Second opinion?

Als allereerst; het gaat niet over Joy, maar de hond van mijn moeder, Danger. Een kruising stafford (we vermoeden met bully xl ivm de grofheid/grootte/brede kop) van bijna 10 jaar. Nooit echt ziek geweest of gekke dingen. Met 6 maanden gecastreerd.

Het word een heel verhaal, sorry alvast!

Vorige week maandag op dinsdag was er in huis geplast - kan gebeuren, stond geen naam bij haha. Dinsdagmiddag liet Danger ineens zijn plas lopen, niet perse hele plas, maar toch wel wat. Ik dacht aan een blaasontsteking dus was eigelijk al klaar om de volgende ochtend urine op te vangen en weg te brengen, is toch iets wat je als eerste te binnen schiet. (Ze willen verse ochtend urine hebben) En hij was van de bank 'gevallen' in de middag. Hij laat zich altijd van de bank glijden met zn achterpoten nog op de bank, uitrekkend. Dit keer 'gleed hij uit' en lag daar ineens. Kan gebeuren met laminaat natuurlijk, maar wel beetje vreemd.

Woensdagochtend wou ik gaan werken, was rond 7 uur. Ik wou hem mee naar buiten nemen om te plassen voor ik wegga, wou het ook opvangen en op de terug weg (rond 9) langs de dierenarts brengen. Hij heeft een baby matras als bed en daar lag hij op. Ik riep hem en toen viel hij, meteen na het opstaan, vanaf/naast. Toen ik hem aankeek, zag ik zn ogen raar staan, een of andere blik die ik gewoon niet herkende. Dus dacht 'dit is niet goed'. Nouja liggend zie je niks dus met dwingende stem hem omhoog weten te krijgen. Liep ie als een dronken hond, naar links afwijkend, en bleef ie vallen tot ie bij de krabpaal kwam. Daar tegen aan schurend kon ie wel een stukje lopen maar zonder die steun viel ie meteen weer neer en hij wou ook niet meer verder proberen. Dus ik al meteen aan de lijn met mn werk dat ik naar de DA ga met spoed en dus niet kan komen. Toen ik ophing en de DA wou bellen, begon het echt eng te worden. Hij begon te kwijlen, zn ogen bleven heen en weer gaan, hij bleef angstig om zich heen kijken, reageerde niet meer op mij, veel smakken. Met een minuut of 7 was dit voorbij.

We mochten om half 10 langs komen bij de dierenarts, volgens haar was het inderdaad een aanval van iets, maar omdat het een oudere hond is, maakte ze zich niet druk. Was dit een eenmalig iets en half 10 waren we welkom.

Hij heeft nog een aanval gehad vlak voor we de auto in gingen. Tussen door sliep hij en met lopen zwalken. (Hierdoor helemaal vergeten urine op te vangen, zat beetje hoog in de emotie haha)

De dierenarts heeft geluisterd, gevoeld etc. Hij zag er prima uit, geen koorts, geen gekke dingen. Ik wou perse bloed onderzoek, vond zij niet nodig. Ze wou de dag erna ochtend urine hebben en dan keken we verder wat eruit kwam. Hij heeft ondertussen nog 3 aanvallen die dag gehad, volgende ochtend ook weer. Dit keer gefilmd en naar de DA gestuurd. Mocht die ochtend komen om half 9 met ochtendurine en ze ging bloed afnemen. Want meerdere aanvallen waren bijzonder, maar nogsteeds niks om druk over te maken.

Alles was goed. Elke uitslag. Ze denken aan een middenoor ontsteking en dat hij gewoon misselijk/duizelig is. Hij heeft nu antibiotica en anti epileptische aanval pillen. Geen anti misselijkheid medicatie.

Tot nu toe is hij weer stabiel, hij slaapt de hele dag, op zn plassen, poepen, eten, drinken en medicatie innemen na. Eten is wel echt een hell, hij krijgt 1/3 van normaal en daar doet ie rustig half uur/3 kwartier over met flink aansporing, maar er gaat wel wat in!

