Geschrokken van Malti..

Hoi allemaal,

Ik ben vanavond erg geschrokken van Malti (reu, 2 jaar). Hij vloog opeens Noah (reu, 10 jaar) aan, totaal uit het niets, ze liepen allebei door de gang en opeens een gegrom en Malti hing in de nek van Noah, Noah verdedigde zich en het werd dus echt een gevecht. Ik schaam me er een beetje voor, maar ik ben echt geen held bij zoiets, veel te bang zelf ook per ongeluk gegrepen te worden, dus ik spring er niet zomaar tussen.. ik ben wel gaan gillen en gooide mn jas naar ze toe en uiteindelijk stopte Malti en liep weg. Hij kwam naar mij en kwam naast me zitten.

Daarna ging ik op de bank zitten en Malti kwam gelijk naast me op de bank, maar toen Noah binnen kwam begon hij weer te grommen en stond op om naar Noah te gaan. Ik stond gelijk op en heb een stoel tussen hun twee in geschoven waardoor Malti stopte met grommen. Toen ben ik maar naar de keuken gegaan, Malti liep achter me aan en daar heb ik nu een hele tijd aan tafel gezeten met Malti naast me en hem geaaid. Hij gaat heel dicht tegen me aan staan. Nu is hij rustig en is gaan slapen in zn bench.

Het is één keer eerder gebeurd dat hij Noah plotseling aanvloog. 1,5 maand geleden, toen ik de honden buiten aan het afdrogen was. Ook uit het niets vloog Malti Noah toen aan. Ik dacht toen dat het misschien te maken had met dat ik Malti afdroogde, daar houdt hij echt niet van.. Daarna ging het gewoon weer helemaal goed, dus verder niet meer veel over na gedacht.

Malti is altijd al niet de makkelijkste hond geweest. Ik heb hem als pup gevonden toen zn moeder is overleden, dus hij heeft ook niet de makkelijkste start gehad. Hij is heel gevoelig en snel ergens bang voor, ik kan bijvoorbeeld niet eens een teek bij hem verwijderen zonder dat iemand hem vast houdt want dat vindt hij al eng en gaat hij grommen. Of toen ik past een klit uit zn start wou verwijderen deed dat blijkbaar pijn en reageert hij ook heel heftig met grommen. Terwijl hij toch echt van jongs af aan heel veel gewend is. Ook schrikt hij snel, als hij bijvoorbeeld bij me op de bank ligt en ik hem per ongeluk aan raak met mn voet ofzo dan schrikt hij heel erg.
Ook houdt hij totaal niet van vreemde mensen en is waaks. Hij heeft een jaar geleden één keer gehapt naar een man die hij niet kende en die zomaar binnen kwam in onze tuin. Geen wond ofzo, maar wel kleine tand afdrukken in de man zn been.. Sindsdien ben ik heel voorzichtig met hem en bezoek. Als mensen eenmaal binnen zijn en hij ze een beetje kent gaat het gelukkig heel goed en eigenlijk leeft hij dan helemaal op van gezelschap. Hij is verder namelijk een hele vrolijke hond, gek op wandelen, gek op aaien, helemaal blij als hij mensen ziet die hij kent en vooral ook gek op Noah. Hij volgt hem overal, speelt met hem, hij wil vaak niet eens de auto in na het wandelen als Noah niet al in de auto zit.

Daarom schrik ik er ook zo van dat hij Noah nu opeens aan vliegt. Ik vind hem dan echt eng, heel agressief ziet hij eruit. Noah heeft er niks aan over gehouden, dus waarschijnlijk ziet het er erger uit dan het is. Maar omdat het zo uit het niets komt is hij zo onvoorspelbaar en dat vind ik best eng. Hij gromt wel eerst, maar volgens mij heeft Noah ook geen idee wat hij moet doen en blijft gewoon staan, waardoor Malti hem dan aanvliegt. Ik ben zelfs bang dat hij mij dan ook zomaar een keer zou kunnen aanvliegen..
Ik denk dat het er mee te maken zou kunnen hebben dat ze vandaag heel lang alleen zijn geweest en ook de afgelopen dagen. Ik heb zware dagen gehad op mijn werk en de afgelopen drie dagen hebben ze alleen maar drie keer per dag een blokje om gehad, terwijl ze normaal ook lekker los kunnen lopen en we veel langer weg gaan. Ik denk dat hij echt aandacht tekort is gekomen, hij loopt als ik thuis ben vaak achter me aan. En nu vanavond deed hij dat ook weer heel erg. En het lijkt wel alsof hij dan Noah bij me weg wil houden. Zou dat kunnen?

