Uitvallen voedsel

Ik vraag niet iets snel hier omtrent het gedrag van mijn honden maar ik wil toch dit eens neerleggen en kijken wat hier jullie gedachtengang en tips/adviezen zijn. 

Zoals sommige weten heb ik sinds nu bijna 4 weken een 2e Parson erbij genaamd Fudge. 

Maylo is 9,5 jaar en opzicht gaat het goed. Fudge pikt heel goed de signalen van Maylo op en is ook respectvol naar hem toe. 

Nu heeft Maylo een eigenaardigheidje. Hij is namelijk verzot op eten...dit schuldig ook aan mijn moeder en ook omdat hij geholpen is. Sinds dat hij geholpen is de drang naar eten groter bij hem. 

Dit is ook het enigste ding waarmee ik soms met hem in de maag zit. Zodra er eten op tafel staat van ons...denkt hij dat hij elke hond daar weg bij moet houden.... zowel op de eetkamertafel als onze salon tafel. 

Eten we een simpel koekje dan zie ik hem soms al gespannen naar Fudge bijv. kijken. Met een blik 'wegwezen dat is van mij'. 

Nu is dit bij mijzelf minder...maarja ik woon bij mijn moeder en mijn moeder is een ander verhaal. Hij heeft jaren dus van de tafel alles toegeschoven gekregen. Tot ergenis van mij....want als het aan mij ligt krijgen ze niks van tafel.

Ben ik alleen en ik eet bijv. Mijn ontbijt, lunch of avondeten...geen probleem. Ik stuur ze ook weg...niet om mij heen hangen...als ik zit te eten.

Maylo kijkt, gromt  en valt dan pas uit...ik grijp vaak al bij het kijken in. Ik stuur ze nu ook continue weg met eten, ik wil dat sowieso niet twee van die bedelende ogen. 

Nu eten beide sowieso vóór dat wij gaan eten. Fudge en Maylo blijven uit elkaars bak. Ik sta niet toe dat ze elkaars bak naderhand nog uitlikken. Fudge gaat daarna altijd.  de bench in. Maylo blijft dan rond de tafel hangen en zit dan zelfs op de stoelen....meestal naast mijn moeder. 

Echter er komt een tijd dat Fudge niet meer in de bench zit en dus ook rond loopt. Dat is dan een probleem want Maylo gromt der dan weg...en Fudge zal dat op zeker hoogte niet meer pikken. 

Nu heb ik vanavond Maylo naar zijn mand gestuurd toen wij zijn gaan eten. Mijn moeder heeft daar moeite mee...hij is 9,5 jaar en nu moet hij zich volledig schikken naar Fudge. Maar ik wil geen gezeik...dadelijk en daarbij wil ik niet dat Maylo ons eten verdedigd...want het is niet eens zijn eten maar dat van ons. 

Wat zouden jullie nog doen? Of pakken jullie dit heel anders aan of herken iemand het? Ik wil zelf uiteindelijk dat beide honden leren op hun plek te liggen als wij gaan eten.  

Even een edit: ik vraag ook mijn vriendin die GTer is om raad en als ze het wilt evalueren. Want ze kent Maylo net zo goed als ik omdat hij daar al 9 jaar over de vloer komt.

Ik heb twee honden gehad, geen van beiden baknijd maar heb ze altijd apart eten gegeven niet bij elkaar en ook niet in zicht van elkaar, nooit geen gedonder.......wanneer er een bot gegeven werd, een binnen en een buiten , klaar met knagen botten weg....met je moeder afspraken maken en haar laten inzien dat je graag wilt dat er als er gegeten wordt dat in harmonie gebeurd..   zo heb ik het gedaan, en er zat ook een 9 jaar verschil in leeftijd in...

Jammer dat je t nu nog moet aanleren, maar inderdaad, weg bij de tafel, weg bij t eten. Ik denk dat je je moeder vooral moet opvoeden. Laat haar zien hoe erg de gevechten kunnen worden als je dit gedrag niet heel snel aan gaat pakken.

Vergeet ik ...als ik ging eten waren de honden de kamer uit....ik gaf hun savonds altijd eerst hun eten...ook smorgens....ging nooit eten in hun samen zijn, tuurlijk wel eens wat bij de koffie voor mezelf maar als je er conseqwent mee omgaat weten ze dat zo.

