Stilstaan

Zucht. Het is nu al maanden dat ik niet lekker met Joep uit kan. Hij wilt alles opeten onderweg. En nu het herfst is geworden is hij helemaal happy. Overal geurtjes en lekkers langs de weg. Mijn golden retriever van 2 eet alles wat hij tegenkomt. Als ik andere honden of mensen tegenkom of ons tegemoet komt lopen, dan gaat Joep abrupt stilstaan en in de zithouding en dan krijg ik hem ook niet meer mee. Hij gaat er daarna meteen bij liggen.

Soms dan loopt er een hond 100 meter verderop en dan staan we al stil. Ze moeten ons eerst passeren voor hij verder kan. Heeft iemand dit vaker meegemaakt? Hij trekt niet aan de lijn.. Ik ben bijna geneigd te gaan trekken. Ik doe het niet, omdat ik weet dat het slecht voor z'n nek en spieren is. Maar hemeltje lief. 20 minuten voor een plasje aan het einde van de straat en dan moeten we zelfs nog beginnen met een hele ronde. Hoe los ik dit op? Straf geven en hem met de blote voeten naar bed sturen? Ik weet het werkelijk niet meer. Ik mis onze lange wandelingen. De laatste maanden wil hij na 5min al naar huis.

Terug naar de basis. Heb je een cursus met hem gedaan? Even met een snoepje een volg oefening doen als je een andere hond passeert. Dan is hij gefocussed op jou en het snoepje en heeft hij amper een andere hond in de gaten. 

Of kan het zijn dat je zelf veel spanning opbouwt als er een andere hond aan komt? Lijn korter? Dichterbij lopen? Hond voelt dat aan en kan dan juist blokkeren of zich anders gedragen. 

Qua dingen opeten. Tsja dat doet Senn ook. Al hoewel het wel steeds beter gaat. Maar ik geef hem af en toe er ook voor op zijn flikker. Die sul heeft een keer geprobeerd een groot stuk glas op te eten toen ik 1 tel weg keek. Als hij echt even niet weg te krijgen is pak ik soms even zijn tuig en til hem een stukje verder. Niet helemaal de richtlijn misschien maar een (puber)golden en eten..  Toch heeft hij steeds minder dat hij dingen op eet. Nu ik er over na denk... vanavond niks opgegeten. Misschien dus wat dat betreft strenger voor hem zijn?

Beer heeft ook de neiging dat te doen (stilstaan) en ik trek hem gewoon mee. Ook als hij van alles van straat wil eten. Als ik toevallig koekjes of een speeltje bij me heb lukt het wel om zijn aandacht te trekken, met name gedroogde stukjes vlees en een balletje werken heel goed om hem zijn aandacht bij mij te laten houden. Soms heb ik die niet bij me, dan is het gewoon even jammer. 

Je hond is twee jaar, je hond bepaalt wat er gebeurd tijdens de wandeling, jij bent het baasje, wees wat conseqwenter, neem je hond mee en doorlopen, wanneer je dat een paar x doet loopt tie echt met je mee, jij blijft staan en wacht tot de hond er aankomt en kan dan pas doorlopen, nee jij bepaalt, je kan ook thuis wat conseqwenter zijn met alles zodat je hond niet zijn weg bepaalt.

Met blote voeten naar bed sturen, hihi, zou het helpen ? Dan zeker doen.....    wil niet echt meer wandelen, maak de wandeling leuk ga iedere dag ergens anders lopen, ga ergens naar toe waar de hond veilig kan loslopen, speel met je hond zodat tie tevreden is en dan naar huis......

Misschien hem wat mee laten dragen in zijn bek?

En soms tempoverschillen maken misschien terwijl je hem aanmoedigt?

Raiko deed dit ook, bij honden dan, hij vond het eigenlijk gewoon heel erg spannend allemaal. Ik heb de connectiemethode toegepast (Geert de bolster) kun je info over terugvinden op het net. Het kwam er eigenlijk op neer dat het voor Raiko te spannend was omdat hij geen controle had over de situatie. De andere hond komt dan recht op hem af, of hij dat nou wilde of niet. Beide zijn immers aangelijnd. Door te zorgen dat het voorspelbaar werd (koekje, speeltje, omdraaien van richting en aandacht naar mij) kreeg hij meer vertrouwen in mij dat ik de situatie onder controle had en ik liet hem zien wat hij kon doen in die situatie (als hij stilstond en niet verder wilde, wachtte ik niet tot hij ging liggen = sterk kalmerend signaal, dan zat Raiko zijn mind al zo ver dat een speeltje of lekkers niet boeide voor hem) ik ging dan in een ruime boog stappen (want dat geeft mijn hond aan, dat ie niet wil recht op de ander afgaan) om de hond heen of veranderde van richting of leidde hem al flink af voor hij in die stilstaan-liggen-stand ging. Nu vind hij dat niet meer zo eng want hij weet dat ik de situatie aankan en hij kijkt al naar me wat ik ga doen (speelgoed nemen? Omdraaien?) Als je hond je vertrouwt volgt hij je vanzelf. Volgens mij vind jouw hond andere mensen enzo gewoon wat spannend?