Trots...

Inmiddels woont Blixem 15 maanden bij ons.

Ze is bij ons gekomen toen ze net 1 jaar was, nadat ze in beslag was genomen door de dierenarts.

Blixem is een en al vrolijkheid, ze is lief, sociaal en aanhankelijk.

Toen Blixem net bij ons was heeft ze in de bench gezeten wanneer ik wegging. We wisten niet wat ze gewend was.

Na een week is ze uit de bench gegaan... met als gevolg dat er 8 van de 10 keer een plasje of poepje lag. Dit zorgde voor frustratie bij ons.

We hebben toen besloten om toch de bench te gaan gebruiken wanneer we weggingen. Dit ging goed.

De afgelopen periode, met het warme weer, hebben we Blixem "per ongeluk" uit de bench gelaten. Ik ging weg, ze krijgt wat lekker, rent al naar de bench en ik "vergeet" het deurtje dicht te doen.

En wat ben ik trots op haar...

Ze maakt niks kapot in huis, ze heeft geen plasje of poepje gedaan... maar ligt op de bank of in haar mand.

De bench staat er nog, als veilige haven voor haar, maar ze is nu lekker los in huis als we weggaan... samen met Jack.

Hé WAUW 

Daar mag je trots op zijn.......ze heeft gewoon wat tijd nodig gehad en is nu "echt"  thuis

Ik vind het vreselijk een benche in de kamer maar hier ook voor ons Zabaa als veilige haven.

Het deurtje is nooit dicht maar zij gaat erin liggen als het even te veel voor haar is.

Blixem is  nu een knappe grote meid !!

Geniet van je 2 lieverds !!

Dat is geweldig, voortaan zo door gaan, vergeet het deurtje dicht te doen.........blixem heeft nu de leeftijd dat er gekozen kan worden, en wat fijn dat het zo goed is gegaan.

Wat een knapperd! En goed gedaan van jullie 

Voor onze oudste hond hebben we 4 jaar lang een bench gehad, na de puppy tijd nooit meer deurtje dicht, maar gewoon als veilig plek waar hij lekker zijn rust kon pakken. Hij ging er altijd in liggen als wij weg gingen, dat gaf hem blijkbaar de rust die hij nodig had.