Op zoek naar een ras voor een signaalhond (plus extra)

Hoi!

Sommigen hebben mij hier al leren kennen door mijn topic over Nala als assistentiehond, waarmee we heel veel pieken en dalen hebben meegemaakt en doorgelopen. Inmiddels is de situatie dat Nala definitief is afgekeurd. Ze is naar mijn schoonouders gegaan en vanuit daar, toen het contract met de hulphondenschool echt was afgerond, hebben wij een mooi plekje gevonden voor Nala. Maar goed, daar gaat deze topic niet over.

Nu begint onze zoektocht naar onze tweede hond, die tevens als assistentiehond zal worden opgeleid. Daarom nu ook dit topic: Wat zou jij een geschikt ras vinden voor mij (en ons)?

Note: Alles wordt meerdere keren heroverwogen en overlegd met de hulphondenschool.

Het gaat hierbij om een signaalhond als assistentiehond met een aantal psychosociale taken. Ik ben doof/slechthorend met Cochleair Implantaat, dus vandaar het signaleren van allerlei geluiden. Qua psychosociale taken is het vooral steun bieden bij angst, verdriet en het opmerken van spanning door te reageren met een bepaald voorwerp waardoor ik weet dat ik naast steun in knuffelen/kroelen en/of diepe druk ook spanning actief weg moet halen door een spalk te dragen. Mijn angst ligt momenteel bij het binnengaan van (onbekende) winkels. Daarnaast hoop ik met deze assistentiehond ook mijn angst voor het OV aan te pakken.

Wensen qua hond:

- Schofthoogte plusminus 45 cm (Nala was 37 cm, mooi formaat maar in de winkels toch nét te klein om een goede ‘blok’ te kunnen vormen, vandaar de wens voor een iets grotere ras).

- Karaktereigenschappen die wenselijk zijn: Leergierig, vriendelijk, loyaal, neutraal gedrag naar andere dieren toe (we hebben nog een kat thuis), sociaal, emotiegevoelig, rustig maar beslissingen kunnen nemen (moedig), baasgericht maar wel een gezinshond. Een vacht waarin ik goed kan kroelen is mooi meegenomen, omdat dat ook voor mij een vorm is om mijn angst weg te laten vloeien.

Wat we niet willen:

Waakse blaf die aanhoudt ondanks aangeven.

Angst voor kinderen (ligt natuurlijk ook bij stukje goede socialisatie, wij zijn daarin natuurlijk ook verantwoordelijk voor)

Een hond die altijd uuuuuuuren moet wandelen. Ik heb een energetische beperking en op sommige dagen beperken mijn rondjes zich tot 20 minuten, mijn man neemt op dit soort dagen van mij sowieso een ronde van me over (of loopt een ronde extra). We hebben wel een tuin waar de hond dan lekker kan snuffelen en dit bieden we dan ook aan!

En tot slot: We zijn op zoek naar een ras waarvan bekend is dat die niet zo snel overprikkeld raakt van dingen of geluiden. Nala was over-alert en vond bv. in de auto gaan erg leuk, maar tegelijkertijd is ze vanaf minuut 1 overprikkeld, maakte niet uit wat we deden of hoe lang we reden…

Ik hoop dat we dit topic vriendelijk kunnen houden. Als er vragen zijn mag je deze natuurlijk altijd stellen! Dankjewel alvast voor het meedenken, misschien komen er rassen tevoorschijn waar we nooit aan gedacht hebben en wel een goede optie kunnen zijn. Mocht je van een genoemd ras toevallig ook een hele goede en betrouwbare fokker weten, ben ik daar ook nieuwsgierig naar zodat ik ook in overleg kan met de fokker zodra we vinden dat het een potentiele match zou kunnen zijn.

Mijn buurvrouw heeft een markiesje als hulphond echt z’n leuk ding :D 

" Mijn buurvrouw heeft een markiesje als hulphond echt z’n leuk ding   "

talitha & Rambo.. Xx

Is leuk, maar klein en kunnen giga keffers zijn en neurotisch en  jarenlange wachtlijst. Tenminste toen ik er naar informeerde. 