Vanavond tijdens het plassen is hij weer gevallen - nouja hij viel en toen liet hij het weer lopen. Hij kwam amper omhoog dus tuigje met handvat erop en trekken maar (41 kilo). Toen onwijs zwalkend terug naar huis, ondersteunend aan het tuigje.

Wat is nu wijsheid? Het zou niet slechter moeten gaan toch? Toch maar een second opinion ergens anders doen? (Ik heb het filmpje in een andere praktijk laten zien, die zei dat het ataxie is en idd oudere honden hier last van kunnen hebben, maar niet zóveel aanvallen en als we meer willen weten hij toch daar onderzocht moet worden). Maar mijn DA zegt geen ataxie, misschien nog epilepsie of hersenbloeding of iets in die trant. Gewoon ouderdom kwam ook nog voorbij. Maar dit is toch geen leven voor hem? Ze willen na de ab kuur hem gewoon verder op die anti epilepsie pillen houden en dan wel eventueel misselijkheid pillen erbij voor het eten. Het baart hun niet heel veel zorgen dat hij nu een stapje terug zet qua ziektebeeld.

Indien zijn ogen erg heen & weer gingen, zou ik eerder denken aan GVS.

Zat ik idd ook aan te denken. Maar de aanvallen horen daar dan weer niet bij. 

Kan GVS ook minder en meer worden in de periode? Of is dat meer stabiel? 

Er kunnen meerdere aanvallen zijn ja. Ze zijn door de oogbewegingen ook misselijk waardoor de eetlust ook niet hoog is.

ik zou het bloed zeker ook eens op b12 laten testen.

vervelend als je het gevoel hebt dat de DA het niet zo serieus neemt, het lijkt me in alle geval meer te zijn dan enkel een blaasontsteking. Zeker voldoende beeldmateriaal blijven verzamelen en een dagboekje bijhouden zodat je alles kunt voorleggen.

hopelijk voelt hij zich gauw beter!

Het is de dichtsbijzijnde dierenarts, dus in spoed nog wel te doen (15 minuten) de rest zit 30+ minuten hier vandaan.. 

Maar ze hebben 2 jaar terug onze kat gezien, bloed genomen, niet waardes waren zo laag dat ze er al niks meer van konden maken. Onwijs mager. Maar omdat ze nog at en dronk én de vocht glom, wouden ze haar niet in laten slapen. Is 2 dagen erna spartelend in onze armen overleden. We kregen niet eens een sorry. Daarom zijn we heel bang dat er misschien toch meer is en ze weer zo laks reageren erop - Hoewel de andere dierenarts waar ik langs reed ook niet echt perse zich druk maakte na het filmpje. Die zag er iig geen nood/ernstig iets in. Maar toch het gevoel bij deze dierenarts is niet lekker..

Ik weet niet welk anti epilepsie medicijn je hebt gekregen, maar daar zitten vaak wel bijwerkingen bij. Dus daardoor kan t wel erger lijken eerst.

Sterkte!

De beschrijving klinkt alvast als het vestibulair syndroom. Dat ziet er heel naar uit, kan meerdere dagen aanhouden, maar gaat meestal vanzelf weer over. 

Ik vind het best vreemd dat de DA zelf die link niet legt, omdat de symptomen die je beschrijft helemaal typisch zijn voor het vestibulair syndroom en oudere honden daar al sneller last van kunnen krijgen.

Stel de hond gerust want voor hem voelt het heel vreemd om zo te zwalpen en misselijk rond te lopen. Probeer goeie ondersteuning te geven (bv sjaal onder de buik en optrekken) als ie buiten moet om te plassen.

Veel beterschap gewenst! 

Heb de je verhaal niet volledig gelezen en ook de reacties niet. Als je de behoefte voelt omdat te doen, dan moet je dat zeker doen. Ik heb gelukkig een DA die ik volledig vertouw nu, ook omdat ze de tijd neemt om iets uit te leggen.