" Vergeet ik ...als ik ging eten waren de honden de kamer uit....ik gaf hun savonds altijd eerst hun eten...ook smorgens....ging nooit eten in hun samen zijn, tuurlijk wel eens wat bij de koffie voor mezelf maar als je er conseqwent mee omgaat weten ze dat zo. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ik eet gewoon waar ze bij zijn en ze eten ook in 1 ruimte. Als er geen voernijd in t spel is moet dat gewoon kunnen. 

Maar in t geval van Maylo is t niet verstandig.

Ja mijn moeder ziet het ook wel ergens in dat ze strenger moet zijn naar Maylo. Want bij mij is het gedrag  nauwelijks tot niet aanwezig. 

Botjes en dergelijke worden hier altijd apart gegeven. Wordt ook niet aan elkaars bot geknaagt of wat dan ook. Bij het eten sta ik erbij en dat gaat ook gewoon goed. 

Het is specifiek ons eten dus als wij toastjes op de tafel hebben staan zie ik Maylo al gespannen worden. Ik stuur hem nu al bij voorbaat richting zijn plek en Fudge ook en daar krijgen ze hun eigen lekkers. 

" Ik eet gewoon waar ze bij zijn en ze eten ook in 1 ruimte. Als er geen voernijd in t spel is moet dat gewoon kunnen. 
 
Maar in t geval van Maylo is t niet verstandig. "

Kees

Ik heb kwijlende honden....geen voernijd maar ieder doet het op zijn manier natuurlijk.

Ik denk dat het handig zou zijn als je moeder het vanuit een andere hoek zou bekijken.

1. Maylo verdedigt jullie eten niet, hij verdedigt ZIJN eten. Want hij krijgt van jouw moeder lekkers van tafel. Dus dat is voor hem bestemd. En dat wil hij niet delen met een andere hond. Dus: grommen en aanvallen.

2. Het is niet dat Maylo zich naar Fudge zou schikken, het is de bedoeling dat hij zich naar jullie schikt. Jullie zouden hem de boodschap moeten geven dat zijn eten altijd in zijn bak wordt gegeven en al wat op tafel staat, is van jullie. Niet negotieerbaar. 

Dat is dus echt opnieuw van 0 aanleren. En letterlijk nooit of nooit nog eten van tafel geven. Want anders kan het gedrag nog versterken, vanuit zijn idee: Als ik lang genoegg zeur, komt er uiteindelijk toch wat lekkers. En dus wordt dat voedsel nog kostbaarder, en moet hij het nog meer verdedigen.

Dus dat typische menselijke toegeeflijke van 'ach, eentje dan' maakt het nog veel erger.

De makkelijkste manier om het af te leren is idd: afstand. De honden elk een plaats aanwijzen als jullie gaann eten, en dan echt weg van de tafel. En daar hebben ze zich allebei aan te houden. In het begin kan dit wat ongemakkelijk of gekunsteld aanvoelen voor jullie, maar daar moet je dan echt doorheen bijten en volhouden. Je wint er op langere termijn een ontspannen manier van tafelen mee, én geen gekissebis tussen de honden.

Ooit een gigantische schooiende teckel , op leeftijd, jaar of 12, te logeren gehad, mijn hond kreeg en krijgt nooit iets aan tafel, of waar dan ook, alleen in haar bakje. En dit gold ook voor de teckel toen hij bij ons kwam,

Na een paar dagen  begreep de teckel dat hij van ons 0,0 te verwachten had en schooide niet meer. De eigenaren kwamen de hond halen en opeens zei de man tegen zijn vrouw. Valt je niets op? Euh nee? Flip schooit niet meer? Oh ja, wat fijn, daar gaan we zeker mee door.

Eenmaal thuis, schooide de hond weer, want ze had hem echt maar 1 x weer wat gegeven.

Of te wel, niets is moeilijker dan Mensen in je omgeving opvoeden als je een hond hebt.

Consequent, niets meer geven. Bedenk je dat als je hond een aandoening krijgt en niets anders meer mag dan die voeding dan kan het ook, je hond niets meer aan tafel geven. Dat had ik met mijn eerste hond, een pancreasinsufficientie, ze moest drie keer per dag eten en alleen met poeder over haar eten, heeft een hond binnen een week door, oké ik krijg niets meer buiten mijn eigen eten. Ook deze hond was oud toen dit gebeurde.  Ieder dingetje wat ze anders at dan haar eigen eten werd ze ziek van. Dan kan het, dus nu kan het bij jou ook. Zeker als je moeder snapt dat het hu anders moet,

Niet afbouwen, maar stoppen met voeren, punt klaar. Etenis in de bak. Kluif is in de mand of bench,

