Marley heeft iemand gebeten... ik weet het niet meer nu

Wat ik geloof ik nog niet genoemd heb zien worden is ondersteuning van een gespecialiseerd gedragsgeneeskundige. Dit is de dieren-versie van een psychiater. Deze kan dus medicatie voorschrijven en therapie/behandeling bieden bij ernstige gedragsproblemen. Volgens mij hebben we er maar één van in Nederland.

https://www.edz-nieuwegein.nl/nl-nl/disciplines/veterinaire-gedragsgeneeskunde

Ik heb mij hier een tijdje in verdiept en er positieve dingen over gelezen. Er staan ook wat filmpjes online van hoe zij een hond met ernstige vuurwerkangst behandeld.

Ik denk dat medicatie een opening kan bieden om gedragstherapie toe te passen waar dat eerst niet kon. Dat hoeft niet een langdurig iets te zijn. Het gaat er om dat de emotie die de hond ervaart (waardoor hij bv bijt of gromt), afgevlakt wordt. Er ontstaat dan de ruimte om nieuw gedrag aan te leren. Een hond kan zo voelen dat het ook anders kan.

Ik vind dit vergelijkbaar met een hond die zijn nagels niet wil laten knippen. Jammer maar helaas voor de hond, het moet gewoon gebeuren. Je probeert het in eerste instantie positief aan te leren. Afdrogen is leuk, nagels knippen is leuk, koekjes erbij, belonen, enthousiast. In de meeste gevallen is dat voldoende om de hond met de situatie te leren omgaan.

Maar als dat niet werkt en de hond gaat grommen of zelfs dreigen met bijten? Ja dag, daar ga ik niet in mee. De hond krijgt dan een snuitje om. Je moet niet over je heen laten lopen. 

Zo simpel is het bij mijn jongste ook niet. Die heb ik eens gekorfd (uiteraard eerst aangeleerd). Rázend werd hij er van. Precies een dolle stier in de wei.

De moment dat de korf afging, werd hij dan ook écht link en reageerde alles af op de korf.

Het is echt een geval apart 

Heel naar als een hond iets niet wil...ben heel eerlijk, ik heb makkelijk praten maar heb honden die werkelijk alles maar ook alles goed vinden...nooit een grom gehad, laten alles toe.....en wat ik hier dan lees, dit maak ik echt nooit mee, en dan is het van een afstandje voor mij heel makkelijk praten.....dierenarts heeft wel eens tegen mij gezegd dat ze nog nooit zo,n makkelijk hond heeft meegemaakt, we komen iedere vijf weken in de kliniek, en ze blijft een vriendelijk en blij ei....en ze ondergaat alles stoicijn...ook thuis, paar keer in de week een wassing, oren ogen en wat dan ook ze vind alles goed...ook Bams vond alles okee, misschien ligt het aan het ras....en dan is het van mij wel heel makkelijk praten natuurlijk..corrigeren hoef ik nooit.

Onze herdershond wordt er juist heel rustig van. Hij legt zich dan bij de situatie neer. Vroeger konden we zonder problemen zijn nagels knippen, hij vond het eerst niet leuk maar heb veel tijd gestoken om het hem aan te leren met snoepjes en regelmaat. Maar nu hij ouder is zijn zijn nagels heel hard geworden en veel lastiger te knippen, dus dan komt er een snuitje bij omdat hij anders protesteert. 

Bedenk ook dat een snuitje niet alleen een beet voorkomt; het zorgt er ook voor dat Lotte zich veel meer op haar gemak voelt. Dat mentale effect is niet te onderschatten. Aangezien ze schrijft dat ze eigenlijk een beetje bang is voor Marley als hij die bepaalde blik in zijn ogen heeft. Heel begrijpelijk, en Marley weet dat hij daarmee succes heeft. Tijd om dat te veranderen. 

