Pup went niet aan mij

Hallo allemaal,

ik hoop dat iemand mij kan helpen. Sinds 6 weken heb ik een pup in huis. Ik heb hem gehaald toen hij 13 weken  oud was. Het lukt mij helaas niet om een goede connectie met hem te krijgen. De eerste dagen vluchtte hij weg, nu blijft hij wel liggen als ik bij hem kom maar echt fijn vind hij het niet. Het is dan ook tot op heden niet mogelijk om met hem naar buiten te gaan of training te starten van de basis zaken. Het lijkt alsof hij mij niet vertrouwd, wellicht omdat ik hem weg heb gehaald bij zijn familie en hem paar keer heb gedragen om ergens heen te brengen in huis. Hij is echter niet echt meer bang voor mij, in ieder geval niet zoals in het begin. Op mijn kinderen reageert hij inmiddels wel goed maar ook nog niet zodanig dat zij met hem naar buiten kunnen gaan. Ik heb al vanalles geprobeerd om het ijs te breken maar zit nu op een punt dat ik het niet meer weet. Wellicht dat iemand van jullie tips heeft? Groetjes Debbie

Ben je al eens naar een hondenschool geweest met je pup? 

Wat zeggen ze ervan?

Vanaf een scherm helpen met dit probleem is haast niet mogelijk.

Ze kunnen observeren wat het probleem is.  

Ze kunnen je vast verder helpen. 

Waar komt hij vandaan?

Wat had de fokker al gedaan wat betreft socialisatie?

Waarom is de pup 13 weken in het nest gebleven?

De socialisatie fase is zo'n beetje tussen de 8 en 12 weken oud, dat een hond ontvankelijk is om nieuwe indrukken te kunnen verwerken. 

Op zich kan dit best bij een fokker  , als je maar zeker weet dat die serieus met je pup bezig is geweest en hem al heeft laten wennen aan veel dingen zoals verkeer, meelopen aan riem , allerlei geluiden, autorijden en noem maar op.

Een pup van 13 weken die niets kent, dan is nieuwe indrukken verwerken vele malen moeilijker.

Wat weet je van de achtergrond van je hond?

Naar hondenschool gaan is mi nog niet mogelijk aangezien hij nog niet naar mij luistert en ook weigert met mij mee te lopen. Dan moet ik hem weer dragen en ben ik bang dat de relatie weer slechter wordt. Er zit ook wel wat vooruitgang in maar het gaat heeeeeeeel traag.
Fokker heeft helaas niet veel aan socialisatie gedaan, liet opvoeding vooral aan moederhond over en is ook niet echt met hem naar buiten gegaan. De hond komt van over de grens en dat mag hij officieel pas eerst met 15 weken (na de inenting tegen hondsdolheid + 3 weken). 

Altijd goed dat je een topic opent, misschien heeft iemand een mooie eye-opener. Ik zou in dit geval contact opnemen met een hondentrainer die bijvoorbeeld aan huis komt om de situatie te observeren. Waar komt je pup vandaan? Is er een achtergrond bekend?

Hoe kan het dan dat jullie hem met 13 weken al kregen als hij eigenlijk pas met 15 weken over de grens mocht?

Heb je zelf de moeder hond wel gezien?

Was dat wel een sociale,  vriendelijke hond?

Weet je wie de vader van je hond is, ook zaken als gezondheid en karakter?

Wat voor ras is je hond?

Dat maakt op zich niets uit natuurlijk,  maar het ene ras is van nature wat wantrouwiger dan het andere.

Jammer dat de fokker niets aan socialisatie heeftcgedaan.

Daar is de oorzaak te vinden, dat je hond zo is.

Hoe was je zo bij deze fokker terecht gekomen?

Jouw hond heeft zo te lezen een groot gemis aan socialisatie gehad.

Dat is deels wel te herstellen maar kost veel meer tijd dan een hond uit een goed nest.

Ik zou dan ook aanraden een hondenschool/gedragsdeskundige in te schakelen. 

Om te helpen onderzoeken wat er mogelijk is wat nog aan te leren is qua socialisatie,  en leren meedraaien in jullie gezin en leven.

Je hond binnen houden is eigenlijk ook geen goed advies. 

Een goede hondenschool kan veel leren. 

je kan daar aan de kant gaan zitten zodat je hond van een afstand kan observeren en leren. 

Dat doe je ook op straat, op een veilige afstand van waar hij bang voor is. 

Je creëert zo een veilige zone.   

Welkom hier en ook eens fijn om te horen dat iedereen wel wil maar de pup iets anders was dan gedacht. Meestal hoor je, zij/hij breekt de .... af in huis en moet weg. Puppycursus is handig voor socialiseren, basis commando's aan te leren, dat is voor later want meestal doen ze nul op examen dag 

Anyway... ongeacht waar die vandaan komt... Wij hebben een volwassen geadopteerd. Die zat ook onder de bijzettafel de eerste twee nachten. Hebben we lekker met rust gelaten, komt vanzelf wel naar jullie toe en als ie komt? Dik lief, glimlach op je gezicht en heel veel stembeloning geven. Mag heus zeggen "Oh vertrouw je me nu dan eindelijk?"

Creëer een safezone, plekkie waar niemand in zijn ruimte mag komen. Gaat ie daar zitten, dan laat iedereen hem met rust(regeltje in huis)

Elke hond doorloopt drie opvoedfases:
1. De hond doet vooral wat hij zelf wil. Belangrijk: stel direct grenzen
2. De hond test jou. Geef niet op: blijf rustig, consequent en geduldig. Zo win je zijn respect
3. De uitkomst: Wie leiding toont, krijgt een trouwe hond. Wie toegeeft, krijgt een lastige of zelfs gevaarlijke hond

Kortom: wees duidelijk, stevig en liefdevol. Dat vormt de basis voor een stabiele hond

Hoi,

voor in huis lijkt het me inderdaad slim een hondendeskundige uit te nodigen.

Is hij ook angstig buiten? Of is het puur de angst om hem daar naar toe te dragen? 
Het lijkt mij voor de socialisatie heel belangrijk dat de pup de kans krijgt om te observeren. 

Wat gabber aangeeft, op straat de pup lekker laten observeren, en gezellig met hem naar de hondenschool. Hij hoeft nog niet te kunnen/willen luisteren, maar daar kan je ook veel leren over je pup, en hoe je een band op kan bouwen. Vaak werkt dit juist versterkend omdat je echt met elkaar bezig bent (na een aantal sessies). Ik heb gemerkt dat dit voor de hechting tussen mij en Jip veel geholpen heeft. Lekker met elkaar bezig zijn op een positieve manier!

Je hebt dus een jonge hond, half pup half puber van 5 maanden. Dit klinkt als een hondje die bij de fokker amper is ingeprent op mensen (erg weinig mensen gezien anders dan misschien een paar keer per dag de fokkera) en totaal niets heeft meegekregen van de buitenwereld en dit is heel,lastig op te lossen. Zeker ook omdat de hond dus de afgelopen weken ook weinig nieuws heeft geleerd buitenshuis, Mijn advies is om een gediplomeerde en bij vereniging van gedeagstherapeuten aangesloten  gedragsdeskundige met je mee te laten lopen. Die kan de mate van angst bepalen en in hoeverre je hieraan toe moet geven dan wel hem op een langzame manier aan dingen moet laten wennen en hoe dat dan moet, Een dappere dodo zal het nooit worden, maar het moet wel leefbaar worden voor de hond. Want zo in angst leven is vreselijk voor het diertje., 

Een hondenschool zal nu te overweldigend voor hem zijn en averechts werken.