"  
Ik denk dat het handig zou zijn als je moeder het vanuit een andere hoek zou bekijken.
1. Maylo verdedigt jullie eten niet, hij verdedigt ZIJN eten. Want hij krijgt van jouw moeder lekkers van tafel. Dus dat is voor hem bestemd. En dat wil hij niet delen met een andere hond. Dus: grommen en aanvallen.
2. Het is niet dat Maylo zich naar Fudge zou schikken, het is de bedoeling dat hij zich naar jullie schikt. Jullie zouden hem de boodschap moeten geven dat zijn eten altijd in zijn bak wordt gegeven en al wat op tafel staat, is van jullie. Niet negotieerbaar. 
Dat is dus echt opnieuw van 0 aanleren. En letterlijk nooit of nooit nog eten van tafel geven. Want anders kan het gedrag nog versterken, vanuit zijn idee: Als ik lang genoegg zeur, komt er uiteindelijk toch wat lekkers. En dus wordt dat voedsel nog kostbaarder, en moet hij het nog meer verdedigen.
Dus dat typische menselijke toegeeflijke van 'ach, eentje dan' maakt het nog veel erger.
 
De makkelijkste manier om het af te leren is idd: afstand. De honden elk een plaats aanwijzen als jullie gaann eten, en dan echt weg van de tafel. En daar hebben ze zich allebei aan te houden. In het begin kan dit wat ongemakkelijk of gekunsteld aanvoelen voor jullie, maar daar moet je dan echt doorheen bijten en volhouden. Je wint er op langere termijn een ontspannen manier van tafelen mee, én geen gekissebis tussen de honden. "

Alaska's Finest!

Dankje en ja dat wil ik dus niet. Ik wil gewoon ontspannen iets kunnen eten en ik kan dat maar met mijn moeder erbij niet. 

Want ik merk dan aan mijzelf dat ik dan ook gespannen wordt. Ik neem je punten mee, voor mij is dat geen probleem maar voor mijn moeder....want die heeft dus vaak 'aaaah maar hij kijk me zo zielig aan'. 

Vanaf vanavond gaan beide dus op hun plek....weg van ons eten. Ik wil geen gedonder want twee terriërs die elkaar dadelijk in de haren vliegen vanwege eten zie ik niet zitten. 

Ikzelf heb destijds de hond altijd geleerd op de plaats te blijven of in de gang te gaan liggen (als het warm was, was de gang aangenamer) terwijl wij aten. 

Onder het mom zij word ook met rust gelaten als er gegeten word. 

En als eten zo'n ding is dat de ene hond de ander weg wil houden als er door zijn mens(en) word gegeten. Lijkt me dat aanleren op de plek te blijven tijdens het eten de meest logische optie. Als dat niet gewoon, is kost dat even tijd voor duidelijk is wat word verwacht. Kan wat geduld kosten. Maar uiteindelijk betekent die investering dan voor alle partijen rust.

En als er iets is gevallen dat geen kwaad kan en anders gepakt had mogen worden, zou je dan in dit geval moeten oprapen en over 2 bakken verdelen. En dat dan ook ieders bij de eigen mand geven.  Althans zo zou ik het doen.

Dat deed ik met 1 en zou ik met 2 ook gedaan hebben. 

Ga ik ook doen, ik maakte me ook schuldig om soms wat te geven maar mijn moeder is daar extreem in. Want ja zooo zielig als hij je aankijkt...en Maylo moet ook afvallen....want door dat voeren van mijn moeder is die ook aan de stevige kant. Hij mag zeker anderhalve kg slanker worden. 

Ik zeg ook altijd tegen mijn moeder als ik op mijzelf had gewoont dan was Maylo een zielige hond in jouwn ogen geweest...want die had niks van mij gekregen dan zijn eigen eten. 

Ik neem de tips mee :) en gaan het zien. Ik ben er namelijk klaar mee. 

Dat was toen ook 9,5 jaar geleden het plan. Dus hup op je plek als we eten...maar goed toen Maylo er net anderhalve week was is mijn vader plotseling overleden en is alles een beetje op zijn beloop gegaan. Want ja het was zo gezellig dat hij bij ons aan tafel zat en mijn moeder voerde en voerde hem maar. Want hij keek en kijkt zo zielig.....

En dit is ook iets was sinds de laatste 2-3 jaar erger is geworden en steeds meer op valt. Hij doet dat namelijk ook naar Eddy en ja die pikte dat ook nog tot op heden....

