Goedenavond iedereen,
Ik heb een golden retriever pup, zoals ik al even eerder had vermeld in een onderwerp. Nu is hij bijna 14 weken & bijt hij enorm veel. Hij mag bij ons in al van in het begin in de zetel. Daar hebben we beiden geen probleem mee. Alleen blijft hij maar bijten in onze handen, trui, naar gezicht,.. Geen idee hoe ik nog kan corrigeren.
Momenteel roepen we “auw”, zetten we even op de grond, stoppen met aandacht geven maar dan springt hij zelf terug in de zetel en begint hij opnieuw.
Ik geef telkens ook een bijtspeeltje, maar hij schakelt toch meteen over naar onze handen, truien,..
Ik heb ook een kong, snuffelmat,.. en dergelijke maar dat helpt telkens maar voor 2 minuten.
iemand tips hoe ik dit kan aanpakken?????
dankjewel!
Bijten, happen, opspringen.. het gedrag staat nooit op zich alleen. Dus om het om te buigen, is het niet voldoende het bijten zelf te corrigeren, maar moet je naar de ruimere context kijken en daar dan anticiperen.
Zoals:
Wat gaat eraan vooraf? Verveelt de hond zich? Werd hij overvraagd? Wacht hij op quality-time (prettige interactie tussen jullie en de hond) Was er spanning in huis. (druk, lawaai,...)? Krijgt hij genoeg beweging, uitdaging, mag hij voldoende op ontdekking (op maat van een hond)? Hoe is zijn stemming (opgewonden, uitbundig, chagrijnig,...)
Verder is het een periode waarin de tandjes wisselen. Dat kan ongemak geven, een zeurend en knagend gevoel, wat ervoor zorgt dat een pup veel bijteriger, baldadiger of klierig wordt.
'Auw' roepen kan averechts werken als de hond heel opgewonden is, dan wordt ie nog meer hyper en werkt het een beetje als olie op het vuur. Op dat moment las je beter een time-out in. Stap meteen kordaat uit de situatie (neem letterlijk meteen afstand). Dus blijf niet in die zetel zitten, ga een andere kamer in en wacht tot de hond kalmeert.
Goeiemiddag,
Wel ik heb bij mijn ouders een Mechelse herder pup gehad waar ik ook de opvoeding op mij mocht nemen. Daar heb ik eigenlijk nooit echt zo hard het probleem gehad wat betreft bijten. Let op, hij is ook door die periode gegaan maar niet zo erg. Onze golden pup neemt nu zelf geen rust waardoor ik verplichte benchrust geef. Ik probeer nu ‘s morgens 15 minuten te wandelen, wat spelen en daarna eten te geven en wat rust. Daarna weer even buiten voor plasje, wat spelen met touw en bal, weer rust. Dan wandelingetje, spelen, eten en rust. En dan ‘s avonds probeer ik even wat oefeningen te doen (lig, zit, pootje,.. ) wandeling, spelen en dan weer rust. Dan mag hij na rust weer plasje doen, vrij in huis voor hij moet slapen maar dan is hij na dutje echt niet te houden. Bijten, springen,.. Als hij bijt z’n neus mooi opgetrokken.. Ook als hij een oor krijgt om te kunnen kauwen , komt hij dan naast me liggen. Dan streel ik eens en zeg ik “flinke jongen” en dan begint hij al te grommen. Alsof hij schrik heeft dat ik het zou pakken. Ik neem hem ook mee als ik wegga, bv. Op bezoek in rusthuis bij grootouder, op de koffie bij schoonouders, als we iets gaan drinken ergens, ..
ik moet wel zeggen, hij in in z’n eerste week helaas gebeten door een hond die ontsnapt was. Maar daar reageert hij goed op, want met alle honden speelt hij nog steeds ondanks het voorval.
zindelijk was hij al na 2 weken perfect, op enkele vreugdesplasjes na.
Bedoel je dat hij steeds in de bench moet voor al die momenten van rust overdag?
Helaas wel, ik heb het enkele weken geprobeerd zonder. Maar dan neemt hij absoluut geen rust. Hij blijft als een gekkie tekeer gaan. Hij gaat nooit uit zichzelf even rusten. Terwijl onze vorige puppies bij mijn ouders die rust wel op tijd zelf namen.
