Oud&Nieuw

Hallo allemaal , 

Een moeilijke keuze houd mij al dagen wakker. 
Mijn gezin heeft 20 dec een 9 maanden oude karstherder Mona mogen verwelkomen. 
Mona ontpopt zich binnen helaas nog 0,0 en gromt regelmatig naar onze twee kinderen (4,6) , maar is buiten een top woef. 

Helaas nadat er twee gasten een rotje vrij dichtbij ons gooide is Mona nu heel bang voor vuurwerk en wil nu al niet meer naar buiten. 

Wij vieren elk jaar bij mijn schoonouders oud&nieuw ( hebben 2 honden, gaan goed samen met Mona ). 

Is het wel verstandig om oud&nieuw daar te vieren of kunnen we dit jaar beter thuis blijven? 

Bedenk waar Mona zich het prettigst  een veiligst voelt.  Dit zijn moeilijke tijden voor honden. Vuurwerk is niet te vermijden.

Sommige honden verstoppen zich op een rare plaats, dat moet je dan maar goedvinden.  Ik heb er een gekend die in een gootsteenkastje wist te komen en daar uren gezeten heeft. Vervolgens poepte ze midden in de kamer. (was geen hond van mij hoor...) Tis niet anders....Het gaat voorbij!

Ik heb jarenlang bij het plaatselijk asiel/pension gewerkt en dat zat tijdens de jaarwisseling helemaal vol met tijdelijke gasten. 

( En heb je de kinderen wel uitgelegd hoe ze met Mona om moeten gaan? ) 

Is jullie hond goed gesocialiseerd en opgevoed de eerste 9 maanden vaar leven?

Jullie hebben kleine kinderen,  was ze kinderen gewend?

Waren jullie kinderen al een hond gewend en wisten ze wat ze wel/niet mogen bij een hond?

Jullie hond is wel een waak/werkhond van oorsprong. 

Dat kan natuurlijk een bewuste keuze zijn, dat je precies weet wat je zoekt in een hond, en dat je er mee aan de slag gaat.

Met 9 maanden zit je hond ook precies in de puberteit, dat ze bij jullie is gekomen.  Niet de makkelijkste fase in een hondenleven. 

Met oud en nieuw,  als er veel vuurwerk bij je schoonouders wordt afgestoken,  zou ik het niet down.

Maar als het er rustig is en je hond kan er comfortabel verblijven is het iets anders natuurlijk. 

Maar een hond die zo bang is, en al gromt naar je kinderen (om wat voor reden dan ook) zou je het liefst denk ik houden op de plek waar ze zich het veiligst voelt.

Zijn de andere honden bang voor het knallen? Dan niet doen, maar zijn ze stabiel en rustig dan kan jullie hond hier een voorbeeld aan nemen.....maar andersom kan ook, dat zij de angst overdraagt op die andere honden. Kijk dus hoe de andere honden zijn met vuurwerk en realiseer je dat je wellicht weer in de nacht en in de herrie en lichtflitsen, weer naar huis moet, dat kan een klein drama worden,.

Vraag eventueel je schoonouders bij jullie op bezoek met de hopelijk stabiele honden! Ze hebben zelf honden dus zullen dit begrijpen. 

Bekijk het grommen, staart, oren, mondhoeken, zie je zelfs de voortanden of ook kiezen? Is het angst of tot hier en niet verder. Dat kan een gedragsdeskundige bekijken ter plaatse, dat is hier niet te zien. Van grommen komt vroeg of laat happen, dat wil je niet.

Mona komt uit Roemenie en het enige dat wij weten is dat ze met andere honden 24/7 heeft buiten geleefd en dat er niet veel voedsel voor hun was. 

Het grommen gebeurt zodra de kinderen in de buurt komen van haar mand. 
Ondertussen zijn allebei de kids bang voor haar dus ze blijven ver bij haar uit de buurt.

Vandaag hebben we een afspraak bij de dierenarts voor een volledige checkup. Ook gaan we met de dierenarts in overleg over de situatie. 

Bedankt voor alle reacties! 

Ergens vanuit de hond logisch dat ze dan gromt. Haar veilige plek wordt in haar ogen belaagd en dan zegt ze tot hier en niet verder. Geen fijne situatie. Succes bij de dierenarts, laat je de uitkomst weten?

20.12 gekregen, dan hebben jullie haar pas 10 dagen.

Dan kun je eigenlijk nog helemaal niets over haar gedrag zeggen en ook niet of ze écht met de andere honden in het andere huis kan.

Ik heb meerder herplaatsers gehad en ook 2 uit buitenland. Laat eerst jullie huis als thuis gaan voelen en ook jullie als gezin moet ze leren kennen, ik zou zelf niet gaan slepen met een hond die je net 10 dagen in huis hebt.

Oei, had ik overheen gelezen. 20 december. Inderdaad te kort om al conclusies te trekken. Lekker thuis blijven. 

Helemaal eens met Blondie ,wat is tien dagen ,

En besef ook even wat voor soort hond je in huis gehaald hebt ,het is niet erg slim van stichting of waar jullie haar vandaan hebben om zo,n terughoudend ras ,wat altijd buiten geleefd heeft in een gezin met kleine kinderen te plaatsen.

