reu of teef? nieuwe hondenbezitter

Hallo,

Wij staan op de wachtlijst voor een pup, dus nu nog hondloos. Het wordt onze eerste hond. Nu hebben wij een voorkeur doorgegeven voor een teef maar dat is eigenlijk puur op gevoel gebaseerd. Nu heb ik begrepen dat als we een reu zouden willen, we eerder aan de beurt zijn.

Nu vind ik vooraf bepalen welk geslacht het moet worden al ingewikkeld, want wat als we nu zeggen reu of teef, en bij de fokker is de klik precies met een hond van het andere geslacht, wat dan?

Wat was jullie motivatie om juist te kiezen voor een teef of reu? 

Nu zie ik ook verschillende berichten over castraties, voor teven zijn dierenartsen voor, de rasvereniging niet echt enthousiast voor castratie en voor reuen sommige dierenartsen tegen en sommige neutraal.

Kan iemand daar iets zinnigs over zeggen?

Misschien kort door de bocht maar ik dacht, als ik niet wil fokken, castreren. Net als bij katten en bij paarden voor hengsten. Het lijkt mij relaxter voor het dier zelf, maar is dat wel zo?

Bedankt voor het lezen alvast!

In eerste instantie wou ik vroeger ook liever een teef, omdat ik dacht dat deze makkelijker en liever zouden zijn.

Maar het liep anders en er zijn 2 reuen hier gekomen.

Geen moment spijt van gehad, het zijn 2 hele lieve, makkelijke, aanhankelijke honden.

Bij sommige rassen zijn de teven feller en de reuen gemoedelijker en bij andere rassen juist andersom.

Maar dan nog, elke hond is weer een eigen individu.

Castratie bij een reu, als het een ras is met een langere vacht zoals bv cocker spaniel dan heb je kans op castratievachten.  

Wat ik vooral hoor is dat reuen wat lastiger zijn in de pubertijd, maar daarna echt een stuk stabieler zijn dan teven. 

Hier een teefje, altijd teven gehad en mijn voorkeur gaat daar dan ook naar uit, ik heb ook nog nooit een klik met een reu gehad, want het karakter en de band met de hond is natuurlijk belangrijker. 

Teven zijn wat feller, en hebben wel eens last van 'moodswings' tsja, echt vrouwen en die kunnen nog wel een bitcherig en gemeen uit de hoek komen. Maar dit geld voor mijn ras. 

Verder hoor ik van de meeste fokkers dat er geen extreme verschillen zitten tussen reuen en teven, maar ook dit kan bij bepaalde rassen het tegenovergestelde zijn. Om wat voor ras gaat het? 

Mijn persoonlijke mening, ga je voor een teefje dan ben ik voorstander van castreren, het voorkomt een aantal ziektes zoals baarmoederkanker, tumoren. 

Ga je voor een reu, dan is mijn mening dat je deze intact laat tenzij en medische klachten ontstaan :) 

Het is ook een gevoelsding.  Het verschilt ook wel per ras, maar ik vind een reu bij mijn ras (bullterrier) mooier en vaak gemoedelijker.  

Verder maakt het ook niet uit, het een is niet per se leuker dan het ander, 't is echt meer wat je ligt. Ik zou wel zeggen, dat als het jullie echt helemaal niets uitmaakt en het praktischer is om de pup eerder te krijgen  (ivm vakantie en/of oppas bijvoorbeeld), het ook prima is om voor een reu te gaan zodat 'ie er eerder is.

Wat voor een ras krijgen jullie? 

Wat castreren betreft, tsja da's vaak een discussiepunt. Ik, en dat is persoonlijk, zou niet bij voorbaat al gaan castreren. Pas op het moment dat de reu continu bezig is met teven en daardoor niet meer functioneert, zou ik gaan castreren.  Maar dan wel pas wanneer de reu volgroeid is en mentaal volwassen is. 

Bedankt voor jullie reacties!

