puppybijten

Op het moment dat ik dit schrijf zie ik aan mijn voeten een tevreden 14 weken oude pup liggen. Een heel lieve pup, maar helaas, we hebben zoals velen ook andere ervaringen.

Het spelen gaat al vrij snel over in bijten: armen, handen, schoenen, voeten, sokken, kortom het bekende verhaal. Hij lijkt vrij snel overprikkeld te raken, voorzover we dat kunnen beoordelen. Hij heeft inmiddels ook de tafelpoot ontdekt als bijtobject. Wat we ook proberen...ruilen...nee, het lijkt wel een boomerang, die steeds sneller en feller terugkomt. Het lijkt alsof niets helpt. De kinderen lopen er zelfs voor weg. 

Na het slapen, even ontlasten, terug in huis, even een speeltje en dan slaat het al vrij snel om. 

Wat te doen? 

Het troost ons te lezen, dat we gelukkig niet de enige zijn, maar je voelt je vaak zo machteloos en denkt wel eens....blijft dit zo?

Nee hoor, blijft echt niet zo gelukkig 

Mijn ene hond was als pup ook zo'n vreselijke bijter, je kon hem amper normaal aaien want dan hing hij al in je handen.

De riem om doen was was ook zo'n gedoe en ga zo maar door.

Maar dat gedrag werd dat vanzelf minder en hij is uiteindelijk de grootste goedzak geworden. 

En volgens mij dooft dat puppy bijten bij alle honden vanzelf uit, vooral als ze eenmaal hun gebit gewisseld hebben naar hun volwassen gebit.

Maar je wil zo graag zorgen dat het "draaglijker" wordt. 

Onze 13 jarige dochter wilde zo graag en hond. Ze  zit bv op de bank. Hij komt aanlopen en begint vrijwel direct te happen en te blaffen. Ze wordt er bang van. Is dat ook wat bij en pup hoort?

Wij werden er niet bang van, maar ik kan me voorstellen dat het voor jouw dochter anders is.

Is jullie hond van een groot ras, dat de pup ook al groot en zwaar is?

Wij zorgden dat we lange speeltjes hadden, zodat als je met de pup speelde hij niet zo snel bij je handen kon komen.

Je kan zorgen dat je genoeg speeltjes/kauwmateriaal binnen hand bereik hebt.

Dat kan je dochter voor je hond gebruiken, zeg ehh als hij in de handen bijt, beloon hem als hij op zijn botje kauwt.

Op de één op andere manier moet je toch deze fase door. 

Het is een Barbet, nu nog niet echt groot. Het is niet zo zeer de grootte, maar het blaffen, het dominante.

Wat ik al zei, het spelen gaat al heel snel over in bijten en kost erg veel moeite om dit te stoppen.

We dachten genoeg speeltjes te hebben, misschien toch meer kauwspeeltjes.

Hoe lang duurt deze fase?

Dit is waarschijnlijk gewoon frustratie omdat hij niet op de bank kan of bij haar kan komen voor aandacht vandaar dat blaffen erbij. Dit is geen dominantie  . Misschien binnen stoppen met spelen omdat die zo snel in overdrive gaat.

dus buiten lekker spelen pak er een trek touw bij ofzo en dan bij binnenkomen lekker een kluif aanbieden zodat die weer rustig wordt. Binnen rust en buiten lekker ravotten. 

Geen zorgen! Hebben wij ook onwijs gehad. 

Wisselen en castratie hebben dat veranderd. En heel veeeeeel trainen met “los” en “zachtjes”. 

Het was wel ontzettend zwaar. Maar het komt goed :)

" Geen zorgen! Hebben wij ook onwijs gehad. 
Wisselen en castratie hebben dat veranderd. En heel veeeeeel trainen met “los” en “zachtjes”. 
Het was wel ontzettend zwaar. Maar het komt goed "

Niki

Maar.. jouw pup is toch nog geen jaar oud? Waarom moest hij zo jong al gecastreerd worden? Ze hebben die hormonen hard nodig in de groei. Daarnaast lost castratie geen “gedragsproblemen” op. Sterker nog, honden worden er vaak juist onzeker van. 