Maar ik ga er gewoon mee aan de slag en ook de rest van de fam en mijn moeder moet hier zich voor inzetten. Nul komma nul nog wat van de tafel...en weg bij de tafels blijven als wij er aan zitten.

" Ga ik ook doen, ik maakte me ook schuldig om soms wat te geven maar mijn moeder is daar extreem in. Want ja zooo zielig als hij je aankijkt...en Maylo moet ook afvallen....want door dat voeren van mijn moeder is die ook aan de stevige kant. Hij mag zeker anderhalve kg slanker worden. 
 
Ik zeg ook altijd tegen mijn moeder als ik op mijzelf had gewoont dan was Maylo een zielige hond in jouwn ogen geweest...want die had niks van mij gekregen dan zijn eigen eten. 
 
Ik neem de tips mee en gaan het zien. Ik ben er namelijk klaar mee.  "

Maylo, Fudge en Ziko † en baasje Laura

Voor jezelf, doe het eens twee weken , zal je zien dat het heel gewoon wordt en het niet meer...zielig..is als er niets meer wordt gegeven tijdens jullie eten....   laat je moeder eens mee kijken hier dat het heel gewoon is tijdens het eten de honden de laan uitvliegen ..ik ben nu alleen zonder Bams, alleen met Ogin, en nog doe ik het...en Ogin heeft nimmer genoeg, wil altijd eten.

" Voor jezelf, doe het eens twee weken , zal je zien dat het heel gewoon wordt en het niet meer...zielig..is als er niets meer wordt gegeven tijdens jullie eten.... "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ik vind het ook niet zielig overigens....mam is de gene die dat zo zielig vindt. Ik kan me dat goed neerleggen, ze krijgen voldoende hun eigen eten en wat kauwen ernaast. 

En als je moeder zo nodig wat moet geven kan ze iets in 2 bakjes doen voor na het eten. En heb jij zicht op dat het niet te veel is. En zou je de honden na het eten hun voer geven dan kun je de maaltijd ook nog afstemmen op wat je moeder dan in de bakjes heeft gedaan. Misschien is dat voor haar een leefbaardere compromie, omdat ze toch het gevoel heeft dat ze ze iets heeft geven en heb jij daarmee iets meer controle op wat ze in totaal binnen krijgen. 

Ja, dat snap ik. Je moeder over de streep trekken zal het lastigste worden. 

Bekijk de indeling van je keuken of eetkamer eens, hoe de tafel staat, waar jullie zitten, en geef de honden dan een plaats waarbij ze ver genoeg uit elkaar liggen én ver genoeg van jullie verwijderd zijn. Zorg ervoor dat Maylo ergens ligt waar jouw moeder hem niet kan zien als zij aan 't eten is, maar jij hem wel in de gaten kan houden. Zo heeft zij geen hinder van zijn zielige oogjes en zal het voor haar wat makkelijker worden om deze aanpak vol te houden. 

Van mij hoef dat niet maar dat is wel een idee, inderdaad. Wellicht dat mijn moeder dat wat geruststeld

"  
Ja, dat snap ik. Je moeder over de streep trekken zal het lastigste worden. 
Bekijk de indeling van je keuken of eetkamer eens, hoe de tafel staat, waar jullie zitten, en geef de honden dan een plaats waarbij ze ver genoeg uit elkaar liggen én ver genoeg van jullie verwijderd zijn. Zorg ervoor dat Maylo ergens ligt waar jouw moeder hem niet kan zien als zij aan 't eten is, maar jij hem wel in de gaten kan houden. Zo heeft zij geen hinder van zijn zielige oogjes en zal het voor haar wat makkelijker worden om deze aanpak vol te houden.  "

Alaska's Finest!

Mand van Maylo staat in een hoek en vanuit de eettafel heb je daar geen zicht op. Dus hij ziet ons niet en andersom wij hem niet. Fudge der bench zie ik wel maar die is afgeschermt met een deken erover heen. 

En ja maar zal toch moeten om rust te houden. Ze zal zich erbij neer moeten leggen. 

Dat begreep ik al. Maar als zoiets als compromis werkt dat je moeder er zich dan makkelijker aan houd i.p.v. dingen stiekem gaat geven 

Wetend dat je dat er bij sommige mensen gewoon echt niet uit krijgt. 