We staan op de wachtlijst voor een Stabij, voor een teefje.

Ik had inderdaad gezien dat castratie van een teefje een hoop enge ziektes kan voorkomen.

Toch zijn er ontzettend veel gecastreerde reuen die nergens last van hebben.

Freggle was bv op 8 jarige leeftijd gecastreerd (was ook medisch)  maar hij is er niet door veranderd, er zelfs stokoud mee geworden.

Ik ben een reuen mens 

Ik heb twee reuen en twee teven. Mijn oudste teef en reu zijn net gecastreerd, mijn jongere reu is al eerder gecastreerd. 

Reuen zijn aanhankelijker naar mijn mening en dat vind ik zelf heerlijk. Maar sommige mensen worden daar juist weer nerveus van.

Eerder was ik anti castratie maar daar kom ik nu toch echt op terug. 

Als je reu niet jaarlijks kan dekken dan ben ik voor castreren. Ik heb met mijn reu vind ik zelf wat te lang gewacht en nu hij dan eindelijk gecastreerd is heb ik echt het gevoel dat ik mijn hond terug heb terwijl ik niet in de gaten had dat het van de hormonen kwam. 

Hij was extreem rustig en maakte altijd een verveelde indruk tot er ergens een teef loops was dan liep die de hele dag te kwijlen en te piepen, laat staan als een van mijn eigen teven loops was. Nu speelt hij weer en is energieker.  Vaak hoor je het tegenovergestelde wat dat laatste betreft met castratie en daarom was ik ook zo anti castreren. 

Wat de gezondheids risico's betreft is sterilisatie bij een teef na de eerste loopsheid best wel aan te raden. De kansen op baarmoeder kanker en melkkliertumoren zijn weg en vermindert. 

Voor reuen zijn de gezondheids risico's helaas anders de kans op een aantal soorten kanker en tumoren wordt verhoogd. Castreer reuen vooral niet te jong i.v.m. de bot groei. Reuen zou ik zeker voor het tweede levensjaar niet castreren. 

Er bestaat iets dat chemische castratie heet dit zijn implantaten die een half jaar of een jaar werken hiermee kun je alvast kijken hoe jou hond op een eventuele definitieve castratie reageerd. 

Ik heb een duidelijke voorkeur voor een teefje,heb ook reuen gehad niet gecastreerd maar geef mij maar een teefje die werden na de 1e loopsheid  gecastreerd.

Geen loopsheid,geen gedoe met hitsige reuen,ze blijven meestal mooier van vorm dan een gecastreerde reu.

Vigo is heel jong gecastreerd maar normaal gesproken hou ik er ook niet van om een reu te castreren,het mooie gaat er dan toch een beetje vanaf.

De reuen die ik heb gehad waren aanhankelijker dan de teefjes.

Geef mij maar een eigenwijze teef,past het beste mij.

Ik had ook een voorkeur voor een teefje, omdat ik bij mijn ouders vroeger ook enkel teefjes had gekend. Maar in het nest zat maar 1 teefje, het is dus een reu geworden. We zochten vooral een gezinshond omdat we nog niet echt ervaring hadden en uit de testen bleek dat Billy goed bij ons zou passen. En dat is ook!

Hij is nu bijna 14 maanden, nog niet gecastreerd en voorlopig ook nog geen reden om hem te laten castreren. Sowieso ging ik er mee wachten tot hij volwassen is 

Ik heb jaren 1 reu en 1 teef gehad, ik had geen voorkeur. De reu is gecastreerd toen hij een jaar was en een van de teven die ik heb gehad is gesteriliseerd op medische indicatie toen ze vijf jaar was. Er zijn nooit problemen na de castratie tussen mijn teef en reu geweest. Mijn volle reutje Balou kan heel vervelend gedrag hebben, klappertanden, kwijlen, niet luisteren, niet bij tevenplasjes weg te krijgen en dan probeert hij ook nog als hij de kans krijgt mijn gecastreerde teefje te dekken. Dit irritante gedrag heeft mij een voorkeur voor teefjes gegeven.

