Hulp of ervaringen gevraagd - mijn hondje blijft manken, oorzaak onbekend

Hey allemaal,
Ik zit met de handen in het haar en hoop hier wat ervaringen of tips te vinden. Mijn hondje pip mankt al meer dan een jaar, en tot nu toe hebben we nog altijd geen duidelijke oorzaak gevonden. Ik zet hieronder even het hele verloop op een rijtje.

Vanaf mei 2024
Pip mankte af en toe, niet voortdurend. We hebben toen ook klinische onderzoeken laten uitvoeren, maar daar kwam niets concreets uit. Het manken bleef onopgelost en ik besloot een nieuwe dierenarts te zoeken omdat ik het gevoel had dat er niet echt geluisterd werd naar wat ik aangaf.
We hebben nu een fantastische dierenarts die met alles meedenkt, meekijkt en verschillende opties met ons bespreekt dus dat is heel erg fijn.

We zijn verschillende keren naar huis gestuurd met ontstekingsremmers, en vooral het advies om rustig aan te doen. Helaas bracht ook dit geen verbetering.

Toen zijn we doorgestuurd naar een osteopaat waar pip 3 keer behandeld is geweest, zij vond dat pip erg vast zat in haar rechterschouder en heeft haar volledig los gemaakt. Er kwam zeker verbetering (ze kwam meer met speeltjes af, leek meer te bewegen,…) maar het manken bleef helaas hetzelfde.
Ook qua voeding en supplementen hebben we wat aanpassingen gedaan; ze krijgt gestoomd vlees in combinatie met supplementen. Ze krijgt nu een combinatie van natuurlijke pijnstiller, magnesium, glucosamine,… (allemaal besproken met de dierenarts)
Bij de laatste behandeling bij de osteopaat kwam er naar voren dat er een blokkade aan haar rechterpootje in een teentje zat. Dit was er vorige sessie nog niet. Daar zijn we ook mee naar de dierenarts geweest en die bevestigde dat er een barst in haar rechtervoorpoot zat. We werden naar huis gestuurd met medicatie en 8 weken volledige rust.

Na de rustperiode was het barstje genezen, maar Pip bleef manken. De dierenarts dacht dat het probleem misschien hogerop in het been of de schouder zat, want aan de pootjes zelf reageerde ze nergens specifiek op.

Er werd verder onderzocht, maar ook toen was er geen duidelijke pijnreactie bij het palperen of bewegen. Klinisch was er dus niets dat kon verklaren waarom ze zo mankte en vooral bleef manken.

We zijn toen doorgestuurd naar een orthopedist. Hier konden we vorige week terecht. Er werden drie foto’s genomen van haar voorpoten en de nek/schouder. En tegen al mijn verbazing in was ook daar niks te zien. Ik voelde me zo zo zo machteloos, al zoveel geprobeerd en nu was er ook niets op de foto’s te zien…

De orthopedist heeft bloed afgenomen om te kijken of er ergens in het lichaam een ontsteking zat. Ik belde enkele dagen later voor de uitslagen en ook daar was niets te zien. Er zijn geen verhoogde ontstekingswaarden en ook de rest van haar bloed ziet er goed uit.

Het advies voor nu is 12 dagen pijnstillers met ontstekingsremmende werking om te zien of dat iets verandert aan haar gang.

Ik zit echt met mijn handen in het haar, het is hartverscheurend om te zien dat ze blijft manken en niemand die ons kan helpen.

Vandaar dat ik jullie meningen en ervaringen graag wil horen; Heeft iemand ervaring met honden die blijven manken zonder duidelijke oorzaak? En zijn er eventueel alternatieve behandelingen (osteopathie, fysio, supplementen, voeding,...) die bij jullie verschil hebben gemaakt?

Elke ervaring of gedachte is welkom <3
Ik wil gewoon weten wat ik nog kan laten onderzoeken of proberen, want het breekt m’n hart dat we maar geen duidelijkheid krijgen.

Ik wil ook graag even laten weten dat pip geen acute pijn heeft, ze is haar hele leven al een tamelijk rustige hond geweest die één keer het balletje gaat halen en zich daarna in de zetel neerploft. Het ongemak zit echt bij het wandelen, binnenhuis doet ze voornamelijk kortere afstanden en dan valt het manken vaak mee.

