Aranka onze oermoeder.

Aranka kwam als vierde pup in vier jaar tijd de roedel versterken, we wilden een reu, maar haar moeder had alleen teefjes op de wereld gezet.

Aranka was een dochter van onze Wodan, dus dat maakte haar al extra speciaal, want wie heeft nu vader en dochter tegelijk in huis.

Aranka betekent goud in het Hongaars en wat heeft ze die naam eer aangedaan, het was een gouden meisje.

Ze stond perfect haar mannetje tussen die drie reuen hoor, daar had ze geen enkele moeite mee.

Ze is bijna dertien jaar geworden en iedere pup die in huis kwam was van haar, zonder meer.

Zij regelde de opvoeding wel, heerlijk zo'n oppas, had ik ook eens mijn handen vrij.

Ze had wat dat betreft alles scherp in de gaten, want ik weet nog bij een wandeling het volgende.

We waren aan de wandel maar Andor, puber, maandje of acht, bananen in de oren, was zo'n lekkere bagger greppel aan het uitlopen.

Heen en weer, heen en ween, hij was pikzwart.

Aranka keek naar mij en stormde op hem af om hem wel eens even te gaan halen.

Nou moet ik zeggen dat haar manier van opvoeden niet altijd zachtzinnig was, maar wel doeltreffend en altijd goudeerlijk.

Ze dook op Andor af en sprong boven op hemnou hij kwám mee hoor.

Ik had natuurlijk nu wel twee zwarte Herders, maar een mens kan niet alles hebben.

Ze verzorgde altijd Zoran zijn oren en ook alle wondjes en plekjes van alle honden.

Ik kwam eens terug bij de dierenarts vandaan met Zoran, er was een bultje weggehaald bij hem.

Ik doe de voordeur open, breng de nog wat suffe Zoran naar binnen, ga weer terug naar buiten om de auto op slot te doen en in de tussentijd heeft Aranka de drie hechtingen bij Zoran vakkundig verwijdert.

In een poep en een scheet.

En mijn dierenarts zij nog: Hij hoeft geen kap om, want de hechtingen zitten op een plek waar hij niet bij kan.

Ze heeft ook een nestje gekregen, vijf pups wat was ze een goede moeder, ze kreeg liever helemaal geen visite ook niet op bepaalde tijden, ze was veel te bang dat er iemand met een pup van door ging.

Omdat we in een huis(je) wonen met een voor en een achterkamer hadden we de voorkamer ingericht als kraamkamer.

Onze reuen waren natuurlijk erg nieuwschierig wat zich daar afspeelde en na een week of drie vonden we dat ze mochten kennismaken met de pups.

Zoran de sukkel, dook gelijk met zijn harses in de bak en werd meteen net niet in zijn neus gebeten door Aranka over zoveel brutaliteit.

Wodan (onze roedelleider) deed het slimmer, hij ging als een statige heer naast de kist zitten en keek recht voor zich uit, zodat Aranka niet de indruk kreeg dat hij voor de pups kwam.

Zodra Aranka weer aan de luierwas verder ging keek hij, hij wist wel hoe hij z'n miessie aan moest pakken.

Wat hebben we genoten van de puppy's en hoe Aranka de opvoeding deed, zo mooi om te zien.

Aranka ons gouden meisje met die prachtige grote vochtige bruine ogen, ook zo speciaal.

Wat een mooi verhaal. Aranka klinkt als een prachthond!

Mooi verhaal! 

Dank jullie wel.

wat mooi en liefdevol geschreven

heb je een foto van haar?

Ik zie een boek aankomen zoals jij schrijft, heel mooi.