Onzekere aussie (met vluchten tot gevolg)

Hi allen, 

Ik ben redelijk nieuw in het forumlezen-/ en schrijven, maar na wat gelezen te hebben hier zie ik zulke hulpvolle tips en mensen dat ik me er ook even aan waag. Ik zit namelijk ergens mee! 

Wij hebben een Australische Herder reu van nu bijna 3 jaar. We wonen in West-Brabant. Een schat van een hond, maar hij is behoorlijk onzeker helaas.. Voorheen hadden we er niet persé last van. Je merkte het wel in zijn doen en laten, en sommige (grotere) honden vond hij maar niks, maar dat is natuurlijk niet erg. Ik mag per slot van rekening ook niet ieder mens ;). 

Nu is hij al sinds z'n eerste jaar onwijs bang voor vuurwerk. Zal deels aan z'n genen liggen, maar ook is hij een paar keer heel flink geschrokken van een knal dichtbij. Nu afgelopen jaar (2020) begon het knallen hier al in oktober vanwege het verbod, en ik denk dat dit een beetje funest is geweest voor z'n zelfvertrouwen die hij nog had. We waren begin september gestart met de vuurwerktraining (geluidsfragmenten langzaam opbouwen), maar als het al zo vroeg begint is dat natuurlijk veel te laat. Dagelijks werd er toen wel iets afgestoken, dus het was 3 maanden lang op z'n hoede zijn. Kan me voorstellen dat dat behoorlijk wat met 'm doet als hij al bang is ervoor. Ook heeft hij een paar keer geprobeerd te vluchten toen hij los liep, waar ik persoonlijk behoorlijk van geschrokken ben. Geen een x is hij écht weg gerend, want met lokken & soms heel streng zijn (liever niet in die situatie alleen zo kwam hij terug bij me) kreeg ik 'm weer bij me om hem aan te lijnen. Vervolgens was het dan natuurlijk voor z'n leven trekken aan de lijn tot hij 'uit de situatie' was.. We hebben 'm bijna heel december niet meer los kunnen laten op zijn favoriete losloopplek (waar hij dus ook een aantal keer flink is geschrokken). 

Nu lijkt het erop dat, ondanks dat hij geen een keer echt is weggevlucht, dat vluchtgedrag toch op zo'n manier fijn voor 'm was dat het er nog steeds in zit. Sinds oud en nieuw krijgt hij weer vertrouwen terug in het 'buitenleven' maar zodra hij op die bepaalde losloopplek komt & er zijn onverwachte geluiden/situaties, merk ik dat hij direct mega onzeker wordt & eigenlijk de benen wilt nemen. We hebben 'm nog niet losgelaten sinds oud en nieuw daar om deze reden ook, maar ik wil natuurlijk wel weer dat hij lekker los kan lopen, met de bal kan spelen & genieten van de plek waar we dagelijks heen gingen. Er zit al verbetering in hoor, want vlak na oud en nieuw als we erheen gingen was hij constant op z'n hoede & dat is nu wel weg. Alleen vandaag waren er dus weer onverwachtse geluiden (ijzer op een bouwplaats ergens dat tegen elkaar kletste), een blaffend hondje in de verte en dat soort dingen. We waren met de bal aan het apporteren (wat hij ge-wel-dig vind) maar ik zag meteen aan z'n houding dat hij weer onzeker werd toen er wat geluiden waren. We hadden 'm expres aan de lange lijn gehouden en gingen er rustig op staan toen we dat merkten. En jahoor, vlak hierna begon hij dus te trekken aan de lijn. We hebben de ronde afgemaakt op die losloopplek (bewust niet weggegaan om z'n vluchtgedrag niet te belonen & het geluid niet dusdanig veel/erg was dus ook niet overweldigend) en hij stopte uiteindelijk wel met trekken maar bleef onwijs op z'n hoede. Een extra hard geluid had 'm direct weer in de startblokken gezet zegmaar. 

Nu excuses voor het lange verhaal maar voor degenen die dan wellicht tips hebben weten dan hoe het precies zit. Waar ik precies benieuwd naar ben: Hoe kan ik het beste met hem aan de slag gaan om het vertrouwen in die plek terug te winnen? Dat is m'n eerste doel, weer los kunnen lopen zonder dat ik elke keer aan het eind van zo'n ronde de gedachte heb "fjieuw, er is niks gebeurd". En dat hij gewoon weer lekker zorgeloos rondrent daar. Ik zit er ook aan te denken om een gedragstherapeut in te schakelen die ons erbij kan helpen (vooral bij z'n angst voor vuurwerk/geluiden ook), maar nu met corona las ik al dat veel niet op locatie werken.. Alvast heel erg bedankt!! 

Heb je de relaxopet al eens geprobeerd? Er staat er hier 1 te koop als ie nog beschikbaar is.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/228247/relax-o-dog.php

Is er verder niemand die tips heeft? Onze Aus koppelt nog steeds z'n vuurwerkangst aan z'n losloopplek (nu wel een gedragstherapeut langs geweest maar die heeft het niet veel over dit onderwerp gehad..)

