Advies gedragstherapeut 
Oké, hij bijt dus veel en ook in zijn mens.
Dat moet niet.
Dat moet hem dus geleerd worden, want hij begrijpt nog niet dat je niet in je mens of ander dier mag bijten en heeft ook nog onvoldoende bijtrem( weten wanneer te stoppen).
De maatregelen die nu voorbij komen lijken dit niet aan te pakken, en maken het ws erger, nog afgezien van het feit dat het nare en pijnlijke correcties zijn; ongewenst wat mij betreft.
De aandacht blijft de pup dus krijgen, ook met bijten.
Want je weet het: negatieve aandacht is ook aandacht.....
Dus ik zou zeggen: leg de focus op die aandacht.
Gaat hij bijten: zeg 1 keer luid en duidelijk: nee!
Geen resultaat?
Direct de pup in afzondering zetten. Op de gang, in de bench oid. Niks zeggen, niet aankijken, gewoon doen.
Contact verbreken dus. Hij mag jou niet meer zien even.
Time out.
Gerust een kwartiertje of zo, dan weer erbij halen.
Dit moet je écht heel consequent doen en zal in het begin doodvermoeiend zijn, maar doorzetten.
Aanvulling: als het buiten gebeurd en je kunt hem niet apart zetten: bind hem met lijn en al aan een boom. Ga een eindje verderop staan, zo'n 5 of 6 meter. Met je rug naar de hond. En hou dit even vol een paar minuten. Als ie weer rustig is, gewoon verder doen.
De les wordt dan: er is alleen contact en fijn spelen als ik niet in mijn mens bijt......
Dat kwartje gaat wel vallen hoor, heus! "
Het probleem is niet binnen maar buiten als we wandelen en juist door het advies hem time out in zijn bench zetten heeft als resultaat dat hij de bench niet meer in wilt! Ik doe het al als hij wel eens bijt binnen dat ik wegloop een andere kamer in maar ja dat is wel lastig als er een pup pijnlijk in je been blijft hangen...
Kijk dan kun je dus gewoon hurken,zijn halsband vasthouden en wachten tot hij rustig wordt.
Hebben we al naar gekeken, mijn vader doet niks anders dan dat ik doe. Ook al doe ik precies hetzelfde wat mijn vader doet dan blijft hij gewoon doorgaan.
Je kan ook een flostouw meenemen en dat in zijn mond stoppen. Die GT is natuurlijk aan het prutsen met je hondje,dus met deze zou ik stoppen.Van welke stad ben je,dan kan ik een écht goede GT zoeken voor je,1 die een vooruitstrevende opleiding heeft gehad en meer weet over de psyche van je hond en zeer goed is opgeleid om álle taal van je hond goed te kunnen volgen.
Voor nu zou ik met je pup helemaal terug gaan naar de basis en dat is rust.Denk je dat je pup toe komt aan 18 uur per dag échte rust/slaap? Zo niet,dan slaapt hij te weinig. "
Dat strooien heb ik ook al geprobeerd, dan of hij gaat snuffelen en als hij klaar is met snuffelen dan valt hij me weer aan of het interesseert hem niet en blijft mij aanvallen. Ja ik heb een hele mooi lang speeltje gemaakt van fleece. Dit probeer ik dan ook in zijn mond te stoppen als mij aanvalt maar hij gaat dan toch echt precies weer mij aanvallen en negeert speeltje. Ik woon in amersfoort. Hij slaapt en rust wel voldoende
Je kan met Lisanne contact opnemen,zij zit in Amersfoort:
https://www.dierenoppasamersfoort.nl/wie-ben-ik/
Ze is GT en doet ook oppaswerk. Mocht ze zich meer richten op het oppas werk dan weet ze vast iemand aan te raden die net zo goed als zij is,met dezelfde gedegen opleiding.
Beter begrijp je dat er een balans moet zijn en onderzoek je, door je pup te observeren, of er sprake is van een disbalans en zo ja; verveling of overprikkeling? Vervolgens ga je sleutelen waarna je weer gaat observeren om te evalueren. Verergert het gedrag? Dan zat je toch fout met je diagnose. "
je moet ergens beginnen, als een pup in de riem bijt zou ik niet als eerste aan verveling denken, maar aan spanning, of speelsigheid. Aangezien de pup ook in andere situaties veel bijt (in neem aan dat ts niet het normale puppybijten bedoeld, maar dat is ook maar een aanname) zou ik ervan uitgaan dat de pup aan wil geven dat ze of dingen niet snapt, of dat ze teveel indrukken heeft gekregen of een ander soort spanning als reaktie op iets uit de omgeving bijv.