" Heel naar als een hond iets niet wil...ben heel eerlijk, ik heb makkelijk praten maar heb honden die werkelijk alles maar ook alles goed vinden...nooit een grom gehad, laten alles toe.....en wat ik hier dan lees, dit maak ik echt nooit mee, en dan is het van een afstandje voor mij heel makkelijk praten.....dierenarts heeft wel eens tegen mij gezegd dat ze nog nooit zo,n makkelijk hond heeft meegemaakt, we komen iedere vijf weken in de kliniek, en ze blijft een vriendelijk en blij ei....en ze ondergaat alles stoicijn...ook thuis, paar keer in de week een wassing, oren ogen en wat dan ook ze vind alles goed...ook Bams vond alles okee, misschien ligt het aan het ras....en dan is het van mij wel heel makkelijk praten natuurlijk..corrigeren hoef ik nooit. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Heerlijk toch :) 

Ik hoop dat mijn volgende hond ook zo is. Niet dat ik nu wat te klagen heb met Mike. Die is alweer bijna 13 en een ontzettend grappig en lief oud mannetje  

" Heerlijk toch  
Ik hoop dat mijn volgende hond ook zo is. Niet dat ik nu wat te klagen heb met Mike. Die is alweer bijna 13 en een ontzettend grappig en lief oud mannetje   "

Witte Draak

Vandaar dat het van mijn kant zeker moeilijk is om advies te geven.......hier kan dan ook iedereen binnen komen, ( vertel het niet door he).  Wel heb ik begrip voor degene die er toch heel veel moeite mee heeft, en mijn respect heeft een ieder die er wat aan doet.

Oh dit heb ik heus wel geprobeerd toen mijn hond behandeld moest worden voor een oorontsteking. Hier kreeg ik een hond van die bloedlink werd zodra de muilkorf tevoorschijn kwam en zich dan ook niet meer liet vangen. Fijn dat jouw hond er rustig van werd, maar probeer eens een hond van 30kg die daar absoluut geen zin in heeft (en haar tanden durft te gebruiken) maar een muilkorf om te doen.

Mijn hond had zó door wat de bedoelingen waren. Eén of twee keer hebben we haar kunnen verassen en snel de muilkorf om kunnen doen. Vervolgens werd ze handschuw, konden we ook zonder muilkorf niet meer in de buurt komen en dan ben je verder van huis.

Daarom vind ik advies op basis van correcties en 'hoppa, gewoon doorpakken' zo link. Tuurlijk, dat kan heel leuk werken voor de ene hond, zo hebben wij vroeger ook zat honden gehad. Maar het kan fout uitpakken voor de andere hond, en in het slechtste geval is een eigenaar dan maanden bezig om die schade weer ongedaan te maken.

" Heel naar als een hond iets niet wil...ben heel eerlijk, ik heb makkelijk praten maar heb honden die werkelijk alles maar ook alles goed vinden...nooit een grom gehad, laten alles toe.....en wat ik hier dan lees, dit maak ik echt nooit mee, en dan is het van een afstandje voor mij heel makkelijk praten.....dierenarts heeft wel eens tegen mij gezegd dat ze nog nooit zo,n makkelijk hond heeft meegemaakt, we komen iedere vijf weken in de kliniek, en ze blijft een vriendelijk en blij ei....en ze ondergaat alles stoicijn...ook thuis, paar keer in de week een wassing, oren ogen en wat dan ook ze vind alles goed...ook Bams vond alles okee, misschien ligt het aan het ras....en dan is het van mij wel heel makkelijk praten natuurlijk..corrigeren hoef ik nooit. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

elsa is de enige hond waarbij mijn da tandsteen verwijdert terwijl de hond op geen enkele manier begrenst is ze vertrouwd haar volledig zegt ze

De ene hond is de andere natuurlijk niet. Maar niet om lullig te doen, Mike is een grote hond van 71 cm schoft en 35 kg... Het is niet alsof je hem makkelijk in toom houdt als hij echt niet wil. Maar een muilkorf is niet iets negatiefs, is niet een correctie. Een muilkorf is om iedereen -inclusief de hond zelf- veilig te houden. 

Het is jammer dat jouw hond bloedlink werd van een muilkorf. Misschien omdat ze het linkte met haar oorontsteking; telkens als ze hem omkreeg, zaten mensen aan haar pijnlijke oor. Bij ons was dit niet het geval; Mike hebben we vanaf jonge leeftijd al laten wennen aan een snuitje, dus het was niet gelinkt aan iets negatiefs. 

Maar om terug te keren naar het verhaal van OP: Ik hoop dat Lotte een muilkorf wel in overweging neemt. Een muilkorf is niet iets slechts. Het is een ontzettend fijn hulpmiddel wat iedereen veilig houdt. Je kan ook hele leuke en vrolijke muilkorven vinden die er helemaal niet raar uit zien. 