Zelfs als mensen ze als pup hebben is het geen makkelijk ras ,op straat geleefd kan je ook nooit zeggen wat er nog meer door gekruist zit ,maar dat is off topic.

Ik zou lekker thuisblijven met Mona.

Ik zou thuis blijven. Haar ook zeker niet alleen laten nu er vuuwerk wordt afgestoken deze dagen.

Daarnaast de mand op een plek zetten waar de kinderen niet voorbij hoeven te lopen. De kinderen ook leren dat wanneer de hond ergens ligt, zij daar niet heen hoeven te lopen om de hond te aaien.

De hond komt voor contact vanzelf bij hun wanneer die daar behoefte aan heeft.

Het uitlaten zo vroeg mogelijk in de ochtend zodat er rust is buiten.

Verdere momenten van uitlaten misschien de auto pakken en richting bos.

Dat heb ik vele jaren met mijn hond gedaan die ook bang was van vuurwerk.

Elk plasmoment zaten we in de auto richting bos. Net zolang tot er niet meer geknald werd met vuurwerk.

Dat was dus echt wel een aantal weken.

Hoop dat het goed gaat bij de da, was de checkup nu nodig om een reden?

En ik zocht ook het ras even op, best wel karakteromschrijving. Hoop dat jullie wel al wat ervaring hebben met honden, al vind ik het persoonlijk wel al wat naar om te lezen dat de kinderen binnen tien dagen al schrik van haar hebben en uit de buurt blijven. Hoop dat bij bepaalde gedragingen jullie genoeg ervaring hebben om daar juist nu in begin goed mee om te gaan.

Onze Russin had in de beginweken ook bepaalde trekjes (Grommen, snappen/bijten, tanden laten zien, plekken claimen die niet voor haar waren bedoeld (onze zitplaatsen o.a.)

--

Geen wenselijk gedrag, maar belangrijk om voor ogen te houden dat jullie haar nog niet kennen en zij jullie niet. Ze heeft het daar overleeft omdat ze zich staande heeft weten te houden en in grote groep honden haar plek + voedsel waarschijnlijk heeft moeten bevechten. Conflict aangaan is niet handig, Nee zeggen ook niet echt omdat haar dat niet is geleerd ze weet niet wat goed is en niet, en ze kent onze taal ook nog niet.

Gun haar vooral eerst rust, een plek waar ze inderdaad kan liggen zonder zich bedreigd te voelen. Laat haar proberen echt te slapen. Ze is ook nog eens jong, dus die rustmomenten naast haar avontuur om naar Nederland te komen zijn nog belangrijker voor haar om te landen.

Beloon met voer als ze iets doet wat je fijn vindt. Bijvoorbeeld zelf contact zoeken. Ga vooral niet te snel nu. 

Ik heb dan geen kinderen, maar wij hadden een andere hond in huis en de kennismaking verliep niet echt lekker. Oplopen samen zonder te veel interactie was wel de manier om alles aan elkaar te laten wennen. Alleen heb jij nu te maken met de onrust van vuurwerk buiten, dus geen goed idee om de kinderen mee te nemen omdat het dan nu verkeerd geassocieerd kan worden.

Ze is er nu eenmaal al, maar persoonlijk vind ik het belachelijk dat zo'n buitenlandse jonge hond in kerst en oud en nieuw periode geplaatst wordt. 

De check-up was vooral bedoeld om haar volledige gezondheid te checken. Die check-up is al gepland vanaf dag 1 dat ze bij ons was. 
Verder hebben we met de DA overleg gehad en de situatie uitgebreid besproken. 
Mona is gelukkig helemaal gezond, maar toont wel heel veel stress. 
We hebben dan ook op advies van de DA besloten dat ze herplaatst moet worden. 
Ergens zonder kids, met veel land en andere honden. 

Toen wij haar destijds op het oog hadden, stond er op de website een totaal andere levensfase van Mona. Ze leek daar nog mini en wij hadden ook geen weet van het feit dat ze daar 24/7 buiten was. 
Dit is achteraf pas verteld. Wij wisten alleen dat ze bij een gastgezin verbleef. 
Wij hebben uitgebreid ons gezin en huis beschreven + foto's en filmpjes mee gestuurd. Dit werd allemaal goedgekeurd. 

Wat verdrietig dat dit zo gaat. Hiervoor kies je niet voor een hond. Jammer dat er geen mogelijkheid was om kennis te maken en daarna na te denken wel of niet. Kiezen van een plaatje en eerlijke beschrijving kan goed gaan, vaak ook niet.

Toch een rouwproces waar je doorheen moet met je gezin.

Gezien het ras, de karakterbeschrijving, het formaat en de kleine kindjes snap ik jullie beslissing.

Veel sterkte.

Misschien krijg je negatiever reacties. Bedenk, dit is één forum, en leg naast je neer wat je niet aanstaat. Alleen jullie kennen de werkelijke situatie. 

