Onze Spaanse Bodi

" Balen voor je zeg. Blijf sterk zou ik zeggen, al is het nu even allemaal moeilijk.
Ik ken je man en kinderen niet, maar ik zou wel (op het juiste moment) streng en duidelijk (op een rustige, respectvolle manier) zijn: er is voor een hond gekozen, niet over 1 nacht ijs gegaan, goed over nagedacht, over gesproken, plannen gemaakt etc, dan nu ook niet gaan lopen mekkeren, autistisch of niet, ik vind het geen excuus om te gaan lopen jammeren. 
 
Dat hij even niet zo blij was dat de hond tegen hem opsprong, nu hij geopereerd is snap ik dan wel, maar dat was een ongelukje neem ik aan.
 
Er is voor kinderen een spel: de blauwe hond, misschien is dat iets voor ze, om meer over honden te leren en hoe je te gedragen in de buurt van een hond?
https://www.thebluedog.org/nl "

Dobry

Dat boek ga ik eens bekijken. 

Ze weten wel heel goed hoe het moet, maar durven het niet in bijzijn van Bodi. 

En ja, de middelste en oudste waren wel wat banger voor rennende honden, als ze op hun af kwamen. Maar dat zijn bijv de buurjongens ook en die zijn verder ook echt niet bang. Ik had geen reden om aan te nemen dat ze zo bang zouden worden. 

Tja en man... die heeft alle frustraties opgekropt tot dit moment blijkbaar.

Heb hem gelukkig al weer een stuk positiever kunnen stemmen.

Gelukkig hoor, valt soms niet mee hé meid, alle ballen in de lucht te houden.

Misschien moet je hem aan een touw in de kamer vast binden, dat hij wel ruimte heeft om te lopen, maar niet meer op je man kan springen?

Ik zeg ook maar wat,je kan natuurlijk het springen ook afleren, zeker als je kinderen dat eng vinden.

En misschien helpt het als je je kinderen het eten kan laten maken en geven, zodat ze een taak hebben en zo meer een band met de hond hebben, of mee gaan lopen met elkaar, ga naar een leuke plek met de hond met zijn allen.

Probeer er wat postiefs van te maken.

Ja het was hem even teveel allemaal. Maar hij is weer positief. 

Die dingen gaan wij zeker invoeren. De oudste doet dat al en de jongste durft hem ook gewoon dingen uit het handje te geven. 

Het springen proberen wij inderdaad af te leren, maar daar is hij nog wat hardleers in. 

Maar we hebben zijn kussen vervangen door een nieuw vetbed. Het kussen leek hij wat eng of in ieder geval niet leuk te vinden en op vetbed ligt hij graag. Nu is hij ook makkelijker van de bank af te lokken. Gisteravond heeft hij, na 10 keer proberen op de bank te liggen, een dik half uur op het vetbed gelegen. Daarna was het tijd voor de laatste ronde en is hij de bench in gegaan. 

Om het verder ook positief te houden nog even een spam van knappe Bodi van gisteren en vandaag 

Vandaag heb ik nog geen hang oor gezien.

Bodi snapt nu veel beter dat we hem (nu) niet op de bank willen. 

Alleen nu het probleem, hij heeft de hele dag geweigerd te slapen. Behalve een enkele keer in de bench. 

Eerder vondt hij slapen overdag al moeilijk, maar viel uiteindelijk in slaap op de bank, of in de bench (met deur dicht). 

Nu moet ik hem dus wel heel vaak in de bench doen om hem tot rust te laten komen. En ergens vindt ik dat zo zielig. 

Hebben jullie tips? De bench staat in de hal, iedereen moet erdoor om naar de wc of naar boven te gaan. De trap naar boven is open (ook brede ruimte tussen de spijlen langs de zijkant) en ben bang dat hij dus naar boven gaat als de bench niet dicht is. De trap is nog niet zo veilig voor hem zonder toezicht. 

Verder is alles open, de woonkamer en keuken. Daar is hij dus veel afgeleid. Maar op de bank sliep hij wel. Ik hoorde al dat podencos graag hoog liggen. We hebben het op de bank liggen niet aangemoedigd maar ook niet afgeleerd. Op de bank liggen vinden wij ook eigenlijk niet vervelend, maar wel dat hij als een razende over de bank vliegt om op ‘zijn plek’ te gaan liggen en hij wilt snacks altijd begraven in de bank (tussen de kussens). 