Het is een heel lang verhaal. Mijn vraag is eigenlijk of iemand een idee heeft wat ik hier aan kan doen? Ik zou vooral heel graag willen dat ik hem weer wat meer ga vertrouwen.. En heeft iemand een idee wat de oorzaak zou kunnen zijn? Kan het uit stress van het te lang alleen zijn?

Ach, Malti ja. Ik kan me herinneren dat hij als pup ook niet altijd even lief was tegen zijn zusje?

Wij hebben hier thuis ook gevechten gehad, vanwege schijnzwangerschap was dat destijds. Ik zou daarom ook aanraden om sowieso een bezoekje aan de DA te brengen, dan sluit je dat iig uit.. al vind ik het niet per se klinken als uitvallen door pijn, maar meer door jaloezie/bescherming. Heeft Noah ooit naar je gegromd ofzo? Gehapt? 

Verder denk ik dat een tekort aan beweging/stimulatie zeker een reden is dat dit gebeurt. Op de dagen dat je niet lang kan wandelen zal je toch iets anders moeten proberen. Een kong of snuffelmat bijvoorbeeld, of iemand anders vragen of ze de honden uit kunnen laten op die dagen. 

En ik denk ook dat je wel iets moet doen aan je angst. Honden voelen dat ook aan, en als jij dan een beetje bang zit te wezen terwijl zij knokken denkt Malti misschien wel “zie je nou wel! Ik bescherm haar”. Dat er kans is dat je ook gegrepen word, jammer dan.. meestal is dat toch een hap en geen echte beet. Ik denk ook dat je na zo’n gevecht best de honden even apart op mag sluiten. Allebei maar even geen aandacht en ook niet bij elkaar in de buurt. Als twee broertjes ruzie hebben stuur je zo ook naar twee hoeken van de kamer en ga je niet met eentje in de keuken zitten en die over de bol aaien.. al helemaal niet als dat de sterkste is én de aanstichter. 

Dat is ik wat ik zoal een beetje kan bedenken, hoop dat het helpt!

Ik vind het erg l*llig voor Noah. Ga ze maar gescheiden houden, je oude hond moet zijn dagen in rust en veiligheid kunnen slijten.  Als er gevochten wordt, zul je je handen uit moeten steken, je moet wel! Kijken hoe het afloopt,een jas gooien, dat kun je echt niet maken vind ik. Zij hebben niet gekozen voor een leven samen, dat deed jij, jij bent verantwoordelijk in deze.

Is Malti wel een hond die begrenzing krijgt van jou? Ik lees in dit stuk vooral veel dat hij na het vechten direct naast jou gaat zitten, je achterna loopt naar de keuken...jij hem aait. Ik krijg het gevoel alsof je te veel bezig bent geweest met Malti "zielig" te vinden, zijn verleden enz enz, daar schiet hij niks mee op, hij heeft duidelijkheid nodig.
Neem een voorbeeld aan Noah, kijk naar hoe je oudere wijze hond handelt, die negeert hem weleens, doen zijn eigen ding/slaapje. Ik heb dat ook weleens geobserveerd met mijn honden, Mila was 10 jaar toen Tommie erbij kwam en hij was 8 maanden jong, niks geleerd, "stront vervelend" , puberen enz. Dan deed hij soms drammerige dingen bij mij..waarvan ik dacht, waarom doet hij dat niet bij Mila?? Ja, omdat Mila niet de hele tijd aandacht aan hem besteed! Die duikt haar mand in en klaar. Nu is het wel zo dat Tommie ziet dat ik wakker ben en Mila slaapt..groot verschil natuurlijk, dus soms nam ik dan het voorbeeld van Mila en deed ik mijn ogen een tijdje dicht of mijn handen voor mijn gezicht..net zo lang tot hij weer uit beeld verdween met zijn dwingende gedrag.