Groetjes,
Mirthe & Pip 

Vorig jaar is mijn hondje 9 maanden kreupel geweest. Door een verkeerde behandeling bij een dierenarts waren haar schouder pezen beschadigd, uitgerekt of zoiets volgens de osteopathie. Ze mankte niet continue maar vooral bij opstaan ed.

, de echte zet in de goede richting kwam door een combinatie van de osteopathie en een acupunctuur dierenarts.  Ze is volledig hersteld. Dus misschien een tip. Ik weet niet waar je woont, maar is het midden nederland dan kan ik iemand aanbevelen,

Wat naar allemaal.

Hoe oud was je hond toen het manken begon?

Ik vind wel dat het lang geduurd heeft voordat er foto's zijn gemaakt. 

Je kan pas goed behandelen als je weet wat het is.

Misschien dat de dierenarts zelf meer foto's kan maken?

ik zou geen foto's meer maken, dan blijf je bezig, maar gaan voor een MRI of een Scan.

Daar zie je dingen op die op de foto niet te zien zijn.

Gezien je al bij een doorwezen orthopedist bent geweest? Klinkt misschien een beetje lullig maar sommige honden kunnen ook goed misbruik maken van de extra aandacht die ze krijgen door bepaald gedrag te vertonen. Misschien voordat je van het kassie naar de muur gaat met nog meer dure onderzoeken? Eens een gedragstherapeut opzoeken, uiteraard alles wat je hebt laten onderzoeken meenemen in het gesprek.

Op oudere leeftijd krijgen net zoals wij reumatische klachten maar dat kan een orthopedist al snel zien.

Wat fijn dat jouw hondje er terug bovenop is gekomen! Het idee van acupunctuur neem ik zeker mee om te kijken of dit een goeie optie zou zijn! 

Ik woon in België dus Nederland is helaas een beetje ver, maar dankjewel! 

Wat het ook nog zou kunnen zijn (hoeft natuurlijk niet, maar het is een mogelijkheid): een grasaar. Die kan je ook niet zien op een foto.

Pip was 6 jaar toen het manken is begonnen. Het heeft inderdaad lang geduurd voordat de DA besloten heeft ons door te sturen voor foto's te laten nemen, dit was vooral omdat ze eerst andere zaken wou uitsluiten en proberen (osteopaat, medicatie, rust,...) 

Bedankt voor je reactie! Een MRI of een scan is iets wat zowel ik als de orthopedist in het achterhoofd hebben als er geen verbetering komt. 

Dit is inderdaad iets wat ik veel in mijn omgeving hoor, dat ze doet alsof of dat ze overdrijft. Dit vind ik persoonlijk moeilijk om te geloven maar het kan zeker. Ik ga zeker eens op zoek of er in de buurt een goede gedragstherapeut zit, bedankt voor de tip! Reumatische klachten zijn inderdaad al uitgesloten door de orthopedist :) 

Helaas had pip enkele jaren geleden een grashaar in haar pootje zitten, dit werd uiteindelijk een abces. Hiervoor hebben we ook enkele keren bij de dierenarts gezeten. Een grashaar lijkt me nu minder aangewezen doordat ze niet obsessief aan het likken is ergens en ook niet sterk op één pootje mankt. Maar ik neem het zeker mee, bedankt! 

Dat is een beetje de de omgekeerde wereld. 

Maar dat komt omdat wij ook in de paardenwereld zaten, en daar was bij kreupel; eerst kreupelheid onderzoek met zonodig foto's en pas dan gericht behandeling zoals osteopathie, medicijnen,  rust etc.

Je moet toch eerst weten wat de oorzaak is.

Nu ben jij al een tijd verder met je hond, en weet je in feite nog niets , behalve dat hij nog steeds mankt.

De eerste 6 jaar van zijn leven heeft hij nooit gemankt?