Ik heb eigenlijk nooit anders gehad dan reuen, gewoon omdat ik dat zo gewend was: mijn ouders hadden ook reuen. Als het geslacht je niet uitmaakt en je kan je laten leiden door de klik met een pup dan zou ik gewoon gaan voor de leukste pup - los van geslacht. Je went uiteindelijk vanzelf aan wat je in huis haalt en iedere hond is ook anders; je kan zo een teef in huis halen die reu-trekjes heeft of andersom.

Ik heb nooit een hond laten castreren; reuen castreren zou ik alleen doen als het noodzakelijk is (denk: als hij heel heftig reageert op loopse teefjes of als hij bijvoorbeeld permanent geen eetlust heeft) maar een teefje zou ik wel altijd castreren vanwege de gezondheidseffecten. 

Wij hebben 3 teefjes gehad. Wilde nooit geen reu.

Jazz is dat wel word binnenkort 5 jaar.

Nog geen dag spijt van gehad.

De teefjes niet ,Jazz is compleet.

Een goede vriendin van ons heeft 5 stabij's. 3 reuen en 2 teven. De reuen zijn zó relaxed, mooi, en vriendelijk naar iedereen. Beide teven zijn behoorlijk nerveus. Maar dit is mijn ervaring haha. 

Wat grappig! Zijn ze familie van elkaar wat het gedrag zou kunnen verklaren?

Het zou fijn zijn als we eerste keus hebben bij een fokker, zodat de pup ons kan kiezen. Maar dit wil vast iedereen ;)

Hartelijk dank allemaal voor jullie reacties!

Hopelijk kunnen we, tegen de tijd dat we aan de beurt zijn, kiezen uit een pup met de meeste klik en die het beste bij ons past.

Een pup kiest jou niet uit, het is dan je eigen verklaring van iets wat je graag wilt.

Het zijn moment opnames die je ziet als je bij de puppy's gaat kijken.

Het kan net zijn dat de ene puppy heel druk is geweest en daarom net heel rustig is als jij er bent.

Er zijn fokkers die wachten tot ze 7 weken zijn zodat ze een goed beeld hebben van de karakters en dan in overleg met de aanstaande baasjes bepalen naar wie ze gaan.

Maar als je ras hebt met verschillende kleuren, stippen, aftekeningen e.d. kiezen mensen ook vaak voor een mooie aftekening of kleur, en willen daarom de eerste keus.

Natuurlijk zijn het verschillende factoren en heeft een fokker de beste kijk op de karakters van de pups, die het beste bij ons past.

Maar soms voelt het zo, 1 van onze katten, ze kwam gelijk bij ons, super sociaal en gezellig. Ze heeft ons gekozen, maar eigenlijk is ze zo bij iedereen die binnenkomt, ze vindt iedereen leuk en gezellig. Ze neust ook altijd met de herder van de buren. Maar het is wel leuk om te denken ;)

" Wat grappig! Zijn ze familie van elkaar wat het gedrag zou kunnen verklaren?
 
Het zou fijn zijn als we eerste keus hebben bij een fokker, zodat de pup ons kan kiezen. Maar dit wil vast iedereen "

Martine

2 reuen zijn familie, de rest niet :)

"  
Natuurlijk zijn het verschillende factoren en heeft een fokker de beste kijk op de karakters van de pups, die het beste bij ons past.
Maar soms voelt het zo, 1 van onze katten, ze kwam gelijk bij ons, super sociaal en gezellig. Ze heeft ons gekozen, maar eigenlijk is ze zo bij iedereen die binnenkomt, ze vindt iedereen leuk en gezellig. Ze neust ook altijd met de herder van de buren. Maar het is wel leuk om te denken "