Mijn punt was dat je in zo n geval op het moment zelf vooral rustig moet blijven en proberen de pup ook gerust te stellen.
Beter is natuurlijk voorkomen, en dan moet je idd nagaan wat de oorzaak is en hoe dat te voorkomen, die balans idd zoeken, wat ik ook al schreef. Kijken naar je pup, naar wat ze aankan, aangeeft, dagindeling, manier van omgaan, alles kan meespelen.
Als de pup bij vader niet bijt, zou ik zeker niet de aanname maken dat het wel dominantie zal zijn, maar eerder denken aan, dat ze of zich daar veilig en rustig voelt, of dat ze wat schrik heeft misschien van vader, die richting.
Soms denk je dat je hetzelfde doet maar doe je iets anders. En dat merk je dan aan de reactie, in dit geval van je hond.
Corrigeer jij zo:
https://www.youtube.com/watch?v=tVreuxzKwuI
Of zo:
https://www.youtube.com/watch?v=1tw9FwYhTiM
? 
Gaat me even om de stem, de intonatie en de zelfverzekerdheid.
Ik blijf erbij dat de pup onrustig blijft door gebrek aan duidelijkheid bij zijn baasje nu.
De pup ervaart allerlei verschillende gedragingen van zijn baas op zijn bijtgedrag en weet dus niet wat wel of niet moet en zal zelfs vertrouwen in baasje wat kwijt kunnen raken.
Dat heeft de pup bij de vader niet.
Dat betekent ws dat de vader wél heel duidelijk is: dit wel en dan niet. Basta.
De vader straalt uit dat hij het meent. En is consequent in zijn reacties. En daar gaat het om!
Gebeurd dit opspringen/happen als ze los mag lopen en zelf haar gang mag gaan, of als ze aan de lijn loopt?
je moet ergens beginnen, als een pup in de riem bijt zou ik niet als eerste aan verveling denken, maar aan spanning, of speelsigheid. Aangezien de pup ook in andere situaties veel bijt (in neem aan dat ts niet het normale puppybijten bedoeld, maar dat is ook maar een aanname) zou ik ervan uitgaan dat de pup aan wil geven dat ze of dingen niet snapt, of dat ze teveel indrukken heeft gekregen of een ander soort spanning als reaktie op iets uit de omgeving bijv."
Kan ook positieve spanning zijn: Joepie! We gaan naar buiten! Yeah! Hoera! Hap.
Maar gezien de reacties van TS en het eerdere topic vermoed ik dat ze niet duidelijk is naar haar hond, al denkt ze van wel. Geloof mij.. als ik een brul geef is er geen pup die doorgaat met bijten en zover heb ik daarvoor nog nooit hoeven gaan. "Nee" was genoeg. Bij mijn vriend die niet consequent is en bij wie altijd wat voorzichtigheid of vriendelijkheid door de stem heen sijpelt bijt Elsa nog steeds. Ik hoef als ze hem bijt maar rustig "Elsa??" te zeggen en ze stopt en kijkt mij aan.
ik moet ineens denken aan Lola die toen ze net bij ons was dingen had als eerst buiten tegen mijn enkels aanspringen, ik wist niet wat ze daarmee wilde aangeven, dacht daar verder ook niet bij na, en liep dus gewoon door na even een kort nee Lola, doorlopen.
Daarna happen, in riem, naar hand, in kuit. Ik weer nee Lola, doorlopen.
Tot op een dag ze zich voor dood neer liet vallen op haar zij midden op de stoep en alleen opstond toen we weer richting huis gingen.
Pas toen viel bij mij het kwartje: ze had willen aangeven dat die wandelingen die ik voor haar bedacht haar veel te veel waren en ik had haar niet begrepen. Kortere, saaie rondjes, opnieuw beginnen was de oplossing. Ze heeft zoiets later nooit meer gedaan.
