puppy maar welke

Ik heb twee shetjes, een grote en een mini van 86 cm. Met mijn kleine pony, zijn we bezig hem van zijn angst af te helpen.
 
Een hele goede manier om van angst af te komen "

Suzanne en Luca

Juist. Jij hebt 2 shetjes en de kinderen van je vriendin komen langs om van hun angst af te komen aangezien het met eigen paard kennelijk niet lukt om ze van hun angst af te helpen. 

Zelfde laken een pak.

 Inderdaad, realiteit.

Sommigen hier zweven toch af en toe serieus...

Alvast bedankt voor al jullie reacties en ik snap ook wat jullie bedoelen.

Voor ons is dit niet zomaar een inpuls beslissing. We zijn er al langer mee bezig.

We hebben ook al meerdere mensen met honden bezocht en zien ook dat het met een pup veel beter gat dan op plaatsen waar een volwassen hond is.

De middelste en jongste zeggen nu zelf ook dat ze een hondje zouden willen .

We hebben het zelfde gehad met papegaai. Ik kweek zelf met papegaaien maar de kinderen zijn daar ook bang voor. Nu hadden we een baby die in de poot was gebeten en ik wilde niet dat die ik weet niet waar zou belanden. Dus hebben we besloten deze in de huiskamer te houden. DE eerste weken kwamen ze daar ook niet in de buurt van. Nu kunnen ze rocky niet meer missen en geven hem eten enzo.

Ik denk dat dit heel vergelijkbaar gaat zijn.

Neen,Papegaai is niet vergelijkbaar met een pup:

Rocky zet je in een kooi als ze hem even beu zijn.

Met een pup doe je dat, normaal, niet.

Die hoort constant bij het gezin.

Dag en nacht

Uw antwoord bewijst dat u eigenlijk geen enkel idee heeft wat het is om een pup/hond in huis te hebben.

 Dirk...ik snap jouw beweging ook wel maar lees ook even wat je schrijft. Je hebt zelf papagaaien maar de kinderen bleven daar ook bang voor. Pas toen er 1 in huis kwam wenden ze er aan. Ik vraag me nu af of ze voor dieren in het algemeen bang zijn. Bv op kinderboerderij? Dat zou eea nog complexer maken aangezien ze dan mogelijk toch nog bang blijven voor andere dieren, die ze niet kennen. Dan rust er een taak die toch eerst de angst weg zou moeten nemen...

En ja....ik weet het....papagaaien zijn niet makkelijk en hebben vaak maar 1 baas...dus ik snap het van jouw kinderen ook wel dat ze bang voor de papagaaien zijn

In jullie geval zou ik niet aan een pup beginnen.... eerder een stabiele iets oudere hond (vanaf een jaar of 3)

Momenteel heb ik zelf een pup van 4,5 maand in huis. Het schat van een pup, maar met puppenstreken. Dat hoort er bij. Gelukkig heb ik veel ervaring met honden, dus gaat het hier (bijna) vlekkeloos Maar een pup in huis is echt veel werk. Je onderschat het snel. Dan heb ik nog het geluk dat hier niemand in huis bang voor pups (honden) is.

Die tandjes van de pup zijn vlijmscherp en ik denk als 1 van de kinderen kennis maakt met die tandjes, dat dan de angst juist groter zal worden.

Jullie hebben dan al een druk gezin met kleine kinderen. Daar een pup bij zou ik niemand aanraden. Op den duur zul je heel de dag politie-agent moeten spelen... Of je dat ziet zitten ? Pup wordt daar ook zenuwachtig van... dan wordt het een wisselwerking en zit je al gauw in eenvicieuze cirkel.

Een pup zou mijn keuze niet zijn in jullie situatie.

Ik hoop echt dat je deze woorden ter harte neemt en erover gaat nadenken. Misschien is het wel een idee om eens te gaan wandelen met een hondje vanuit het asiel ? Om eens te kijken hoe dat met de kinderen gaat.

Ik vind t echt zielig voor de kinderen. 

Ik wilde ook graag een hond. Maar had kinderen en een man die er echt bang voor waren.

Toen de kinderen ouder werden hebben ze uit vrije wil een training gevolgd. Omdat ze ook buiten de deur tegen hun angsten aanliepen.

Dat heeft goed gewerkt. Maar toch heb ik nog een paar jaar gewacht tot ze echt een hond wilden en ook de leeftijd hadden om een goed besluit te nemen.

Jouw kinderen zijn nog veel te jong om de conseqeunties te overzien van de aanschaf van zo'n bijtding dat steeds in hun broek hangt als ze lopen.

Praktijk ervaring:

• Kinderen komen uit bed, de kamer in. Worden begroet door de pup. Die springt tegen ze op en trekt krassen over de blote benen... kinderen weten niet hoe snel ze de kamer uit moeten komen
• Kinderen zitten op de bank... met sokken aan. Pup bijt in hun tenen. Kind huilt, is bang.
• Ik sta te koken. "Mama, mama, mama!!" hoor ik een stemmetje, in paniek. Kind wil naar de wc maar de pup denkt dat ze gaat spelen en springt tegen haar op, krassen, hapt naar haar kleren... scherpe tandjes
• In het begin wilden ze nog wel aaien maar trokken dan schielijk hun handjes terug omdat de pup daar meteen in beet... en wapperende handjes zijn nóg leuker om in te bijten! Dus aaien was snel afgelopen.
• Huilpartijen omdat de pup tóch hun speelgoed te pakken had gekregen...
• Uiteindelijk kwam het wel weer goed. Ze waren dan ook niet bang voor het fenomeen hond, vonden honden juist erg leuk. Maar pups niet in de praktijk
• Uitlaten waren ze snel klaar mee. En nog steeds loopt jongste te mokken als ik het haar eens vraag. Wel een goede aanleiding voor ruzie tussen de kinderen: Het is jouw beurt, nee, jouw beurt!! Spelen doen ze alleen met de honden om te showen als ze visite hebben.

Ik wens jullie toekomstige pup succes en sterkte. En hopen dat hij/zij mag blijven het dat het goed komt. Of dat er op tijd besloten wordt dat het toch niet gaat.