Een lange wandeling

Hier een verslagje over de wandeling vandaag die Wilma en ik samen ondernomen hebben. We hadden Bentley, Bikkeltje en Rowan bij ons en wij dan als wandelende kompassen die ons weer in een mooie ronde bij de auto's moesten brengen. Althans dat was de bedoeling.

Het begon gewoon, eerst even een kopje thee gedronken en wat sigaretjes weggerookt terwijl we gezellig aan het kletsen waren. Rowan liet zich goed horen en Bentley en Bikkeltje waren ook goed gezind en hadden er ook echt zin in. Welke hond nou niet he?

Toen we vertrokken protesteerde Myla luidkeels maar ik had besloten dat ik vandaag alleen Rowan mee wilde nemen. Micky erbij had nog wel gekunnen, maar ja, Myla alleen thuis laten dat kan ik voor mijn gevoel niet. Alledrie meenemen is geen optie als ik ze ook stukken aan de lijn mee moet nemen. Dan lig ik binnen no time op mijn snufferd in de sneeuw als ik ze alledrie bij me heb. Dus vandaar dat alleen Rowan mee ging.

We zijn in de auto gestapt ... ik wilde weten hoe ik van mijn nieuwe huis uit het snelste bij Slabroek en de Maashorst zou komen. Mooi natuurgebied en dicht bij huis. Wilma wist goed de weg en we waren dan ook snel ter plaatse.

Het zag er mooi uit en we lieten de honden gelijk los zodat ze konden rennen en spelen. Energie kwijt raken. En natuurlijk hun behoefte doen als ze dat moesten.



Vol goede moed zijn we al gezellig pratend steeds verder en verder en verder gelopen. Ik ging er dus heel makkelijk vanuit dat Wilma de weg wel wist, en Wilma vertelde me al wel een paar keer dat ze de andere kant op de weg goed wist, maar deze kant niet zo heel goed. Nonchalant heb ik ook heel makkelijk gedacht van "dat zal wel meevallen" ... en natuurlijk ook nergens op gelet. Nou had ik ook geen broodkruimels bij die ik kon gaan strooien. En als ik dat wel had gehad dan hadden de honden dat vast heel erg gezellig en lekker gevonden. Maar het slot van het liedje was toch wel dat we ineens bij de weg naar Schaijk stonden wat toch niet de bedoeling was. We moesten naar Nistelrode! Daar stonden de auto's.

Wij weer omgedraaid en hier en daar wat draaien gemaakt naar rechts want voor ons gevoel moesten we echt rechts afbuigen en dan nog een stuk naar het Noorden lopen. Ach, ik kan het heel mooi vertellen maar ons gevoel voor richting bleek toch best beroerd te zijn. Dwars door de hei heen lopend en over de besneeuwde paden, hier en daar een leuke uitglijder makend gingen we door. Het werd ook steeds kouder, donkerder en we herkenden wel hier en daar het een en ander, maar dat we dan toch konden vertellen waar we waren of waar we heen moesten, dat was dan de volgende.

Uiteindelijk stonden we op een fietspad en wonder boven wonder kwam er nog een fietser aan ook. Wij hadden net besloten om naar links te gaan en laat de fietser ons nou toch vertellen dat we naar rechts moesten om in Nistelrode uit te komen! Pfff maar goed dat we hem tegenkwamen! Intussen was het zo donker geworden dat we de honden maar aangelijnd hebben en zo zijn we naar rechts gelopen. Daar kwamen we idd weer bij Slabroek uit, maar welke kant moesten we dan toch op naar de auto's? We hebben op goed geluk gekozen om het pad te volgen en kwamen op een weg uit en na nog een keer een stukje verkeerd te zijn gelopen hadden we ineens door waar we zaten. Snel omgedraaid en nu was het een kwestie van de weg volgen en uitlopen en dan kwamen we bij de auto's. Goh wat was de wind koud op het laatst tussen de open grasvelden! Het sneed door ons heen ... maarrrrr, we hebben echt onze beweging gehad vandaag! Vanaf een uurtje of kwart over 3 vanmiddag tot een uurtje of 6 vanavond zijn we toch aan de wandel geweest. Hondjes genoten, wij genoten en gezellig gekletst ... want dat gaat goed.

Volgende keer gaan we denk ik maar survivallen. Alleen dan nemen we toch maar een kompas of tomtom mee.

haha prachtig verhaal!

zo te horen was het een fijne wandeling, erg gezellig.

en de volgende keer inderdaad een tomtom mee!
wat een geluk dat die fietster daar toevallig lañgs kwam!

Wat leuk om te horen na je vorige topic..
Heerlijk met dit weer om de honden te laten uitrazen.. fijn dat jullie zo genoten hebben..!

Groetjes Veronique..

Wat fijn dat jullie het naar jullie zin hebben gehad!
En dat jullie een goed richtingsgevoel hebben!
Leuke foto's en jullie hebben LANG genoten!

Groetjes, Anita.

dus een beetje verdwaalt hahahhahahhaha

Best wel verdwaald jah

Ach we konden ons er niet druk over maken. We hadden sigaretten bij ons dus we konden roken. We hadden snoepjes bij dus we zouden niet verhongeren, en sneeuw lag er genoeg om wat vocht binnen te krijgen. Voor de hondjes hadden we beloningssnoepjes / brokjes bij ons dus ook die zouden niet vergeten worden.

