Verdrietig... hond moet misschien weg :-( 
Dat is niet voor jou hoor, Anoniem (jammer dat ik je naam niet ken , anoniem klinkt zo onpersoonlijk ) dit is voor je vader.
Wat een mooi gedicht. Een gedicht met een waarheid voor een ieder die een hond neemt. Het is geen weggooimateriaal, maar iemand die je levenslang moet koesteren en lief hebben. Hier kan je niet omheen !
Juist als een hond ouder wordt moet men de oudere hond in bescherming nemen en deze een veilig tehuis bieden en als het wat minder wordt met de hond, en ongelukje of eens ziek dan moet men de hond helpen en koesteren en bij staan tot het laatste toe, dat is van een hond houden, en niet als die oud is dumpen, want dat wil deze vader eigenlijk wel, weg ermee hij is oud en owee als er gebreken komen......het gaat me aan het hart, ik heb nu een hond van 13 jaar oud, die koester is en help haar de oude dag door, ze is nog gezond maar is oud en dan ook dat laatste stukje moet men er zijn voor de hond....wanneer de hond ziek is en er geen vooruitzichten zijn dan praat men over inslapen...of de hond is zo oud en wil niet meer...maar de hond wegdoen omdat er sprake is van een nieuw huis, treurig hoor.
Eva is ook een oude hond. Bijna 12 jaar en heeft arthrose. Zo heeft ze ook ouderdomskwaaltjes, zoals grommen als ze gestoord wordt in haar slaapje. Ze heeft staar, is snel moe, laat weleens een plasje lopen, ouderdomspukkeltjes en wil niet altijd een eindje lopen. Nee, wegdoen zou ik nooit doen. Ik moet er niet aan denken. Ze heeft me 12 jaar al haar liefde gegeven ( en nu nog) Ik ben stapel op haar en dat weet ze. Elke avond ligt ze aan m,n voeten en geniet van een aai over haar kopje. Wat ze erg leuk vindt is een ritje met de auto. Dan til ik haar op de achterbank en gaan een stukje rijden. Zomaar tussen de weilanden en door de bossen. Dan kijkt ze met haar favoriete popje in de bek naar buiten en volgt alles wat beweegt. Dit zijn heerlijke momenten die ik nooit zou willen missen.
Een grote hond van 13 jaar? Dat is echt oud voor een grote hond. Geniet er maar van en koester deze vooral op haar oude dag. Ik vind die oudjes zo leuk en lief.
Helaas denkt er niet iedereen zo over en dumpen de hond in een asiel zoals beschreven is. Ik vind dit echt misdadig. Zo,n hond krijgt nooit meer een huisje. Stank voor dank. Argumenten als een nieuw huis zijn verwerpelijk. Je bent aan een hond begonnen, dus je hebt ze voor het leven.
Recente foto van mijn Bams, ben blij met je bericht Hans...ook een senior...Bams is nog gezond, heel blij mee maar heeft moeite met opstaan, dan help ik dr....ze is tevreden en zolang ze mij opzoekt iedere avond bij me ligt, zorg ik goed voor dr, en verdriet is er voor het nadere afscheid....Bams heeft haar gewicht tegen 75 kilo, 1 mei wordt ze 14 jaar...haar broers en zussen zijn al heel wat jaren geleden gegaan.. heb voor haar overal kleden neergelegd zodat ze beter op kan staan, komt mijn tweelingzus op bezoek zegt deze, jee lijkt wel uitdragers winkel, hahaha...
En een extra bedje...
Wauw, 14 jaar en helemaal geen grijs bekkie?
Nee, grijs is ze nog niet......wel heeft ze wat staar, dat zie ik, maar ze loopt nergens tegenaan en vind haar weg buiten en ook in het donker...gezond, zinderlijk, een anderhalve week geleden ongelukje binnen, hee dacht ik...vitamine c even gegeven op aanraden van de dierenarts, gen antibiotica meer en het is weer onder controle, een lichte blaasontsteking, mijn schuld...met de koude dagen op de koude buitenvloer, zijn honden die het heel snel warm hebben...ik let nu goed op.....ook krijgt ze vitm, b12 ook op advies...voorwat meer spierkracht...het is niet dat ik haar leven wil rekken maar een voedingssupplement kan het nadere eind toch wat uitstellen....
Ach Willemijn. Wat dat betreft zijn we precies hezelfde wat onze honden betreft. Ha ha ha !!!