Wanneer men een muilkorf positief aanleert....er is hier een grote buldog, die moest ingeslapen worden door de baasjes, een baas heeft zich gemeld en heeft deze hond behoed voor inslapen, loopt buiten altijd met een muilkorf om en aan de lijn, wanneer het stilletjes is en de baas en ik zijn het eens mag die los, en echt het is een fijne hond maar natuurlijk niet voor iedereen, de muilkorf is voor de hond totaal geen belemmering,, speelt met Ogin, nou straalt Ogin gezag uit, ze is groot en heeft een gewicht van 75 kilo, dus best wel imposant..maar dan mag de hond even los. , verder houd de baas de hond aan de lijn.

Maar dit werkt natuurlijk andersom ook. Genoeg honden die zijn verpest doordat de eigenaar maar aan alle grillen toegaf.

Honden zijn opportunisten, ze zullen gedrag vertonen wat hen iets oplevert. Hoe graag wij er als mensen ook allemaal liefdevolle en betekenisvolle verklaringen voor geven ("dat doet hij, omdat hij mij beschermt" , "hij is vroeger mishandeld/heeft een trauma/houdt niet van katoenen handdoeken" enzovoorts)

Ik vind best dat je agressief gedrag wat nergens op slaat (zoals bijvoorbeeld grommen of bijten als je als eigenaar de hond wil afdrogen of in een oor wil kijken) gecorrigeerd mag worden. Mijn ervaring is dat als je duidelijk bent en 'doorpakt' (dit klinkt zo negatief maar betekent gewoon dat je niet meegaat in het ongewenste gedrag van je hond) de hond ook snel doorheeft dat z'n gedrag geen effect heeft en het dan uitdooft. 

En er zullen vast honden bijzitten die gevaarlijker zijn dan Siberische tijgers, maar de overgrote meerderheid niet.

Ik vraag het me af hoor. Volgens mij zijn de meeste honden die mensen bijten afkomstig uit een rare situatie. Vaak is er wel sprake van een traumatisch verleden, al dan niet in combinatie met genetische aanleg. 

Hoeveel gevallen kennen jullie persoonlijk waarbij de hond zijn baas bijt (of in dit geval de oppas)? Ik dus echt geen enkele. Toch zie ik mensen die op ontelbaar verschillende manieren opvoeden. Ik vraag me dus af of opvoeding 1 op 1 verband houdt bij “de creatie” van een mensen-bijtende hond. Daar zijn echt veel meer factoren bij nodig. En deze negeren gaat denk ik geen oplossing vormen, helaas.. was het maar zo simpel 

Ik denk dat slechts denken in “grenzen stellen” ook beperkend kan zijn. Want het houdt dan op wanneer de hond geen grens accepteert. Er is nog een hele waaier aan andere mogelijkheden, waarbij je wel progressie kan maken, zelfs als de hond geen interesse heeft om mee te werken.

Overigens worden de moeilijkste dieren getraind met de clicker. Vogels zijn bv moeilijk te domineren, ze komen dan gewoon niet meer terug  Ik denk dat dat ook iets zegt over de toepasbaarheid van bepaalde methodes. Grenzen stellen is prima, maar het brengt je maar zover. Terwijl belonen of de omgeving managen ook nog toepasbaar is bij de meest doorgeslagen dieren.

Vandaar dat bij mij bijten echt een serieuze drempel is die overgegaan wordt. En ik een dergelijke hond dus nooit ga herplaatsen. (Of ik doe ze naar een bepaalde HP'er uiteraard ;) )

Mijn jongste is geen type van doorpakken van in de zin dat je zijn grommen moet gaan negeren in bepaalde situatie. Terwijl ik bij de andere maar gewoon te zeggen heb dat ze even moeten dimmen en ondergaan.

Bij hem is het dus ook de wilde dieren methode. Je gaat tegen een zoo medewerker ook niet gaan zeggen dat hij die tijger maar een paar tikken op zijn bek moet geven en moet doorpakken. En toch lukt vaccineren en tandjes kijken enz er ook. 

Zo ga ik met mijn jongste ook om. Al hoop ik wel dat de volgende terug type van de andere 2 is haha, dat gaat toch allemaal net wat makkelijker :v

Ja he, ze praten dan wel op hun manier, maar om ook nog eens alles te begrijpen is voor beide kanten soms erg lastig.

