Baby en Rottweiler

Hallo allen,

Binnenkort verwachten wij onze eerste kindje. Er gaan veel verhalen rond van je hond een luier geven tot placenta laten eten.

Onze rottweiler kan door zijn enthousiasme en zijn 50 kilo nog al lomp en onbenullig doen.

Mijn vraag is of jullie tips voor de eerste ontmoeting tussen baby en hond en daarna.

Alvast bedankt.

Een luier geven of een placenta laten eten vind ik ronduit smerig.

Gewoon een gedragen nachtpakje is volgens mij meer dan voldoende. En de hond even rustig laten kennismaken met de baby. Laat 'm maar even snuffelen dat is niet erg.

Vergeet vooral niet om de hond gewoon zijn aandacht te geven en er lekker met hem op uit te trekken voor stevige wandelingen.

Hij zal zn aandacht nu moeten delen, dat is even wennen.

Visite geeft eerst de hond aandacht, net als voor de baby, en nooit samen alleen laten , geen minuut, natuurlijk. En dat geldt voor de komende 10 jaar.

Eens met puck, smerig en fabeltjes, dat geven van.....,,,,,

Ik ben het ook eens met Puck.

Vergeet inderdaad vooral niet de hond zijn gewone aandacht en tijd te geven dat hij gewoon is.  Bijvoorbeeld niet minder gaan wandelen (of trainen of hondensport of wat je nog zoal doet).   Het is sowieso wennen aan een baby ook voor de hond en je aandacht meer moeten verdelen is ook onvermijdelijk.   Maar zorg dat je hond zo weinig mogelijk aanvoelt dat je een beetje minder tijd voor je hond hebt. En probeer dus zoveel mogelijk dezelfde gewoontes en hetzelfde ritme met je hond aan te houden.  Natuurlijk zal je wandeling eens wat korter zijn.  Maar als je gewoon bent om 2 keer per dag met de hond een wandeling te gaan maken, moet je dat ritme wel aanhouden. 

Het snuffelen vind ik een zeer goed idee, wees wel consequent en zorg dat je hond steeds rustig wordt voor hij bij de baby mag (was hier niet gemakkelijk, mijn hond werd net opgewonden als hij de baby zag in het begin). Ik moest hem eerst wat tot rust brengen, zithouding voor ons (commando "zit voor" aangeleerd), was hij rustig kwam mijn vriendin met de baby rustig dichterbij en mocht hij snuffelen, deed hij dat goed en rustig kreeg hij een beloningssnoepje.  In begin stond hij natuurlijk direct terug recht...  en dan moet je even consequent zijn, eerst terug "zit" en dan belonen met aandacht en snuffelen voor de baby en eventueel extra beloningssnoepje, zodat ontmoeting altijd aan iets positiefs werd gekoppeld en altijd positief verliep.  Luisterde hij niet en bleef hij opgewonden of te enthousiast...  dan was het consequent met de baby van hem wegdraaien. (Zoals honden onderling ook van elkaar wegdraaien als elkaars enthousiasme niet dulden). Lichaamstaal is heel belangrijk. 

Verder, zoals gezegd baby en hond nooit alleen laten (klinkt logisch, maar ook altijd letterlijk erbij blijven, ernaast gaan staan, en met niets anders bezig zijn, zelfs een paar meter achteruit voor een gezamenlijke foto lijkt me soms riskant).  

Verder mag je, je hond wel wat betrekken bij je bezigheden met de baby. Bijvoorbeeld bij het verschonen, mag mijn hond naast de verschoonkast komen zitten, zolang hij maar consequent bleef zitten. 

Tenslotte kan ik vooral nog aanraden: let heel goed op de lichaamstaal van je hond en welke signalen hij uitzend, zie je énige vorm van spanning (te enthousiast is vanuit de hond niet negatief bedoelt maar is ook spanning) of zoals tonglikken, gapen,...  hou dan hond en baby apart. 

Uiteraard elke fase die de baby doormaakt natuurlijk goed mee in de gaten houden ook, want bij elke fase zijn er zo'n gevaren (als de baby begint te kruipen, de peuter begint te lopen enz... enz...) mijn dochtertje begint nu te kruipen en ik vertrouw het niet om mijn enthousiaste maar soms ook lompe zware hond er dan bij in de buurt te laten. 

Misschien kan iemand hier nog tips voor aanvullen wat betreft deze concrete levensfasen (kruipers, lopende peuters, later kleuters,...)?  Alvast bedankt.

Ik heb zelf geen ervaring met hond en mijn baby's. Maar ben zelf als baby wel helemaal afgesnuffeld door onze hond. Dat was voldoende. 

Dit is echt een hele zinnige reactie. Bedankt daarvoor. De baby is inmiddels 2 weken oud. Het begin met de hond was echt drama. Veel te lomp springen en snuffelen. Er was op dat moment ook te veel spanning door onder de kraamhulp en het gehuil van de baby. We proberen nu iedere dag te oefenen als zowel baby en hond ontspannen zijn. Dit gaat elke dag een stukje beter. De hond wilde eerst helemaal niet meer mee wandelen. Toen we met zn allen (dus incl mama en baby) gingen wilde hij wel mee.

Hoewel het steeds iets beter gaat, ben ik er zelf nog niet helemaal relaxed bij. Misschien dat de hond dit ook wel aanvoelt.