Castratie/steralisatie

Ik Weet dat vroeger wel Alle honden gecastreerd/gesteriliseerd werden. Tegenwoordig raden ze t juist af. Wanneer gaan jullie toch een hond castreren/stereliseren? En hoe is dat verlopen? 

Mijn huidige teef heb ik laten steriliseren van zodra ik er zeker van was er niet mee te fokken. Wel de voordelen van onvruchtbaar te zijn, niet de nadelen van rommelen in hormoonhuishouding.

Teven in de toekomst zullen idem gedaan worden. Reuen laat ik intact, tenzij het echt niet anders zou kunnen.

Mijn honden zijn niet gecastreerd of gesteriliseerd )) Maar als je toch beslist om dat te doen laat dan je pup uitgooien tot een volwassene hond. Ben toch benieuwd wat is dan reden dat je denkt aan castratie / sterilisatie?

M.i is het het beste om de hond tot minstens 2 jaar intact te laten. Op deze manier kunnen ze zowel lichamelijk en mentaal volledig uitgroeien en volwassen worden. 

Mijn jongste hond is nu 2, en intact. Voorlopig blijft dit zo, maar het kan ook zo zijn dat haar alsnog over een paar jaar laat castreren. Ligt eraan of ik er mee ga fokken of niet. 

Mijn oudste teef is nu 8 en is gecastreerd toen ze 1 jaar was. Ik merk bij haar dat ze echt een beetje bij die 'levensfase' is blijven hangen. Ze is nooit echt helemaal stabiel geworden en is héél lang 'pup' gebleven, als in jong kinderlijk gedrag. Ik zou hier dus nooit weer voor gaan op zo'n jonge leeftijd. 

Persoonlijk ben ik van mening dat je een teef beter kunt laten castreren als je er niet mee wil fokken, en dat je een reu het beste intact kan laten tenzij een medisch probleem.

Even voor de duidelijkheid. Ik ben niet van plan om te castreren. Zou ook niet kunnen anders heb ik geen schnauzer meer maar een poedel omdat door geen hormonen zijn haren zouden gaan krullen. Maar Weet dat vroeger (8,10 jaar terug en meer) ze echt gelijk bij teefjes dan na eerste loopsheid t deden (Doen ze nog steeds wat logisch is)en dan bij reutjes iets later (zelfs als ze geen slecht gedrag vertoonde) 

Ik was benieuwd wat jullie hebben gedaan en wanneer pas. Dus gelijk al bij pup of nou ja jongvolwassen of pas echt bij gedrag veranderingen zoals erg dominant doen.

Waar baseer je op dat dit tegenwoordig wordt afgeraden? Er zijn goede redenen om het wel te laten doen maar ook goede argumentatie om het niet te doen. Persoonlijk denk ik dat je naar jou hond moet kijken, naar de gezondheid, je eventuele fokplannen en dat je hond in ieder geval een jaar oud moet zijn. Liefst helemaal lichamelijk en mentaal volwassen. Er zijn best wat topics over te vinden hier op hp.

Wij hebben Saar aan de vroege kant laten steriliseren, ze was iets ouder dan een jaar en 1 x loops geweest. De loopsheid ging prima maar ze was enorm schijnzwanger. Veel afgevallen, futloos en echt niet zichzelf. Geen fokplannen hier dus daarom laten steriliseren. 3 maanden na de loopsheid is dan het moment voor sterilisatie Ivm stabiel zijn van de hormonen (en ik dacht ook weer normale doorbloeding van de voortplantingsorganen) 

Bij haar laparoscopisch gegaan en daar heel tevreden over. Geen last van vachtverandering, gewichtstoename (behalve dat ze nog normaal uit moest zwaren, daarna stabiel op gewicht) of grote karakterverandering. Dit kan allemaal wel. 

In een gezond lichaam hoef je niet te snijden . Dat is mijn mening 

Ik heb teven gehad die nooit geholpen zijn , reuen idem 

Ik heb ze ook gehad die op Wat oudere leeftijd klachten kregen en er dus,ingegrepen moest worden 

Thara,mijn huidige hondje is op 3,5 jarige,leeftijd geholpen omdat ze wel steeds,meer klachten kreeg 

Bij teefjes ben ik er wel voor om ze te laten helpen, gezien de voordelen wat betreft de kans op melkkliertumoren en baarmoederontsteking. Ons laatste teefje is gecastreerd (alles verwijderd, incl, baarmoeder en eierstokken) op de leeftijd van 10 maanden. Zij had een gespleten loopsheid en dit werd aangeraden het z.s.m. te laten doen. Onze eerste 2 teven waren herplaatsers en al gecastreerd.