Denk wel dat de arthrose hier een heel grote rol in speelt. Ziet hij ook nog wel goed?

Had de gt verder nog tips behalve een muilkorf gebruiken?

Ik vind het overigens heel verstandig om als hij "een bepaalde blik" in zijn ogen heeft om dan niet door te zetten. Zelf zou ik hem dan zelfs even geruststellen en afstand maken om te laten zien dat je te vertrouwen bent. Zou je toch doorzetten en hij zou bijten ben je nog veel verder van huis.

Een clicker is ook gewoon een uitstekende trainingsmethode. Net zoals een correcte werkt, werkt een positieve bekrachtiging natuurlijk óók. Een beloning zal ervoor zorgen dat bepaald gedrag in de toekomst toeneemt.

Vaak hangt eea van het dier af, hoe het getraind wordt. Een vogel kan moeilijk worden gedomineerd, maar tijdens ingrepen vinden we het heel normaal om een vogel te fixeren. Daarbij is dus wel degelijk sprake van domineren, want ik heb op dat moment meer macht en invloed dan die vogel. Ook bepaal ik waar die vogel gehuisvest wordt, wat hij eet, etc., dus in zekere zin domineert de mens vrijwel al het leven.

Tijgers worden vaak onder narcose gebracht voor diergeneeskundige ingrepen. Ik heb daar bij mijn honden geen zin in 

Dan kunnen we in cirkels redeneren, want als ik had doorgepakt had ik destijds bij de plastisch chirurg gezeten en had ik een hond gehad waar niks meer mee aan te vangen was. In plaats daarvan zijn we op een positieve manier met een clicker aan de slag gegaan en kan ik nu nagels knippen, oordruppels inbrengen en naar de tanden kijken. En het allerbeste: er is bij heel het trainingsproces geen muilkorf (of stress) aan te pas gekomen. En ja, haar gedrag heeft haar inderdaad wat opgeleverd: dat ze nu blij wordt wanneer de tekentang/dremel/handdoek/oorddruppels tevoorschijn komen. Dramatisch hoor, heel m'n hond verpest.

Ik ben overigens blij om tot de conclusie te komen dat veel mensen enkel honden hebben gehad die zich wel relatief makkelijk lieten corrigeren. Ik heb vroeger ook honden gehad van het type 'muilkorf erop en doorpakken', en daarna een stukje kipfilet erin en alles was weer koek en ei. Maar bij mijn huidige ben ik gedwongen geweest creatiever te gaan nadenken. Ik heb van mijn hond ontzettend veel over hondengedrag mogen leren, maar het zijn eigenlijk lessen die je niemand op die manier gunt. En ik sluit me aan bij Dagmar: ik hoop dat mijn volgende hond weer een stuk makkelijker is.  Herplaatsers met een bijtverleden komen er hier dan ook niet meer in, helaas pindakaas.

'Wees alsjeblieft alert, het kan iedereen overkomen' - 

wat is er hondonvriendelijk aan hond en kind uit elkaar houden?

De grootouders uit het filmpje hadden dat moeten doen. Herders worden zowiezo door veel oudere mensen nog gezien als honden die je hard aan moet pakken, en juist dat maakt hen onberekenbaar. Al heb ik geen idee wat de achtergrond precies was van deze hond, maar hij had al eens een kat gebeten. Dan ga je met je babykleinkind toch geen enkel risico aan zou je denken. 

Hondonvriendelijke adviezen zijn helemaal niet nodig, zelfs potentieel gevaarlijk. Dat is ook de reden dat ze op dit forum niet toegestaan zijn. 

Eens 

Een hond die gromt in bepaalde situaties als pootjes afdrogen, dan kan je afhankelijk van de hond, of doorpakken of beter afstand nemen en geruststellen, beide is niet negeren in mijn ogen. 

In Marley`s geval, waar doorpakken mij in elk geval niet verstandig lijkt, zou je kunnen werken aan algemeen vertrouwen, de gt zal hopelijk goede tips hebben hiervoor, en dan is het ook makkelijker om specifiek aan pootjes afdrogen te werken. 

Mij is het in elk geval nooit gelukt om Lola helemaal vol vertrouwen haar buik en poten aan te laten raken behalve heel soms als ze ontspannen was en ze wist dat er geen in haar ogen rare dingen gingen gebreuren. Wat ook lastig is bij een dierenarts natuurlijk. Een muilkorf of snoetje maakte wel dat ze niet kon bijten daar, maar onderzoeken was dan nog onmogelijk omdat ze dus grauwde en wild bewoog en enorm sterk was.