Heeft de hulphondenschool zelf nog advies qua ras? Zij zullen er vast al wel iets over kunnen zeggen? 

Verder vind ik alle karaktereigenschappen die je benoemt wel overeenkomen met mijn honden (silken windsprites) al verschilt het karakter natuurlijk, zoals bij elk ras, ook per individu. Maar ze zijn zeker sterk in het aanvoelen van emoties. 

" Mijn buurvrouw heeft een markiesje als hulphond echt z’n leuk ding   "

talitha & Rambo.. Xx

Markiesjes zijn heel leuk maar kunnen wat al geschreven is echt enorme gillers en keffers zijn. Daarnaast zijn ze ook behoorlijk klein.

Ik dacht ooit heel vroeger een documentaire te hebben gezien over signaalhonden en dat waren spaniels, volgens mij Springer Spaniels.

" Mijn buurvrouw heeft een markiesje als hulphond echt z’n leuk ding   "

talitha & Rambo.. Xx

Klopt, kunnen hele leuke honden zijn maar niet geschikt voor ons. Daarnaast is een Markiesje qua schofthoogte iets kleiner dan Nala was, hihi. :)

Spaniels zijn ook jachthonden, hebben veel beweging nodig. 

Ik denk dat een assistentie hond vooral ook genoeg ruimte en gelegenheid moet hebben om 'honds'  te zijn.

Minimaal een uur per dag vrij kunnen wandelen/spelen/rennen.

Veel rassen die onder de jachthonden vallen , worden ingezet of genoemd als hulphond.

Zo was ooit de labrador begonnen als hulphond, en worden nog steeds veel gebruikt.

Jachthonden/retrievers moesten sociaal zijn (ze moesten vaak leven in een roedel),  samen werken met de baas .

Daar werden  ze ook op gefokt, dus het is een belangrijke karaktertrek.

Allemaal eigenschappen die ook goed te gebruiken zijn voor een hulphond.

En daar is ook niets mis mee, zolang de hond genoeg ruimte krijgt om zich vrij uit te kunnen leven.

Dankjewel! Ik heb even gekeken en de Whippet stond toevallig al op onze lijst, al was het niet per direct de voorkeur van mijn man (haha). Maar de Silken Windsprites lijken wel 'beter' te matchen op papier dan een Whippet. Ik kan alleen niet zo goed vinden of het oké is omdat het nog niet erkend lijkt te zijn? Tenminste, als ik zo snel zoek niet.

De hulphondenschool gaat ons inderdaad hierbij ook helpen en dat doet o.a. onze intaker met wie wij half juli een gesprek hebben om de puntjes op de i te zetten als het gaat om wat de hond zou moeten (kunnen) doen. Tijdens deze intake zullen wij ook een aantal rassen bespreken om zo ook sturing en richting te geven aan het vervolg na de intake. :) Daarom vind ik het fijn als mensen met ons mee willen denken, omdat we dan ook samen voordelen en nadelen tegen elkaar kunnen afwegen en zo ook kunnen kijken bij welke ras we het beste uitkomen (of juist meerdere opties hebben en we dan kunnen kijken wat onze voorkeuren zeggen). Wij willen nu namelijk niet zeggen: 'Nee, dit absoluut niet' terwijl het misschien wel echt het beste voor mij kan zijn. 

Klopt, en Kooikerhondjes ook. Een Kooiker valt voor ons sowieso al af en qua Springers hebben we wel de Welsh Springer Spaniel op de lijst gezet. :) Dankjewel! 

Klopt, en Kooikerhondjes ook. Een Kooiker valt voor ons sowieso al af en qua Springers hebben we wel de Welsh Springer Spaniel op de lijst gezet. :) Dankjewel! 