Nu sinds ik een week geef ik verplichte benchrust (wel met iets leuk nog steeds - gevulde kong, ..) en dan merk ik dat hij toch na 5 minuten meteen in slaap valt & dan voor minstens een uur en half slaapt. Als hij wakker word mag hij er dan wel uit steeds. Maar hij neemt dus echt zelf geen rust.
Mijn Dibbes was ook een bijtertje met 14 weken. Volgens mij alle pups. Bijtrem aanleren door consequent eh of auw te zeggen. En ik had altijd een speeltje paraat wat ik dan steeds aanbood..hier mag je wel in bijten.
Dankjewel voor de reactie Petra. Hier doen we het ook met een speeltje. Helaas is het speeltje blijkbaar niet interessant genoeg. Eens ze begint bijten in handen en truien, kijkt ze zelfs niet om naar speeltje die ik probeer te geven.
Hier ook hoor Joy. Zelfs gewoon aaien was geen doen. Vooral mouwen waren aanlokkelijk.
En toch... gewoon maar blijven volhouden met auw zeggen en speeltje in de bek doen.
En dan zomaar op een dag... dat je denkt he.. ik kan gewoon ff aaien. Joehoeeeeee!
En op een gegeven moment wordt die beet steeds zachter. Dan bijt ie wel maar je voelt dat ie het heel zacht probeert te doen.
Het gekke is.. hij is nogal bekkerig. Hij vindt t ook heerlijk om n tijdje op je hand te 'sabbelen'.
Het probleem met deze methode is dat je zo de hond zelf aanleert: bench = rustig zijn, uit de bench = actie. De hond gaat dus steeds verwachten dat er vanalles zal gebeuren van zo gauw ie uit die bench mag. Je zet hem bij wijze van spreken zelf 'aan'. Dus hij gaat dit verlangen, jullie uitdagen als jullie niks met hem ondernemen en in de zetel zitten. En hij gebruikt daarvoor de middelen die hij heeft. Dat kan dus via happen en bijten, of krabben en springen, of blaffen of piepen of grommelen,...
Als je terugkijkt naar het prille begin van het leven van je hond: in het nest gebruikte de moederhond ook geen bench en toch namen de pups hun rust. Ze spiegelen zich aan de volwassen hond, ze volgens een natuurlijk en ongedwongen ritme. Dus ook jouw hond kent dit echt wel. Als een pup dan echter naar een nieuwe thuis verhuist, is het logisch dat ie in het begin rusteloos kan zijn. Omdat alles in zijn leven op z'n kop wordt gezet. Dat geeft veel spanning, angst, onzekerheid en dat vertaalt zich in gedrag.
Net dan is het belangrijk om hem in die emoties te begeleiden, zijn spiegel te worden en zijn nieuwe baken van vertrouwen. Dat vraagt tijd en energie. En bij de ene hond kruipt daar een pak meer begeleiding in dan bij een andere, dat is zo.
Ik zou dus zeker die bench niet meer zo veelvuldig inzetten. Tenslotte is dat sowieso geen goed idee om heel veel uren in een krappe ruimte te verblijven vanwege de invloed die dat heeft op de lichamelijke ontwikkeling van de hond (in de groei).
En ga ook inzetten op 'rust' tijdens actieve momenten zonder dat je daar begrenzing voor gebruikt. Daarmee bedoel ik: hou al eens een pauze tijdens het wandelen, gewoon wat naar de wereld kijken, wat rondscharrelen tussen de struiken, even halt houden aan een bankje,.... Hou spelletjes kort (zodat de opwinding niet te groot wordt) en wissel af met 'saaie' momenten (beetje rondlummelen, aan het raam naar buiten kijken, de hond betrekken in de kalme dingen van de dag, samen op de grond zitten en een appeltje delen,...). Zo leert ie dat hij ook tot rust. kan komen zonder dat hij daarvoor te slapen wordt gelegd.
Stem actieve momenten af op de interesses van je hond en ga er echt in mee, laat 'm die neus maar lekker gebruiken, ga samen op verkenning in het bos, leer wat je hond voldoening en plezier geeft. Zo kan dat hoofdje van hem ontspannen terwijl hij toch volop zijn energie kwijt kan. Want ook dat is belangrijk, natuurlijk, dat hij ook op een hondse manier kan bloeien en groeien.
Veel plezier samen!!!
Dankjewel aan jullie voor de feedback!
ik zal hier zeker mee aan de slag gaan, want voor het overige is het een lieve schat hoor!????
Ach, wat een heerlijk scheetje!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?