Clicker is ook niet voor elke hond iets. Ik ging vol goede moed aan de slag met Lola, maar hoe vaak ik het ook opnieuw probeerde, ze vloog altijd na een click in paniek weg, nam daarna ook geen lekkers meer aan. 

Kan zijn dat ik dat allemaal fout begeleid heb natuurlijk, maar zelf denk ik, en ben ik ook heel blij achteraf nu ze er niet meer is, dat ik het op de manier gedaan heb dat ze vertrouwen kreeg en we een heel speciale band gekregen hebben. Met tikken op de neus etc. had dit nooit zo goed geworden als dat het was. 

Dobry, een herplaatser is toch altijd anders dan dat men een pup heeft van een goede fokker, zijn twee verschillen van aanpakken...een pup heeft een als het goed is een goede start gehad bij de fokker en komt al vroeg bij de nieuwe baas, een herplaatser heeft toch meestal wat meegemaakt en meestal geen goede ervaringen mee gekregen, zeker zijn er herplaatsers bij die geen enkel probleem hebben, maar de hond die geadopteerd worden via stichting en buitenland maken heel veel mee, en dan is er nog geen basis van vertrouwen geweest....voor nieuwe eigenaar en hond is dat best heel moeilijk en kost voor beiden veel energie...en het ligt ook aan de leeftijden van deze honden, een wat oudere hond heeft meer wantrouwen dan een jonge hond...tikken op een hondenneus is bij mij taboe, een neus van een hond is wel zo gevoelig, een tik op een dikke bil daar voelt een hond weinig van....ik geef ook wel eens een tik op de dikke billen van mijn hond, van hee kan je even luisteren als ze zich niet tot je wenden...

" Dobry, een herplaatser is toch altijd anders dan dat men een pup heeft van een goede fokker, zijn twee verschillen van aanpakken...een pup heeft een als het goed is een goede start gehad bij de fokker en komt al vroeg bij de nieuwe baas, een herplaatser heeft toch meestal wat meegemaakt en meestal geen goede ervaringen mee gekregen, zeker zijn er herplaatsers bij die geen enkel probleem hebben, maar de hond die geadopteerd worden via stichting en buitenland maken heel veel mee, en dan is er nog geen basis van vertrouwen geweest....voor nieuwe eigenaar en hond is dat best heel moeilijk en kost voor beiden veel energie...en het ligt ook aan de leeftijden van deze honden, een wat oudere hond heeft meer wantrouwen dan een jonge hond...tikken op een hondenneus is bij mij taboe, een neus van een hond is wel zo gevoelig, een tik op een dikke bil daar voelt een hond weinig van....ik geef ook wel eens een tik op de dikke billen van mijn hond, van hee kan je even luisteren als ze zich niet tot je wenden... "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Klopt Lola was al minstens zes toen ze kwam, (zelf denk ik wat ouder), vier jaar in een slecht asiel, daarvoor gevonden in een bos dus achtergrond onbekend. Dus al e.a aan ervaringen of geen ervaringen meegemaakt voordat ik maar in beeld was.

Marley is ook een herplaatser maar wel jonger. 

Ik las trouwens ook over dat vorig jaar dus de arthrose in beide heupen vastgesteld is, maar ook dat er een fractuur was waarbij een stukje bot in de pezen stak wat heel pijnlijk (geweest?) is aan zijn poot. Geen wonder dat hij dan gromt en vreemd kijkt ook.

Inderdaad tikken op neuzen zou niet eens bij iemand op moetenkomen. 

" Klopt Lola was al minstens zes toen ze kwam, (zelf denk ik wat ouder), vier jaar in een slecht asiel, daarvoor gevonden in een bos dus achtergrond onbekend. Dus al e.a aan ervaringen of geen ervaringen meegemaakt voordat ik maar in beeld was.
 
Marley is ook een herplaatser maar wel jonger. 
Ik las trouwens ook over dat vorig jaar dus de arthrose in beide heupen vastgesteld is, maar ook dat er een fractuur was waarbij een stukje bot in de pezen stak wat heel pijnlijk (geweest?) is aan zijn poot. Geen wonder dat hij dan gromt en vreemd kijkt ook.
 