Heel goed dat je dat zegt, want bij ons zal de hond ook echt honds mogen zijn. Als de hond wordt uitgelaten door mijn man, hoeft de hond al helemaal niets te doen - al deed Nala het signaleren vaak toch wel, maar zij wist ook wel het verschil tussen wandelen met mijn man en wandelen met mij. En ook met mij krijgt ze alle vrijheid. De gewone wandelingen worden namelijk altijd gedaan zonder dekje. Als ze echt in 'dienst' moet, krijgt ze altijd een dekje om. Zo leren wij de hond het verschil aan en vind ik het dus ook niet erg als ze dan in haar vrije tijd niet signaleert. En uiteraard het lekker los lopen, snuffelen etc. Er staan inderdaad een aantal jachthonden op het lijstje.

" Klopt, en Kooikerhondjes ook. Een Kooiker valt voor ons sowieso al af en qua Springers hebben we wel de Welsh Springer Spaniel op de lijst gezet. Dankjewel!  "

Sofie |

De Field spaniel is misschien ook interessant, voor zover ik me kan herinneren van de rasbeschrijving zijn die wat softer. 

" Dankjewel! Ik heb even gekeken en de Whippet stond toevallig al op onze lijst, al was het niet per direct de voorkeur van mijn man (haha). Maar de Silken Windsprites lijken wel 'beter' te matchen op papier dan een Whippet. Ik kan alleen niet zo goed vinden of het oké is omdat het nog niet erkend lijkt te zijn? Tenminste, als ik zo snel zoek niet.De hulphondenschool gaat ons inderdaad hierbij ook helpen en dat doet o.a. onze intaker met wie wij half juli een gesprek hebben om de puntjes op de i te zetten als het gaat om wat de hond zou moeten (kunnen) doen. Tijdens deze intake zullen wij ook een aantal rassen bespreken om zo ook sturing en richting te geven aan het vervolg na de intake. Daarom vind ik het fijn als mensen met ons mee willen denken, omdat we dan ook samen voordelen en nadelen tegen elkaar kunnen afwegen en zo ook kunnen kijken bij welke ras we het beste uitkomen (of juist meerdere opties hebben en we dan kunnen kijken wat onze voorkeuren zeggen). Wij willen nu namelijk niet zeggen: 'Nee, dit absoluut niet' terwijl het misschien wel echt het beste voor mij kan zijn.  "

Sofie |

Moet het een erkend ras zijn om mee te mogen doen bij de hulphondenschool? Volgens mij is het ras alleen in een aantal landen erkent. Zou zonde zijn want ik denk dat de meeste rashonden die een goede signaalhond zouden kunnen zijn weer afvallen omdat ze echt wel veel uitdaging/beweging nodig hebben. Het merendeel van de rassen is gefokt alszijnde werkhonden, en hebben ook een bijpassend energieniveau. Dat was voor mij een grote reden om voor een silken te gaan, die niet zozeer veel beweging nodig hebben maar vooral bij je willen zijn. Als het een erkend ras moet zijn, dan wellicht kijken onder de rasgroep van gezelschapshonden? Al zijn die dan wel weer vaak klein van formaat… lastig puzzeltje zo! 

Ik heb zelf een vrij pittige assistentiehond (had ik volgens mij in je vorige topic ook verteld), zij is een kruising uit de veedrijversgroep en ons traject is bloed, zweet en tranen geweest. Hoe dierbaar ze me ook is en hoe fantastisch ze haar taken ook uitvoert, ik zit toch echt wel te overwegen om voor haar opvolger over heel wat jaar 'gewoon' voor een Golden Retriever of een Labrador te gaan, of eventueel een Poedel (hoewel ik daaraan twijfel vanwege de gevoeligheid). Qua ras passen veedrijvers en herdershonden me beter, maar ik denk echt dat de gemiddelde Labrador of Golden een grotere kans geeft op een wat 'rustiger' traject. Ze worden natuurlijk niet voor niets zoveel gekozen bij organisaties.