Een gedragstherapeut lijkt mij in deze situatie ook niet overbodig, juist omdat je zelf ook al angstig bent om juiste handelen en bang van hem wordt. Je mist overduidelijk een aantal signalen, want honden vallen niet vanuit het niets aan..tenzij Malti ziek zou zijn.

Malti vliegt je oudere hond aan, je laat na het gevecht Malti op de bank naast je zitten, daarna ga je malti nog zitten aaien ook... je oudere hond deed op dat moment niets die moet je dan in bescherming nemen en niet de aanvallende hond......belonen voor dat gedrag, op de bank naast je en aaien....zet Malti direct apart om hem af te laten koelen....

Wat het kan zijn, een soort van jaloezie, Malti accepteerd het niet zo dat Noah bij jou in de buurt komt, de oudere hond zal je in bescherming moeten nemen , je ziet het echt aankomen als je oplet.....het kan toch niet zo zijn dat als Malti je andere hond zomaar aanvalt dat je dan Malti daarvoor gaat belonen....lekker op de bank bij je en in de keuken naast je en lekker zitten kriebelen zodat tie rustig wordt ? Een flinke grauw kan die van jou krijgen en op een koel plekje laten afkoelen...       hier twee teven, een jonge en een senior, ook gebeurd, een x, meer niet, nooit meer, degene die aanvalt is fout en die zal leren dat er niet zomaar wordt aangevallen...   hier wordt altijd apart gegeten, zodat er geen nijd bij de jongere kan voorkomen, zijn dikke vriendinnen maar ik heb wel ingegrepen.....geen van beiden honden komen op de bank, ik ga vaak op de grond zitten de honden aan mijn zijde...de leeftijd is ook groot het verschil....de jongere zal moeten leren dat de aandacht van het baasje voor beiden is.

Ik ben het zo erg eens met Soraya! 

Leiah heeft Mace 1x aangevallen nu zijn mijn honden klein maar ook die kunnen vies bijten. 

Ik gaf Leiah op haar flikker. hier wordt NIET gevochten. 

Juist als je een grote hond hebt die meer schade aan kan brengen moet je je mannetje kunnen staan. 

En zeker de aanvallende hond niet gaan belonen voor dit gedrag. Je had Noahs kant moeten kiezen en dit ook moeten uitstralen naar Malti. 

Oeps, zo denk ik er ook over.

Hier was gedonder onder elkaar ook absoluut niet toegestaan.

Er werd ook vroeg ingegrepen, want vanuit een blik en een beetje starre lichaamshouding kan al een gevecht ontstaan. En na het gedoe werd er ook geen aandacht gegeven zoals hier boven ook al genoemd is. De aanstichter ging dan mooi maar even in zijn mand liggen afkoelen.

Er zijn dus ook een aantal signalen die je wss gemist hebt bij Malti en/of Noah. Hier zou ik me dan ook in gaan verdiepen aangezien een gedrags therapeut me een beetje moeilijk te regelen lijkt, je woont in Oekraïne als ik het goed heb?

Dank je wel voor jullie reacties! Mijn eerste reactie was de hond die overstuur is en totaal anders gedraagd te kalmeren, maar waarschijnlijk is dat dus niet slim geweest.. Ik denk dat ik het ook niet duidelijk heb beschreven, het is niet zo dat ik hem gelijk ging aaien, hij liep inderdaad eerst achter me aan en ik heb hem niet weg gestuurd, dat had ik misschien moeten doen inderdaad. Daarna heb ik dus iets tussen ze in gezet en ging Noah rustig liggen. Toen ben ik met Malti naar de keuken gegaan. In mijn ogen was dat niet een directe beloning, maar misschien zie ik dat verkeerd.