Onze vorige reu is gecastreerd op 4,5 jaar i.v.m. intolerantie naar soortgenoten, incl. onze eigen teef bij tijd en wijle. Eerst een implantaat gehad, geen wereld van verschil, doch iets milder in zijn gedrag. Onze huidige reu, bijna 2 jaar, is niet intolerant, vrolijk hondje, ja zijn eeuwige gelik en gekwijl bij elke grasspriet, snuffelen tot in den treure, maar dat zie ik niet als probleemgedrag. Dus die laten we niet castreren.

Maar als ik beslis tot... dan eerst de hond laten volgroeien indien mogelijk, dus als er geen medisch advies is om het eerder te laten doen.

Ik bazeer me op mijn omgeving pups eigenaars en wat oudere honden en verschillende dierenartsen. Zoals thara hierboven zegt zegt precies ons trimmer van als ie gezond is dan wrm erin snijden? Hier bij ons word t afgeraden zolang er geen Hele erge geslachtsdelen infecties zijn of ontstekingen of ziektes zeggen ze dan niet Doen :) 

Vandaar dat ik ook nr jullie meningen en ervaringen benieuwd was

Pfff vind dat een moeilijke. Ik denk als je een roedel hebt en geen fok ambities? Dat het dan gepast is. Sommige reuen en teven zijn ook ronduit chaggo en zelfs gevaarlijk, dan is het ook gepast. Het veroorzaakt toch wel een beetje hormoon huishouding. Medische is altijd een vraag en dat gaat voor mij? Altijd in overleg met een arts en het liefst meerdere.

Ik heb die ervaring helemaal niet met Wopper. Zij is dus op 10 maanden geholpen om medische redenen.

Vond haar de meest wijze, stabiele, makkelijke hond van alle bullen die wij hebben gehad. Juist veel eerder volwassen dan de andere. Een oude ziel zou je bijna zeggen. Maar of dat nu allemaal met castreren/steriliseren te maken heeft of dat dit gewoon het karaktertje van de hond was? Denk eerder het laatste    

Ja, je weet nooit zeker of het door castratie komt. Want je kan niet vergelijken.

Hier, Diki is geholpen toen ze onder narcose moest voor het trekken van de melk elementen die bleven staan. 1 x narcose. Rond 9 maanden . Zeer volwassen hondje en stabiel en netjes uitgegroeid. Mooie vacht niet incontinent.

Fijn dat jij een andere ervaring hebt, hier helaas niet. En ik ken meer teven die op jonge leeftijd zijn gecastreerd en nooit 'echt' helemaal stabiel  / volwassen zijn geworden of waarbij het veel langer duurde. Reuen ook trouwens. 

Ik heb alleen maar reuen gehad. Deze zijn allemaal intact gebleven.

Mijn vorige hond was een wat onzekere reu en had naar mijns inzicht zijn testosteron wel nodig om niet te onzeker te worden en had verder geen problemen dus niet gecastreerd.

Mijn huidige reu is sowieso nog geen 2 jaar oud maar is verder een leuke, sociale hond zonder medische indicatie waarom castratie zou moeten dus blijft in principe ook intact. 

Als ik een teef zou hebben zou ik denk ik kiezen voor sterilisatie vanwege het risico op melkkliertumoren en baarmoederontsteking. Maar ook hier zijn natuurlijk voors en tegens in die ieder voor zichzelf moet afwegen.

Daarom zei ik ook, dat het waarschijnlijk meer met het karaktertje van de hond te maken heeft en los staat van de sterilisatie/castratie . Het heeft bij haar in ieder geval geen negatieve invloed gehad. 

Je kunt daar weinig algemeens over zeggen. Heel toevallig wordt Lucie morgen gesterilliseerd. Reden, ze heeft onregelmatige loopsheden, gespleten loopsheden, lange schijnzwangerschappen. Ze is 3.

Mijn reuen zijn al jong gecastreerd en daar heb ik tot op de dag van vandaag geen nadeel van ondervonden.

