Fietsen met sterke hond

Met mijn border collies fietste ik altijd, dat ging makkelijk. Nu heb ik een labrador en wil haar langzaamaan laten wennen aan het meelopen naast de fiets. Vanochtend geprobeerd, maar wat viel dat tegen zeg! Ze kan me zo de fiets af sleuren. Omdat dit allemaal nieuw voor haar is haalt ze ook nog rare capriolen uit (opeens gaan stilstaan bijvoorbeeld). Niet voor herhaling vatbaar zoals het nu ging.

Nu vroeg ik me af of hier hulpmiddelen voor zijn. Ik weet dat je zo’n stang aan je fiets kan vastmaken waar de hond dan aan vast zit. Maar is dit veilig? Word ik dan niet alsnog meegesleurd? Ik vind het best een eng idee dat ze echt vast zit. Iemand ervaring met zo’n stang?

Het gaat trouwens om kleine praktische stukjes. Het bos is hier 5 minuten fietsen vandaan. 

Ik volg even, laatst ook op m’n omafiets door een enthousiaste Leonberger de bosjes in gesleurd omdat mevrouw moest poepen. 

De springer fietsbeugel is dan een prima en veilig hulpmiddel. Hier heel positieve ervaringen ermee met een hond van 30+ kg. Alleen het opeens stilstaan dat je noemt zou nog wel een dingetje kunnen zijn. Wat ik deed was de springer vastmaken aan het tuig, met daarnaast een lijn voor aan de halsband die ik met de hand vasthield. Hier zit dan geen druk op, puur een extra “voor het geval dat” en het kan handig zijn voor wat meer sturing. 

Iglo hoe oud is de hond, pubers zijn onberekenbaar natuurlijk , je hond zal eerst netjes moeten volgen bij je als je in een fikse pas loopt, onder appel staan zodat je hond rustig naast de fiets kan lopen...bang om mee gesleurd te worden dat kan natuurlijk niet je bent en deelnemer aan het verkeer, moet voor jou en de hond veilig zijn...en voor mede verkeersdeelnemers.

Als ik jou waa zou ik eerst gaan steppen. Dan heb je er zelf meer controle over. Met een springer sleurt ze je net zo goed de bosjes in.

Ik gebruik voor 1 van mijn herders een halsband + tuig. De lijn aan het tuig bevestig ik aan mijn heupgordel, en dan heb ik de lijn die aan de halsband zit vast. Mocht ze te hard trekken, kan ik haar beter corrigeren. 

Mijn honden zijn gewend om het eerste stuk te mogen sprinten, dit vinden ze het allerleukst, en vooral mijn jongste heeft moeite met met netjes draven, zij wil altijd zo snel mogelijk en ook zo hard mogelijk trekken. Na een tijdje rustig draven mag ze dat dus ook doen als beloning. 

Bij mijn vorige hond (kruising labrador bordercollie) had ik wel een springer aan de fiets. Werkte erg fijn. 

Overigens heb ik eerst geoefend met naast lopen aan de fiets terwijl ik ook liep. Snuffelen, stilstaan etc werd direct door mij afgekapt, ze weten dus ook dat ze aan de fiets niet ineens kunnen stilstaan. 

" Iglo hoe oud is de hond, pubers zijn onberekenbaar natuurlijk , je hond zal eerst netjes moeten volgen bij je als je in een fikse pas loopt, onder appel staan zodat je hond rustig naast de fiets kan lopen...bang om mee gesleurd te worden dat kan natuurlijk niet je bent en deelnemer aan het verkeer, moet voor jou en de hond veilig zijn...en voor mede verkeersdeelnemers. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ze is bijna één. Lopend is ze makkelijk, loopt netjes naast en kan rustig langs mensen en honden lopen. Mijn ervaring is toch wel dat fietsen heel anders is, en dat dit specifiek aangeleerd moet worden. Was met mijn vorige honden ook zo. Maar die kon ik makkelijk houden  En om het veilig te houden ben ik benieuwd naar hulpmiddelen. Ik fiets nu niet midden op straat maar had een achteraf weggetje uitgezocht. 