Wij deelden met het vorige duo nog wel eens iets uit na het eten of als we wat lekkers hadden om te knabbelen. Chara was echter enorm op eten, in begin konden we zelf niet eens fatsoenlijk eten. Nu is dat beter, maar we moeten er echt op letten dat we niets meer zomaar geven aan een kat of aan de honden want dan vervalt ze in gedrag dat "alles is voor haar, en ze mag niets tekort komen" . Dat uit zich in scherp in de gaten houden of hond of kat in de buurt van de baas niet stiekum iets krijgt en als ze de kans zou krijgen zou ze lelijk gaan doen.

Wij geven dus niets meer zomaar. En dat weet ze inmiddels dus die spanning is weg, en de andere dieren zijn er nu ook aan gewend dat we niets meer uitdelen wat van ons is.

We hebben de regels toe gepast. Telkens als we gaan eten moet Maylo naar zijn plek en Fudge gaat der bench in. Werkt prima, Maylo krijgt niks meer uit de hand of van tafel. Gisteravond toastjes op tafel en beide kregen een runderpens strip. Fudge is in slaap gevallen daarna en Maylo lag in zijn stoel weg van de salon waar het lekkers op stond. Nu het volhouden en mijn moeder doet gelukkig goed mee. Maylo doet het ook goed want die moet dus minstens 1kg afvallen. En hierdoor krijgt hij aanzienlijk veel minder binnen nu.

Wat goed zeg. Als jij volhoudt gaat je moeder dat vast ook makkelijker vinden

Goed zo. Hier is altijd regel dat pas na wij klaar zijn met eten? Iets "per ongeluk" op de grond valt of uitgedeeld wordt. Beide dieren krijgen dan wat. Daarna doen we een speur spelletje. Sinds het begin geen gezeik gehad maar is altijd gelijk oversteken hier en dat ook buiten op straat met vreemde honden (na vragen uiteraard of de hond iets mag)

Als ik je ,ag raden, Geen crash dieet voor Maylo. Iedere dag afwegen wat hij krijgt, en daar iedere week, dagelijks 5 of 10,gram afhalen.

Bv, hij krijgt 120 gram dagelijks, dan week een dagelijks 110 gram week twee 100 gram. Het duurt wat langer, alleen maar gezond,  maar je hebt geen hongerige en schooiende hond, wat in jouw situatie nu alleen maar fijn is. Koekjes en snacks haal je uit de voerhoeveelheid. 

O maar dat doen we ook niet, hij krijgt alleen niks meer van de tafel was dus al schilt. Voor de rest krijgt hij wel gewoon zijn normale porties aan eten. Het ligt niet aan zijn normale eten dat hij stevigere is maar echt wat hij nog erbij kreeg van mijn moeder. 

Hij krijgt natuurlijk wel snacks maar dat zijn gedroogde snacks

Nu merk ik sowieso wel dat Maylo in bepaalde opzichten wat jaloers is naar Fudge, maar niet extreem.

Gisteren was mijn ex-vriend hier en Maylo is gek op hem. We zaten buiten en Maylo hangt heel graag om hem heen. Natuurlijk wilt Fudge er ook bij en dan zie ik Maylo al met een bepaalde blik kijken. 

Negeer ik dit dan wordt het grommen en uitvallen, dus ik stop Maylo al bij het kijken en stuur hem weg. Bij Fudge doet ik het zelfde, ga wat anders doen maar niet om heen hangen. 

Nu pikt Fudge, Maylo's taal wel goed op, maar het is niet te bedoeling dat ze continue hem uit de weg gaat omdat Maylo dat wilt. Hij mag zeker een keer grommen als ze iets doet bij hem wat over de schreef gaat maar niet voor 'zomaar'. 

Ik merk dat we nu we Fudge er bij hebben dat we bepaalde regels veel consequenter moeten gaan volgen. Mijn moeder wilt ook een muilkorf voor Maylo als ik er niet ben. Zij is bang dat hij Fudge wat aandoet omdat hij het jaloerse gedrag veel meer bij haar laat zien. Ik snap haar wel maar ik wil Maylo niet straffen met een muilkorf want hij is een muilkorf niet gewend.... 

Ik probeer daarom ze zo min mogelijk alleen te laten bij mijn moeder maar goed ik moet ook wel eens even weg. Daarom wil ik toch een ren erbij zodat Fudge in de ren kan. Als ik weg ben, dan heeft ze toch de ruimte en andersom Maylo kan er eventueel dan ook in. 

Want een muilkorf...ja sorry ik denk dat Maylo daar alleen maar onrustiger van wordt.

