dag mijn klein menneke

Wat heb je dat met veel liefde geschreven, Tibo heeft een mooi leven bij jullie gehad.

Misschien helpt het je een beetje door te schrijven, want wat worden ze gemist hé, onze hondenvriendjes.

Veel sterkte.

Lieve Jolanda zo mooi geschreven heb tranen in de ogen ja missen ónze lieverds zo erg eh maar allen samen boven de regenboog brug kijken ze op ons neer en zeggen we danken jullie voor de zeer mooie jaren wij danken hen ook dat we hun baasje mochten zijn en ze zitten heel diep in je hart voor altijd dikke sterkte knuffel xx

Hij zit heel dicht bij je lieve Jolanda voor eeuwig sterkte xx

Dank je lieverd. Het troost mij zeer. ?

He jolanda

Wat mooi geschreven. Kleine lieve boef die tibbo. Hij heeft een mooi leven gehad met veel liefde.

Groetjes

Ingrid

 Helaas kan ik de foto niet draaien maar dit is het werk van een kunstenares die mijn Tibo heeft vereeuwigd als circushondje met het uiterlijk toen hij nog een jonge pup was. Hij staat nu onder een stolp mij zijn as.?

Het is nu meer dan 5 weken maar ik mis hem nog steeds zo erg...

" Wat een lief verhaal zeg. Tibo heeft een prachtig leven gehad zo te lezen. Een vrolijk boefje was het. 
Ik moest wel even grinniken om de poedersuiker. Wat zal dat een bende zijn geweest, hihi.
Mooie herinneringen aan je kleine grote vriendje 
 
Sterkte
  "

Hilde & Twinko

Ja. Dat was het zeker. Ik weet nog dat ik van boven kwam en de deur opende. Hij stond er recht voor en kwispelen zo fanatiek dat ik dacht dat zijn staartje zou afbreken. Zo trots was hij op "zijn"" werk. Ik kon hem er ook niet op straffen hahaha. Deze herinneringen koester ik enorm. Hebben jullie dat Ook? 

Hey ,heel veel sterkte,mijn hondje Gizmo heb ik vrijdag moeten laten gaan,wat een pijn he........

sterkte!

Nog heel veel sterkte Jolanda héél véél sterkte 

Jolanda,het verdriet zal minderen,maar vergeten zal je hem nooit.Ik wens je verder veel sterkte toe.Mijn hondje noemde ook Thibo en ik mis hem nu al 8 jaar.

Rouw is iets vreemds. Het ene moment sta je te lachen om een leuke herinnering, het andere moment wordt je verscheurd door verdriet. 

Hou je vast aan de mooie herinneringen. 

Dank jullie wel. Ik merk dat de scherpe kantjes wel is minder scherp zijn maar toch... Heb nu een burn-out en worstel met mezelf. Nu mis ik mijn Tibo nog het meest. Hij trok mij erdoorheen. Er zijn echt van die dagen die aan je knagen dat hij er niet meer is

Soms zijn dagen zo moeilijk doorheen te komen al ónze lieverds zijn samen de mooie herinneringen blijven en ze zitten heel diep in je hart voor altijd nog heel veel sterkte Jolanda 

Bij zulke tegenslagen, mis je je lieverd, die zonder moeilijke vragen, er gewoon voor je was het meest.

Sterkte, ook met je burn-out.

Wat een mooie creatie, dit.  

Heel veel sterkte nog! 

Ik ben nog aan het wachten op de as van mijn Daya. 

Ik laat haar namaken in de vorm van een beeld en dat wordt dan de urn. 

Wauw Jen. Bij wie laat je dit maken?

Mijn verdriet...

Mm Menneke. 6 weken alweer. Nu ik thuis ben is er geen maatje om mij te troosten... Vind het zo moeilijk en mis je zo....

Ja, dan is je huis helemaal zo leeg hé, als je ook nog eens hele dagen thuis bent.

Veel sterkte hoor.

lieve Jolanda zoveel onder ons weten wat je doormaakt onze lieverds zijn samen en we steunen je volledig  schrijf maar van je af indien nodig het helpt hoewel het missen blijft je lieverd zit heel diep in je hart voor altijd sterkte lieverd dikke knuffel xx

ik leef met je mee!

ik las net je bericht en wil je nog sterkte wensen ....

het verdriet slijt dan wel maar het gemis is voor altijd... 

steunknufkes 

Dag Jolanda,

Ik wil je ook veel sterkte toewensen. Zelf heb ik ook een hond gehad die bijna 17 is geworden. Ik had ze reeds toen ze vier weken was. Ik ken dus, net zoals de andere forumleden, hoe je je voelt. Ik ben ondertussen al drie honden kwijt en ken dus het vervelende pijnlijke gevoel van het verlies.

Wat ik gedaan heb (vorig jaar december toen mijn derde hond was overleden) was buiten lopen en kilometers wandelen, en mijn tranen de vrije loop laten. (Ik heb tien dagen zonder hond geleefd, dit waren de moeilijkste dagen van mijn leven sinds ik honden had, sinds 2000 ) Ik had wel na tien dagen een andere hond, maar geef eerlijk toe dat het verdriet en vooral die pijn nog tot eind januari zeer intens was. Ik zag mijn nieuwe hond graag maar de wonde van het verlies was nog te erg en had ook nog totaal niet hetzelfde gevoel voor mijn nieuwe hond dan dat ik had voor de anderen. Het heeft mij dus toch zo'n dikke twee maanden gekost om me weer beter te voelen.

Nu kan ik weer over mijn overleden honden spreken, eraan denken zonder te schreien en zonder die pijn te voelen. Alhoewel, soms, en vooral als ik hier eens kom lezen, kan die pijn weer even opkomen en kan ik me dus perfekt voorstellen hoe jij je voelt. Maar het zal slijten.

Ik wens je het beste, denk aan de mooie momenten, en dit forum heeft mij destijds écht geholpen. Schrijven over dit gevoel heeft mij ook erg geholpen.

Peter

Helemaal met je eens Peter soms zijn er nog momenten dat het erg pijn doet maar afschrijven hier helpt 

Dank je wel allemaal. Dank je wel Peter. Vooral.nu (nu ik een burn-out heb) zijn de dagen zeer zwaar voor me. Ik mis mn mannetje heel erg. Gisteren lag ik nog te malen in bed en dacht ik aan zijn laatste,pijnlijke spuitje... o wat mis ik hem zo en huil om hem. Ik vraag elke avond of ik zijn neusje kan voelen. Wat hij deed als hij aandacht wilde, tegen mijn been aan... helaas is dat niet zo...

Dank je lieve Peter.. het doet mij sowieso heel erg goed. Al die steun van al deze lieve mensen