Maar ik heb je wensen doorgelezen en die worden voor jou natuurlijk te groot (en er valt ook veel te zeggen voor een maatje kleiner, ik ben er ook nog niet 100% over uit of ik niet toch voor iets van een kleiner formaat zal gaan tegen die tijd). Hoewel ik geloof dat er wel Poedels zijn van dat formaat! Mijn hond is trouwens 55cm (maar wel heel rank) en zelfs zij wordt in winkels nog wel eens over het hoofd gezien als ze in een block staat. Mensen zijn soms echt zo blind dat ik soms echt het idee heb dat ik met een Deerhound moet komen opdraven. 

Ik denk dat Silken Windsprites wellicht inderdaad een goede keuze zouden zijn. Whippets zijn niet zo snel over de flos, ik weet niet hoe zeer de invloed van de Sheltie daar nog een rol speelt, dat zijn natuurlijk wel vocale hondjes. Ik heb zelf een Sheltie gehad en die kunnen echt behoorlijk krijsen. Die van mij was heel kalm en had een oneindig diepe emmer wat betreft prikkels, ze kon alles hebben, maar ik ken ze tegenwoordig toch ook wel vaak als heel sensitief. Maar misschien overheerst dat helemaal niet in de Windsprite, dat zijn toch wel hoofdzakelijk windhondjes, dus daar kunnen de kenners nuttigere dingen over zeggen!

Ik vind Spaniels inderdaad ook erg leuk, maar vaak wel wat hyperactief en dat zocht je net niet. Zelf kijk ik nog met een half oog naar de Working Cockers, maar die zijn volgens mij niet groter dan Nala en dat schijnen wel echt raketjes te zijn.

“Sommigen hebben mij hier al leren kennen door mijn topic over Nala als assistentiehond, waarmee we heel veel pieken en dalen hebben meegemaakt en doorgelopen. Inmiddels is de situatie dat Nala definitief is afgekeurd”

Dan zeg ik:
“Als de hond faalt, zijn de begeleiders en eigenaren hem reeds voor geweest”

Ik heb de historie van jullie met het hondje Nala met terugwerkende kracht op deze site gelezen. En ben tot de volgende conclusie gekomen;

De opvoeding van Nala kon effectiever zijn met meer consequentie en heldere grenzen. Je toonde een goede basis, maar je moest meer focus leggen op het aanleren van gewenst gedrag door consequente correctie en beloning. Dit had kunnen voorkomen dat problemen verergerden.

Met een strakkere aanpak en meer structuur heb je met een volgende hond meer kans van slagen

Om goed te starten zou ik een puppy nesttest laten uitvoeren. (Type hond – aanleg voor etc)

Voordat je een pup mee naar huis neemt moet hij gewend zijn aan huiselijke geluiden zoals stofzuiger televisie etc. en in contact gekomen zijn met kinderen, katten en andere honden. Hondjes moeten ook al verschillende keren buiten zijn geweest.En hopelijk is de fokker dan al begonnen met zindelijkheidstraining

Na 8 weken moet de pup mee. Vanaf dag 1 starten met verder socialiseren en opvoeden. De weken tussen 8 en 12 weken tellen dubbel (zeker) bij het socialiseren. In die tijd moet de pup alles meemaken waar hij later mee te maken zal krijgen. En juist hier gaat het vaak fout

De bedoeling hiervan is een zo stabiel mogelijk hondje mee naar huis te nemen
En dan komt het aan op …

Succes

Ik denk niet dat dit is waar om gevraagd wordt. Daarnaast kunnen er heel veel redenen zijn waarom een hulphond uiteindelijk niet geschikt blijkt te zijn. Als het allemaal puur om opvoeding gaat zouden alle geleide honden van het kngf ook standaard slagen maar toch zijn er een hoop die afgekeurd worden en als gezinshond verder gaan. 

