fokkers onder ons

Eind dit jaar/begin volgend jaar, verwacht ik mijn eerste nestje. Mijn teefje zal rond oktober gedekt worden, en uit de combinatie die ik nu voor ogen heb wil ik graag een reu en een teef aanhouden (mits die in het nest zitten )

Echter, wil ik deze pups niet in mijn eigen huis houden, maar gastgezinnen gaan zoeken.

Wie heeft hier ervaring mee? Of heeft zelf honden onder geplaatst?

Welke eisen stel je? En waar moet je mee uitkijken?

Ik heb zelf wel de eisen dat met de pup gewerkt moet gaan worden. Dus een ervaren Border Collie bezitter is een pré.
Verder zou ik graag van jullie horen hoe jullie het doen. Stellen jullie een contract op? En zo ja, wat zijn de voorwaarden? En; hoe zijn jullie aan de gastgezinnen gekomen?

Alvast bedankt!

ik ben natuurlijk geen fokker, maar waarom niet, bij je thuis??

Omdat je fokt om iets bij te dragen aan het ras. Het zou zonde zijn om na 1 nestje niet verder te gaan met geschikte nakomelingen. Maar je kan natuurlijk niet alle honden die je fokt en aan wil houden om een lijn mee verder te fokken, in huis kan hebben. Laat staan een werkhond voldoende uitdaging geven

Juist Marit.
Ik heb al 3 honden. Nr. 4 is onderweg en verwacht ik binnen kort, en als ze er niet tussen zit, dan komt ze volgend jaar.
4 is de max. Ik train met 2, mijn man ook, en daar houdt gewoon de tijd en fut op om te trainen.

Dan moet je verantwoorde keuzes maken.

vandaar de gastgezinnen.

Ik wil niet dat ze terecht komen bij onervaren mensen, die ook nog eens niet bekend zijn met het ras. Dat is niet goed voor de honden, en het zijn werklijnen; die zullen vrij pittig zijn in het werk. (mijn fokdoel is wel om ze relaxt te krijgen in huis!, mijn teef is relaxt in huis, en een knokker in het veld)


De lijn die ik uit dat nest verwacht, is super.. Echt iets waar ik op door wil gaan. Het is dan zonde om ze allemaal te verkopen, en weer met lege handen te staan.

Ik heb er ervaring mee, heb twee teefjes onder fokkersvoorwaarden, zoals dat zo mooi heet, bij onze allerbeste vrienden geplaatst. Wij betaalden alle dierenartsenkosten, de honden bleven op onze naam staan en in ruil daarvoor mochten we er een nestje mee fokken, mocht ik ze af en toe uitbrengen op een show en mocht mijn man ermee trainen.
Toen de oudste een nestje kreeg hebben we laten kiezen waar, bij ons (wij zijn er helemaal op ingesteld) of bij hun. Ze wilden het zelf doen, ook zo leuk voor de kinderen...Ze zijn er finaal overspannen van geworden. We mochten niet meer met ze fokken en tenslotte mocht mijn man ze ook niet meer voor de training gebruiken. Toen hebben we ze laten kiezen, of de honden terug naar ons, of ze van ons kopen. Ze hebben voor het laatste gekozen. Ik heb de honden 1 keertje nog toevallig gezien, ze wonen 3 straten bij me vandaan. Ik heb er zo ontzettend veel verdriet van gehad, en nog steeds, ik kan wel janken als ik aan die honden denk.

Ander voorbeeld, een vriendin van me had een teefje op fokkersvoorwaarden, met contract, bij iemand geplaatst, ook gratis, in ruil voor een nestje. Na het nestje zou het teefje over geschreven worden op naam van die vrouw. Eerst wou ze toch niet fokken, toen wou ze de pups niet afstaan. Uiteindelijk hebben advocaten het uitgevochten en gelukkig kreeg mijn vriendin haar pups.

Fokkersvoorwaarden? Nee, ik doe het nooit meer!

Hmm, gedver daar krijg je een rotgevoel bij.