Inderdaad tikken op neuzen zou niet eens bij iemand op moetenkomen.  "

Dobry

Eens. Denk dat artrose soms echt wordt onderschat. Onze hond viel ook compleet uit naar andere honden. Gromde als we haar wilde oppakken, speelde al jaren niet echt meer. Toen over op goede medicatie, libera injecties en ze speelde gewoon weer, zelfs met andere honden. Het uitvallen is over, zonder te trainen?! 

Nu afwachten wat de goudkorrels doen. Ik weet wel dat Dr. Schulze zei dat de kans van slagen met heupen het beste was. 96%. Altijd iets om misschien over na te denken. Op langer termijn goedkoper dan medicatie. Supplementen blijven wij wel bij geven. 

De GT zei dat dit waarschijnlijk uit marleys bezitsagressie komt. Hij had een takje gevonden, hij ziet dat als zijn schat en hij dacht dat dit van hem werd afgepakt. Praat het natuurlijk niet goed, maar helpt wel met het begrijpen van de situatie.

Ik ben zeker voor een muilkorf. Wel met positief aanleren en nog steeds binnen de grenzen die marley aankan, maar het zou een stuk meer rust geven. 

Aankomende week afspraak bij de da om te overleggen over medicatie.

Ik dacht zelf nog aan kalmerende supplementen, maar dan zou ik zelf gaan dokteren en dit lijkt mij niet handig haha.

Ik merk dat mijn houding naar Marley veranderd is en dat mn vertrouwen weg is. Ik houd mn hart vast als de kat langs hem loopt of als we bezoeken hebben, vind het erg moeilijk. Mijn vriend staat er niet zo in en zegt alle vertrouwen te hebben in Marley en in ons om dit aan te pakken. Ik vind het heel jammer dat ik niet net zo positief erin sta.

We overwegen ook een bench te kopen omdat dit een positieve plek kan worden waar hij echt helemaal rust heeft

Ik denk inderdaad dat een bench geen slecht idee is. Als er dan bezoek is, en hij dit na aanleren als een veilig plekje ziet, kan het deurtje dicht. Dit kan hem dan juist zo veel rust brengen. Hij kán niet reageren op bezoek, dus hoeft het ook niet. Wat voor alle partijen denk ik voor heel veel rust gaat zorgen. 

Willow zit in huis niet in de bench, maar als ik signalen bij haar merk dat ze zich gespannen voelt / een gevecht gaat beginnen met Kahlúa (die spanning voel je) dan krijgt ze een time out in haar mand met een kort lijntje er aan. Vrij snel daarna een diepe zucht en al haar spanning zakt weer. Valt in een diepe slaap en als ik na een tijdje de lijm weer los maakt is ze weer enorm ontspannen en lief. Ze weet dat die lijn haar gaat beperken in wat ze wil, en dus heeft ze de behoefte ook niet meer. 

Ik zou de bench dan wel zo neer proberen te zetten dat het ook echt zijn plekje wordt, niet waar constant mensen langs lopen oid, dat kan dan weer een trigger zijn, + de kans zou kunnen bestaan dat hij ook over zijn bench bezittersagressie gaat vertonen. Hoeft niet, maar om het voor te zijn zou ik het dus op een voor iedereen veilige plek zetten. 

Hij heeft de kat ook een keer te pakken gehad zei je. Was er toen ook een speeltje of kluifje in het spel?

Het zou inderdaad prettig zijn als Marley kan wennen aan de bench. Op die manier kun je daar altijd zijn snack geven en kan ook de kat niet te dicht in de buurt komen.

Bij ons staat de grote bench in de hoek van de kamer, met een donker kleed eroverheen, en middels een houten plank bovenop de bench hebben we hem zo in gebruik dat het een onderdeel van de kamer is (planten erop e.d.)

We hebben er 2, Glory krijgt daar haar eten in en soms gaan de honden er even in als bijvoorbeeld mensen in huis moeten zijn die honden heel eng vinden.

Chara moest er eerst niets van weten, die zette het op een gillen. We hebben dat vervolgens laten gaan en niet gepushed, op een bepaald moment is ze er zelf gebruik van gaan maken maar hebben we de eerste keren niet deurtje dicht gedaan.  Later wel, nadat we dan ook wat voerbeloning erin hadden gegooid.