Dit ging om een volwassen hond die uit een asiel kwam, dus anders. Maar toch, het nagaan waar het bijten vandaan komt en hoe je dit kunt voorkomen is zeker aan te raden.
Vind ik, na alle "raadgevingen"gelezen te hebben, het enige nuttige advies.
Als je in goede connectie met je hond bent hoef je zelfs niks te zeggen.
Ts: ik ken je hond niet kan dus niks raad geven, maar zou dat happen bij jou niet een simpele gewoonte kunnen zijn?
Dat is zeker zo.
Nanu was zo'n vreselijke hap/spring pup. Bij haar was het protest.
Ze had het erg moeilijk met frustraties en ergernissen (hoe klein ook) en werd dan meteen nijdig en baldadig.
De oplossing voor haar draaide heel erg rond zelfbeheersing, leren geduldig zijn, leren wachten, zich leren inhouden, e.d.
En tegelijk met meer ruimte en vrijheid geven.
Een balans van geven en nemen, dus. Zij kreeg van mij meer zelfbeschikkingsrecht, in ruil leerde ze zich beter beheersen.
Maar daarom is het idd altijd heel belangrijk te weten wat de reden is van het gedrag, zodat je je kan focussen op een oplossing aan de basis van het probleem, en dan dooft het gedrag (de reactie) vanzelf uit.
Het klopt absoluut dat je de oorzaak van het bijtgedrag gaat achterhalen.
Ik weet er al 1: het is een jonge pup!
Die heeft nog niet geleerd dat bijten niet de juiste reactie is op.......wat hem dan ook maar dwarszit.
Je moet dus( volgens mij) allebei doen : de oorzaak achterhalen en zodoende het ongewenste gedrag ombuigen naar betere reacties. Want dan weet je waar hij op reageert met zn scherpe tandjes.....
Maar ondertussen de pup blijven duidelijk maken dat deze reactie( of actie)( bijten in je mens) niet oké is, echt nooit.
Maar ondertussen de pup blijven duidelijk maken dat deze reactie( of actie)( bijten in je mens) niet oké is, echt nooit. "
Klopt.
En wat bij ons best werkte was: zonder wat te zeggen de voet op de lijn zetten en wachtten tot de rust was weergekeerd.
Of zoals jij eerder al eens vermeldde: even de lijn aan een boom of bankje en wachten.
Dat die oplossing goed werkte voor ons was natuurlijk ook omdat die net inspeelde op haar probleem van zelfbeheersing. Leren wachten, zich leren beheersen heeft ons in allerlei situaties veel opgebracht.
Ik ga je geen opvoedadvies geven omdat ik zo door het scherm heen niet kan inschatten wat nou precies de oorzaak van het probleem is. Maar ook ik vind een GT inschakelen bij een pup (want dat is het nog bij 16 weken) wat zwaar. Een bijtrem aanleren, de grenzen van je pup leren kennen, het oorzaak van gedrag leren zien.. het kost allemaal tijd. Dus mijn advies gaat niet zozeer om je pup maar om jou. Ga niet overal advies halen want iedereen gaat je een andere oplossing geven. Denk eerst eens rustig na over wat het beste bij jou en je hondje past. Want jij kent jouw hond, jezelf en de situatie het beste. Pik er vervolgens 1 advies uit die bij jou en je hond past. En houd dat dan vol tot het resultaat heeft. Geef niet te snel op want het kan best een tijdje duren. Want geloof me, er zijn heel veel manieren om dit op te lossen maar als je ze allemaal tegelijk toepast maak je het voor je pup alleen maar onduidelijk en raak je zelf gefrustreerd.
je moet ergens beginnen, als een pup in de riem bijt zou ik niet als eerste aan verveling denken, maar aan spanning, of speelsigheid. Aangezien de pup ook in andere situaties veel bijt (in neem aan dat ts niet het normale puppybijten bedoeld, maar dat is ook maar een aanname) zou ik ervan uitgaan dat de pup aan wil geven dat ze of dingen niet snapt, of dat ze teveel indrukken heeft gekregen of een ander soort spanning als reaktie op iets uit de omgeving bijv.
Mijn punt was dat je in zo n geval op het moment zelf vooral rustig moet blijven en proberen de pup ook gerust te stellen.
