Vroege angstfase of misschien verkeerde aanpak?

Indy is nu 9,5 week. We zijn ontzettend blij met haar en ze doet het ontzettend goed thuis. We lopen alleen tegen een paar situaties aan en ik vraag mij af of dit mogelijk een vroege angstfase is of dat het wat anders kan zijn.

- puppycursus op aanraden vorige week meteen begonnen. Dit was ab-so-luut geen succes. Doodsbang, trillen, trekken en zeer onrustig. Vanavond was les twee. Uit de auto, meteen staart tussen de benen, trillen en weg willen rennen. Ze had nog geen andere hond of mensen gezien. We zijn na een paar minuten weggegaan, doorzetten zou voor niemand leuk zijn en vooral sneu voor Indy. Voor nu afgesproken dat we met de volgende puppygroep opnieuw starten. In de tussentijd gaan we een keer naar het terrein, rustig snuffelen. Kijken hoe ze reageert. Is dit ook extreem dan kijken we verder, dan is opnieuw starten ook geen goed idee op dat moment. Ik vraag mij wel echt af of we niet te vroeg gestart zijn. Trainster had dit ook nog niet echt eerder gezien begreep ik.

- ze wil niet wandelen. Of althans niet weg van huis. Ik probeer mini stukjes, maar het enige wat ze wil is terug naar huis en trekt ook die kant uit. Bij net weggaan verzet ze zich. Ik heb haar ook al meegetild naar het einde van de straat, even zitten op het bankje. Auto’s en fietsen (spannend) kijken en dan weer terug naar huis. Ze trekt dan de hele weg terug naar huis. Nemen we haar mee in de auto naar de dijk of bij het wad, dan lijkt ze het wel heerlijk te vinden. Lekker snuffelen, rennen en met enthousiasme ook naar ons toe komen.

- ze is bang voor aparte dingen, komt niet in de buurt van de container en vandaag vond ze bijvoorbeeld een zwart boodschappenkrat heel eng. Angstig naar buiten gerend om via de andere deur weer naar binnen te gaan. In de bijkeuken staat sinds twee dagen haar bench, en daar loopt ze nu ook in. Lijkt mij dan wel weer een teken dat ze zich daar vertrouwd voelt. Geluiden zijn trouwens geen probleem, het lijken objecten.

Ik wil graag het beste voor haar doen, maar merk dat ik er wel wat onzeker van wordt soms. Doe ik het beste wel voor haar? En ja, ze is pas kort bij ons (kleine 2 week) en we geven haar alle tijd om te wennen. En wie weet is het niks anders dan alles tijd geven. Maar als ze zo reageert op die cursus en dit niet eerder meegemaakt is, vraag ik mij toch af of wij haar beter anders kunnen ondersteunen/geruststellen. Vond het tegenover haar ook niet leuk. Dus ik hoop dat iemand tips heeft of ervaringen. 

Alvast bedankt!

Waar komt je pup vandaan, hoe oud was ze toen ze bij jullie kwam?

Heb je haar gezien bij de fokker, hoe zijn de eerste 8 weken van haar leven geweest?

Hoe was de moederhond, was dat een stabiele sociale hond?

Wat heeft de fokker met het nestje gedaan, waren ze al eens buiten geweest, in de tuin, bezoek meegemaakt?

Het is wel normaal dat een pup moet wennen aan een nieuwe omgeving natuurlijk.

Maar dat ze zo bang zijn, dat herken ik zelf niet bij mijn honden.

Als een pup zo angstig is, is het beter denk ik om in kleine stapjes nieuwe dingen te leren.

Ga ergens buiten zitten op een bankje zodat je pup rustig kan kijken.

Of aan de rand van de stad of dichtbij een drukke weg, zodat je pup het kan zien en rustig op zich in laat werken.

En zo opbouwen om haar de wereld te laten zien.

Dan komt het vast wel goed!

Hoe is je pup dan in huis, in de vertrouwde omgeving?

Wat vindt ze wel leuk?