Ik heb inderdaad toch ook iets gemist waarschijnlijk, want Malti durfde savonds niet langs de bank waar Noah lag te slapen. Die bank staat in de gang was waar ze dus eerder hadden gevochten. Misschien is het toch daar ontstaan door een speeltje oid. Op het moment dat het gebeurde liep ik richting de trap naar boven dus ik heb de eerste seconden niet gezien, voor mijn idee kwam het uit het niets.

In ieder geval hoop ik als er een volgende keer zou komen beter te reageren. Ik ben er ook niet trots op dat ik door de schrik dan niet voor Noah op kom.
Noah doet nu in ieder geval totaal niet anders naar Malti, helemaal niet bang oid.

Ik ben het ook eens met Soraya, je zal de honden als ze vechten toch uit elkaar moeten halen om erger te voorkomen.

Verder zal ik de speeltjes als die tot ruzie kunnen lijden opbergen. Dit moet ik hier ook doen met kauwmateriaal, een van mijn honden is hier nogal beschermend over en accepteert het niet als de ander er maar naar kijkt.

In ieder geval goed dat je andere hondenmensen mee laat denken.
Zo'n uitval heeft altijd een reden, al zie je het niet (direct), de geur van iets kan al een aanleiding zijn. Ik ben zelf niet bang, heb hier 2 keer een bek moeten openbreken om onze Bumper er uit te krijgen. En eerlijk gezegd, het gaat nu goed met de honden onderling, maar ik laat ze niet alleen zonder dat ik ze apart zet, of dat Audi een muilkorf omheeft.

Is de oudere hond medisch nog ok? Heeft die nergens pijn?  De oorzaak kan soms ook daar te zoeken zijn.

Hier overigens regelmatig ook eens schermutselingen. Veel lawaai en rondvliegend haar,maar verder geen schade gelukkig.

Ze zitten op een lastige leeftijd (8 maanden en 4.5 jaar) en gelijkaardig van karakter. 

Dit verhaal doet me erg denken aan wat een vriendin vroeger meemaakte met haar honden. Toen haar ene hond 2 werd wilde hij de leiding van de oudere hond overnemen zegde de GT. Regelmatig vlogen ze elkaar in de haren, maar het zag er steeds erger uit dan het was. Veel gegrom, allerhande geluiden die het baasje doodsangsten deed uitstaan dat ze elkaar echt zwaar zouden verwonden, maar eigenlijk hadden ze nooit een schram.

Baasje heeft toen de nodige tips gekregen van de GT en na een tijd behoorde deze gevechten tot het verleden. Zou dus even een goede GT consulteren en de nodige tips vragen, want vaak zit de oplossing in een klein hoekje en werken wij het gedrag onbewust mee in de hand.

Dit schoot ook even door mijn hoofd. 

Hoe gaat het met Noah? 

Je hebt van die verhalen dat de ene hond de andere ging aanvallen bleek dat de hond die elke keer werd aangevallen kanker had. 

Wat vervelend zeg.

Uit het niets zal het niet gebeurd zijn, alleen wat de oorzaak was is nu dus onbekend. Ik zou in elk geval beiden eerst medisch na laten kijken.

Verder idd oppassen nu dat het niet vaker gebeurd, goed gaan begeleiden dus. Een goede gt (vraag hier ajb even na voordat je iemand in de arm neemt die allerlei tips gaat geven die juist verkeerd zijn en de situatie verergeren) mee laten kijken lijkt me een goed idee.

Verder blijven werken aan Malti's zelfvertrouwen, met hersenwerk e.d. 

Goh, wat is dat schrikken Marianne... Stress kan heel goed de oorzaak zijn. Dat je te weinig tijd hebt gehad en dat Malti die aandacht van jou nu echt even helemaal voor zichzelf wil hebben kan ook. Maar er kan verder van alles aan de hand zijn. Zelfs kou kan invloed hebben, ik heb zelf een hond die een hele dunne vacht heeft en  die echt de kluts kan kwijtraken als hij het koud heeft en heel raar gedrag gaat vertonen. (De eerste keer dat Malti zo uitviel was bij het afdrogen zei je; ik weet niet of de plek waar je honden zijn als je er niet bent warm is of juist koud...)