Mijn hond is 8 maanden. En hij had problemen met zijn piemel. En castratie was de beste oplossing. 

En mijn hond is zeker niet onzekerder geworden. Hij werd juist onzeker van zijn hormonen. Na zijn castratie is hij een veel rustiger hondje geworden die heel stevig in zijn schoenen staat hoor. En is wel degelijk minder gaan happen. 

Wat leuk, een barbet 

Ik heb ook een barbet, en waar ik in dit topic over schreef ging ook over hem.

Als pup was hij heel lief en gehoorzaam, maar wel een echte bijter.

Toen hij eenmaal zijn puppygebit had gewisseld naar het volwassen gebit ging het eigenlijk al snel over.

Inderdaad, wat leuk, een barbet. Je komt ze niet veel tegen.

Het aanbieden van een speeltje als hij zijn tanden in de verkeerde dingen zet heeft bijna een averechtse werking.

Even in de bench om af te koelen? Ook geprobeerd, maar dan begint hij te blaffen of is dit toch de manier?

Wij hebben nooit een bench gebruikt.

Eigenlijk vooral de eerste maanden uitgezeten en veel tijd aan hem besteed. 

Eerste half jaar was er altijd iemand thuis.

We zorgen dat we genoeg speeltjes/kauwmateriaal in huis hadden.

En elke keer, hoe vervelend het ook werd, zodra hij ging bijten in de tafelpoot of onze handen, dan zeiden we 'ehh'  en gaven we hem iets van hemzelf.

En elke keer als hij dat dan ook deed, ging spelen met zijn speeltje of kauwen op zijn botje, dan beloonden we hem met de stem van 'goedzo!!'.

Of dan even met hem gaan spelen met zijn speeltje, zodat hij ging begrijpen dat dat leuker was.

En volgens mij toen hij zo'n maand of 5 of 6 was, ging het ook al stukken beter en eenmaal volwassen is hij de meest lieve en makkelijke hond geworden.

Oh...ik herken dit zo. Dacht echt dat het nooit over zou gaan. Gaten in kleding en sokken en niet rustig kunnen zitten. En hier las ik elke keer...het gaat echt over. En eerlijk gezegd dacht ik....kan ik me niet voorstellen. Die van ons doet het echt heel erg hoor. En toen ineens........werd het na het wisselen bijna per dag minder. En nu is hij 6 maanden en ...echt....het gaat over. Nu voelt het soms onwennig als ik uit de keuken naar de kamer loop en Tibbe blijft liggen (haha)

Belangrijke tips bij een pup zijn afleiden en voorkomen. En zorgen dat speelmomenten worden afgesloten met een commando. Dat scheelde hier enorm. Nu mag Tibbe lekker met ons stoeien zonder dat het lastig is en als we 'klaar' zeggen lopen we weg en gaat ie wat anders doen.

Fijn dat je hier advies komt halen want hoewel het 1e half jaar soms best pittig was zou ik nog wel even terug willen. Zelfs met het bijten, schrammen op je arm, blaffen en 'klieren'. Dus ...probeer te genieten...het gaat zo snel.

Inmiddels een paar weken verder en ik moet toegeven..... Het lijkt wat rustiger te worden. Hij was al lief, maar hij wordt alleen maar liever. Wij hebben ook twee ragdolls. De jongste komt steeds vaker polshoogte nemen. Ollie wil echter alleen maar spelen ( kwispelen en blaffen). Oskar schrikt van het blaffen , maar schroomt niet om af en toe achter Ollie aan te hollen en uit te halen. Hopen dat ze goede maatjes worden. 

Ook dat komt vaak vanzelf wel goed!