Vaak doen wij niet vragen maar attenderen, terwijl wij nul weten behalve de ervaringen die we hebben op gedaan met ons eigen dieren. Als je een vraag stelt? Levert dat veel meer op dan te attenderen dat je het beter weet. Sommige dierenartsen zijn ook laks hoor, net als huisartsen die niet luisteren naar het al geheel, AB kuurtjes gelden niet alleen voor dieren hoor  

Maarja als jij het niet vertrouwd moet je zeker het dossier opvragen, meesleepen naar een andere DA en goed uitleggen wat alle sympthomen zijn, wat voor oplossingen ervoor zijn in die een tweede opininie. In de mensen wereld is dat al gewoon als je daar toestemming voor geeft om dossiers te delen maar in de DA wereld is dat helaas nog niet het geval.

Ik doe toch even een update;

We zijn er nog niet, hij slaapt de hele dag, eten doet hij bijna niet, drinken sporadisch als hij terug komt van buiten, maar valt niet meer om!

Hij loopt nu redelijk stabiel, hier en daar een keertje een slinger en als hij het druk in zn koppie krijgt (bijvoorbeeld iemand buiten die hem aandacht geeft, dan gaat hij uit zichzelf liggen, denk dat hij dan extra duizelig is?)

Ik heb afgelopen maandag de dierenarts gebeld, want de medicatie is sinds afgelopen donderdag op. Dus zit nu een aantal dagen zonder medicatie. Maar hun trekken hun handen eraf. We moeten maar ergens een kliniek zoeken om een CT scan van zn hersenen te maken, want hun weten het niet meer.

Nouja, we mochten we altijd nog even op consult komen om zijn hart te luisteren en tandvlees te kijken, temperatuur opmeten. Oftewel nog even cashen ofzo?

Maargoed. We gaan het nu nog even aankijken tot maandag. Zoals ik zei is hij echt al aan de betere hand, maar hij lijkt heel misselijk tijdens het eten. Hij is ook wel aan het vermageren nu, dus als hij van het weekend niet beter eet, gaan we maandag andere dierenarts bellen. Dan maar dubbel onderzoeken, want hij is gewoon niet zichzelf.

Rosanja, je vaste dierenarts trekt zijn handen er van af ?  Kijk eens of je naar utrecht kan, faculteit voor gezelschapsdieren… vraag een verwijzing , dat kunnen ze je toch wel geven als ze het zelf niet meer weten.  

" Rosanja, je vaste dierenarts trekt zijn handen er van af ?  Kijk eens of je naar utrecht kan, faculteit voor gezelschapsdieren… vraag een verwijzing , dat kunnen ze je toch wel geven als ze het zelf niet meer weten.   "

Willemijn - baasje van Vika . Bams en Ogin ¥ .

Nee dat is het rare...

Ze zeiden letterlijk; je moet maar een andere dierenarts zoeken of naar een kliniek voor een hersenscan, wij weten niet wat we verder moeten doen voor hem'. Ik vind het echt heel apart dit, maargoed.

Hopelijk knapt ie verder op en was het een eenmalig iets. Anders maandagochtend naar een grotere kliniek bellen, die hebben ook apparatuur om scans te maken etc.Utrecht is voor ons helaas echt te ver weg en ze hebben hier ook wel kundige praktijken hoor 

Helaas nog slechter nieuws.

Hij is sinds eergister slechtziend, waarvan we nu ondertussen denken dat ie volledig niks meer ziet. Hij loopt overal tegenaan (heel grasveld maar volop tegen een boom). Reageert weinig op stem, is echt zoekend om zich heen kijkend, vind alles eng/lijkt angstig.

Dus morgenochtend een andere dierenarts bellen wat we gaan doen. Want dit is nu nogsteeds geen verbetering, eerder verslechtering.

Heel veel beterschap, klinkt niet goed. 

Jee geen goed nieuws, hopelijk kan je terecht bij een betere dierenarts die je gaat helpen wat er aan de hand is.  

Ow, wat naar! Kan je de hond nog wel geruststellen?

Echt rot van je DA om jullie op deze manier in de steek te laten. Als ie zelf geen idee heeft, zou ie tenminste ervoor moeten zorgen dat er opvolging is.

Hoop dat jullie snel terecht kunnen bij een betere arts. 