Joepie!! 1e tandje is eruit en ik heb hem volgens mij nog gevonden ook! 

Heeft hij behalve een bench ook een kussen of iets? Zo niet zou ik dat eens doen, dan heeft hij keus of hij in de bench wil. 

Hier was het donutkusssen van jack en vanilla heel geliefd. Wegens allergieën heeft ze nu een stretcher, daar ligt ze ook graag op. 

Ze heeft een kussen, maar daar ligt ze niet op. Verder meerdere vetbedden (als het droog is ook buiten 1) waar hij graag op ligt. Slapen blijft lastig buiten de bench. Doet hij eigenlijk alleen als de kinderen niet thuis zijn. 

Mijn zoontje heeft vandaag de hele dag niet gegild en heeft hem zelfs naast huis even ‘uitgelaten’. Hij heeft rond gelopen met Bodi aan de riem. 

Bodi heeft ook geen jeuk meer. En het gezwel is ook aan het wegtrekken! 

En inmiddels zijn 4 tandjes eruit. En er komen alweer nieuwe tanden. 

Man heeft het met momenten nog wel moeilijk. De afgelopen dagen heeft hij zo zijn best gedaan, alleen elke keer als ik weg ben veranderd Bodi in een kleine tiran. Luisterd absoluut niet naar hem en doet alles wat niet mag. 

Zondag was ik de hele dag weg ivm vrijgezellenfeest van mijn zusje. En toen had ik ivm de operatie van man oppas geregeld voor Bodi. 1 bleef het grootste gedeelte gewoon in huis en de ander liet op de andere momenten Bodi uit. Man was ook gewoon thuis. 

Hij deed bij allemaal hetzelfde als hij altijd bij man doet. 

Hij reageert op mij dus echt anders. Dit heeft natuurlijk tijd nodig. Maar naast tijd, kan ik meer doen om hem hieraan te kunnen laten wennen? Ik ben veruit het meeste thuis, maar soms moet ook ik weg. 

Hij accepteerd wel volledig als iedereen weg gaat en hij in de bench gaat. Zolang dat niet langer dan 3 uurtjes duurt. En dat vind ik al heel knap. Moeten wij het samen met anderen blijven net zo opbouwen als het alleen blijven? 

Of moeten we juist vooral man bepaalde dingen laten doen als ik ook thuis ben? Zou het bijv helpen als man hem geregeld te eten geeft, uitlaat (wat hij al wel doet) of traint? 

Dit is zijn zusje. Ik zou toch zweren dat er Duitse herder in moet zitten aan haar tekening te zien. Zij is de enige van het nest die nog beschikbaar is.

Nee dat is een Podenco soort, ik kom even niet op de naam, die zijn zo mooi , lijken wel op herders wat betreft bouw, je hebt ze in zwart met bruin, en bruin met lichtbruin, als ik er op kom dan laat ik het weten.

Wat een Podenco oren heeft die zeg, mooi beesie ook!

Je hond voelt de frustratie goed bij je man, hij zou wat meer meten ontspannen, een paar keer goed in en uit ademen, dan word je hond rustiger bij hem, ze voelen alles zo goed aan.

Die oren heeft ze nog niet fulltime omhoog staan. Alleen als ze wat hoort. Anders staan ze net als die van Bodi. 

Ja dat zeg ik hem ook al. Hij vindt dat heel lastig. Gelukkig hebben wij nu wel meer tijd om dingen samen te doen wat betreft Bodi. Hij is nog ruim 7 weken thuis als het goed is. Hij doet oprecht zijn best. En dat vind ik al heel fijn natuurlijk. 

Bodi zoekt hem wel echt op. Hij gaat dichtbij hem liggen en kruipt in stapjes steeds dichterbij. 