Meteen je pup, dezelfde week meenemen naar puppy cursus, het werkt zo vaak averechts, er zijn al zoveel nieuwe indrukken en dan ook nog , weer een ander terrein, weer andere luchtjes, veel honden en enorm veel indrukken. Dingen die de pup opeens moet aanleren, maar waar pup nog niet aan toe is. Heel veel andere pupjes, in zijn ogen, die al langer bij de baas zijn en dus een hele fase verder in het hondenleven.

Dat alleen naar binnen willen, komt ook vaker voor, daar is het veilig en vertrouwd. 

Bang voor dingen, ga zelf naar dat enge ding toe, trek je hond niet mee, nee hoor laat hem maar aan het uiteinde van de slappe riem staan,  en zeg, kijk wat een mooie afvalcontainer, tik er tegen aan , terug naar je pup en dan en loop je verder. Met een boog er om heen, geef je pup de ruimte. Op de terugweg kom je dat ding weer tegen, je zal zien het is al minder. Je kan ook de container aantikken en je hond lokken met eem brokje, een stapje richting dat enge ding is brokje, weglopen enzv.

Dwing niets, laat pup het zelf ontdekken. Misschien heeft de pup bij de Fokker amper iets gezien. Maar ik denk dat de puppy cursus, binnen een paar dagen na dat hij bij jullie kwam even te veel is geweest.

 Doe wat Sylvia zegt, ga rustig op een rustig plekje zitten, neem je hondje op schoot en ga benoemen wat je ziet,  kijk een grasveld, kijk in de verte, een duif enzv. Dat doe je omdat je dan praat tegen je hond, hij voelt de geluidstrillingen omdat hij op schoot zit, voelt jouw rust en wordt ook rustig. Er kkmen mensen naar je toe, fijn, maar let op, of je angst, terugtrekken ziet, dan vragen of ze nog even afstand houden. Maar komen ze, laat de pup eerst even snuffelen en laat de mensen nooit over het hoofd van je pup aaien, een kriebeltje onder de kin is voldoende. Het zijn vreemden,

Natuurlijk kan dat niet zo blijven. Later kan je de mensen een brokje geven, wil jij dat aan mijn pupje geven. Niet dwingen, zelf laten halen, 

Pas als je pup wat minder bang is, dan weer naar de puppie cursus, even overleggen met de trainer dat je terug komt, nu is het een slechte angstige ervaring en daar los je niets mee op. Maar ga je toch, neem een stoeltje mee, ga een aantal meter van de groep af zitten en neem pup op schoot en kijk wat de anderen doen, je leert , ziet en hoort veel en kan dat THUIS desnoods in huis toepassen. Na een of twee keer zal je hondje gaan rondkijken en dan is het tijd om hem voorzichtig op de grond te zetten, wil de hond naar de andere hondjes? Perfect, maar voorzichtig aan, niet allemaal tegelijk.

Komt goed echt waar. Rust rust rust en niet overvragen, geen gekke dingen doen nu.socialisatie ja, maar met hele kleine stapjes en niet gelijk mee naar de stad of de kermis. Je kan je hond  nu nog dragen? Doe dat dan ook. Maar voordat hij angst laat zien.

Dus in huis optillen en een stukje naar buiten en daar neerzetten en bij hem gaan zitten.

De puppycursus was misschien wat te voorbarig, maar verder lees ik echt geen extreem gekke dingen. Je hondje lijkt inderdaad wat angstig, maar de een is gewoon zelfverzekerder dan de ander.

Als ze iets eng vinden, zou ik ze zelf laten kiezen wat ze ermee willen. Met een grote boog eromheen? Prima. Toch dichterbij willen komen? Nog beter! Als je alles op het tempo doet van de pup, gaat het zeker goed komen. Succes! 