Was Malti wel echt de aanleiding? (Soms kunnen honden héél subtiel signalen geven, waar de ander dan met uitvallen of agressief worden reageert...) Is er niet iets anders gebeurd wat je niet hebt gezien?

Is Noah nog goed gezond? Want ook een zieke hond kan soms agressie uitlokken - wat Dagmar al zei.

Kan het zijn dat er overdag toen je er niet was iets is voorgevallen waarop Malti reageert nu jij er wel bent - en zich nu wel 'veilig genoeg' voelt om dit te doen? (Dat ze zo bang is om langs dat bankje te lopen, is wel een aanwijzing dat er iets is voorgevallen?)

En ja, het kan stress, verveling, en vooral onzekerheid zijn. Maar ook (en vooral) bij onzekerheid is het wel belangrijk om duidelijke regels en grenzen te stellen en duidelijk te maken dat iets echt niet kan. Maar dan moet je wel meteen reageren en laten merken dat je agressie, om wat voor reen dan ook, niet tolereert... Ik twijfel wel of je het nu echt verkeerd hebt gedaan door Malti daarna bij je in de buurt te tolereren. Je bent immers niet meteen gaan knuffelen of zo, en bovendien weet je ook helemaal niet of Malti wel de veroorzaker was. Dat in je buurt blijven hangen kan ook wijzen op eerder al heel erg geschrokken zijn, iets hebben meegemaakt toen je er niet was, etc. Dan is het juist weer goed om Malti in je buurt te hebben zodat hij weer tot rust kan komen, daar heeft deze hond toch wel heel erg behoefte aan merk ik uit je beschrijving en ook vanwege zijn verleden...

Misschien kun je de honden voorlopig even scheiden met een hekje ertussen als je er niet bent, zodat ze elkaar wel kunnen zien maar mekaar niet in de weg zitten?

NB: Suggesties als een 'ga een gedragsdeskundige zoeken' daar heb je denk ik erg weinig aan in de Oekraïne...

Het lijkt vaak erger dan het is. De honden hebben geen schrammetje, dus persoonlijk zie ik dat niet als een gevecht, maar als een hoop kabaal. Bij een gevecht hebben ze echt de intentie om te verwonden, en dat kan meteen lelijk zijn, en dan zat je ook bij de DA voor een reeks hechtingen. Dus m.i. valt dit eerder onder de noemer onenigheid of ruziën.

Je schrijft dat Malti eerst gromde, en daarna pas uithaalde. Bij die grom kan je dus al ingrijpen. Meteen de waarschuwing geven dat je geen gedonder wil. Bijvoorbeeld een kordate 'Eh-eh-eh!'. Een signaal van: 'Let op! Dit wil ik niet hebben!'

Gaat de hond toch uithalen, kom je onmiddellijk tussen, scheidsrechter spelen en van beiden kalmte vragen.

Wat de aanleiding is? Dat kunnen vele dingen zijn: opgekropte frustratie of spanning, humeurig zijn, zich niet lekker voelen (lichamelijk of mentaal), claimgedrag, niet voldoende ruimte hebben,...

Jij kent je honden het best, kent hun karakter en hun voorkeuren en eigenaardigheden. Dus bekijk dat even in die context, en dan kan je er rekening mee houden om dit in de toekomst te voorkomen.

Dank jullie wel voor de vele reacties! Fijn dat er zoveel mensen meedenken. Misschien viel het inderdaad allemaal wel mee, ze lijken in ieder geval nergens last van te hebben, gaan gewoon met elkaar om als altijd.