Ik zou zowieso (ivm de kennelnaam) de teef bij mij laten bevallen. Dus in die periode zouden ze haar gewoon kwijt zijn. Heel simpel... Ben ik ook gegarandeerd van mijn pups

Wat kunnen mensen toch rare dingen doen he?

Ik zit in een juridische opleiding.. ik ga eens kijken hoe ik zo'n contract kan aftimmeren.Dat ik (worst case scenerio) in iedergeval alle rechten behoudt over de hond, totdat ik de afgesproken nestjes heb gehad.

wij hebben het zelf nog nooit gedaan, zou het ook niet aankunnen zelf denk ik...Zoals Nienke zegt, je wil als fokker dan het teefje bij je krijgen als ze moet bevallen, lijkt me wel logisch maar anderzijds kan ik me ook verplaatsen in de gedachten vh gastgezin....Als ik hun was zou ik mijn teefje ook niet voor een aantal weken weer terug naar de fokker willen laten gaan ??? Het is en blijft een moeilijk gegeven denk ik..
Ik denk dat je vooraf echt hééééééééééééél goeie afspraken moet maken, ook alles op papier zetten en dan is het denk ik nog afwachten hoe het loopt... Ik heb er mijn twijfels bij en alhoewel we er zelf ook al over gedacht hebben denk ik niet dat het er ooit van komt.. Denk ook dat er wel vriendschappen kunnen aan kapot gaan

Ik ben geen ervaren fokker, maar heb zelf een hondje als co-ouder.
Ik wil ook 1 van de pups van Daantje plaatsen en dat de pup op mijn naam blijft staan

Ik ben eigenlijk ook niet zo voor dat co-parentship..
Vaak lees je dan dat de hond 1 keer in de zoveel tijd naar de fokker terugmoet om nog in de roedel te blijven passen bijvoorbeeld. En ja, dat het teefje naar de fokker gaat op de eerste dag van de loopsheid en terugkomt als de pups 6 weken zijn (in roedel van fokker leren de pups nog tot ze 8 weken zijn). Dat is zo'n 17-20 weken..

Wat te denken van voeding/gezondheidsprincipes..
Ik geef mijn honden vers, de fokker is fan van pedigree brok.
Yila krijgt gewoon vers en als ze bij de fokker is voor evt haar nestje, dan krijgt ze HaaksBarf.

Bij deze fokker voelde het wel goed om een gastouderschap aan te gaan, maar de afspraken - van beide partijen - staan ook heel duidelijk op papier. Natuurlijk wil je mensen vertrouwen en kan het nog zo goed klikken, maar met het verhaal van Nienke in mijn achterhooofd, was ik wel heel voorzichtig.

Shows en onderzoeken doen we zelf, evt wel met de fokker erheen , had dat niet 'gemogen', dan was het niet doorgegaan.

Trouwens Sharon, voor de kennelnaam maakt het niet uit waar het teefje de pups krijgt. Zolang het teefje maar op jouw naam blijft staan.

Misschien - als ik de tijd&ruimte en ervaring heb na Daantje's nestje - krijgt Yila haar pups ook bij ons. Lukt dat niet, dan gewoon bij de fokker.

Onze fokker is goed bezorgd
Daar durf ik mijn hondje met vol vertrouwen heen te laten gaan

Ook heeft het geen haast een nestje te doen bij onze fokker. Natuurlijk voor het 4e levensjaar het eerste nestje, maar niet 'zodra het kan qua onderzoeken'. Misschien is Yila er al wel eerder aan toe, maar toch een slag om de arm te zorgen dat ze écht volwassen en stabiel is ook in míjn ogen.

Oja, na 1 of 2 nestjes zal de stamboom sowieso op onze naam worden overgezet. Daarna zijn wij vrij evt zelf nog een nestje te fokken met Yila. Ook weer iets 'anders', vaak blijft het vooor het hele leven, of mag je er niet mee fokken nadien.

We hebben 2e keus (na de fokker) uit de nestjes van Yila voor evt een pupje.