@pascale, hoeveel kracht kunnen ze uitoefenen op de springer? Wordt je dan alsnog meegesleurd?

Ik geloof wel dat ik mijn hond kan leren netjes aan de fiets te lopen. Maar er kan altijd iets onverwachts gebeuren. Daarom vind ik het belangrijk dat ze te houden is, ongeacht hoe netjes ze meeloopt.

Ben je meteen op je fiets gaan zitten en heb je haar laten naastlopen?

Als je hond op wandelingen wel makkelijk te sturen is, dan denk ik dat het nu vooral gaat over gewenning. 

Dus neem de fiets eerst eens gewoon mee op 'wandel': de fiets in de ene hand, hond aan de lijn in de andere hand en jij dus in het midden, en gewoon wandelen als altijd. Als je hond zich hierbij normaal gedraagt, dan ga je een keertje op je fiets zitten, maar je houdt die wandelmodus aan. Zo is er voor je hond niet veel verschil. En als dit ook goed gaat, dan pas ga je het tempo lichtjes verhogen.

De springer aan de fiets is niet altijd een zegen. Ik fietste daar vroeger ook mee, maar mijn honden gingen dan zijwaarts in het harnas hangen (ze wilden meer afstand). Voor hen was de lijn in de hand houden, zodat ze zelf hun eigen positie t.o.v. de fiets konden bepalen, de beste manier om te fietsen. 

Dus kijk eerst naar je hond, waarom ze zo onverwachte bewegingen maakt terwijl ze normaal wel netjes meeloopt. Dan kan je beginnen daar waar ze zich goed bij voelt.

" Ben je meteen op je fiets gaan zitten en heb je haar laten naastlopen?
Als je hond op wandelingen wel makkelijk te sturen is, dan denk ik dat het nu vooral gaat over gewenning. 
Dus neem de fiets eerst eens gewoon mee op 'wandel': de fiets in de ene hand, hond aan de lijn in de andere hand en jij dus in het midden, en gewoon wandelen als altijd. Als je hond zich hierbij normaal gedraagt, dan ga je een keertje op je fiets zitten, maar je houdt die wandelmodus aan. Zo is er voor je hond niet veel verschil. En als dit ook goed gaat, dan pas ga je het tempo lichtjes verhogen.
De springer aan de fiets is niet altijd een zegen. Ik fietste daar vroeger ook mee, maar mijn honden gingen dan zijwaarts in het harnas hangen (ze wilden meer afstand). Voor hen was de lijn in de hand houden, zodat ze zelf hun eigen positie t.o.v. de fiets konden bepalen, de beste manier om te fietsen. 
 
Dus kijk eerst naar je hond, waarom ze zo onverwachte bewegingen maakt terwijl ze normaal wel netjes meeloopt. Dan kan je beginnen daar waar ze zich goed bij voelt.
  "

Alaska's Finest!

Ze had al een paar keer los meegelopen terwijl ik op de fiets zat. Toen heb ik haar ook stukjes aangelijnd en ben ik in het midden gaan lopen tussen haar en de fiets in. Vanochtend ook in het midden gelopen. Ging goed dus toen maar gewoon gaan fietsen. Ik merk bij haar dat dingen gewoon gaan doen vaak beter uitpakt dan alles van alle kanten gaan bekijken. Maar misschien toch te voorbarig geweest haha. Ze is trouwens niet bang van de fiets. Volgens mij vindt ze het wel welletjes maar beseft ze niet helemaal dat ze niet zomaar kan stoppen. Tijdens wandelingen loopt ze inderdaad netjes mee en is goed te sturen, maar ze krijgt wel ruimte om te snuffelen. Dus misschien is dat “plotseling” stil staan toch niet zo plotseling. Alleen op de fiets is het pas een probleem. Maak me daar niet druk om trouwens, volgens mij doen alle honden dit in het begin. Evenals tegen de trapper aanrennen, doen ze ook maar één keer. Ze is prima leerbaar. Maar de vraag is of ik dit eigenlijk wel wil. Zonder efficiënt hulpmiddel durf ik het niet aan eigenlijk. Er kan altijd onverwacht iets gebeuren waardoor ze alsnog een ruk aan de lijn geeft. 