Dat begrijp ik helemaal, ik snap goed van waar je komt. Onze dierenarts heeft inderdaad andere keuzes gemaakt. Ze wilde eerst andere oorzaken uitsluiten en bekijken of het misschien iets functioneels of tijdelijk was, vooraleer meteen foto’s te nemen.

Pip heeft in het verleden wel al eens kort gemankt, maar dat ging toen telkens vanzelf over — behalve één keer toen ze haar teen had verstuikt op het strand. Daarom dachten we eerst dat het ook nu weer iets van die aard zou zijn. Helaas bleek het deze keer wat hardnekkiger.

Persoonlijk zou ik na een CT-scan willen.

het tobben moet echt ophouden.

Ik neem het mee dankjewel! Ik heb er inderdaad helemaal genoeg van om me heel de tijd zorgen te maken… 

De barst in het bot, de abces na de grasaar en de verstuikte teen... was dat allemaal in diezelfde poot?

Misschien is er door deze blessures ook een probleem met de zenuwen of verharding in de weefsels ontstaan, dat kan je op gewone foto's niet zo meteen zien. 

Grashaar zie je pas te laat en dan zit er al een hele ontsteking. Deze hondenvriend lijkt mij erboven op te zitten maar kan de oorzaak niet vinden.

Er zijn wel degelijk dingen gevonden, vastzittende schouder, barstje in voorpoot. Blokkade in teentje en alles rechts als ik het goed heb gelezen. Dat alles kan een enorme verkramping van spieren geven en dat doet erg pijn. Je gaat het ontlasten door verkeerd te bewegen, nog meer verkeerde spanning in de spieren, nog meer pijn.  Ik denk dan ook niet dat deze hond simuleert.  Ik weet het uit de ervaring van mijn hondje vorig jaar. . Acupunctuur zet het lichaam aan om zelf de problemen op te lossen. Ook dry needling kan wellicht verlichting geven.

Ineke2 Ik hou van je maar pffffffffffffffff, acupentuur voor een hond?  In hoeveel roesjes moet dat?

Geen enkel. De hond vindt dat uitstekend,  tijdens de behandeling zie je de ontspanning komen.totaal geen narcose uiteraard niet. 

Roesjes??? Mijn vorige hond onderging dat gewoon, doet geen pijn hoor, heb het zelf ook gevoeld, de naaldjes voel je er niet eens in gaan. Hij moest alleen stil staan met al die naalden in hem.

Dry needle, nope zou ik niet doen, doet zo'n pijn en is helemaal niet bewezen. Verder wat Ineke zegt, ontlasten geeft klachten ergens anders.

" De barst in het bot, de abces na de grasaar en de verstuikte teen... was dat allemaal in diezelfde poot?
Misschien is er door deze blessures ook een probleem met de zenuwen of verharding in de weefsels ontstaan, dat kan je op gewone foto's niet zo meteen zien. 
  "

Alaska's Finest!

Klopt, dat is zeker een piste die ik meeneem, al die blessures waren inderdaad aan dezelfde poot. Het zou dus best kunnen dat er daardoor iets met de zenuwen of het omliggende weefsel aan de hand is. Wat ik wel opvallend vind, is dat ze niet altijd op diezelfde poot mankt; het wisselt soms af van kant, wat het allemaal wat ingewikkelder maakt.

" De barst in het bot, de abces na de grasaar en de verstuikte teen... was dat allemaal in diezelfde poot?
Misschien is er door deze blessures ook een probleem met de zenuwen of verharding in de weefsels ontstaan, dat kan je op gewone foto's niet zo meteen zien. 
  "

Alaska's Finest!

Klopt, dat is zeker een piste die ik meeneem, al die blessures waren inderdaad aan dezelfde poot. Het zou dus best kunnen dat er daardoor iets met de zenuwen of het omliggende weefsel aan de hand is. Wat ik wel opvallend vind, is dat ze niet altijd op diezelfde poot mankt; het wisselt soms af van kant, wat het allemaal wat ingewikkelder maakt.

Deed mijn hondje ook,  problemen  vd ene poot, en dan overbelasting vd andere poot of poten. Als voorbeeld mezelf, drie jaar last van achillespees rechts, verkeerde houding aangenomen? nu last van beide achillespezen. Links en rechts