**

Vertrouwen weg dat herken ik. Na meermaals gespannen situaties en conflicten met andere honden en mijn eerste hond had ik geen vertrouwen meer in los vreemd hond contact. Ook ik liep op eieren en tot het panische toe vermeed ik alles, wat de situatie er niet beter op maakte, we liepen zo gespannen als een veer rond. Pas na maanden en een heel confronterend gesprek met iemand (ik liep in tranen omdat voor de zoveelste keer loslopende honden met een grote smoel op mijn honden afkwamen  zetten en had er totaal geen lol of zin meer in op die manier) Die man zei, wat wil je nou kijk naar je honden, is er nu wat gebeurd? Nee, omdat je domweg wél de controle over ze hebt, als jij niet wilt of kunt zien dat ze jou adoreren maar dat je als een gespannen veer telkens op pad gaat, dan kun je ze inderdaad maar beter weg doen. "Verander je houding, vertrouw op je honden en jij weet prima hun signalen te herkennen waardoor je gewoon normaal je wandelingen weer kunt doen zonder dat er wat gebeurd!, pak je regie weer terug!"

Toen moest ik nog harder janken whaha. Maar hij had wel gelijk. En nee, ik wilde ze absoluut niet kwijt maar net als jij moest ik voorkomen dat er meer incidenten konden komen, en mijn honden vielen dan niet zelf andere honden lastig, maar werden wel fel als ze lastig gevallen werden en dat kon op meldingen gevaarlijke hond komen te staan bij wijkagent, die dreiging had ik namelijk als zwaard van Damocles boven mijn hoofd hangen.

**

Nog een vraag. De verandering van blik in de ogen waardoor jij niet verder durft met uitvoering van wat je wilt van Marley op dat moment. Staat jouw vriend daar ook zo in, of kan hij het beter omzeilen waardoor het geen conflict wordt? Ik krijg het idee dat je dus bang bent dat Marley ook niet zal schromen om jou te bijten. Kan GT daar jou in bijstaan, en handvatten geven. Want Pascal merkt terecht op dat als hij dingen claimt, wellicht de bench ook een ding kan gaan worden, en krijg je het issue in huis.

Had de buurvrouw ook het idee dat het aan het stokje lag dat hij beet? 

Een bench of een plekje ergens waar hij niet weg kan en niemand van het bezoek bij hem komt als hij daar zit, lijkt me een goed idee. 

Wat is er eigenlijk met dat stukje bot dat in zijn pezen stak, is dat inmiddels weg?

Wat Lola schrijft over arthrose en goudacupunctuur (goudstaafjes) zou ik zeker in overweging nemen. Marley is nog jong en het kan enorm veel pijnstilling schelen, sommige honden zijn ook helemaal vrij van pijn na de behandeling. Bovendien is het een eenmalige behandeling.

Voor supplementen zou ik me idd aan een deskundige wenden, maar ook dat kan een ondersteuning zijn bij arthrose.

Hoe gaat het nu met jullie? 

Hoi allemaal!

Een update vanuit ons.

Het vertrouwen is langzaam aan het groeien. Ik ben een nachtje weg geweest met Marley, een hutje in het bos. Veel gewandeld en geknuffeld. We hebben hele duidelijke regels opgesteld en die met onze omgeving gecommuniceerd. We hebben een eigen plekje voor Marley gecreëerd achter in het huis, wat verder weg van de zithoek. Hij trekt zich daar regelmatig even terug. We geven hem dan ook steeds wat lekkers. Met visite blijft hij op die plek , knuffelen wordt alleen gedaan als wij hem roepen. Tot nu toe werkt dit wel. Merk vooral dat ik er zelf gespannen bij zit als er visite is, dat vind ik erg jammer.  Ik ben wel heel blij dat onze omgeving zo begripvol omgaat met onze regels. Ik hoop dat we zo door kunnen gaan en het vertrouwen weer helemaal terugkomt. Ik voel me best schuldig dat ik na het incident meteen eraan dacht om Marley weg te doen hoe pijnlijk ik dat ook vond. Ik zie nu wel in dat Marley nog steeds een lieverd is en dat hij misschien meer grenzen en structuur nodig heeft. De buurvrouw loopt inmiddels weer met hem en dat gaat ook allemaal goed. Hij loopt niet meer los en dat geeft ons en Marley meer rust.

ik zie nu pas alle reacties, ik heb geen melding gehad gek genoeg!