Schuldgevoel na overlijden hondje

Afgelopen maandag is ons lieve hondje (dwergkeesje) overleden door een ongeval. Ik had hem op dat moment los lopen, dat ging eigenlijk altijd goed, hij liep niet graag aan de lijn. Bij een oversteekplaats, (gewoon in een woonwijk) waar struikjes staan rende hij vlak voor mij de weg over, hij zag door de struiken niet dat er een auto aan kwam rijden en de auto zag om dezelfde reden niet dat er een hondje liep. Ik begon direct te roepen richting de bestuurder maar daardoor stopte ook mijn hond met lopen en opdat moment raakte de auto mijn hond. Hij stopte niet direct waardoor hij vervolgens over ons hondje heen reed. Mijn hond was niet op slag dood maar had enorm veel pijn en raakte binnen een minuut of minder in een shock. Vervolgens heeft hij bij de dierenarts een spuitje gekregen, hij was niet meer te redden. Onze lieve hondje was pas 8 jaar. Ik mis hem zo enorm en voel mij schuldig omdat ik hem los heb laten lopen, ook al ging dat altijd goed. Omdat ik niet heb gezegd dat hij bij de oversteek moest gaan zitten, wat ik normaal altijd zeg, ik weet niet waarom dat dit keer anders was. Ik voel mij zo enorm rot, het was zo verdrietig, hij had zoveel pijn. Ik weet niet hoe ik met dit gevoel om moet gaan, hoe dit een plekje te geven. Hij was ons eerste kindje, zo zien we dat echt. Komende zaterdag gaan we met het gezin afscheid nemen en wordt hij apart gecremeerd. Mijn kindjes hebben er ook zoveel verdriet van. 

Jeetje. Wat verschrikkelijk voor jullie. Heel erg veel sterkte gewenst! 

Hier lopen ook geregeld honden los door de wijk, ik krijg er altijd de kriebels van. Ook al luisteren nog zo goed, er kan áltijd wat gebeuren en een ongeluk zit in een klein hoekje. 

Wat afschuwelijk! Heel veel sterkte om dit te verwerken. 

Vreselijk dat ze niet op slag dood was en dat je haar nog naar de dierenarts hebt moeten brengen voor een spuitje etc. Nachtmerrie. 

En ik snap het schuldgevoel, hopelijk kun je het uiteindelijk een plekje geven. 

Het heet niet voor niets een ongeluk. Niemand had dit zo gewild, een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Heel veel sterkte, vreselijk... 

Wat ontzettend verdrietig, zo jong nog.....een ongeluk niemand heeft dat overzien...hoop dat je het een plekje kan geven, heel veel sterkte.

Ach wat erg, heel veel sterkte. 

Oh wat erg voor je.

Hoop dat je het een plekje kunt geven. 

Stukje wat als herken ik, maar niet bij mij omdat er een ongeluk gebeurde, ik heb bij een hond echt lopen malen of ik bepaalde symptomen niet eerder had moeten zien en of er dan nog met medicatie iets had kunnen gebeuren, in sommige gevallen blijft een twijfel of een verwijt naar jezelf toe, maar eigenlijk is dat een onterechte vraag waar je jezelf alleen meer pijn mee doet.

En dit was ook een ongeluk. Onze andere hond bleef ook altijd staan en stak geen weg over. En op een bepaalde dag ineens wel. Park uit terwijl ik haar wilde aanlijnen maar mijn partner zei dat het niet nodig was omdat ze toch altijd stopte, en hoppa zo liep ze de drukke weg over omdat ze naar strand wilde. 

Ik hoop dat je het een plekje kunt gaan geven, veel sterkte met het verlies van je maatje.

Gelukkig kon een brommer haar ontwijken, stopten automobilisten en aan de overkant liep iemand die haar vast durfde te pakken. Maar ook dat had heel verkeerd toen kunnen aflopen. 

Jee Samantha wat vreselijk ,

Heel veel sterkte voor jullie .