We zijn twee keer bij de fokker geweest, moederhond, vader en zelfs grootouders aanwezig. Allen honden die enthousiast op ons af kwamen en zelf de hoofden op schoot legden voor een aai. Dus dat zat naar mijn idee wel goed. Betreft wel een boerderijnest vrij afgelegen dus geluiden van buitenaf wel beperkt, wel cd’s gedraaid begrijp ik. En de pups hebben ook wel bezoek gehad. Vanuit het nest allemaal enthousiaste en onderzoekende honden, geen bange pups zo op het oog te zien maar dat is natuurlijk ook in vertrouwde omgeving op dat moment. Ze zijn ook veel al buiten geweest in de ren. Verklaart vast ook waarom ze thuis ook zo graag in de tuin is.

thuis doet ze het ontzettend goed, heeft wel echt even moeten wennen. Begin weinig eten, snel schrikkerig en mij vooral non-stop volgend, maar dit is al zoveel beter. Ze is dol op kauwen (het liefst op alles, waaronder onze kleren maar geven dan snel een speeltje). Heeft meeste tijd open doorgang naar de achtertuin en gaat daar ook regelmatig zelf even heen om alles te ontdekken. Voor mijn gevoel wel een goede balans ook tussen slapen, wakker en af en toe een hele gekke bui. De snuffelmat met brokjes is ook al een succes. Wanneer we wakker worden krijgen we ook een heerlijk enthousiast onthaal of wanneer een van beiden thuiskomt. Dus ik vind dat het hier heel goed gaat, op dus een paar “enge” dingen na. Ik push haar overigens ook echt niet om naar die dingen toe te gaan, ik ga er voor nu maar vanuit dat het vanzelf wel komt.

Achteraf denk ik ook dat het geen goede zet was meteen met die cursus te beginnen. Las dat vroeg beginnen goed is en dat het prima met 8 weken kan. Nu natuurlijk nog even verder gelezen en de berichten zijn wat tegenstrijdig. Als ik het eerder geweten had, waren we een groep later ingestapt. Maargoed, dat is achteraf.

Het pushen wil ik ook echt niet doen. Maar die tips voor de container dat ga ik zeker eens proberen.

Ik kan haar inderdaad nog dragen, we blijven dan maar lekker naar dat bankje gaan, daar de wereld ontdekken. Kijken hoe ze reageert maar niet teveel willen. 

Ja, pupcursus was inderdaad te voorbarig en proberen nu dan te kijken waar ze wel of niet aan toe is. Gelukkig gaat het verder ontzettend goed. Even kijken of ze over een paar weken wel aan cursus daar toe is, maar als het zo blijft wil ik haar dit gewoon ook niet aan doen, is voor niemand leuk.

mensen vindt ze overigens wel wat spannend maar vooral heel interessant. Gisteren na de slechte ervaring / angst zijn we met haar doorgereden naar de zeedijk om geen negatieve ervaring met de auto te associëren. Hier was ze weer helemaal blij. Oom en tante van partner fietsten toevallig langs. Eerst er voorzichtig op af en weer even terug naar ons, daarna was ze niet te stoppen en was de aandacht flink interessant. Zelfde geldt voor andere honden. 

We wonen in een dorp bovenin Friesland, dus pup komt niet in aanraking met geluiden als een tram. En ook in een grote stad komen we niet. Wel veel fietstoeristen hier en een doorgaande weg, dus daarom is dat bankje wel een goede om met haar te gaan zitten. 

Je kan altijd nog met cursus beginnen inderdaad.

Eerst zorgen dat thuis en rondom huis alles goed gaat.

Hier 10 jaar geleden de pup die bang was voor de containers aan straat.

Ze was al ouder en dat was ook zo'n angstfase. Ik heb toen echt raar staan kijken. Alle maanden liep ze pangs de containers alsof ze dr niet stonden en zo ineens waren ze hartstikke eng, moest er ook wel weer om lachen.

Heb het opgelost door er maar te blijven langslopen. Je kan op afstand beginnen en steeds dichterbij net zolang tot de container niet meer eng is.

Hier zullen de buren zich vast wel wat hebben afgevraagd toen ik een aantal minuten langs hun huis heen en weer liep hahaha.

Verder zijn we veel aan de straat geweest. Wandelen niet zozeer, wel lekker rondkijken en dan weer naar binnen.

Ook naar het tuincentrum in het winkelwagentje (al is het misschien verstandig dat jullie er nog even mee wachten?)