Beter is natuurlijk voorkomen, en dan moet je idd nagaan wat de oorzaak is en hoe dat te voorkomen, die balans idd zoeken, wat ik ook al schreef. Kijken naar je pup, naar wat ze aankan, aangeeft, dagindeling, manier van omgaan, alles kan meespelen.
Als de pup bij vader niet bijt, zou ik zeker niet de aanname maken dat het wel dominantie zal zijn, maar eerder denken aan, dat ze of zich daar veilig en rustig voelt, of dat ze wat schrik heeft misschien van vader, die richting. "
Het is geen puppybijten wat hij om die momenten doet! Het punt is dat ik wel weet dat hij het doet op sommige momenten maar ook heel vaak gebeurd het echt uit het niets, is er niks aan de hand en ineens hap in mijn benen en draai ik me om grijpt hij naar mijn arm en houd vast en gromt.
Het is alleen zo dat ik niet wil hebben dat hij mij aanvalt ongeacht of hij geprikkeld is of niet. Ik bedoel hij mag best dingen spannend vinden of even te veel maar mij aanvallen moet gewoon stoppen en ik ben van mening dat ik zeker dingen wil voorkomen maar ik kan niet alles voorkomen anders kan ik beter binnen blijven. En daarnaast is het zo dat met dit weer ik dikke kleren aanheb maar wat als ik korte mouwen had? Dan weet ik zeker dat mijn hele arm open lag en dat is toch niet de bedoeling? Ik probeer altijd rustig te blijven maar ook met rust blijft hij aanvallen.
Als je in goede connectie met je hond bent hoef je zelfs niks te zeggen.
Ts: ik ken je hond niet kan dus niks raad geven, maar zou dat happen bij jou niet een simpele gewoonte kunnen zijn? "
Op hurken zitten en halsband vasthouden al geprobeerd maar hij is fel en te wild want hij wurmt zich er snel uit en gaat mij dan weer aanvallen. Ik heb genoeg wonden om dat te kunnen laten zien
Nou ja als je alles al hebt geprobeerd is het denk ik idd heel goed dat je verder zelf goed wordt begeleid door een kundig GT,want de opties zijn voor nu een beetje "op", heb je misschien al contact gezocht met Lisanne? Dan kan zij zien wat er nu mis gaat, in handelingen,gedrag en/of dagschema enz enz.
Het is alleen zo dat ik niet wil hebben dat hij mij aanvalt ongeacht of hij geprikkeld is of niet. Ik bedoel hij mag best dingen spannend vinden of even te veel maar mij aanvallen moet gewoon stoppen en ik ben van mening dat ik zeker dingen wil voorkomen maar ik kan niet alles voorkomen anders kan ik beter binnen blijven. En daarnaast is het zo dat met dit weer ik dikke kleren aanheb maar wat als ik korte mouwen had? Dan weet ik zeker dat mijn hele arm open lag en dat is toch niet de bedoeling? Ik probeer altijd rustig te blijven maar ook met rust blijft hij aanvallen. "
ik bedoelde met voorkomen, die balans zien te vinden,
maar goed dat is nu net het moeilijke natuurlijk.
ik denk niet dat de pup het zelf ziet als jou aanvallen maar meer als uiting van iets.
Misschien opnieuw starten? Rustige kleine rondjes, waar de pup lekker lang kan snuffelen, even een paar dagen geen commando's, socialisatie e.d. maar wel een leuk zoekspelletje bijvoorbeeld. Even resetten allebei?
Ook even kijken of je wel rustig de deur uitgaat, of je niet over haar heenhangt e.d.
Misschien helpt het om hem thuis tot rust te brengen om zelf ook ontspannen te gaan zitten voorlopig? Misschien kan de relax o pet ook ingezet worden om te helpen? Uiteraard alleen ter ondersteuning
https://www.relaxopet.com/relaxodog-nl
Overigens blijf ik vinden dat allerlei hulpmiddelen( relaxopet) ed echt liever niet gebruikt moeten bij een zó jonge pup.
Het is een tijdelijke kwestie en jullie moeten proberen er rustig en zonder te veel heisa en schade doorheen te komen.
Dus nogmaals: direct laten merken dat bijten niet, never oké is.