Dubbel

Nee, zeker niet hoor!  Was mijn eigen nieuwsgierigheid, haha.  Het is inderdaad echt een puzzel om zo tot conclusie te komen wat het beste voor me is. De Silken is voor mij nieuw, maar wel heel interessant qua ras. Dus blij met je suggestie! 

Ondanks dat ik hier compleet niet om heb gevraagd toch even een reactie: Jouw conclusie is even botgezegd dus zo dat wij niet ons best hebben gedaan? Ik ben enorm consequent van persoon en daarbij heb je niet in huis mee kunnen kijken. Misschien dat ik het zo heb geschreven dat het daar niet op lijkt, maar dat is dus totaal niet van toepassing. Na het eerste jaar waarin een behoorlijke dal was, ging het juist stukken beter en hebben we enorm genoten. Na de bevalling ging zij in continue stressmodus en ondanks alles wat we hebben gedaan en geprobeerd ging dat niet weg waarmee ze thuis ook over-alert werd. En elke hond verdient toch een ontspannen thuis, ook Nala dus. Dus laten we het alsjeblieft hierbij houden...

Je lijkt hierbij ook aan te geven dat ik de socialisatie niet goed heb gedaan, laten we maar even erop houden dat ik wel weet wat ik doe en dat ik echt wel wist waar ik met mijn vragen terecht kon in de puppy-fase. Wat uiteindelijk wel zo was is dat het bij de fokker ook deels verkeerd is gegaan én daar waren wij achteraf van bewust. Dus dat is uiteraard iets waar we dit keer extra scherp op letten.

Kunnen we het alsjeblieft weer on-topic houden?

@Penny, dankjewel voor je woorden! Exact wat je zegt, elke hulphond kan elk jaar plots worden afgekeurd en bij ons is het juist omdat het in huis niet meer ging waardoor wij hebben gezegd: Wij hakken de knoop door en Nala verdient een ontspannen nest, hoe graag we ook willen dat ze bij ons kon blijven.

Daarom worden hulphonden ook jaarlijks gecontroleerd en is er levenslange begeleiding!  Ieder jaar weer spannend of mijn hondje er door komt. 

Een hulphond is geen robot, maar gewoon een hond,  en er wordt terdege bekeken of de eigenaar in staat is de hond voldoende beweging te geven, de hond lekker vrij kan lopen enzv.

Dat de hond een hond is bleek vorige week bij mijn koor uitvoering. Halverwegen ons kwartet waar ze netjes naast me lag, bedacht ze, ik ga aan de wandel. Ik moest haar loslaten omdat anders een microfoon was gevallen. Hilarisch, ja, vervelend, ook.

Later bedacht ik me, waardoor?  wat was de oorzaak? Ik was zo zenuwachtig, voor het eerst durfde ik weer te zingen sinds jaren, met dank aan hetgeen mijn hond voor mij betekent, en wat heeft Diki geleerd? Bij spanning het vrouwtje uit de situatie halen.......door mij weg te trekken, knappe hond.

Die Richard is een beetje een rare op het forum, ik zou hem gewoon negeren. Natuurlijk hebben jullie je uiterste best gedaan, geen twijfel aan  

Ik heb je pb gestuurd.

Ik had hem gezien, was al druk aan het typelen 

De windsprites zijn prachtig, maar wel echte jagers die niet altijd makkelijk los kunnen.  Springer spaniels vind ik erg energieke honden. Ik zou op zoek gaan naar een kruising labrador/ Mechelse herder, voor het intelligente en gevoelige van de herder en het sociale van de labrador, plus allebei goed trainbare rassen. Een andere mogelijkheid zou een schapendoes kunnen zijn. 

Windsprites kunnen gemakkelijk los. Mechelaar zou ik heeeeel ver ver ver van uit de buurt blijven als je zelf een energetische beperking hebt. 