Ik denk dat het ook een lastig probleem is om zo van een afstand tips over te geven. Mijn ervaring met mijn Aussies is dat als ze een negatieve ervaring aan een plek gekoppeld hebben ik die plek het best even kan vermijden. Het zijn olifanten  qua geheugen. En ook dat je vuurwerkangst niet echt weg kunt trainen. Vluchtgedrag is echt flinke vuurwerkangst en dan zou ik echt naar medicatie gaan kijken. Maar een oplossing heb ik niet voor je.

Lastig

ik dacht ook aan nu alvast gaan trainen met de relax o dog, dan kan je er alle tijd voor nemen.

Wat ook bijdraagt aan zelfverzekerdheid is hersenwerk.

https://www.doggo.nl/artikelen/recreatie/hersenwerk-voor-je-hond/

Altijd zelf rustig blijven als je hond schrikt, eventueel even stilstaan en benoemen, zodat hij kan verwerken, soms ook juist ritmisch doorlopen in bepaalde situaties en de hond naast je houden.

Ik zou dan zelf denk ik daar vanaf oktober niet meer gaan lopen, maar een uitlaatgebied zoeken waar geen of weinig kans vuurwerk is (als dat bestaat). En vanaf die tijd ook altijd aan de lijn houden. 

Als je hem niet vertrouwd met loslopen zou je misschien een lange lijn kunnen proberen? Dan heeft hij wel veel vrijheid om zelf te verkennen en kan hij er niet vandoor gaan, maar zal hij uiteindelijk bij je terug moeten komen... 

Misschien is het ook een idee tips te vragen op het aussieforum op Facebook?

Ken je dat?

De relaxodog kan je zeker helpen bij trainen ivm het de hersteltijd verkort...je hond helpt te ontspannen.

Ook fijn om nu al mee te werken voor komende oud en nieuw.

Je zou ook tijdelijk een adaptil halsband om kunnen doen voor extra steun of een middel als telizen of zylkene kunnen gebruiken(zit wel weer behoorlijke lange inwerktijd aan de laatste 2..dacht 6 weken...maar geeft je hond ook steuntje in de rug)

Bij een angstassociatie voor een plek duurt het in mijn ervaring een behoorlijk tijdje voor die weg is...veel goede ervaringen drukken de angst ervaring weg..begint dus bij op die plek lopen als het stil is.

en soms ook wat meer geluid opzoeken als je hond aan de lijn loopt(ik ging bv op zondag naar de bouwplek of in de avond...zodat mijn hond meer positieve ervaringen met de plek kreeg zonder gedoe...en later dus ook meer zelfvertrouwen had met meer geluid...waar hij langs leerde lopen zonder dat er iets met hem gebeurde..en hij beloond werd daarvoor met iets lekkers.

Op een veilige afstand met de hond gaan zitten ..zodat je hond kan zien dat er geen reden is tot vluchten bij geluid helpt ook...eerst grotere afstand..dan kleinere als dat goed gaat.

Vlucht gedrag krijg je er nooit helemaal uit...dat is natuurlijk gedrag aangezet door hormonen.

Ik heb mijn angsthaas destijds geleerd stil te blijven staan bij angst voor geluid of naar mij toe te komen voor steun.

Dat laatste lukt jou dus ook dus dat is al heel goed...en is niet erg als je je toon moet aanpassen tot streng(streng is niet boos)...het gaat om veiligheid..en je hond staat in de startblokken...zodra de hond bij je is beloon je.

Je hond zal steeds beter leren steun te zoeken bij jou...Indien je hond te angstig is om richting jou te komen, leer hem stil te staan en loop naar hem...is ook veilig.

Ik denk dat gt  prima op locatie kan komen ...zeker buiten is geen probleem en volstaat bij jou probleem.

Van wat ik lees ben je prima bezig..zelfvertrouwen bouw je niet in 1 dag....kost maanden en soms jaren.

Je moet slimmer zijn dan je hond angstig is zeg ik altijd.

Dus zet hulpmiddelen in en leer je hond gewenst gedrag bij paniek...daar kan je over een tijd van op aan en kan de schat gewoon weer los.

Ik kon mijn angsthaas nog op een postzegel los laten lopen na een paar jaar ivm hij wist wat te doen(en vooral wat niet) bij paniek.

Deze drukke plek zou eerder een nachtmerrie voor hem zijn geweest..(stond ook nog muzikant onder de tunnel)..en  verkeer direct achter hem

en ook op moment foto geen gewaardeerde plek.

Maar ik oefende dit soort momenten soms  kort op maat van kunnen.

Hij wist zijn opties...braaf blijven staan of naar mij toe komen...wat hij ook deed na een minuut of 2.

Dit was het resultaat van  denk 3 jaar oefenen...Het is de rechter hond..hij had kennelsyndroom dus nog stuk angstiger dan jou hond...en was compleet wereld vreemd toen ik hem kreeg.

Hij haatte vuurwerk en de bouw ook overigens en kon in begin ook rustig 3 mnd niet plassen op plek waar hij geschrokken was.

Schrok eerder van alles..

 en was compleet wereld vreemd