Verder inderdaad jezelf beschermen( je zult de eerste niet zijn die een tijdje op rubberlaarzen in huis heeft rondgelopen! Daar kan geen puppybekkie doorheen
) en blijf met je handen en armen uit de buurt van dat bekkie.
Dus ook niet aan de halsband zitten.
Maar als je je voet op de lijn zet, kan hij toch niet meer aanvallen?
Ik zou voorstellen om gewoon effe te stoppen.
Stoppen met corrigeren, stoppen met vastpakken (waar dan ook).
Van wat ik lees komt/ontstaat het probleem buiten.
Je vertelt ook dat je, om voor afwisseling te zorgen, steeds andere plekken opzoekt.
Waar wij als mens niet altijd bij stil staan, aangezien het voor ons allemaal zo vanzelfsprekend is. Het voor honden, de dag van vandaag in onze maatschappij best wel een heel indrukwekkende, lawaaierige en ook wel enge wereld is daarbuiten.
Wanneer een hond iets eng vindt, hebben zij in hun natuurlijk gedrag verschillende mogelijkheden om daar op te reageren.
Je hebt de freeze (het bevriezen of stokstijf blijven staan). Je hebt de Flight (het willen vluchten) en dan heb je nog de Fight (het vechten).
Deze reacties behoren tot het natuurlijk gedrag van een hond. Alleen heeft de hond nog weinig zelf de keuze van zijn reactie te bepalen. Omdat we als mens zelf het gedrag van onze willen bepalen. Onbewust zorgen we daardoor voor een hoop stress bij de hond. Wat zich dan meestal uit in een gedragsprobleem.
Het is misschien ook wel handig om te weten dat honden die gebruikt worden om te drijven. Veelal nog beter horen omdat zij bevelen van heel veraf moeten kunnen horen. Sommige reageren dan ook in onze moderne maatschappij met veel verkeer, extra geprikkeld op het lawaai.
Zoek om te beginnen rustige plekken om te gaan wandelen. Dus liefst zo prikkelarm mogelijk. Ga ook niet te lang buiten. Let op de lichaamstaal van jouw hond. Hoe hij reageert op ... auto's, mensen, andere honden.... Geef je hond eens de mogelijkheid om zelf de richting van de wandeling te bepalen.
Honden hebben nood aan een veilige afstand tussen hen en dat wat ze spannend vinden. Die afstand hangt van hond tot hond af. Maar dat is de afstand die ze nodig hebben om zich voldoende veilig te kunnen voelen.
Wanneer je dan op voldoende afstand staat je de hond de gelegenheid geeft rustig te kunnen ondervinden dat er niets is om bang voor of van te zijn.
Gebruik een lange lijn zodat je hond toch min of meer zelf kan bepalen welke richting hij uit gaat.
Maak op dat moment dan ook gebruik om een positieve link te creëren, dmv gezond lekkers te geven.
Zoals bvb brokjes natuurlijk gedroogd vlees, gekookte kip, stukjes rauw rundsstoofvlees....
Als je hond dit niet aanpakt? Is dit meestal omdat het gegeven lekkers toch niet zo lekker is. Of omdat er op dat specifieke moment toch teveel stress is.
Niet alles gelezen, maar voor de zekerheid. Ken je het assieforum op facebook? Deze volg ik uit interesse. Daar kun je vast ook veel goede adviezen, tips en herkenning vinden.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ga volledig akkoord met wat Liz schreef, zij heeft ook ervaring met een bordercollie (Aussie? 