Alles op het tempo van de pup, blijf naar haar kijken, wat zij nodig heeft . Dan komt alles wel goed.

En een cursus is geen moeten. Als alles goed gaat hoef je er niet heen.

Daarnaast denken ook veel mensen dat de hond naar cursus moet, maar het is de mens die de cursus nodig heeft, die op de cursus de dingen krijgt aangeleerd en er thuis en op vreemde plekken mee aan de slag moet.

Loop je tegen dingen aan, dan kun je op het cursus uur dit met de trainer behandelen.

Je kan ook de eerste lessen de hond thuis laten en er zelf heen gaan. Je leert genoeg, ook door het kijken hoe andere cursisten de opdrachten uitvoeren.

Je neemt het geleerde mee naar huis en oefent thuis met hond.

Hier hebben we de puppycursus destijds gestart na de laatste vaccinatie. En nog herstel van vaccinatie meegerekent. Dus op 13 weken waren we hier met puppycursus gestart. Bij een hondenschool die met kleine groepjes werkt. Nooit meer dan 1 groepje aanwezig van maximaal 5. En altijd afgestemd op hond en baasje. Als dus een hondje snel was kreeg het tussendoor een extra opdracht. Terwijl een hondje dat overprikkeld was ruimte kreeg even afstand van de groep te nemen en even lekker te snuffelen. Dat ervoeren wij als erg prettig. Die van ons pakte dingen wel snel op maar moest ook vaak even ontprikkelen. 

De eerste weken is het wel normaal als een pup niet echt weg wil uit de nabije omgeving van het inmiddels al wat bekende huis. Het is op dit moment het enige veilige. 

Alles is vreemd  ziet er vreemd uit  vreemde geluiden vreemde geuren.  Wij bleven kortbij. Lieten haar in alle rust kijken en luisteren en  snuffelen.

Is je pup daadwerkelijk in huislijke kring (de eerste fase) opgegroeid dan is het vaak al wat gewend aan de nodige dingen. Als iets nieuw en eng is kun je laten zien dat het oke is dit door er bijvoorbeeld naast te gaan zitten. Even keer een klopje op te geven te laten zien dat er niks gebeurd. En geen aandacht aan besteden. (vooral niks forceren als ze ergens bang voor zijn dat maakt het enkel erger) 

Geef gelegenheid om volledig op eigen tempo te ontdekken dat het oke is. Zet wat dingen in zo'n krat terwijl je pup ziet dat je dat doet. En stop er een knuffel of wat lekkers bij. Neem afstand en wacht af.

Succes ervaringen opdoen met zelfstandig ontdekken. Gebruik makend van de neus en nieuwsgierigheid.  En al snel word op eigen initiatief voorzichtig ontdekt als iets in eerste instantie eng is.

Observeer en schat in of je pup ergens aan toe is. Vaak willen we als mensen te snel. En vergeten dat de pup al die nieuwe dingen moet verwerken. Daar tijd voor moet krijgen.

Nieuwe dingen aan gaan winkels, park, lift noem maar op deden we hier altijd op interval.  En de rest van de dag en de volgende deden we alleen saaie dingen, bleven we kortbij en geen nieuwe dingen. Kauwmatetiaal helpt ontspannen (ook na iets spannends of nieuws gedaan te hebben en erna lekker in slaap te vallen).

Kalmerende signalen leren kenne.n (boekje van Turid Rugaas of via youtube zoeken op videos over kalmerende signalen/calming signs) kunnen helpen je pup beter/eerder in te schatten.

Geef je pup tijd en ruimte.

En maak humier en daar gebruik van die nieuwsgierigheid die er vrijwel altijd ook wel in zit en maak gebruik van die neus.. Geef zowel je pup als jezelf tijd. Je kunt niet vanaf het eerste moment precies doorzien hoe of wat. Gaanderweg leer je je pup beter kennen en het tempo van de pup ga je dan ook beter aanvoelen. 