Volgens mij hebben onze honden het goed bij ons. Jouw honden hebben het zeker goed 14 jaar voor een grote hond. Geweldig. Ja, die uitdragerij komt me bekend voor. Zo heeft Eva een eigen bed. Een frame, zelf gemaakt, met een kleutermatrasje, daarover heen een dik dekbed. Eigenwijs als ze is kruipt ze toch in de mand van Bram en dan krijg je aparte taferelen.
Jouw berichtjes doen mij ook heel goed, Willemijn.
75 kilo puur liefde en 14 jaar liefde gegeven. Wat een bezit, he? Wat een ontzettend mooie hond, Willemijn. Ik weet wat je voelt. Dat ene moment wat toch gaat komen. Het maakt je verdrietig en wilt het steeds maar voor je uit schuiven. Laten we de extra zorg voor lief nemen en genieten van de aanwezigheid van onze honden en verwennen zoveel we kunnen.
Wat een heerlijke foto van jouw Eva....ook jij koester je oudere hond met van alles...ik ben voor een kinder matras gegaan maar was net iets te klein vandaar een orthopedisch bed voor Bams, buiten moet ze dr op en binnen mag ze kiezen...en wat is Eva grijs maar dat heeft toch zijn bekoring, bij Bams zie je dat niet, alleen de mensen die haar heel goed kennen die zeggen wel eens, ze wordt wat schonkig en dat is ook zo, minder beweging, heb tot heel lang met haar gezwommen in een zwembad, maar ik ben alleen en heb twee sterke mannen nodig die haar na afloop mee helpen in de auto...en daar kan je helaas niet van op aan, na het zwemmen is ze moe...ik loop korte wandelingentjes met dr...buiten en in de tuin...niet erg als ze het naar haar zin heeft..
1 mei wordt ze 14, ze leeft in reservetijd, hoelang ? En iedere dag is er een, toch naderd het afscheid, en ja ik schuif het ook voor me uit...als ik zie dat ze alert is en savonds altijd bij me komt liggen en ze zo tevreden is, en het aangeeft dat ze naar buiten wil, ze is niet veranderd qwa karakter, nooit geen slaper geweest, nog niet....ik slaap bij haar, altijd boven geslapen, naar als ik boven slaap breekt ze de tent af, traphekje is dan zomaar weg, hahaha, dus heb ik besloten bij haar beneden te slapen...heb een grote bank dus geen probleem....hou me op de hoogte van jouw Eva.....we zijn beiden bezorgd om onze oudere honden, en beiden leven in reserve tijd...Mijn Bams is heel bijzonder, weten ze hier wel op hp....verdriet is er altijd als een hond afscheid gaat nemen. Jij ook, geniet van Eva zolang het duurd..
Ja, 75 kilo verplaats je niet in je eentje. Jammer dat ze niet meer zwemt. Houdt haar spieren wel wat soepeler. Eef was al vroeg grijs hoor. Het wordt nu alleen wat meer. Net wat je schrijft. Het heeft wel iets. En staar.... Ach, de schat ziet het allemaal niet mee zo goed en als de zon schijnt knijpt ze haar ogen dicht. Tranen lopen uit haar ogen.... Maar lijkt toch meer te zien dan dat ik denk. Komt er een hond aan in de verte dan begint ze al te brommen.
Bams is een heel goedige beer.....altijd geweest en nog, maar afscheid nemen van je maatje die zo lang bij je geweest is doe je niet zomaar omdat je maatje een andere fase ingaat.....een pup en jonge hond, heerlijk, maar ook een oudere hond heeft zijn bekoring alleen is het wel zo dat dan het afscheid naderd waar je als pup en jonge hond zeker nog niet aan denkt.
Ik heb ook een oudere hond ik gok van ongeveer 14 jaar al, exact weet ik zijn leeftijd niet. Wel een jack russell dus heel wat maatjes kleiner. Lijkt me moeilijk zo'n grote hond die til je niet even op als het even niet meer gaat.
Jij ook Rob, en jack, ja die til je even op om die buiten te zetten, dat gaat niet met zo,n grote hond, ik ben alleen maar ik red het wel hoor, doe aan krachttraining juist om haar te kunnen helpen bij het opstaan als dat nodig is....zolang dat ze zinderlijk is en aangeeft ik moet naar buiten...en alert is en verder gezond is....tuurlijk ik weet het de tijd komt er aan dat het niet meer gaat, maar o ik geniet nog steeds zo van dr....ik begrijp ook niet als een hond een leeftijd naderd dat het niet meer zo gaat als men zou willen dat men een hond de deur wijst.
