Halfjaar bij ons, met grote stappen

Marley is alweer bijna een halfjaar bij ons en ik vond dat toch wel een mooie gelegenheid voor een post

Toen hij er net was heb ik eerlijk gezegd af en toe met mijn handen in het haar gezeten. Uitlaten was vreselijk. Hij trok zo ontzettend hard en viel flink uit naar elke hond die hij zag. Ik kon hem dan amper houden!
Het luisteren ging ook moeilijk. Niks wat ik vroeg deed hij, omdat hij zoooo bezig was met ritselende blaadjes, vogels etc. Zowel ik als mn vriend zagen vaak op tegen het uitlaten.

We zijn op cursus gegaan en hebben wat privelessen gehad van een gedragstherapeut. Door corona zit ik al bijna een jaar thuis en ik heb dus alle tijd gehad om te trainen met Marley. Vaak als ik dacht dat het beter ging, gingen we toch weer 2 stappen terug.

Nu , een halfjaar later, ben ik zo blij en kan ik me niet voorstellen dat het dezelfde hond is. We kunnen inmiddels de deur uitlopen en uren wandelen zonder getrek aan de riem! Uitvallen komt zelden nog voor en als het voorkomt is het in mindere mate dan toen hij echt in zijn halsband hing.

Als we op een onbekende plek zijn wil hij nog wel wat trekken. Ook weet ik dat het nooit een allemansvriend zal worden ( naar honden) en dat ik op moet blijven letten tijdens het uitlaten, maar ik ben gewoon zo trots op hem ( en ook beetje op ons) wat we hebben bereikt met onze vriend. Het is alle moeite en geduld waard geweest haha.

Hier een filmpje:

https://youtu.be/funRSlkhgqY 

Wat een fijn nieuws, Lotte, je energie in Marley stoppen heeft resultaat...en een allermansvriend is mijn Ogin ook niet hoor, ze vind een ontmoeting leuk maar spelen doet zij ook niet....en wanneer ze wat ouder worden gaan ze ook kijken wie aardig is en wie niet...   ga zo door met Marley, en hopelijk kan je weer eens mooi trainen in een groep op cursus...bezig zijn samen vormt en band met elkaar, je mag trots zijn op jezelf...     zag een stukje van je filmpje, Marley kijkt netjes naar je op....iets lekkers in je handen .? 

Wat loopt die mooi naast je. Wat mooi dat jullie  dat door hem niet op te geven en blijven trainen voor elkaar hebben gekregen.  Jullie mogen echt trots zijn op jullie zelf en hem 

Mag idd trots zijn, hij loopt zelfs met glimlach naast je Mooi om te zien.

Dankjulliewel

wat leuk om te lezen, jullie hebben in korte tijd zoveel bereikt, fijn hoor

Wat fijn zeg   En hij loopt keurig netjes mee 

Hij is duidelijk helemaal ingeburgerd.

Zo zie je maar  hoe enorm het effect is op een hond als hij in een stabiele omgeving is  en er.aan zijn basisbehoeftes wordt voldaan.Dan krijg je vertrouwen en zelfvertrouwen terug.

Hij is nu trotse bezitter van een gouden mand.