Een muilkorf is nergens voor nodig, gezien er niks abnormaals gebeurt. Met meerdere honden in huis moet je in het begin zelf wat meer aan de slag, zodat de omgangsnormen duidelijk worden voor de honden, én de mensen. Dus ja, eerst zelf goed weten wat je wenst in huis, en dat dan aanleren aan de honden. Elke hond is anders, dus kan ook de aanpak verschillen.

Vaak helpt het om de dingen te benoemen, omdat een mens nu eenmaal zijn stem veel gebruikt om iets uit te drukken. Honden pikken de stemming of emotie op uit je stem.

Dus bijvoorbeeld als Maylo een blik op Fudge werpt als ie aangehaald wordt, kan je Maylo geruststellend toespreken met iets als: "Is goed, Maylo. Fudge mag er ook bij, dat is okee." Zo weet de hond dat jij de situatie begrijpt en wat jij daarvan denkt.

Als een hond erg claimend is, kan het zijn dat je verder moet gaan. En je Maylo moet vragen even te wachten, of een zekere afstand moet houden, terwijl Fudge wordt begroet. Zodat hij op die manier leert dat hij en Fudge gelijkwaardig zijn, en hij geen privileges krijgt. 

Dus het is onze eigen houding die duidelijk moet zijn, zodat ze weten wat er van hen verwacht wordt in het samenleven. 

De ren gebruiken als jij weg bent, dat kan natuurlijk, als je moeder daarmee geruster is. Maar een muilkorf binnenshuis terwijl de hond niks vreemd doet, vind ik zelf wel wat overdreven en kan idd de latente jaloezie verergeren ipv dat het het harmonieus samenleven bevordert. 

" Een muilkorf is nergens voor nodig, gezien er niks abnormaals gebeurt. Met meerdere honden in huis moet je in het begin zelf wat meer aan de slag, zodat de omgangsnormen duidelijk worden voor de honden, én de mensen. Dus ja, eerst zelf goed weten wat je wenst in huis, en dat dan aanleren aan de honden. Elke hond is anders, dus kan ook de aanpak verschillen.
Vaak helpt het om de dingen te benoemen, omdat een mens nu eenmaal zijn stem veel gebruikt om iets uit te drukken. Honden pikken de stemming of emotie op uit je stem.
Dus bijvoorbeeld als Maylo een blik op Fudge werpt als ie aangehaald wordt, kan je Maylo geruststellend toespreken met iets als: "Is goed, Maylo. Fudge mag er ook bij, dat is okee." Zo weet de hond dat jij de situatie begrijpt en wat jij daarvan denkt.
Als een hond erg claimend is, kan het zijn dat je verder moet gaan. En je Maylo moet vragen even te wachten, of een zekere afstand moet houden, terwijl Fudge wordt begroet. Zodat hij op die manier leert dat hij en Fudge gelijkwaardig zijn, en hij geen privileges krijgt. 
 
Dus het is onze eigen houding die duidelijk moet zijn, zodat ze weten wat er van hen verwacht wordt in het samenleven. 
 
De ren gebruiken als jij weg bent, dat kan natuurlijk, als je moeder daarmee geruster is. Maar een muilkorf binnenshuis terwijl de hond niks vreemd doet, vind ik zelf wel wat overdreven en kan idd de latente jaloezie verergeren ipv dat het het harmonieus samenleven bevordert.  "

Alaska's Finest!

Ik sta daar het zelfde in met de muilkorf. In mijn ogen straf ik Maylo daarmee en mijn moeder versterk alleen maar haar gevoel dat ze hem niet vertrouwt. 

Ik vertrouw hem wel en bij mij gaat het eigenlijk goed. Ze slapen op de bank samen en Maylo is dan volledig ontspannen want die ligt languit op zijn rug en Fudge ligt dan half tegen hem aan. 

Als hij het zat is loopt hij vanzelf naar zijn mand of de stoel waar hij vaker in ligt. Maar dat deed hij voorheen ook toen hij nog alleen was.

Mijn moeder houdt Maylo continue in de gaten, ik laat ze gerust ook even alleen in de kamer als ik naar de wc moet of naar boven wat pakken. Ik ben er nuchter in en ook ik let op de signalen maar ben er niet continue op een zenuwachtige manier mee bezig. 

Ik zal straks eens een puppyren bestellen, dan kan Fudge daarin als ik weg ben. Ook wel handig dadelijk met het alleen zijn opbouwen en afschermen. 

Dat is een prima houding! En die straal je ook naar de honden uit, want je bent duidelijk voor hen. 

Zo worden het vast de dikste vriendjes!