Bij onze pup heeft het ook een paar weken geduurd voor dat ze fatsoenlijk mee naar buiten durfde voor een wandeling. Eerst durfde ze het huis niet uit en daarna de voortuin niet. En dan later de straat niet. Ze vond het allemaal heel eng, de drukte van de stad was ze niet gewend op de boerderij.

De puppycursus hier startte wat later, met11 weken geloof ik. Toen was nog toppunt corona. Dus het was maar met 1 ander hondje. Ze vond het ook heeeel spannend. Maar daarna was het minder spannend en daarna vond ze het fantastisch. Ik denk dat je jouw hondje van 9,5 week wat overvraagt. Laat haar eerst maar even rustig wennen aan de situatie in en om huis.

Ik zou eigenlijk juist wel met een puppy cursus starten nu. Juist omdat je hondje de eerste weken zo weinig gezien heeft en veel socialisatie gemist heeft. Je zit nu in een leeftijd waar ze nog vrij onbevangen zijn, rond 12 weken kom je juist in een angstfase. Maar dan moet je wel een trainer hebben die snapt en ziet wat jullie nodig hebben. Puppy cursus kan een hele fijne plek zijn om gecontroleerd te socialiseren, als de begeleiding klopt. Dus als het voor jullie werkt om alleen aan de kant te zitten en te belonen voor het voorzichtig kijken naar de andere honden en mensen vanuit een veilig plekje dicht bij jou is het al een positieve ervaring en een eerste stap. Hier start de puppy cursus heel voorzichtig. Een keer over een gekke ondergrond lopen, aandacht van je pup vangen, ontdekken of je pup meer voer of meer spel gericht is qua beloning. Je moet niet op een cursus zitten waar ze direct starten met zitten en blijven aanleren. Dat is inderdaad meer iets voor na 12 weken en echt een stap te ver. 

Ik zou even overleggen met de trainer of je over een of twee weken weer mag komen. Desnoods ga je er alleen he een zonder hond, kan je toch volgen wat er gezegd wordt en gedaan wordt. Een goede trainer heeft gezien dat het te veel was voor pup en zal dat begrijpen. En loop je dan achter op de rest? Geen probleem van maken, alles komt goed. Wat je zegt lekker naar het bankje dragen en daar rustig gaan zitten. Echt ze hoeven niet de hele grote wereld te ontdekken in die eerste zestien weken. Nu rustig aan dat ontdekken wat je hond aan kan, niet meer maar ook niet minder. Niet binnen blijven zitten, maar lekker naar buiten gaan en rondkijken en snuffelen en langzaam maar zeker wat verder gaan. Is je hond doodmoe als hij thuiskomt en slaapt hij de rest van de dag?Te veel indrukken gehad, morgen weer wat minder.

Mijn eerste hond had de eerste 8 weken in een buitenkennel doorgebracht, geen enkel probleem, inprenting op mensen was super gedaan, veel mensen gezien, en toen bij ons een nieuw huis met nieuwe indrukken, zo,n heerlijk gehoorzame hond geworden. 

Wat je omschrijft over het nest klinkt  echt heel goed, maar nu moet hij op eigen pootjes staan en dat heeft even tijd nodig. Je kan ook altijd de Fokker bellen voor advies, die kent het ras en weet hoe dat bij jouw ras precies in zijn werk gaat.

Wij zijn met 10 weken gestart met de puppycursus, de eerste twee lessen waren privé. Daarna na de vaccinatie met de groep. Mila is ook angstig geweest en bij de eerste twee lessen met de groep was ze afwachtend en stond ze tussen mijn benen. Nu banjert ze er gewoon doorheen en speelt met alle pups.

Wij hebben de eerste weken rustig aan gedaan met nieuwe indrukken en steeds meer opgebouwd. We wonen in een drukke wijk en ze wilde in het begin alleen plassen en poepen en weer snel naar binnen en nu is ze 17 weken en het gaat echt fantastisch. Ze is nog wel erg aanhankelijk, maar begint steeds nieuwsgieriger te worden naar alles. Dus heb geduld en zorg dat je er voor je pup bent dan wordt ze vanzelf wel zekerder.