Tja, het zou koud zijn geweest om in de bossen te overnachten, maar ja, dan liepen we ons wel weer warm. Even een 100 meter sprintje of zoiets.

Hahaha

Hetty, als we weer gaan wandelen nemen we een overlevings pakketje mee inclusief lamp, touw,tentje en een slaapzak

Met het richtingsgevoel van ons daar mankeert het een en ander aan, vooral als het donker wordt, dan lijkt het allemaal zo op elkaar. Toevallig liepen we in de goede richting toen we die fietser wonder boven wonder tegen kwamen, maar goed dan zouden we wel weer de juiste afslag gemist hebben in het donker en door ons geklets.De straat op was wel een goede keustoen wisten we het zeker dat we onze auto's naar huis konden brengen

Maar we hebben wel genoten en ik heb er nu nog lol van, Dave trouwens ook die vond het woordje kompas nog te veel van het goeie, maar ja die heeft ook al wat mmeer ervaring om met mij samen te wandelen Volgende keer gaan we naar de Veluwe dan komen we pas na 2 weken weer thuis

Mooie foto's Hetty vooral van Rowan.

Liefs,
Wilma

Hee dat is nog eens een super idee! De veluwe, met survivalpakketje inclusief slaapzakken idd. Genoeg geld op zak, eten en dan redden we het wel. Het enige wat ik zolang niet missen kan is mijn laptop, maar goed die is niet zo zwaar ... dus die draag ik ook nog wel mee. Hahaha. Het is wel zo prettig om onderweg de gemaakte foto's te uploaden op mijn mac-je.

Leuk zo'n vakantie in het vooruitzicht!

Ja die twee foto's van Rowan zijn idd heel erg mooi, maar hij bleef er ook echt voor poseren op dat moment. Voor de rest moet ik dit toestelletje nog even leren kennen maar ik heb wel gezien dat er mogelijkheden genoeg op zitten om er leuke dingen mee te kunnen doen. Om mee te nemen zo op een wandeling, helemaal goed gekeurd! Scheelt me een hoop sjouwwerk tegenover die zware spiegelreflex met extra rugzak voor objectieven etc.

Mijn rug heb ik volgende keer nodig om alles mee te nemen wat wij nodig hebben voor een wandeling op de Veluwe

Liefs,
Hetty

Zijn die panorama foto's ook goed gelukt? Zeker een leuk toestel en het scheelt zeker veel in het sjouwen.

Maar wel een ideetje he de Veluwe Maar goed dat ik ook nog een rugzak hier heb, kan het wat vedeeld worden

Rowan is wel fotogeniek, hij blijft er ook echt voor staan, en hij let super op je, leuk om te zien.

Liefs,
Wilma

De panorama's zijn ook gelukt ja ... alleen ik moest er nog echt aan wennen. Dus deze vind ik zelf nog niet zo heel mooi, Maar daar komen nog hele mooie foto's van tevoorschijn! Volgende keer weet ik daar de afstand beter voor in te schatten ...

Ik zal morgen eens kijken om er een op te zetten hier ...

En in de Veluwe kan ik daar leuke dingen mee doen. Moet nog uitvinden hoe ik ze verticaal kan maken. Horizontaal lukt me al ... nu verticaal nog uitvinden. Hahaha.

En ja, ik vond het wel grappig om te merken. Hij lette echt supergoed op waar ik bleef en wat ik deed, welke kant ik op ging etc. Dat hij zo goed oplet had ik eigenlijk zelf nog nooit zo in de gaten gehad. Dat hij echt poseert weet ik wel van hem. IJdel beestje. Echt een hond van een fotograaf he

Maar ik vond het ook geweldig om te zien hoe Bikkeltje iedere keer aan kwam gesport als jij floot of riep. En Bentley met haar onvermoeibare achteruit lopen. Ook heel mooi om te merken. Rowan die mij met zijn neus aan komt tikken en tegen me opspringt ... en het mooist vond ik nog toen we dwars over de hei gingen dat hij zo mooi met zijn neus tegen mijn benen bleef lopen en echt achter me bleef lopen. Dat ken ik helemaal niet van hem. Dus hij kan het echt wel ... ik heb het getroffen met mijn superbeestje.

Dat heb je zeker Hetty. Gelukkig heb je nu zelf gezien en gemerkt hoe Rowan je in de gaten houdt en je heel scherp in de gaten houdt. En op de hei leek het of hij zat vastgeplakt aan jou. Je mag zeker trots zijn op Rowan,

Gelukkig hebben jullie de weg terug gevonden, anderd werd het in de kou survivelen 's nachts .
De honden vonden het vast niet erg, zo'n extra lange wandeling!

Dat klinkt echt helemaal super!!
Hihi en dat richtingsgevoel ken ik. Gelukkig kwamen jullie die aardige fietser tegen!!

En dan helpt die sneeuw ook niet, dat ben je niet gewend en dan is het moeilijker overzicht te houden.

Fijn dat jullie weer thuis zijn.