Teven worden bij mij altijd gesteriliseerd voor de “baarmoederontstekingpiek”. Dus voor hun 6de levensjaar. Mijn leonberger was ruim 3,5 en blij dat ik het heb laten doen. Cyste op de eierstok en deze was ook flink vergroot. Baarmoeder was ook niet meer helemaal netjes. Reuen blijven intact tenzij medisch noodzakelijk. 

Berp zal worden ingezet voor het voortzetten van de lijn dus zij zal voorlopig nog intact blijven. 

ik vind het heel verstandig als mensen die niet willen fokken/te weinig kennis hebben om dit juist te doen hun teven laten steriliseren. Daarbij kost een baarmoederontsteking in de dienst of als spoedgeval velen malen meer dan een normale sterilisatie. Ik spaar dat geld dan liever uit. Ook zijn wij onnodig een keer een teef verloren aan een baarmoederontsteking.

Ben ik het niet mee eens. Zowel kwa uiterlijk niet als mentaal niet. 1 van Willow's 4 zussen is met 11 maanden gecastreerd, zij heeft wel degelijk een andere bouw, gebrek aan bespiering, dan de andere 4, en dat terwijl ze niet minder beweging krijgt. Ook merk je bij de broers en zussen van Kahlúa verschil in gedrag tussen de nogsteeds intacte teven en de gecastreerde teven. Ook staat er op diverse sites dat er onderzoek naar gedaan is wat de impact heeft bij castratie op jonge leeftijd bij zowel reuen als teven, en dat het mentaal achter blijven als in volwassen worden daar onder valt. 

Wil niet zeggen dat dat bij elke teef zo is, bij die van jou niet, bij die van mij wel. En niets tegen castratie nogmaals, want ook mijn mening is dat je een teef beter kunt laten castreren, maar wél nadat het geheel volwassen is. 

In het buitenland is er een programma aan de gang, vanwege de zwerfdieren. Hier is het een keuze. Wil je niet fokken of wel? Geeft het problemen? Dan is de keuze makkelijk gemaakt.  Ik heb vier jaar gewacht met mijn kat en een herrie iedere keer weer. Maar zag mijzelf toch niet als de geschikte moederkloek om te kijken waar de kittens waren gebleven. En ik ben type...... 10 jaar later? Nog ff checken. Je bent hier dus ongeschikt voor of geschikt.

Kees veel beterschap alvast! En veel succes! 

ik had een teefje en gelijk na de eerste loopsheid gesteriliseerd, omdat er altijd honden kunnen zijn die niet gecastreerd zijn en als ze dan loops zou zijn en er een op der af kwam kon t met een nestje wel aflopen. Te grote risico! Ik vind ook dat als je niet fokt Beter kan stereliseren voor de veiligheid. 

Castreren denk ik dat zolang er Niks geks/mis is met zijn Gezondheid dan kan hij zo blijven. Wat betreft t rijden heb ik een tip gehad van mijn trimmer dat ik gwn m moet vast pakken serieus en een tikje geven op zijn snuit!(als hij niet op Nee reageert) Voor de rest denk ik niet dat hij agressief word Want hij is t zeker niet. Echt andere erge gedrags veranderingen Weet ik zo niet.

maargoed hopelijk gaat het niet nodig zijn ! 

Dank je!

Tikjes op zijn snuit vanwege hormonaal gedrag? Dan kun je beter castreren. Of misschien je vinger vasttapen. Raar advies van je trimster.

" Dank je!
 
Tikjes op zijn snuit vanwege hormonaal gedrag? Dan kun je beter castreren. Of misschien je vinger vasttapen. Raar advies van je trimster. "

Kees

ik duim voor je geef morgen een update! Coco vond t allemaal prima

Dat vond ik ook? Maargoed die fokt okk met stamboom en heeft niet gecastreerde reutjes dus Weet t wel. Maarrrr ze rijden zeker niet dus t Werkt wel

Mijn golden teefje is met bijna 1 jaar onlangs met spoed gecastreerd (alles eruit). Met 10 maanden voor t eerst loops geworden. Het verloop van de loopsheid heeft zich niet tot een goed eind gebracht, ze had een inwendige baarmoederontsteking. Herstel viel daarop ook nog eens tegen (wond lekkage door reactie op inwendige hechtingen), dus antibiotica, niet willen eten etc. Gelukkig gaat nu (bijna maand later) de betere kant op. 