Je kan dit momenteel ook met de fiets inbouwen: korte trajectjes fietsen, dan even pauze om te snuffelen, dan weer heel even doorfietsen. Je zou nu, tijdens de gewenning, deze doorlopen-momentjes zeer kort kunnen houden, en die dan stelselmatig wat verlengen. Zodat ze leert: enkel snuffelen als de fiets stopt, en als de fiets rijdt, dan lopen we door.

Hier maatje border collie met  een springer aan de fiets en dat gaat prima. Hond zit aan een tuig. Heb wel echt geoefend op meerennen in draf dus niet voluit sleuren. Dan heb je meer controle. En rustig opbouwen. 

Ik heb een Flamingo fietsbeugel en die bevalt me boven verwachting goed. Ramses had het ook meteen door, zelfs de bochten, wel geoefend op een rustig fietspad. We fietsen geen hele grote stukken, maar stukken van max. 20 minuten naar buitengebied.

Mijn hond is wel wat lichter dan jouw hond, maar wel nogal angstig en kan soms flink voor- of zijwaarts trekken en de veer vangt dat nagenoeg allemaal op. Alleen lijkt het soms alsof ik flink wind mee heb, maar dat kan ik met de handrem prima controleren.

Ik vond het touwtje dat erbij zat erg fragiel ogen, dus heb voor mijn eigen gemoedsrust een extra riem aan mijn fiets vastzitten die ik ook aan zijn tuigje bevestig.
Een goed tuigje vond ik wel essentieel, aan alleen een halsband hangt mijn hond zich soms bijna op (1 keer fietsend en daarna dus een goed tuigje;-), terwijl ik daar dus qua fietsen door die beugel weinig van merk.

Ik fiets met beide honden tegelijk en als ze echt willen.. Nou voornamelijk onze reu, is wel eens zo pardoes gestopt en dan krijg ik hem niet mee maar dat is bijvoorbeeld als er ineens een hert of konijn is of dat hij dat ruikt.. Gebeurt gelukkig bijna nooit. 

Ik heb heb ze eerst afzonderlijk geleerd om te fietsen.. Eerst de fiets leren ontdekken. Wandelen met de fiets aan de andere kant dan de hond. Daarna dat de fiets tussen ons in zat. 

Wat ik dan wel deed als een van hen bijvoorbeeld ineens naar links wilde (waar mijn fiets zat), is zachtjes tegen mijn fiets aan laten lopen. Zo leerden ze dat dit niet kon. Nu klinkt dit misschien heel onaardig, maar dit deed hun geen pijn, meer de schrik dat ze respect kregen voor die fiets.

Dit heeft mij geholpen hoor en om had ze al commando's aangeleerd met carnicross en kon deze dan ook mooi inzetten bij het fietsen. 

Denk wel dat het belangrijk is dat je jouw hond onder controle hebt (ook met wandelen merk je wel hoe je hond reageert op jou, andere honden, andere mensen en verkeer).

Ik merk zelf wel dat ze vaak nog beter luisteren als ik fiets, hardloop of step met ze dan wandelen want dan zijn ze met mij aan het werk en meer oog voor mij dan omgeving. 

Denk dat je kan proberen dat je iets vindt dat je hond weet wat je van hem verwacht. Je kunt een opdracht geven in tempo, welke richting. Ik gebruik bijvoorbeeld ook een commando voor als ze dichterbij moeten (als er bijvoorbeeld tegenliggers komen).

Ik heb ze overigens met fietsen de lijnen in mijn hand, dit vind ik prettig. Vast aan mijn fiets vind ik geen fijn idee omdat ik toch met 80 kilo dan aan de fiets zit.

Ik loop vaak een stuk voordat ik begin met fietsen. Dan mogen ze hun poep en plas doen en even snuffelen. Tijdens fietsen mag dit niet. 