Bodi is toch ook wel iets angstiger gebleken dan ik eerst dacht. Reageert best heftig op blaffen. Of het nou kleine keffertjes zijn die hij hoort of een grote bouvier die verderop als erfgoed een huis bewaakt, hij schrikt ervan. Staart tussen de benen, haren overeind en het liefst draait hij direct om om naar huis te gaan. Terwijl hij niet bang is voor niet blaffende dominante honden. Die benaderd hij heel voorzichtig, maar kwispelend. Gaat voor ze liggen en als ze snauwen ofzo dan komt hij niet meer dichterbij, maar rent ook zeker niet weg. Hij kent snel zijn plek en accepteerd dit ook gelijk. 

Verder is hij echt voor geen mens bang, vindt alles wat niet actief blaft helemaal het einde. 

Podenco orito?

jaaaa die ja!!! die zijn zo mooi ook.. die hebben ook een dikkere vacht.

Ik vermoed toch dat hij meer beweging nodig heeft dan de regel is. 

Nu 2 ochtenden met hem naar het bos geweest. Beide keren heeft hij een gedeelte los kunnen lopen. Dan rent hij als een gek, maar blijft mij in het zicht houden. Heeft dan ook spontaan geen interesse meer in vogeltjes ofzo. Maar zowel gisteren als vandaag slaapt hij heerlijk, ook buiten de bench. 

Kan het dat hij niet als gevolg van overprikkeling maar als gevolg van teveel energie wat boos en gefrustreerd is geweest? 

Zowel gisteren als vandaag hebben we ongeveer 45 minuten gewandeld aan 1 stuk (de andere wandelingen waren wel korter). Hij heeft zelf tijdens het wandelen geen tekenen van vermoeidheid gegeven. Eenmaal terug in de auto gaat hij wel heerlijk liggen en slaapt hij vrij snel, maar geen overdreven gehijg, niet willen liggen tijdens het wandelen oid. 

Mijn gevoel zegt dat hij dat dus aan kan, maar ik wil hem niet teveel belasten als dat niet goed voor hem is.

Hier een spam van mijn zoontje die Bodi uitlaat. Dat was zo’n grote stap! Sindsdien gaat het zoveel beter met hem en Bodi.

leuke foto van je zoontje met de hond

Bodhi is er nog maar net he, nog geen maand, dat is nog zo ontzettend kort. Een hond raakt ook gefrustreerd als hij iets niet snapt, en andere dingen.

Eens 45 minuten lekker in de natuur wandelen waar hij in alle rust kan snuffelen lijkt mij geen kwaad kunnen hoor. Snuffelen geeft rust.

Een onrustige wandeling met veel druk en prikkels, veel gespring en geren is dan weer niet goed.

Misschien heeft je man iets aan deze links om gerustgesteld te worden en gewoon van Bodhi gaat genieten

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

http://www.calmingtouch.nl/_files/Kalmerende%20signalen%20-%20de%20kunst%20van%20het%20overleven.pdf

Dat zusje is trouwens een prachtig hondje, hopelijk vindt ze ook een fijn plekje

Leuke foto, ja natuurlijk helpt dat, je kinderen erbij betrekken, dingen met Bodi laten doen, desnoods eten geven, stukje lopen, pootje leren geven, kleine dingen.

Dat je hem al los durft te laten, ik zou het nog lang niet doen, zou de stichting ook echt niet goed vinden.

Ga vooral op je gevoel af. De '5 minuten-regel' is niet in steen gehouwen, het is een soort richtlijn waar de meningen over verdeeld zijn. Iedere pup is anders en heeft andere behoeften. Als je merkt dat je Bodi een blije en tevreden pup is met een wat langere wandeling waarbij hij ook even los kan rennen, dan lijkt het mij dat je er goed aan doet. Vanaf 3 maanden een stukje los rennen wordt over het algemeen ook niet persé als 'slecht' ervaren. Zolang je maar geen bal gaat gooien of dat er heel woest wordt gespeeld met andere honden waarbij hij rare sprongen maakt en onhandig neerkomt. Een beetje rennen heeft ook zijn voordelen voor de goede groei van boten, pezen en kraakbeen! Een beetje hetzelfde als mensen die nooit actief zijn geweest of hebben gesport - ook niet als kind - meer en vooral vroeger kans hebben op artrose en dat soort aandoeningen. Ik kwam dit tegen:

Running off-leash

A Norwegian study published 2012 and which included labradors, showed that puppies given the opportunity to exercise off leash in a park before the age of three months were less likely to develop hip dysplasia (HD), not more.