Op zich vinden we het niet heel erg mocht de hond toch niet los kunnen. We regelen dan een fijne 10-meter lijn bijvoorbeeld, dus dat komt wel goed. Volgens 3 Muisjes kan het wel en als ik kijk op internet is het wel zachter van karakter dan een Whippet, zo is hun jachtinstinct minder groot.

Bedankt voor de tip! Een Mechelse herder lijkt mij voor mijzelf niet verstandig gezien mijn eigen energie. Maar ik houd het in mijn achterhoofd. Ook de Schapendoes zal ik even naar kijken! Heel fijn dat jullie allemaal meedenken en rassen benoemen waar ik (nog) niet aan heb gedacht.

De schapendoezen die ik ken zijn ontzettend blafferig en ook echt niet makkelijk met andere honden.

Er is wel nog een soort Poolse herder, de Nizinny. Die vind ik zelf best wel leuk voor ooit en zijn voor zover ik kan lezen best makkelijk

Ik zou echt niet te snel voor een Schapendoes kiezen. Ze zijn zo leuk maar er zit zo’n gigantische kop op. Zijn ook best zelfstandige werkers, daar moet je mee om kunnen gaan. Mijn hond is maar een halve, en ik heb echt moeten leren werken met haar drang om voor zichzelf te mogen denken. Als ik haar teveel beperk en dingen voorkauw, gaat ze in verzet. Je moet luisteren naar haar input en als ze het ergens niet mee eens is mag je creatief op zoek gaan naar een andere manier om het van haar te vragen, want ze gaat het anders niet doen. Als zij niet het nut inziet van zitten op commando bij de kassa in de supermarkt, blijft ze staan. Als ik een commando geef en ze vindt het op zo’n moment ineens nodig om in een block te gaan staan omdat er iemand achter ons langsloopt, verbreekt ze haar commando en doet ze dat. Omdat zij dat zelfstandig bedenkt, daar moet je echt wel oké mee zijn. Voor mij is ze een fantastische hond en ik kan in die situaties met haar lezen en schrijven, maar als hulphond zou ik haar voor 95% van de mensen niet aanraden. Niet omdat het niet kán, maar omdat dit in de meeste gevallen niet is waar mensen naar op zoek zijn in een hulphond. En dan is zij nog maar een halve, met een volle Schapendoes zou ik in elk geval zorgen dat je dagelijks een grote portie geduld en een goed humeur meebrengt. Ze zijn wel echt heel leuk hoor, en het kan zeker! Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. 

Daar heb ik ook wel eens van gehoord, en het zijn leuke hondjes om te zien. Ik heb wel eens gelezen dat het wel behoorlijke wakers zijn, dus als je niet zit te wachten op blaffen schrikt dat misschien wat af.

Ik weet dat er ook redelijk wat met Tibetaanse Terriërs gewerkt wordt, maar die halen die stokmaat weer niet (en voor zover ik heb gehoord van mensen die ze als hulphond hebben is de ervaring qua eigenwijsheid niet heel anders dan bij de Schapendoes, maar goed, als dat je wél ligt heb je er een geweldige hond aan!). Een ras dat aan absoluut alle beschrijvingen voldoet behalve aan de stokmaat is de Havanezer, maar die blijven natuurlijk echt te klein. Zonde, want ik denk dat een Havanezer wel heel goed had gepast!

Tibetaanse terriër, tibetaans ras, ja eigenwijs, maar super leuke honden. Ik heb de lhasa, is een kleinere versie, ook eigenwijs en een super hulphond. Want het is ook hun eigen wijsheid. Doorzetten als een andere, meer slaafse hond het af laat weten

Schapendoes ken ikvan dichtbij, enorme werkhond die echt wat te doen moet hebben en beweging nodig heeft. Blafferig, enorm En enorm hard.

Nizine, Frans ras en dus ook blafferig, wel hele leuke honden. 

Ik zou een boek aanschaffen met de hondenrassen, met foto,s en beschrijvingen. Staat er eentje je aan, google dan verder op karakter en vocaal gedrag ed.