Martine

Nee jullie kozen haar omdat ze leuk en gezellig deed naar jullie. Ze is een sociale kat die van mensen houd. Pupjes kies je ook zelf samen met de fokker. Met Maybe had ik de laatste keus maar ze was mijn eerste keus. Als de klik er is dan komt de rest vanzelf (:

Ik ben echt een reuen-mens, heb 1 keer een teefje gehad en 6 keren een reutje en Hummer is ook een reu. Altijd intacte reuen trouwens behalve 1 reutje niet, die met de leeftijd van 5 jaar gecastreerd maar dat was om medische redenen. De teef wel laten steriliseren want die loopsheid vond ik niks.

Ik merk dat reuen toch wat gemoedelijker zijn en relaxter, ook vind ik een reu qua bouw gewoon mooier, ze zijn normaliter grover gebouwd en dat vind ik gewoon mooi.

Ik denk dat de voorkeur voor geslacht echt een persoonlijke keuze is. Ik heb altijd teefjes gehad (bij mijn ouders en nu zelf) en ik heb ook veel vaker een klik met teefjes dan met reuen, maar ik kan niet zeggen hoe dat komt. Puur qua uiterlijk vind ik teefjes vaak mooier, omdat die wat 'fijner' zijn, maar dat is ook heel persoonlijk 

Ik pas veel op bij honden van mensen die op vakantie zijn of ga wandelen met honden. Ik merk eigenlijk geen verschil in karakter op basis van het geslacht. Waarom ik dan toch sneller teefjes 'uitkies', kan ik zelf niet uitleggen  Dat is puur gevoelsmatig. Ik heb nu net wel een reu waar ik op pas waar ik wel echt een klik mee heb, dus het is ook wel afhankelijk van de hond zelf.

Ik lees hier soms dat teefjes sneller 'bitchy' zijn of al eens humeuriger zijn en dat reuen relaxter en aanhankelijker zouden zijn, maar in mijn ervaring klopt dat totaal niet. Mijn huidige teefje laat zich door alles en iedereen doen en is het meest aanhankelijke hondje dat ik ken  Ik ken dan weer wel een reu die vaak uit het niets wat humeurig kan zijn (naar mijn teefje, dus niet tov een andere reu), dus ik heb het idee dat dat allemaal echt alleen afhankelijk is van karakter. 

Ik ben een voorstander van castratie bij teefjes omwille van de gezondheidsvoordelen en het feit dat ze zo geen risico loopt om per ongeluk zwanger te worden. Bij reuen heb ik al gehoord dat er meer nadelen zouden zijn op gezondheidsvlak bij een castratie, maar daar heb ik me nog niet in verdiept omdat ik zelf geen reu heb. Ik denk dat het dan vooral afhangt van hoeveel last je reu zelf heeft van zijn hormonen.

Bedankt voor de reacties!

Wat grappig dat iedereen zo een eigen gevoel en visie heeft. Sommige echt met een duidelijke voorkeur. 

Ik vind reuen vriendelijker, aanhankelijker, maar ook grotere aanstellers. Onze teef was inderdaad ook vaker echt enorm bitcherig... Je kon er geen pijl op trekken, de ene keer was alles goed en leuk (aaien) meer meer meer!  En 3 sec. later was je de grote boosdoener en moest je per direct kappen anders hapte ze naar je. Zo was ze dus ook wel eens naar onze andere reuen die daar gelukkig heel goed mee om konden gaan. Verder was ze zeer zeker geen slechte hond hoor, ze was een goede losloper en betrouwbare hond rondom vreemde honden. Maar wel eentje die af en toe echt ruimte nodig had. Obi niet... Obi wil geen ruimte Obi wil een klein kuipstoeltje met je delen, terwijl hij je arm likt of zo en je aanstaart in je gezicht, alsof hij wil zeggen dat je mooie ogen hebt. Of ... omdat de koektrommel al te lang gesloten is? Reuen gooien echt al hun charme in de strijd om iets gedaan te krijgen. Onze golden retriever reu was zo, Obi is ook precies zo. Je moet er van houden, veel geslijm, pootjes, likjes. Teveel misschien?  Tenminste dat is wat mij altijd is opgevallen aan onze reuen en teefje. 