Ik lees ook reacties dat sommigen twijfelen of het wel echt is allemaal en ik kan me heel goed voorstellen dat mensen dit denken. Ongeveer 2 maanden geleden had ik dit ook nooit geloofd, maar nu zit ik in deze situatie en ik weet dat het echt is en ik had nooit kunnen bedenken dat ik in deze situatie terecht zou komen.
Maarja, met mijn lieve hondje gaat het dus erg goed, ik kan hem alleen niet alleen laten. Ik denk dat dit komt omdat hij nog moet wennen aan de verhuizing en misschien voelt hij de spanning die ik heb ook wel een beetje. Als ik bijvoorbeeld op de bank zit en ik sta op om naar de wc te gaan, moet ik de deur van de gang open laten anders begint hij te blaffen, of als ik bijvoorbeeld even naar buiten ga om de fiets in de schuur te zetten of even naar boven om de was op te vouwen ofzoiets. Eigenlijk kan ik alles zonder problemen doen en vind mijn hond ook alles best zolang ik maar in de buurt ben.
Ik heb eigenlijk niet zo'n hele goede band met mijn vader. Door allerlei dingen en dit allemaal werkt nou ook niet bepaald mee aan een betere band. Ik durf dus eigenlijk ook niet nu al te zeggen dat mijn hond kan blijven, ik zou het hem, sorry dat ik het zeg, nooit kunnen vergeven als hij mijn hond weg doet. Maar hij heeft wel gezegd dat als hij ook maar 1 keer iets doet wat niet mag,(lang hard blaffen, binnen plassen,iets kapot maken ofzoiets) hij weg moet. Wat ik dus niet begrijp. want er kan altijd iets misgaan. Hij kan ziek worden en moeten overgeven, hij kan ergens van schrikken en hard gaan blaffen enz.
Ik heb een paar keer met mijn moeder er over gehad, en zij begrijpt heel goed dat ik er zo mee zit en graag zekerheid wil. Ze zei onder andere dat van haar de hond gewoon mag blijven maar dat hij niet op de bank mag. prima, kan ik mee leven. Maar zij wil weer geen ruzie met mijn vader en broer over de hond. Wat ik ook weer begrijp, in ieder geval hebben we ze nu zover dat mijn hondje mag blijven zolang alles goed gaat. Als ik er voor zorg dat mijn vader geen werk heeft aan de hond gedurende de tijd dat ik nog thuis woon, en dit is ongeveer een halfjaar, dan is het goed. Dan kan hij daarna met mij mee en kan hij bij mij blijven. Ik zou wel weer van voren af aan moeten beginnen met hem laten wennen enzo,maar soms lopen de dingen nou eenmaal niet zoals je graag zou willen en is het even niet anders.
Voor mij staat gewoon 1 ding vast: ik en mijn hond blijven samen, wat er ook gebeurt. Er is echt niemand die het voor elkaar gaat krijgen om hem van me af te pakken. Desnoods keten ik hem aan me vast. Ik zorg dat anderen geen 'last' van hem hebben en neem de volledige zorg op me. Maar het gaat me niet gebeuren dat ik na elf jaar mijn hond kwijt raak omdat mijn vader zich druk maakt om zijn laminaat.
Iedereen fijne avond gewenst en als er ontwikkelingen zijn meld ik het. "
Hoe gaat het nu ??
Ik denk dat ts zeker weg is.
Nee ze is niet weg, haar profiel is er nog, ze heeft aangegeven dat als er nieuws is ze het zou vertellen hier... dit schreef ze in haar laatste post... .
Iedereen fijne avond gewenst en als er ontwikkelingen zijn meld ik het. "
ik hoop zo voor je dat de hond mag blijven... omdat je eerder vertelde dat hij mocht blijven en nu niet meer en dan weer wel. lastig als ze onduidelijk zijn. de hond is al wat ouder en hem dan nog wegdoen is onbegrijpelijk.
ik hoop voor je dat hij mag blijven en dat alles nu goed is :)
Blijf er bij stilstaan als je je ouders niet goed kan praten dat dit erg moeilijk gaat zijn voor jou, maar meer voor de hond. Als je je hondje na 11 jaar bij jullie zijn opgegroeid opeens bij het asiel laat liggen gaat dit heel raar worden voor de hond, zij/hij gaat denken waarom ben ik hier ik heb toch niks mis gedaan en uiteindelijk gaat hij/zij in een depressie zitten en gaat veel verdriet hebben naar jou. Natuurlijk gaat dit ook niet makkelijk zijn voor jou, maar jij begrijpt het de hond niet. Ik zou alles proberen om je ouders goed te praten!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?