Bedankt nog voor jullie reacties. De tips kan ik zeker wat mee.

we zijn vandaag naar locatie puppycursus geweest, verderop geparkeerd en daar rond gewandeld. Dit ging zonder problemen, dus dat is goed. Komende week nog maar eens doen en gaat dit goed dan over een kleine twee weken opnieuw starten. Heb ik het idee dat ze er niet aan toe is dan doen we het niet, blijkt het daar niet goed te gaan dan gaan we ook echt niet proberen te pushen. Het zelf gaan voor de tips is dan wel een goede…

Wel mooi om te zien hoe ze de laatste dagen aan het veranderen is. Nieuwe mensen begroet ze zonder eerst de angst, andere honden (vooral stabij) worden steeds leuker. En ook het lopen wil ze ineens stuk beter. De wereld voor en om huis is veel interessanter geworden. Tijd, tijd, tijd… ze moet lekker alles gaan ontdekken en ik besef nu wel dat de eerste cursus echt te vroeg is geweest.

Zie je....komt goed, klinkt goed.

Als je pup bij een goede fokker vandaan komt, die, zoals het hoort, al bezig is met socialiseren, is dat geen enkel probleem.

Een pup hoort blij de wereld te ontdekken en als je thuis genoeg rust geeft, net zoals ze vanuit het nest gewend zijn, daar nemen ze zelf voldoende rust, kan je gewoon op les, en lekker gaan ontdekken en onderzoeken met de pup.

Deze leeftijd en angst, dan zit er vanuit de fok iets niet goed.

Waren de ouderdieren getest?

Waren er meer rassen aanwezig?

Helaas heeft de fokker te weinig met de socialisatie gedaan, zodat je pup in een keer te veel informatie kreeg.

Geef je pup de tijd, komt echt wel goed.

Belangrijk is om naar je pup te kijken, waar is je pup aan toe, wat kan hij wel en nog even niet aan.

Doe niet elke dag nieuwe dingen, maar 2 hooguit 3 x per week. Heb je iets nieuws gedaan, doe dan de dag erna rustig aan, alleen het vertrouwde rondje, vooral in het tempo van je pup. Ga ergens tijdens het wandelen zitten en laat je pup alles in zit opnemen.

Je hond blijft zijn leven lang leren, wat vandaar niet lukt, doe je morgen of de dag daarna.

De ouderhonden aanwezig, tevens de grootouders. Fokker is geen stamboomfokker, wel liefhebber van het ras. Door de oudere honden ook allen enthousiast onthaal. Hebben geen andere rassen. 

Vandaag met 10 wk voor het eerst naar de dierenarts trouwens, moest haar even de drempel over tillen, maar verder deed ze het zo goed. 3 andere honden daar, de grootste wel wat spannend maar wel heel nieuwsgierig. Wou er wel graag naartoe. Wou zelf meelopen kamer dierenarts in en ook op de tafel was het even spannend maar stond vervolgens vol kwispelend op de tafel. Alleen prikje was even minder leuk. Op de weg terug ook zelf meegelopen en wou zeker nog even kijken bij andere honden.

gisteren ook visite gehad, was niet eens eerst aarzelen maar het was direct leuk, een aai halen. Even met de bal spelen met een van hen. Dus eigenlijk gaat het nu wel heel goed. Ik ben blij dat ze nu steeds meer gewend lijkt te raken en zo enthousiast is. Merk dat ze zelf nu echt de hele wereld wil ontdekken, nu ook in de voortuin en buitenshuis. Dus dat is heel fijn!

Sanne, van hieruit zeggen dat de Fokker het niet goed deed is onzin. Wat jij omschrijft klinkt goed. Vrije dieren, geen angst.

Iedere pup die net uit het nest is heeft tijd nodig,om zich aan te passen, ik heb jaren lang puppie les gegeven. De eerste les als een pup in een groepje kwam voor het eerst, zette ik de mensen langs de kant om te kijken ondertussen en hield ik de pup in de gaten, wat kon hij of zij aan en wat niet.  Ik vertelde dan ook aan de baasjes wat ik zag en waarom  het hondje dit of dat wel of niet deed.