Oei, dit is niet goed Rosanja.

Hopelijk kan je een dierenarts bereiken die jullie verder kan helpen.

Duim voor jullie.

Oei, dit is niet goed Rosanja.

Hopelijk kan je een dierenarts bereiken die jullie verder kan helpen.

Duim voor jullie.

Het is op dit moment 'hopeloos'. Hij wilt niet meer bewegen, hij is helemaal panisch. Heb hem 3 stappen buiten gekregen, daar heeft ie zn urine laten lopen. Maar dat is het enige positieve aan het verhaal, dat het iig niet binnen was. Hij ligt nu te rillen. Hij is ook totaal niet gerust te stellen helaas. Reageert niet meer op stem, wel op aanraking, maar schrikt wel eerst.

Om kwart over 11 mogen we naar een (grotere kliniek) dierenarts. Maar we vrezen het ergste eigelijk. Grootste uitdaging word straks in de auto tillen, hij is ruim 40 kilo, spartelt goed tegen én bijt als je iets tegen zn zin in doet. Dus straks met een zwaar hart een snuitje om en het zo goed en vlot mogelijk laten verlopen..

Misschien kan je 'm verplaatsen in een hoeslaken of dekbedovertrek? Dat tilt misschien iets makkelijker.

Hopelijk laat ie zich toch goed vervoeren door jullie.

Succes en sterkte!

Spoed toch, ga nu al naar de kliniek met de hond, ze helpen je dan direct.  

Wat erg! Kan hij gif binnen gekregen hebben, dat het zenuwstelsel aantast? 

Goed dat je nu meteen ergens terecht kan, het aller allerbeste gewenst! 

Hij is helaas ingeslapen vanmiddag. Hij ging ook heel rustig en gaf nog een lik over de hand van mn moeder tussen krijgen van de narcose prik en diep slapen. Het is denk ik goed zo.

De dierenarts van vandaag denkt dat hij al een tijdje met goede hoofdpijn gelopen heeft. Alles wat wij beschreven met wat ze aan hem kon zien duidde op een hersentumor. Ze heeft nog wel gezegd dat we een hersenscan zouden mogen maken als we dat wilde; om dus 100% zekerheid te bieden. Ze bleef netjes zeggen dat zij het niet van buiten kon zien. Maar dat de kans echt heel groot was en hij dus niet hond-waardig zou opknappen. - ze heeft wel ook verteld van hersenoperatie etc, maar 'gewoon' gvs of middenoorontsteking had ze meteen al uitgesloten, het zit wel echt in zijn hoofd/hersens.

Ook op het oog met zn knieën (alleen last na wat langer lopen dus deden we al niet meer) en dat hij over 2 maanden 10 word, hebben we hem laten gaan. Liever (bijna) 10 jaar een goed gelukkig leven dan nu nog een paar jaar met medicijnen, zorg etc rekken. Wij voelen hier ons ook het beste bij, maar het blijft wel heel verdrietig.

Gek genoeg geen zoekende Joy, ook de katten niet. Misschien hebben die het doorgehad?

Onwijs bedankt voor jullie berichtjes, ik wist ook niet waar ik het anders kwijt moest. 

Heel veel sterkte met dit verlies. Je hebt een goede beslissing genomen.

Ik heb hier ook nooit zoekende dieren gehad als er eentje overleed. Heb ook nooit zielig gedaan tegen de achterblijvende dieren. Misschien scheelt dat ook. 

Och jeetje, wat een bericht.

Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Heel veel sterkte, fijn dat deze DA wel doorpakte & jullie duidelijkheid gaf.

Ik heb afgelopen zondagavond mijn oude hond moeten laten inslapen, ik huil met je mee :( 

Hier ook geen zoekende andere honden.

Heel veel sterkte Rosanja 

Heel veel sterkte voor je moeder en jou.

Wat ontzettend verdrietig, een goed besluit genomen, maar toch ……heel veel sterkte voor jullie.  

Wat erg! Je hebt goed gedaan, maar dat maakt het niet minder verdrietig. Ik wens jullie veel warmte en steun toe!