Maar wel goed om er beter op te gaan letten en inderdaad meer duidelijkheid te geven aan Malti en eerder in te grijpen. Ik neem Noah wel regelmatig in bescherming, maar dat is tijdens spel en Malti reageert er dan prima op als ik hem weg stuur bij Noah. Dat had ik gister ook gelijk moeten doen, maar ik schrok teveel.. En zelf bang zijn is natuurlijk helemaal niet handig.. Nu ik er meer op let kan ik hopelijk een volgende keer voorkomen en eerder ingrijpen. Ik denk dat jullie gelijk hebben dat ik te makkelijk naar Malti ben geweest. Als pup was hij heel snel bang en ging dan ook grommen, bij het tillen uit de auto, bij een tuig om doen, pootjes afdrogen. Juist omdat ik toen vond dat dat gewoon moest kunnen en bleef proberen werd het steeds erger, totdat ik dat gewoon allemaal maar liet zitten, dan maar geen tuig enz,niks moest. Toen werd hij veel makkelijker na een tijdje en draagt inmiddels gewoon een tuig, droog ik hem af en kan hem stevig vasthouden bij de dierenarts bijvoorbeeld. Maar misschien is dat loslaten een beetje doorgeslagen in hem helemaal geen grenzen meer geven, terwijl hij dat wel nodig heeft.

Zelf denk ik nu dat het echt te maken heeft met te weinig aandacht en te lang alleen zijn geweest en dat spanning er bij Malti blijkbaar zo uit komt.. Ik bedacht opeens dat hij een jaar geleden ook een keer zo uitviel, toen had hij een kap om van de dierenarts omdat hij een wond had en hij raakte daarvan volledig in paniek en vloog Noah aan. Kap gelijk afgedaan en hij is gelijk naar boven gevlucht en durfde een uur lang niet meer naar beneden te komen. meer aandacht voor allebei de honden apart gaat misschien helpen om Maltis zelfvertrouwen wat te verbeteren en ook mijn eigen vertrouwen in Malti. Ik ga ook weer kijken hoe het alleen zijn gaat met een camera.

Met Noah gaat het qua gezondheid prima. In de zomer was ik in Nederland en vond ik dat hij opeens snel oud werd, snel hijgen en veel slapen. Toen is hij helemaal gecheckt en bloedonderzoek gedaan, was allemaal prima. Nu in de winter lijkt hij juist wel weer jonger, hij rende net Malti er nog uit. Denk dat het vooral aan de warmte lag in de zomer. Maar het kan natuurlijk iets zijn wat ik niet zie. Ga het in ieder geval in de gaten houden, had er nog niet over nagedacht dat het ook met zijn gezondheid te maken kan hebben.

Een GT inschakelen is inderdaad niet mogelijk hier. Als ik hier iemand om advies vraag is het enige denk ik dat ik beide honden met geweld moet leren wie de baas is.. of buiten aan de ketting leggen en af en toe wat eten toe schuiven. Genoeg mensen hier die bang zijn voor hun eigen hond..
Ik kan natuurlijk wel mail contact opnemen met een GT als het probleem blijft, alleen lastig dat ze de honden dan niet kunnen zien.

Ik ga het nu in ieder geval proberen met de tips van jullie. Bedankt

Noah heeft trouwens nooit naar me gegromd of gehapt. Dus ik denk niet dat het echt uit bescherming is dat Malti uitvalt. Wel is Noah degene die meestal de aandacht op eist, die gaat soms gewoon keihard staan blaffen als ik Malti of de katten begroet als ik thuis kom, dat negeer ik dan maar hij geeft niet snel op. Dat is ook weer een teken dat ze dan te weinig aandacht hebben gehad, anders doet hij dat namelijk niet.
Dus alles bij elkaar een goede reden om weer meer te focussen op de honden als ik thuis ben en even niet meer aan m'n werk denken, ook beter voor mezelf

Marianne, een gt is echt niet nodig, je weet het goed te handelen, er is geen schade geweest alleen oneinigheid, ook dat moet je indammen natuurlijk...en apart iets doen met de honden is een goed iets, gebeurd hier ook, en wat de gezondheid betreft, oudere honden kunnen wat moeilijker de warmte kwijt en gaan dan lopen hijgen en tonen niet zo fit, wordt het kouder dan voelen ze zich prettiger, geen gehijg meer, de temperatuur hoeven ze niet te regelen dan....