Het vrije speel kwartiertje, was meestal te veel, dus daar deden ze niet aan mee. Moet ik wel zeggen dat wij niet perse op die datum begonnen, maar dat er altijd plek was en is voor een pupje er bij juist omdat de puppy les zo belangrijk is. Maar te veel,is gewoon nooit goed.

De eerste lessen zaten de pupjes vaak tussen de voeten van de bazen, alles was nieuw, alles was toch best eng.  En ook bij pupjes telt, dat ze voor eigen behoudmkiezen.

Na een week of soms na twee of zelfs drie weken zag je de pups anders worden, vrijer, en gingen ze mee doen met de andere pups en spelen. Doodnormaal gedrag dus voor je pup,. Wat jij omschreven hebt,

Daarom zei ik ook, ga wel, maar blijf even op afstand.

Zoals je het nu beschrijft, hoe het verder gaat, top.  je pup vergeet het nest, gaat zich focussen op de wereld er buiten. Aan jou om dit voorzichtig te begeleiden, door niet te veel, ook niet te weinig aan te bieden.

Heel veel plezier met je pup en weet dat je hem ook wel achter het behang zal willen plakken, hoort er allemaal bij.

Dat is jammer geen stambomen. Zijn de ouderdieren wel getest?

Het komt ook wel goed hoor, beter geen ervaring dan een slechte ervaring.

Als de fokker al actief gaat socialiseren, scheelt dat gewoon een hoop, een gemiste kans ook.

Fokkers die met het hele nest aan een riempje gaan wandelen, met de auto weg, naar bvb een kinderboerderij ed. Vanuit de veiligheid van het nest met de moeder is dat een mooie basis die je de pups mee geeft.

Wij deden dat wel met de pups

Zei ik dat de fokker het niet goed deed? 

Nou dan zeg ik wel dat de fokker het niet helemaal goed deed. Als je buitenaf woont zijn cd’s natuurlijk niet voldoende. Dan moet het tuig gewoon in de auto en een stuk weg. Mijn aap komt ook van buitenaf en daar heeft de fokker echt wel moeite voor gedaan. Tuurlijk ben je begrensd in vergelijking met de stad maar helemaal niets is echt niets.

En zo kwam hij van de prachtige weilanden in het rustigste gebied ooit bij mij in de binnenstad met alle drukte van dien. Vond hij helemaal dikke prima. Met 8 weken zijn we ook naar puppycursus gegaan want waarom niet? Bedoel 6 tot 8 pups en hun baasjes wat is daar nou precies heftig aan? Dat is het meest stabiele moment iedere week voor hem hier denk ik  Rustiger dan dat wordt het niet. Allemaal in een gecontroleerde omgeving ook nog. Alle clubs die ik heb gezien zijn grasveldjes met een clubhuisje ergens op het terrein. 

Het is nu natuurlijk vervelend dat dit zo is en de pup snel overweldigd is maar zou er niet teveel rekening mee houden. In zoverre, wat je doet is niet eng dus ik zou er niets speciaals van maken. Als ze voelen dat jij er “moeilijk” om gaat doen is dat alleen maar bevestiging dat het speciaal is. Alle dingen die je echt straks in het dagelijks leven gaat doen constant herhalen. En uiteraard tussendoor veel rust dan komt het hopelijk wel goed. 

 
Helaas heeft de fokker te weinig met de socialisatie gedaan, zodat je pup in een keer te veel informatie kreeg.
 
 "

Suzanne en Luca

Dit vond ik wat kort door de bocht en kan heel vervelend overkomen bij t s. 

Het is een gegeven dat het heel erg kan helpen als de fokker al begint met socialiceren, ook buitenshuis.

Zo geef je ze met een mooie bagage mee aan de nieuwe eigenaar, zodat die een vrije pup ipv een angstige pup meekrijgt.

Ik zeg niet dat de fokker iets fout doet, hij schiet wel te kort.

Dat is niet kort door de bocht hoor.

Je zou als fokker alles moeten doen om te zorgen dat de pup gezond en vrij verhuist en vol vertrouwen zit