een pup zelf houden

Hoi wij hebben een nestje Engelse Staffords wij willen er zelf een houden namenlijk een reutje heeft iemand ervaring met zo een situatie of tips??
Er zijn ook mensen die dit afraden ze zeggen dat het misschien niet goed gaat omdat de moederhond blijft moederen over haar zoon en die blijft dat niet pikken!
Wie kan ons tips geven?

waar mn beau vandaan komt,,zij houd ook regelmatig een pup..(en heeft geen problemen) tja weet verder ook niet,hoop dat je wat reactie,s krijgt....mischien met dominatie,,en oppassen dat er niet gedekt word? weet eigelijk niet eens of fam dat doen,maar zou toch eff oppassen

Ik zelf had een reu en een teefje samen ,en ik zou hier niet meer voor kiezen omdat hij vaak z,n pootje optilde in huis (territorium afschermen)Ik zou voor een teefje kiezen.

ja hoor hill,
zoontje dekt de moeder ook gewoon!
( oppassen dus! )

wij zijn ooit begonnen met fokken met ons teefje en hebben toen uit haar eerste nestje een reutje aangehouden, haar zoon dus...Is altijd super gegaan, moeder en zoon komen heel goed overeen. Ons teefje blijft de roedelleidster alhoewel ze onze reu respecteert en hem bvb. nooit zijn eten of een kauwbot zal betwisten. Om dergelijke problemen te voorkomen krijgen ze trouwens ook nooit samen een bot en ook hun eten krijgen ze apart.
Uit het derde nestje van onze teef hebben wij nog een teefje ook gehoude, zodanig dat wij met onze fokplannen verder konden. Ook dit gaat super goed, we hebben echt een heel leuk roedeltje en de honden hebben heel erg veel aan mekaar, ze ravotten samen en zie je de één dan zie je ook de ander ! héél in het begin toen ons jongste teefje erbij kwam was onze reu wel jaloers en dan vooral op de aandacht die de pup kreeg van mijn man. Mijn man is echt het baasje van onze reu en hij heeft een grenzeloos respect voor z'n baas, ze zijn ook echte maatjes..Waarschijnlijk had de reu schrik dat er niet genoeg aandacht voor hem zou overblijven maar we hebben dit heel rustig opgebouwd en het is gelukkig helemaal goed gekomen...Ondertussen zijn de jongste teef en de reu zelfs echt "partners in crime"..Onze oudste (wordt deze maand 10) is ondertussen een beetje bezadigder geworden (nou ja... een beetje dan ! ) en dus spelen de 2 jongste heel vaak samen.
Ik besef dat we misschien veel geluk hebben gehad maar ik zou het zo weer doen ! de enige 'vervelende' periode is als de teefjes loops zijn...Dan heeft onze reu het uiteraard niet zo makkelijk met z'n hormonen maar dat wisten we van tevoren toen we er bewust voor kozen om alle honden intact te laten. En ach... met een beetje extra aandacht, extra uitkijken en geduld gaat ook dit weer voorbij...

Normaal gezien is de cominatie reu/teef zelfs de beste die je kan maken... Andere cominaties kunnen ook goed gaan maar dan hangt veel af vh karakter vd honden denk ik... Veel succes met je beslissing !

liefs Fabke

Fabke hebben jullie ook staffords of een ander ras ?
Groetjes Arina

wij hebben hovawarts Arina, geen staffords... Denk niet dat dit echter veel uitmaakt ??? In ieder geval, een hovawart is zeker ook niet meteen de meest makkelijke hond, echt wel een vrij pittig karkater ook...Is een hond die een heel konsekwente opvoeding nodig heeft, maar anderzijds.... voor welke hond geld dit niet ???

Ja dat is waar elke hond moet consequent worden opgevoed maar ik zou het zo erg vinden als ze bv zouden gaan vechten! Onze hond is wel heel lief maar ook erg verwend dus misschien uit jaloezie en ik zou het verschrikkelijk vinden als je er dan een alsnog moet wegdoen daarvoor hou je toch geen hond!

zie en hoor vaak dat er een pup uit het eigen nest wordt gehouden, zeker bij fokkers, als je dat net zo doet als fabienne, met geduld en beleid zal er zeker niets mis gaan. en heeft niets met ras te maken.

denk ik ook niet, je moet er misschien wel even aan werken en het zelf goed begeleiden maar met een beetje gezond boerenverstand lukt dit echt wel... Toen Bono zo jaloers was in het begin van ons jongste teefje Esha hebben we ze heel geleidelijk aan mekaar laten wennen...Dat kleine ding vond die grote broer natuurlijk wel héél interessant en ging steeds in die dikke staart hangen wat Bono natuurlijk niet fijn vond... In huis kon Bono aan die kleine dwingeland wennen doordat ze soms in de bench werd gezet..Zo zagen ze mekaar wel maar kon Esha onze reu niet lastig vallen... Of Bono bleef even in de tuin waarbij ze mekaar dan wel door het schuifraam konden observeren... Daarna namen we ze samen mee op wandeling, allebei los maar Bono kreeg in het begin een muilkorfje om omdat we toch wel schrik hadden dat hij van zich af zou bijten...Tenslotte viel die kleine hem wel altijd lastig ! maar na enkele keren was ie al aan haar gewend, dan hebben we dat zelfde scenario gespeeld in eigen tuin en tenslotte samen binnenshuis... Het heeft ongeveer 2 maanden geduurd maar toen was het ook helemaal ok...Nu nog durft Esha soms héél ver gaan in het uitdagen en Bono verdraagt echt héél veel van die spring-in-'tveld ! maar als hij er echt genoeeg van heeft dan gaat ie eens wijdbeens boven haar staan en als hij eens serieus gromt dan weet ons madammeke hier ondertussen wel dat ze te ver gaat en dan bindt ze ook in !

Ik denk ook niet dat het uitmaakt, moeder of zoon. Moeders blijven niet doormoederen hoor, die stoten de pups eerder af op een gegeven moment als ze zelfstandig genoeg zijn. Op een gegeven moment is het wel even uitzoeken wie ranghogere wordt, maar dat heb je met een andere pup ook. En combi reu-teef gaat volgens mij goed bij staffords.

Ook ik heb een puppie gehouden uit ons nest.
Het is een echt gezinnetje nu.
De pup is een reu ( wel gecastreerd) en nu 1 1/2 jaar oud en het gaat super. Ook met zn vader. Ik heb er op dit moment zelfs nog een pup uit het nest bij ( tijdelijk, ongecastreerde reu) en ook dit levert geen problemen op.

De moeder is een kruising stafford.
Zolang je er voor zorgt dat de pup niet zn moeder kan dekken is er niets aan de hand.

Wij hebben hier ook moeder & dochter ( Golden Retrievers ), maar hier is Channa niet blijven doormoederen. Ze heeft toen Quinta pup was haar duidelijk laten weten dat het genoeg was en daarbij was Quinta als pup al vrij snel zelfstandig...