De castratie was niet mijn keuze. Maar het moest nu op zo'n jonge leeftijd. Ik was wel van plan om met twee jaar te steriliseren (dmv kijkoperatie). Meer omdat ik een intacte golden (op advies van uroloog ivm incontinentie als puppy) van 5 jaar ben verloren aan chronische nierfalen. En ik het risico van (weer) jonge dood zo veel mogelijk wil voorkomen. 

Mijn andere golden van nu bijna 5 maanden probeer ik tot 2 jaar intact e houden. Missch verander ik nog van gedachten hoor. Even afhankelijk hoe het met haar ontwikkeling, gedrag maar vooral medische gezondheid zal gaan.

Persoonlijk heb ik totaal geen moeite met de loopsheid van mijn teefjes (gehad). Ik bekijk het per hond. Maar diep in mijn hart wil ik ze eea van risico's proberen te besparen.  Als dat nodig blijkt te zijn.

Ik had het over het karakter van mijn eigen hond, dat zij gewoon van zichzelf al een heel stabiel karakter had, los van de castratie. Had het niet over jouw honden of broertjes/zusjes daarvan dat zij minder stabiel of langer puber zijn gebleven door hun karakter en niet door sterilisstie/castratie. Had het puur en enkel over mijn eigen hond.

Ik ben normaal gesproken ook niet voor castreren/steriliseren voor 1.5/2 jaar, medisch gezien had ik geen keuze.

Oh niet dat zou mijn nacht merrie zijn! Ik snap je verlies moest voor kerst afscheid nemen van men 8 jarige maatje (was net net 8) Is verschrikkelijk! Ook als je beseft hoe snel t kan gaan van goed nr super slecht tot t inslapen toe(was nog nie eens 2weken) pfff! Ik hoop dat dit idd Beter verloopt! Zelf heb ik nooit een vervelende problemen bij (operaties)steralisatie. Ik wou haar alles besparen maar ook om te voorkomen dat ze per ongeluk zwanger zou zijn….

Hopelijk dit keer meer geluk ja!

Ik heb een klein tijdje geleden mijn Aila ( 7 jaar ) laten sterelliseren. 

Ze was elk half jaar loops, 2 maanden er voor erg fel en vervelend, daarna loops. Daarna 2 maanden zo sloom dat ik haar niet eens meer meenam met grote rondes. 
Dus had maar 4 maanden per jaar mijn ‘ gewone ‘ Aila. 

Vond het heel spannend en een lastige keuze om te maken. Maar wel blij mee nu, ben benieuwd wat het met haar vacht gaat doen.

Dinja (5,5 jaar) is maar 1x in de 10 a 12 maand loops en merk niet zoveel aan haar gedrag. Dus die zal ik niet laten sterelliseren wanneer ze haar laatste nestje heeft gehad. 

evi is pas 1x loops geweest dus daar kan ik nog niet zoveel van zeggen 

Ah oke, ik reageerde op dit stuk tekst van jou: dat het waarschijnlijk meer met het karaktertje van de hond te maken heeft en los staat van de sterilisatie/castratie

En vond dit algemeen overkomen ipv puur en alleen je eigen honden. Maargoed, miscommunicatie misschien. 

Zou kunnen maar als ik terug denk nr hoe men teefje was! Oh Jezus! Tijdens puber ramp srs een terror pup die alles at en alles kapot maakte jeetje! Gesteriliseerd denk je ja nu is t minder…. Nee was meer erger t was alleen rennen, gevaarlijke dingen eten en ga zo maar door! Ze was pas weer rustiger toen ze 5 jaar was toen was ze ineens echt rustig maar opeens heel oud? Ze wou nie meer zo wandelen was echt lui…. Ik denk niet dat t haar karakter was (je Weet t nooit eigenlijk) Maarja nu ik zo terug denk lach ik er toch om! 

Murph na 1x loopsheid op 1 jaar 3 maanden laten steriliseren.

Onze redenen waren de melkkliertumoren, ik begreep dat daarvan de kans omhoog gaat na de 2de loopsheid al. Daarnaast hebben we hier veel loslopers, en we hebben geen hek om ons terrein dus Murph kan ook gewoon lekker gaan buurten bij leuke mannetjes. Haar eerste loopsheid was 3 weken een hoopje ellende op de bank, dus dat was sowieso geen succes…

Als bijkomend voordeel bleek achteraf dat ze hierdoor normaal ging eten. Ze was een vreselijk slechte eter, na sterilisatie eet ze opeens haar bak netjes leeg 

Qua karakter en gedrag zie ik geen verschil trouwens