Haha, wat een geweldige beschrijving!  Maar ik moet zeggen dat die beschrijving ook perfect op mijn huidige teefje zou kunnen slaan  Ik vind je verhalen van Obi sowieso vaak herkenbaar bij haar, al is het een totaal ander ras en formaat hond 

Deze beschrijving zou ook mijn teef kunnen zijn, ze kan bitcherig zijn naar andere honden, maar ze is enorm aanhankelijk naar mensen die ze kent. Té aanhankelijk, tot vervelend aan toe haha. En personal space kent ze niet. 

Hier precies hetzelfde met mijn teef hahahaha

Hier een reu, gecastreerd, inderdaad met dezelfde gedachten als wat jij eerder schrijft ‘relaxter voor het dier zelf’. 

Ik kan geen voorkeur uitspreken qua teef of reu want heb enkel reu gehad. Dat bevalt me in ieder geval prima. Is een knuffelkont die qua gedrag heel stabiel is. Met stabiel bedoel ik niet per se relaxt, hij heeft echt wel zijn triggers waarbij hij uit z’n kram schiet, maar dit is altijd hetzelfde. Geen moodswings zeg maar. 

De teven die ik ken vind ik vaak wat onvoorspelbaarder, maar dat is misschien anders wanneer het je eigen hond is. 

Wij stonden ook op de wachtlijst en mijn voorkeur was een teef maar mijn man wou een reu. We zijn uiteindelijk voor een reu gegaan op aanraden van de fokker en nog geen seconde spijt van. Het is een echt moederskindje! Waar ik ben is hij ook. Zo lief, soms ondeugend, super aanhankelijk. Ken ook mensen met een teefje en die kunnen heel chagrijnig en venijnig zijn hoor. Dat doet onze reu niet. Als hij boos is is hij even boos maar is snel over. Ik vind en mijn man ook persoonlijk een reu zijn gestel en gezicht knapper en stoerder. 

Hier dus een echte reu liefhebber

Wij stonden ook op de wachtlijst en mijn voorkeur was een teef maar mijn man wou een reu. We zijn uiteindelijk voor een reu gegaan op aanraden van de fokker en nog geen seconde spijt van. Het is een echt moederskindje! Waar ik ben is hij ook. Zo lief, soms ondeugend, super aanhankelijk. Ken ook mensen met een teefje en die kunnen heel chagrijnig en venijnig zijn hoor. Dat doet onze reu niet. Als hij boos is is hij even boos maar is snel over. Ik vind en mijn man ook persoonlijk een reu zijn gestel en gezicht knapper en stoerder. 

Hier dus een echte reu liefhebber

Bedankt voor alle reacties, super fijn om te lezen.

Ik ben ook op zoek gegaan naar teef of reu op internet, daar werd ik niet veel wijzer uit en kwam de reu er bekaaid vanaf.

Nu heb ik wel een beetje een vooroordeel en vrees voor een reu maar is dat terecht? In hoeverre heeft een eigenaar invloed op reuen gedrag?

Ik heb kinderen en katten en zou het vervelend vinden als die zouden worden bereden door de hond, verder heb ik nog als doom beeld dat de hond alles gaat markeren, dus ook in de tuin, bijvoorbeeld het speelgoed van de kinderen. Of dat ie uit zijn panty schiet als de geholpen teef van de buren langs de tuin komt lopen. Of dat ik denk, lekker los lopen, en dan achter mijn hond aan kan....

Maar is dit terecht? Heb ik invloed op dat gedrag? Is dat per ras of reu verschillend, hoeveel invloed de baas kan uitoefenen?

Sorry voor alle vragen ????