En begin met kleine stukjes. Wandelen, stukje fietsen, wandelen.. 

Heel veel succes en en verder ook gewoon veel oefenen :)

Had als kind onze labrador aan een springer, ging over het algemeen goed maar hij is een paar keer met de fiets achter zich aan stuiterend er vandoor gerend  dus daarna toch maar weer los aan de riem. Dus ik zou zeggen prima te doen tot op zeker formaat / kracht, daarna trekken ze gewoon de fiets onder je vandaan.

Ik vond het wisselend. Om die reden had ik altijd een extra halsband met riem om die ik zelf vast hield. 

Een springer kan echt heel veel kracht aan. Alleen zit er een soort veiligheids rubber ding aan. Onze hond kon zo hard trekken als ze wilde, en Kahlúa ook (als mijn moeder Kahlúa uit moet laten fietst ze met Kahlúa aan de springer)

Tijdens het trekken breekt het niet af, máár als Kahlúa plots zou stil staan, plots zou wegduiken naar een konijn, of als mijn moeder plots zou vallen, breekt dat dingetje af (voor de veiligheid) alleen is het dan wel fijn dat de hond nog ergens aan vast zit. 

Inmiddels weer 2x gefietst. Van de springer zie ik toch maar af, ik denk eigenlijk dat ik dan te weinig controle heb. En ik laat liever de lijn wegschieten bij noodgeval, dan dat zij wegrent met een fiets er stuiterend achteraan. Ik fiets nu op een rustige plek waar ik al ver van te voren voorbijgangers zie aankomen. Als ik het niet vertrouw stap ik even af, gaat op deze manier wel goed. In mijn hoofd moest ik even de knop omzetten. Als zij plots stilstaat stug doorfietsen. Als ik zelf langzamer ga fietsen op zo’n moment dan wordt het voor haar onduidelijk. Ik blijf haar ook veel toespreken. Mijn zadel heb ik op zijn laagst gezet zodat ik makkelijk bij de grond kan. En we fietsen in een enorm sukkeldrafje. Zij doet het nu best goed, ze is ontspannen en ze houdt het goed vol. Al vrijwel geen gekke capriolen meer.

Heb haar in het bos ook nog los laten mee racen. Eerst vond ze het leuk op volle snelheid. Maar vervolgens kreeg ze van opwinding de gekke 5 minuten. Toen kwam de psycho blik tevoorschijn en rende ze in volle vaart happend richting mijn wiel haha.  Typisch.

Colin is loeisterk en wil nog weleens uitvallen (of op katten jagen) ook tijdens het fietsen, maar met de riem om mijn middel gaat het prima. In zijn geval wil ik geen beugel aan de fiets, want als hij dan echt ergens achteraan wil gaat ie er dadelijk met fiets en al vandoor. Nu kan ik eventueel even afstappen en dan zit de hond gewoon nog goed vast aan mij, gaat al 3 jaar prima zo.

Bij een goede springer is dit niet het geval hoor. Er zit een soort veiligheids clip aan dat, wanneer de hond een plotselinge ruk geeft, dit afbreekt. Of dat nu zo veilig is vraag ik me ook nogsteeds af, maar met een extra riem om je middel is dat een erg fijne optie. 

Dat lijkt mij inderdaad niet wenselijk, een hond die los schiet en het verkeer in rent bijvoorbeeld. En ikzelf heb met de riem om mn middel die beugel ook niet nodig. Is ook fijn dat je dan gewoon even af kan stappen waar nodig en naast je fiets kan lopen zonder gedoe.

Ik heb er zelf nooit last aan ondervonden, vooral omdat ik altijd nog een extra lijn gebruik. En, de hond moet plots wel érg hard trekken wil het afbreken. Tot nu toe nog maar 1 keer gehad, ik stopte de fiets omdat ik een kennis zag, dus even kletsen. Hond zat aan de fiets, die plots om viel, hond schrok en deinsde achteruit, gelukkig schoot ze los anders zat ze eronder. En ik had haar gelukkig nog vast aan de gewonde riem.