) en wat ze zegt over de uitdaging is waar en een pup hoeft inderdaad nog geen schapen te drijven maar vooral gewoon pup zijn en opvoeden, je mag gerust eens 'foei' roepen, brullen vind ik dan weer niet nodig een hond is niet doof en hoort vele malen beter als ons, maar de toon (bvb boze toon) dus niet 'foei' zeggen terwijl je denkt 'ooooh lieve puppy van me' 
Ik denk ook eerder aan overprikkeling, Raiko deed dat namelijk ook als hij jong was, tot zijn anderhalf jaar ongeveer, viel hij me plots aan, beet mij, sprong, en hield niet op als ik corrigeerde. Als je weet dat je correctie geen nut gaat hebben corrigeer dan niet (dat vind ik tenminste, zorgt alleen voor meer conflict) ik kreeg ooit eens de tip hier op de forum om voertjes te strooien als hij dat deed, gewoon hup in het gras of waar je staat en commando 'zoek' ik dacht eerst 'beloon ik hem dan niet net voor zijn ongewenste gedrag??' maar dat is niet zo, het werkt heel erg kalmerend voor je hond, hij gaat snuffelen enz waardoor zijn stressniveau zakt. Inmiddels doet Raiko dat nooit meer. Enkele maanden geleden volgde ik een hondentraining niet op mijn huidige hondenschool maar op een andere locatie en daar toonde hij dit gedrag ook, was toen uit verveling want er was daar niet veel te beleven haha, na zo'n 2x ben ik dan ook opgehouden. Op onze huidige school zijn de trainingen uitdagender, dat is belangrijk, zoals Liz schrijft qua wandelingen enz , zorg dat het niet saai word. En gedragstherapeuten... Eerlijk gezegd vind ik dat wat zakkenvullers, vaak zie je dat honden plots luisteren met de therapeut erbij maar als die weer weggaat... Is logisch, een volkomen vreemde komt hem even in zijn terrein zeggen wat hij mag en niet mag... Die honden zijn dan onder de indruk maar zodra die therapeut weer weg is is de dreiging voorbij...
Helpt natuurlijk wel om meer inzicht te krijgen in het gedrag en het eens van een andere kant te bekijken, dus ik zeg niet dat ik therapeuten afraad, integendeel, vaak hebben mensen en honden daar baat bij, maar heel vaak noemt men zich therapeut en krijg je dan de raad als deze (ruk aan de riem, op de riem gaan staan...) Het probleem is dat iedereen zich gedragstherapeut mag noemen, als ik dat wil hang ik morgen een bordje aan mijn gevel met 'kynologisch gedragstherapeut'
Let op voor charlatans..
Als het enkele weken goed ging na haar komst voelde jij je misschien wat zelfzekerder door de woorden van de therapeut? Dat straalde jij vast uit en je ging vol enthousiasme meer wandelen en doen en na enkele weken verviel je weer in het oude patroon?
Je pup is 16 weken net 8 weken bij je maar je hebt al tal van manieren geprobeert om het te laten stoppen. Je noemt jezelf duidelijk maar er is niks duidelijks aan de ene dag dit en de andere dag dat doen bij wijze van.
Zulke dingen hebben tijd nodig neem die tijd dan ook.
Dat dus! Een GT die goed bekend is met het ras. Daar heb je waarschijnlijk het meeste aan. Nippen is wel een aussie-dingetje. Iemand die daarmee bekend is, kan daar ook beter bij helpen. Maar ook hoe jij je moet opstellen om een natuurlijk overwicht te houden.
Wat bij mijn pup heeft gewerkt (geen aussie, wel een schapenhoeder) - Op momenten dat hij bijt steeds zo hard mogelijk AU!!! roepen. Ga hem nu tegelijkertijd het verschil leren tussen hard en zacht bijten. Smeer je vingers in met pindakaas of kalfsleverworst, en laat hem het schoonlikken. Dan zeg je "Zachtjes" of "Kusje" en "goedzo". En op momenten dat hij zijn tanden gebruikt roep je weer hard "AU!". Als ik dan daarna 'zachtjes' zei, kreeg ik likjes over mijn arm of hand. Het kwartje viel hier heel erg snel.
Zulke dingen hebben tijd nodig neem die tijd dan ook. "
Helemaal juist
Zulke dingen hebben tijd nodig neem die tijd dan ook. "
Exact wat ik dacht toen ik dit topic las.
Hoezo consequent? Je houd niets lang genoeg vol om echt effect te hebben. Op mij komt het over als: je probeert iets, je hebt niet onmiddelijk resultaat en schrijft die methode onmiddelijk af om dan tegen jezelf te zeggen "zie je, dat werkt ook al niet"
En vervolgens probeer je weer iets nieuws maar al met de verwachting dat dat ook wel niet zal werken.
Ik heb het in het vorige topic ook al gezegd dat je al erg wanhopig en ten einde raad overkomt. Alsof je wil horen dat er iets mis is met je pup.
Je zegt hier ook al, het is geen puppy bijten. Wat is het dan wel volgens jou?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?