Ineke2 : 

Er zijn al heel wat tranen gelaten de afgelopen dagen inderdaad. Mona is ons eerste hondje, dus dat dit nu zo loopt is vreselijk. 
Wij gunnen haar echt een fantastisch hondenleven en zijn allemaal verdrietig dat dat bij ons niet gelukt is. 

Kan je dit via de stichting regelen die haar hierheen gehaald hebben? Of geven ze dan geen gehoor? Ik vind dat deze stichting zich achter de oren moet krabbelen. Een dergelijke hond, bij een totaal onervaren baas en twee kleine kindjes, niet een goede combinatie nmm

Ik weet waar je doorheen gaat, ooit een hond moeten herplaatsen, heel veel tranen. Terwijl ik wist dat hij een beter thuis kreeg. 

De stichting gaat haar herplaatsing oppakken. Wij hopen voor haar, maar ook voor de veiligheid van de kids dat dit niet te lang zal duren, maar herplaatsing kan weken duren. Ik gun Mona snel een nieuw huisje met alles wat ze nodig heeft! 

Wat zonde zeg dat het zo gegaan is.

Ik hoop voor jullie en de hond dat er een goed plekje gevonden kan worden.

Daarnaast hoop ik ook dat jullie een fijne gezinshond kunnen vinden.

Misschien eens in een asiel bij jullie in de buurt kijken.

Of de dierenarts eens vragen of ze een hond weten.

Ik weet van mijn dierenarts dat ze wel eens mee hielp zoeken naar nieuwe baasjes als het noodzakelijk was. Misschien doet jullie dierenarts dit ook wel.

Dat is fijn en getuigt van jullie verantwoordelijkheid.  Hoe sneller hoe beter ook voor de hond. 

Mijn ervaringen met stichtingen is dat zij vaak onjuiste info meegeven of info weerhouden. 

Zo was ik enige jaren geleden geïnteresseerd in een hond via een stichting, maar vonden ze het niet kunnen dat ik geen tuin had, ook al woon ik zo goed als tussen de velden en de weiden en krijgen/kregen mijn hond(en) dagelijks een losloopwandeling die 2 tot 4 uur kan duren. 

De volgende dag kreeg ik een nieuwe mail van hen. Een hond die ze voor adoptie hadden geplaatst bij een jong koppel dat op een appartement leeft en beiden full time werkt moest worden herplaatst want de mensen beweerden dat de beschrijving en karakteristiek van de hond niet klopten met wat ze hadden gekregen. De hond was ook veel groter dan op de foto's en gedroeg zich blijkbaar op een manier waarmee de huidige adoptanten niet konden mee werken. 

Dus een grote "wilde" hond moest dringend weg, en plots dachten ze aan mij. De hond die ik wou adopteren was een stuk kleiner en werd ook als vrij rustig beschreven, dus vreemd dat ze mij plots een "moeilijker" te plaatsen hond bij mij wilden brengen ondanks dat ik oorspronkelijk niet oké bevonden werd omwille van het niet hebben van een tuin. 

Ach en hoe joviaal dat ze waren... Als ik twijfels had mocht ik de hond gewoon ook even een weekje op proef bij mij hebben. Waarom niet? Honden zijn toch maar gewoon wegwerp dingen toch? Ik heb enkel nog een laatste beleefde onaardige mail terug gestuurd en daarna niks meer van hen vernomen. Helaas is dit geen op zichzelf staan verhaal. Buitenlandse honden zijn een booming business helaas.

Sterke met jullie beslissing alvast. 

Wauw! Wou nog zeggen lekker meenemen, met wat geduld wordt het allemaal beter maar laa maar :( 

Ik zou zeker na advies van da eigenlijk niet eens afwachten, de stichting moet de hond terug nemen en een beetje stichting heeft een normale back up of als de hond in Nederland al in gastgezin zat, dan terug naar de plek daar nu.

Niemand heeft er nu toch wat aan dat ze wel willen maar zich verkeken hebben op gedrag van de hond, de hond al zeker niet. kinderen ook niet, die hebben angst voor de hond nu al.

Ook daar heb ik eens mee te maken gehad bij mens en hond die ik erbij kreeg, terwijl die hond geen greintje agressie in zich had. Drama. is ook een persoon waar ik pas honden bij introduceer als ik weet wat ik aan de honden heb, maar dat terzijde. 

Maar mijn advies is als je al een contract hebt opgemaakt, wat volgens mij bij stichtingen normaal is. Dat je een proefperiode hebt, en dan is het zielig of jammer als het niet werkt, maar dan nemen ze de hond teru

Echt hoor aan blijven klooien met een hond die er net is, en waar het niet goed bij voelt en wat je al zegt dat het bij je kinderen nu niet werkt, terug naar de stichting. 

Die hond kan er niets aan doen, en bij juiste mensen en na gewenning misschien wel fantastische hond straks. Maar niet als je nu nog weken aan gaat lopen klooien en spanning in huis oploopt omdat je geen raad weet met situatie.

Daarbij bouw je geen band of vertrouwen op als je in je achterhoofd hebt dat je de hond niet gaat houden. 

Nee hoor, een grommende grote  jonge hond bij twee kleine kindjes en onervaren eigenaars is geen goede match.