[Bron: https://www.thelabradorsite.com/labrador-puppy-exercise-how-much-is-too-much/]

Bedankt voor de antwoorden. 

Ja hier in de wijk zijn veeeeel kinderen, veel honden en veel prikkels. 

In het bos heeft hij het veel rustiger. Lekker snuffelen en dan weer een snelle sprint, dan weer snuffelen enz. 

De vrijwilligers van de stichting lieten zijn broertjes ook los lopen. Ik let ook erg goed op waar hij los gaat. Hij luisterd los zelfs beter dan vast. Houdt mij ook constant in de gaten. 

Wat je schrijft... mijn man had een motorische ontwikkelingsstoornis en kon van jongs af aan niet sporten oid. Hij heeft nu ernstig artrose. Zou dat zowaar verband hebben met elkaar ja?

toch voorzichtig zijn met loslopen, ik had met Lola ongeveer twee weken gewacht (was advies van de stichting), maar dat bleek toch te vroeg te zijn, ze schrok van een hond die als uit het niets opdook en vluchtte weg, ik kreeg haar maar moeilijk weer te pakken.

Dus bij Jenna langer gewacht tot ze los ging, ze luisterde de eerste week prima, hield me goed in de gaten, ging niet te ver weg. Totdat de dag kwam dat ze zich wat zekerder en ontspannender voelde en ze haar neus achterna ging en niet meer terug te roepen was.... ze bleek een jachthond te zijn... 

" toch voorzichtig zijn met loslopen, ik had met Lola ongeveer twee weken gewacht (was advies van de stichting), maar dat bleek toch te vroeg te zijn, ze schrok van een hond die als uit het niets opdook en vluchtte weg, ik kreeg haar maar moeilijk weer te pakken.
Dus bij Jenna langer gewacht tot ze los ging, ze luisterde de eerste week prima, hield me goed in de gaten, ging niet te ver weg. Totdat de dag kwam dat ze zich wat zekerder en ontspannender voelde en ze haar neus achterna ging en niet meer terug te roepen was.... ze bleek een jachthond te zijn...  "

Dobry

Ja ik houd dat goed in de gaten. Ik weet dat er een schakel moment kan komen van “ik hou je goed in de gaten” naar “je ziet mij wel weer als ik ooit klaar ben”. 

Zodra ik ga twijfelen aan zijn reactie gaat ook gelijk de loopband om. Ik kan natuurlijk niet alles voorkomen. Daarom laat ik hem ook alleen los in omheind losloopgebied. Het scheelt ook dat hij echt een allemansvriend is en hij zoekt bij elke situatie (nu in ieder geval nog) mensen op. 

Hoe gaat het nu met Bodi? Heeft hij ook last van het tandenwisselen?

Hij heeft wel een paar onrustige dagen achter de rug. Veel ondeugend en ‘bijten’. Niet uit zichzelf gaan slapen enzo. Maar door het goed te herkennen hebben we dat prima in goede banen kunnen leiden. 

Kan vast door de tandjes komen. Hij heeft nu ook aan de onderkant naast de 2 middelste tandjes aan beide kanten een nieuwe tand, die zijn alleen achter de oude gekomen. Hoop dus dat die nog vanzelf eruit gaan. 

Verder gaat hij echt wel heel goed. Mijn zoontje heeft de knop om, dat gaat super. Man doet ook echt zijn best, geeft hem elke keer zijn eten, wandeld nog vaker met hem en kan nu al beter met hem alleen zijn. 

Hij groeit als kool. Gisteren was hij 12,4 kg. 

Zal morgen even een foto spammen, nu een drukke dag. 

Heerlijk om te lezen, en dat je zoon helemaal de knop om heeft, die worden beste vriendn, je man draait ook wel bij, ik ben blij voor je, echt!!

Fijn bericht weer! Lucie had die dubbele tandjes ook. Onder zijn ze er nu uit, boven nog niet. Ze kunnen er goed last van hebben, maar daarna wordt het bijten meestal wel minder.

Even een spam :)